مقاله دیپلماسى گردشگرى کلید توسعه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله دیپلماسى گردشگرى کلید توسعه دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله دیپلماسى گردشگرى کلید توسعه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله دیپلماسى گردشگرى کلید توسعه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله دیپلماسى گردشگرى کلید توسعه :


به اعتقاد بسیارى از کارشناسان موفقیت یا شکست صنعت جهانگردى در هر کشور به طور مستقیم به اعمال سیاست هاى حمایتى دولت بازمى گردد. به نحوى که هر چه چتر حمایتى دولت نسبت به توریسم گسترده تر باشد، شکوفایى در این بخش هم بیشتر است.

تجربه چین، امارات متحده عربى و; در سال هاى اخیر حاکى از این بوده که فراهم آوردن زیرساخت هاى مناسب درخصوص توریسم، رشد اقتصادى و افزایش درآمد ملى را براى این کشورها به ودیعه آورده. مجموعه عوامل طولى و عرضى سبب گشته تا دولتمردان به پدیده توریسم به دلیل نقش موثرى که مى تواند در روابط و دیپلماسى ایفا کند، به عنوان یک اهرم بنگرند چرا که این صنعت (توریسم) مى تواند کشورها را از حالت تک محصولى رهایى بخشد زیرا بازار نفت، قهوه، کائوچو و; که به عنوان منبع درآمدى برخى کشورها محسوب مى

شود، مى تواند به وسیله قدرت هاى ذى نفع و رقیب دچار تلاطم یا افت و خیز شود اما سرمایه گذارى اندک در توریسم نسبت به دیگر صنایع مى تواند تغییرات بسیار مثبتى را به همراه داشته باشد. باید دقت داشت در صنعت توریسم اگر امنیت در وهله اول، قوانین و زیرساخت هاى مناسب فراهم باشد، سودآورى به صورت تصاعدى رقم خواهد خورد. از سوى دیگر تاثیرگذارى که گردشگرى در اقتصاد کشورها دارد، موجب شده تا توریسم به عنوان یکى از پایه هاى گفت وگوهاى هیات هاى بلند خارجى درآید. به عبارت دیگر «دیپلماسى بر پایه

گردشگرى» شکل گرفته و موفق شده آرام آرام جاى خود را در معاهده ها و قراردادهاى بین المللى باز کند. با توجه به اینکه راه توریست ها براى ورود به کشور از سفارتخانه ها مى گذرد و دولت هم به سفرایش به عنوان بلندپایه ترین نمایندگان خود اختیارات زیادى عطا کرده و آنها مستقیم و غیرمستقیم نقش بارزى را در پذیرش گردشگران ایفا مى کنند، لذا سفرا باید با رعایت تمامى جوانب و مسائل داخلى، خارجى و منطقه اى به گردشگران بنگرند، چرا که اجرایى شدن «دیپلماسى گردشگرى» تاثیر بسیار مستقیمى در مسائل اقتصادى، سیاسى، فرهنگى و اجتماعى خواهد داشت.

به راستى ریشه اصلى راه نیافتن و نیامدن توریست به کشور را باید در کدام عامل جست وجو کرد؟ هر چند بسیارى نبود امنیت قوانین دست و پاگیر را مهمترین موانع توریسم مى دانند اما آیا عملکرد سفرا و سفارتخانه هاى ما در خارج از کشور که به عنوان رکن اصلى پذیرش توریسم به شمار مى آیند تاکنون مورد بررسى قرار گرفته؟ آیا بهتر نیست به دلیل ارتباط و برخوردى که دفاتر خارج از کشور ما با صنعت توریسم دارند، به تناسب از قوانین ساده ترى در حوزه پذیرش برخوردار باشند؟

وزارت امور خارجه به رغم اینکه «دروازه بان توریسم» به شمار مى آید، اما متاسفانه آنچه در این حوزه مشاهده شده جزیره اى و مستقل عمل کردن بوده است.
موانع سخت در پیش راه توریسم و عدم خلاقیت در برابر گردشگران خارجى که در سال هاى اخیر تمایل به دیدار از ایران دارند و داشته اند، موجب شده ایران نتواند به اهدافش در برنامه هاى پنج ساله دوم و سوم توسعه درخصوص جذب توریسم دست یابد و همچنان در این عرصه ناتوان باشد. از بعد دیگر هم وزارت امور خارجه به دلیل کم توانى در ارتباط برقرار کردن با دستگاه ها، سازمان ها و وزارتخانه هاى مرتبط با جهانگردى از جمله وزارت کشور، فرهنگ و ارشاد اسلامى و راه و ترابرى نتوانسته کارنامه قابل قبولى ارائه دهد.

