مقاله استفاده ارکوچک مولکولها به عنوان راهکاری متفاوت جهت تغییر مسیر متابولیکی به منظور کاهش سمیت استات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله استفاده ارکوچک مولکولها به عنوان راهکاری متفاوت جهت تغییر مسیر متابولیکی به منظور کاهش سمیت استات دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استفاده ارکوچک مولکولها به عنوان راهکاری متفاوت جهت تغییر مسیر متابولیکی به منظور کاهش سمیت استات  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استفاده ارکوچک مولکولها به عنوان راهکاری متفاوت جهت تغییر مسیر متابولیکی به منظور کاهش سمیت استات،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استفاده ارکوچک مولکولها به عنوان راهکاری متفاوت جهت تغییر مسیر متابولیکی به منظور کاهش سمیت استات :

تعداد صفحات:۸
چکیده:
یکی از مشکلات اصلی در حین بیان پروتئین های نوترکیب در سیستم بیانی Escherichia coli تولید بالای استات در محیط کشت است. از راهکارهای ارائه شده جهت کاهش استات می توان به تغییر منبع کربنی، اضافه کردن تدریجی منبع کربنی، تصفیه محیط ازاستات بافیلتراسیون و استفاده از سویه هایی که با دستکاری ژنتیکی، مسیر تولید استات در آن ها بلوکه گردد اشاره نمود. هدف از این مطالعه استفاده از کوچک مولکولهایی بود که با افزودنشان به محیط باعث ایجاد اختلال د رمسیرهای متابولیکی منتهی به تولیداستات گردند. در میان ترکیبات مطالعه شده بوتیریک اسید در غلظت های پایین (۵-۲۰۰ میکرومولار) تاثیر معنی داری در کاهش استات نشان داد. نتایج HPLC نشان داد که میزان کاهش استات محیط تیمار شده نسبت به کنترل کاهش یافت که می تواند نشانه تغییر مسیر متابولیکی از استات به سمت مسیرهای دیگر باشد. نرخ رشدو بیان پروتئین نوترکیب آلفاسینوکلئین نیز تغییر معنی داری داشت که می تواند نشانه حذف اثر سمیت استات باشد. pH در محیط حاوی بوتیریک اسید در طول کشت تقریبا ثابت باقی مانددر حالیکه درمحیط کنترل دراوج رشد باکتری به حدود ۵/۵ کاهش یافت سنجش لاکتات نیز موید تغییرمسیر در متابولیسم قند ازاستات به ترکیبات کم خطرتر بود. با توجه به نتایج بدست آمده می توان در جهت تغییر مسیرهای متابولیکی برای اهداف مورد نظر از ترکیبات مهارکننده هدفمند مختلف بهره گرفت ، بدون اینکه نیازی به دستکاریهای پیچیده ژنتیکی با سیستم های پرهزینه فیلتراسیون باشد.