مقاله بهینه سازی غلظت ممانعت کنندگی اسانس آویشن شیرازی بر رشد ویبریو پاراهمولیتیکوس در ماهی قزل آلای شور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بهینه سازی غلظت ممانعت کنندگی اسانس آویشن شیرازی بر رشد ویبریو پاراهمولیتیکوس در ماهی قزل آلای شور دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بهینه سازی غلظت ممانعت کنندگی اسانس آویشن شیرازی بر رشد ویبریو پاراهمولیتیکوس در ماهی قزل آلای شور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بهینه سازی غلظت ممانعت کنندگی اسانس آویشن شیرازی بر رشد ویبریو پاراهمولیتیکوس در ماهی قزل آلای شور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بهینه سازی غلظت ممانعت کنندگی اسانس آویشن شیرازی بر رشد ویبریو پاراهمولیتیکوس در ماهی قزل آلای شور :

تعداد صفحات:۸
چکیده:
ویبریو پاراهمولیتیکوس (Vibrio parahaemolyticus)، باکتری گرم منفی میله ای است که در انواع مختلف فراوردههای دریایی قادر به رشد است. مصرف فراوردههای دریایی خام و یا کم پخته آلوده به ویبریو پاراهمولیتیکوس، منجر به ایجاد گاستروانتریت حاد با علایماسهال، سردرد، استفراغ، تهوع، دل پیچه و تب مختصر میشود. اثر ضد میکروبی اسانس آویشن شیرازی با نام علمی zataria multiflora boiss بر جلوگیری از رشد باکتری مذکور در پژوهشهای سایر محققین به اثبات رسیده است. این بررسی به منظور ارزیابی بهترینغلظت ممانعت کنندگی این اسانس بر رشد باکتری ویبریو پارا همولیتیکوس در ماهی قزل آلای شور شده (۸% نمک در بافت) انجام گرفت. برای یافتن شرایط بهینه فرایند که بالاترین اثر ممانعت کنندگی را بر رفتار ویبریو پاراهمولیتیکوس در فیله ماهی قزل آلای شور شده داشته باشد از روش شناسی سطح پاسخ (RSM) استفاده شد. متغیرهای مورد بررسی، غلظت اسانس در محدوده ۰-۸% و دمای ۱۰-۲۶C بودند.آزمایشات با ۴ نقطه مرکزی در ۱۲ تیمار انجام شد. بعد از اعمال متغیرهای آزمون، شمارش میکروبی در روزهای ۰ ، ۷ و ۱۴ انجام گرفت. برای هر پاسخ، مدل خطی و مدل درجه دوم و اثر متقابل آنها مورد برازش قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش غلظت اسانس و کاهش دمای اینکوباسیون در دوره نگهداری، به طور معنی داری مانع از رشد ویبریو می شود (p<0.05). با استفاده از روش تابع مطلوب برای بهینه سازی عددی، بهترین اثر ممانعت کنندگی، در غلظت اسانس ۰/۸% و دمای ۱۰C تعیین شد. در این نقاط بهینه، رشد باکتری ویبریو در روزهای ۱، ۷ و ۱۴ همگی کمتر از ۱۰۰cfu/gr مشاهده شد.