شاید بهتر بود پیش از مصوب شدن برنامه چهارم توسعه اشاره اى و الزامى در همکارى وزارت امور خارجه با بخش هاى مرتبط با میراث فرهنگى و گردشگرى مى شد تا در نهایت مقوله و بحث «دیپلماسى گردشگرى» از حالت تئورى به سوى اجرایى شدن گام برمى داشت. ولى به رغم دست نیافتن به دستاوردهاى برنامه سوم توسعه در عرصه توریسم باز هم در چشم انداز بیست ساله کشور بلندپروازانه و به شکل دستورى اقدام کرده ایم. به طورى که باید در سال پایانى افق برنامه ۲۰ میلیون گردشگر را پذیرا باشیم. باید دقت کرد تحقق چنین آمار و ارقامى آن هم روى کاغذ و به صورت دستورى نوشتن و الزامى کردن هیچ گاه صورت اجرایى نمى یابد، بلکه لازم است نخست در شیوه برنامه نویسى خود تجدید نظر کنیم. امروزه در دنیا شیوه تکلیفى و الزامى در برنامه ها منسوخ شده و کشورها نخست زیرساخت هایشان را آماده مى کنند، بعد اهداف را تعیین مى نمایند. در این حالت (در کشورهاى توسعه یافته) اگر قانونى هم به تصویب برسد، به علت آماده بودن زیرساخت ها، قانون مشکل ضمانت اجرایى نخواهد داشت. به طور کلى آماده کردن پیش زمینه و بسترسازى مناسب موجب مى شود برنامه به صورت نیمه کاره یا شکست خورده رها نشود.
• ایران دروازه تمدن هاى کهن

کشور عزیزمان به استناد اسناد و ابنیه تاریخى موجود از حدود ۵ هزار سال قبل همزمان با اوج تمدن و شکوه «عیلامیان» اقوام گوناگونى اعم از کاسپین ها، گوتى ها، لولوبى ها، هیتى ها، سکاها و گسیل ها و تیپورها را در درون خود پرورانده و بالنده کرده است. نمونه هاى عینى دیگر آن را مى توان به آثار و نشانه هاى زیستى به دست آمده که مربوط به دوره پارینه سنگى است با قدمتى حدود دوازده هزار سال قبل از میلاد که در «غار شکارچیان بیستون»، میرملاس خرم آباد، هوتو و کمربند بهشهر و کرفتو کردستان مرتبط دانست تا بعدها تمدن هاى عیلام در شوش، چغازنبیل و انزان، شهر سوخته زابل، تمدن جیرفت، مادها در هگمتانه، هخامنشیان در تخت جمشید، طاق بستان و کتیبه داریوش بیستون، شکوه و عظمت باستانى ایرانیان و آریایى ها را تجلى بخشند.

از طرف دیگر همسایگى با تمدن هاى سومر، بابل، آشور و در کل تمدن هاى «مزوپوتامیا» بسیار نقش آفرین و موثر بوده و موجب شده تا ایران در زمره کشورهاى صاحب نام در زمینه دارا بودن آثار باستانى و سابقه تمدنى قرار گیرد و فرش قرمزى را براى جهانگردان، محققان و دوستداران فرهنگ به ایران و آریایى تباران بگستراند. بسیارى از مردم خواهان و دوستدار این هستند که واقعاً بدانند سفارتخانه هاى ما در خارج از کشور چه نقشى در قبال پذیرش توریسم دارند و چه برنامه و استراتژى در این خصوص مى خواهند ارائه دهند؟!
• دیپلماسى ۴۰۰ ساله و دیگر هیچ

ایران به رغم اینکه سابقه ۴۰۰ ساله در روابط فرهنگى، سیاسى، بازرگانى و اقتصادى با کشورهاى دیگر دارد، اما به نظر مى رسد هنوز نتوانسته در زمینه تعامل فرهنگى و تاریخى با کشورهاى دیگر موثر عمل کند و سیاست جامعى را در این بخش ها ارائه دهد.
شاید این موضوع به کج نهادن سنگ بناى روابط فرهنگى، سیاسى و بازرگانى ما مربوط شود. نبود استراتژى مشخص و عدم ارائه برنامه جامع از جمله این موارد است و شاید هم به آن هنگام که شاه عباس صفوى در سال ۱۵۹۲ میلادى حسینعلى بیگ و حاج خسروخان را در رأس هیات هایى به همراه اشتران و اسبان مملو از هدایاى نفیس ابریشم، فیروزه، یشم، جواهر و فر ش هاى گرانقیمت راهى دربار روس و فرنگ مى کرد، بازگردد؟! واقعاً چرا باید با وجود این همه سابقه و پیشینه نتوانیم از موقعیت هاى طلایى اقتصادى، فرهنگى و تاریخى

کشورمان به نحو شایان توجهى استفاده کنیم و تراز هزینه – فایده ما در این بخش (فرهنگى) همسان نباشد؟ چرا باید به رغم اینکه جزء ۱۰ کشور اول از لحاظ پیشینه تاریخى و حتى اکوتوریستى هستیم، اما سهم بازار گردشگرى در ایران حدود ۵ صدم درصد دنیا باشد و در رتبه ۹۲ قرار گیریم؟ این در حالى است که در میان ۱۰ کشور برتر دنیا در صنعت توریسم ۵ کشور اروپایى از جمله فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، انگلیس و آلمان با اعمال سیاست ها، مقررات و حمایت هاى مناسب توانسته اند نیمى از بازار توریسم و در عین حال ۵۰ درصد درآمد حاصل از گردشگرى را به خود اختصاص دهند، جالب است بدانیم که فرانسه سالانه پذیراى ۷۶ میلیون نفر گردشگر است و پس از آن آمریکا با ۶۰ میلیون و اسپانیا با ۲/۴۸ میلیون نفر

جهانگرد در رتبه هاى بعدى قرار دارند. در میان کشورهاى آسیایى، چین با پذیرش ۳۸ میلیون نفر گردشگر در سال در رتبه پنجم دنیا قرار دارد، به طور کلى کشورهاى چین و هنگ کنگ در سال هاى اخیر در زمینه توریسم با رفع موانع و مشکلات قانونى خود جهش خیره کننده اى در این صنعت برداشته اند. متاسفانه در ایران هنوز آمار رسمى و دقیقى از ورود گردشگران وجود ندارد. مثلاً آن دسته از ایرانیانى هم که در خارج از کشور هستند و به قصد دیدار از اقوام خویش به ایران مى آیند جزء آمار توریسم قلمداد مى شوند. یا افغانى هایى که به کشور ما وارد مى شوند و; نیز در آمار توریسم قرار مى گیرند؟!

• دفاتر خارج از کشور فاقد استراتژى توریسم فرهنگى
اینکه تا چه حد سفرا و افراد تصمیم گیر در وزارتخانه نسبت به ورود گردشگران خارجى نظر مثبت دارند، بر ما مشخص نیست! و باز اینکه نسبت به مزایاى این صنعت ارزان که امروزه پس از نفت و خودروسازى در حال تجلى است، چه میزان آگاهى دارند باز بر ما معلوم نیست؟!

آنها باید دریابند که با توجه به اینکه میانگین سن کشور ما جوان است و باید سالانه ۹۶۰ فرصت شغلى در کشور ایجاد شود و از آنجا که ورود هر توریسم به ایران مساوى با ایجاد ۸ تا ۹ فرصت شغلى (مستقیم، غیرمستقیم، القایى و اشتغال ساختمانى) است، لذا مخالفت و گارد گرفتن نسبت به گردشگران نه تنها معنایى ندارد بلکه بسیار مخرب است. باید اذعان داشت که نه تنها استراتژى و برنامه مشخص و جامعى در سال هاى اخیر در دفاتر خارج از کشور درخصوص توریسم مشاهده نکرده ایم بلکه شاهد پسرفت، فراموشى، غبار خوردن و حتى بى اعتنایى نسبت به این صنعت درآمدزا بوده ایم.

نباید با برخورد خود نوعى دافعه را در میان گردشگران بین المللى به وجود آوریم. البته شاید ریشه این نوع نگرش به سال هاى جنگ تحمیلى با عراق و وقوع برخى بمب گذارى ها بازگردد. در حالى که وقت آن رسیده دفاتر خارج از کشور نگرش خود را نسبت به جهانگردانى که عمدتاً محقق، دوستداران فرهنگ و عاشقان سیر و سیاحت و دیدار با جاذبه هاى تاریخى ایران هستند، متحول کنند. باید براى آنها این موضوع مشخص شود، هر کس که قصد مسافرت به ایران را دارد، جاسوس نیست و مشکلات عقیدتى و امنیتى و; هم با ما ندارد، بلکه پیکى است که در انعکاس و ترویج فرهنگ غنى ایران مى تواند بسیار موثر باشد و حتى تبلیغات منفى اى که علیه ما در جریان است را عوض کند
توریسم :

این صنعت سالانه درآمد ارزی قابل توجهی برای دنیای امروز داشته است بر اساس
آمار سازمان بین المللی جهانگردی درسال ۲۰۰۰ این صنعت بیش از ۵۰۰ میلیارد دلاردر آمد ارزی داشته که فرانسه بیش از ۵۱ میلیارد از این در آمد را جذب کرده وکشورکوچکی مثل جاماییکا فقط به خاطر ساحل شنی وآفتابی که دارد حدود ۳۵ میلیارد دلارو ایالات متحده با در آمد ارزی ۷۵ میلیارد دلار تا قبل از حمله های تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ صدر نشین این جدول بوده است از این درآمد بیش از ۲۰۰ میلیارد به آسیا و بخصوص خاورمیانه سرازیر شده است ولی متاسفانه کشور ما که در راس کشورهای آسیایی توریست پذیر آسیا قرار دارد کمتر از دو میلیون دلار از این درآمدرا توانسته بخود اختصاص دهد

• گردشگران جهانى، فاتحان مرزهاى ناشناخته
اگر نگاهى به سیر تکاملى بشریت، تاریخ علم و فرهنگ بیفکنیم به وضوح مى بینیم که در این میان مسافرت و سیر و سیاحت هدفمند و غیرهدفمند، تا چه اندازه در دگرگونى و تغییر خط سیر تاریخى بشر موثر بوده است. ذهن پرسشگر و پویاى انسان که همواره بى تاب زندگى بهتر بوده، حتى از همان اوان سپیده دم خلقت و آفرینش و; موجب شده تا وى به حرکت، سفر و جست وجو دست یازد. سفر در عهد باستان هر چند عمدتاً در راستاى تامین غذا، دورى از خطر، بلایا و نیز تغییرات ناگهانى آب و هوا انجام مى گرفت، اما حرکت «فینیقى»ها را نمى توان از یاد برد. در این میان فینیقى ها به عنوان پیشروترین اقوام باستانى در حدود هزاره سوم قبل از میلاد به علت دسترسى و آگاهى به فن ساخت شناورهایى که غالباً با الوار

و تنه درختان کهن به شکل قایق مى ساختند، توانستند در میان رودخانه ها و دریاها به سفر و پویش روى آورند و کرانه هاى آفریقا را درنوردند و فرهنگ ها را با یکدیگر پیوند دهند یا آن هنگام که «مارکوپولوى ونیزى» که برخى او را نخستین توریست به معناى واقعى مى نامند، در نیمه قرن ۱۳ میلادى سفر تاریخى خود و نگارش سفرنامه افسانه اى اش را که حاصل دیدنى ها و شگفتى هاى چین و هند بود، به رشته تحریر درآورد عامل مهم و ترغیب کننده سفر غربیان به مشرق زمین شد. کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب دریانورد نیز برگى از تاریخ را ورق زد.

• توریسم قاعده هرم گفت وگوى تمدن ها
هنگامى که سال ۲۰۰۱ میلادى سال «گفت وگوى تمدن ها» نام گرفت و خشتى از تپه ازبکى (مادها) به عنوان نمادى از این حرکت از طرف محمد خاتمى به سازمان ملل اهدا شد، موضوع توسعه روابط فرهنگى نیز بیش از پیش مورد توجه کشورها قرار گرفت. بدون شک یکى از اجزایى که مى تواند نقش بسزایى در اجرایى شدن گفت وگوى تمدن ها ایفا کند، توریسم است. گردشگران به دلیل نقش ارتباطى مستقیمى که دارند، مى توانند در انتقال آداب، فرهنگ و رسوم تاریخى بسیار موثر باشند، اگر خوب به مسئله نگریسته شود، مى بینیم هرم گفت وگوى تمدن ها بر روى قاعده توریسم بنا شده است و جهانگردان نیز به عنوان اجزاى اصلى گفت وگو و ارتباط فرهنگى و تمدنى محسوب مى شوند، لذا اگر وزارت امور خارجه خواهان اجرایى شدن گفت وگوى تمدن ها است و داعیه این را دارد که ایران این نظریه را در سطح جهان بیان کند، طبیعى است که باید تسهیلات مناسبى را براى تحقق گفت وگوى تمدن ها ارائه دهد و یکى از این موارد جذب گردشگر است

• مسافرى که توریسم مى نامیم
اگر مقایسه اى بین توریست هایى که به ایران مى آیند با دیگر کشورهاى موفق نظیر فرانسه، کانادا و چین انجام شود، به وضوح مى بینیم که نگرش نسبت به توریسم چه اندازه تفاوت دارد. به نظر مى رسد در ایران توریسم بیشتر به مسافر شبیه باشد. یعنى مسافرى است که «تنها» از یکسرى امکانات خاص که توسط دفاتر مسافرتى و آژانس ها ارائه مى شود، استفاده مى کند و بعد از مدتى به کشورش بازمى گردد. اما در کشورهاى دیگر توریسم به علت درآمدزایى بالایى که دارد، به طور طبیعى از شأن، مقام و جایگاه خوبى هم برخوردار است و از حمایت دولتى و تسهیلات مناسبى هم برخوردار مى شود که موجب ترغیب توریسم هاى دیگر به آن کشور مى شود.
• دیپلماسى گردشگرى چین، نمونه اى از تجربه موفق

«چین» بهترین نمونه در حوزه ورود گردشگران محسوب مى شود، این کشور پس از تجربه یک دوره قرنطینه و بسته بودن مرزهایش امروزه با فراهم آوردن برخى تسهیلات و مصوب کردن قوانین مناسب به خصوص در بخش صدور ویزا در کلیه مبادى ورودى و خروجى خود به پنجمین مقصد توریسم هاى دنیا تبدیل شده است و براساس برنامه ریزى هاى انجام شده چین تا سال ۲۰۲۰ رتبه نخست را در حوزه توریسم در سطح دنیا به خود اختصاص خواهد داد. به طور کلى این تحولات همگام با تغییر نگرش اقتصادى و فرهنگى این کشور به وقوع پیوسته و

چین توانسته در ادامه اصلاحات در توسعه مدیریت و ملزومات زیربنایى اصلاحات خود را بر پایه ۱۷ استاندارد جهانى توریستى بنا کند و توانسته در این چارچوب بسیارى از طرح هاى خود را در حوزه گردشگرى به منصه ظهور برساند. ساخت ۲۸۸ هزار شرکت توریستى، ۲۷۴ هزار هتل و حدود ۱۰ هزار سرویس خدمات مسافرتى از جمله این مواردند. چین امروزه به رغم داشتن مکتب و ایدئولوژى موسوم به چپ اما به دلیل برنامه ریزى صحیح در بخش اقتصادى و خاصه گردشگرى به الگو و پارادایمى براى دیگر کشورها تبدیل شده به نحوى که کشورهاى هند، مالزى و تایلند با کپى بردارى از اصلاحات و استراتژى هاى اقتصادى چین خواهان پیشرفت و رشد اقتصادى همانند چین هستند.
در همین راستا چین در اقدامى با مصوب کردن قانون جدیدى گام موثرى در برقرارى روابط با تایوان که از سال ۱۹۴۹ روابط سیاسى و دیپلماسى اش به سردى گرا

ییده بود برداشته است از این پس گردشگران چینى مى توانند از طریق هنگ کنگ به تایوان و بالعکس سفر کنند.
• تاثیر دیپلماسى گردشگرى بر اقتصاد، سیاست و فرهنگ
شاید موضوع پذیرش توریسم و به عبارتى به عنوان اتباع کشورهاى دیگر به واقع آئینه تمام نمایى از سیاست خارجى هر کشور به شمار آید. توجه به این موضوع افزایش تقویت در ابعاد اقتصادى، فرهنگى، اجتماعى و سیاسى را در پى خواهد داشت. در بعد اقتصادى نیز با توجه به اینکه صنعت توریسم نیازى به هزینه و مواد اولیه مصرفى ندارد در نتیجه به طور طبیعى درآمدزایى و رونق اقتصادى و اشتغال زایى بالا و در نهایت افزایش تولید ناخالص ملى را به همراه دارد.

دربعد «فرهنگى و اجتماعى» هنگامى که افراد یک منطقه یا ناحیه اى مشاهده کنند که گردشگران، نویسندگان و پژوهشگرانى نسبت به پیشینه تاریخى محل آنها کنجکاو هستند علاوه بر تقویت روحى و روانى با همین عامل موجب بازگشت به هویت و اصالت خویش مى شوند. از زاویه دیگر هنگامى که گردشگر به منطقه اى بیاید جداى از درآمدزایى باعث مى شود تا مسئولان در زیباسازى، مرمت آثار و نیز گردآورى موزه ها در قالب تسهیلات بلاعوض و قراردادن ردیف در بودجه سالیانه اقدام کنند. این عامل موجب ارتقاى زندگى و فراهم آوردن زیرساخت هاى اولیه از قبیل آب، برق، تلفن و از همه مهمتر امکانات بهداشتى و پزشکى خواهد شد. به عبارت دیگر با ورود توریسم سلسله وار مشکلات منطقه رفع مى شود. از «دید سیاسى» نیز تبلیغات رسانه ها موجب شده تا چهره مخربى از ایرانیان به غلط به تصویر کشیده شود بدون شک یکى از راه هاى محو و زدودن برچسب «تروریسم» توسط «توریسم» مى تواند صورت گیرد که توجه به این عنصر دستاورد بزرگى براى کشور به همراه خواهد داشت.

• راهکارهاى اجرایى در حوزه دیپلماسى گردشگرى
از جمله راهکارهایى که درخصوص حوزه توریسم در ابعاد خارجى و داخلى مى تواند مدنظر مسئولان قرار گیرد مى توان به این موارد اشاره کرد. در بعد داخلى دولت باید نخست براى اعتمادسازى در سطح بین المللى حمایت هاى ویژه اى نسبت به توریسم اعمال کند. در همین زمینه دولت مى تواند ستادى متشکل از برخى دستگاه ها و وزارتخانه ها از جمله دادگسترى، کشور، فرهنگ و ارشاد اسلامى، راه و ترابرى، اقتصادى و دارایى، نیروى انتظامى و سازمان میراث فرهنگى و گردشگرى وظیفه حمایت از توریسم را به عهده گیرند.
*در این راستا همچنین افراد بخش خصوصى مى توانند در قالب سازمان هاى غیردولتى (NGOهایى) تحت عنوان حمایت از توریسم در داخل کشور فعال شوند.
*ساخت برخى برنامه ها و فیلم هاى آموزشى در ارتباط با نحوه برخورد و تعامل با توریسم در دستور کار صدا و سیما به عنوان رسانه ملى قرار گیرد.