مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ارقام گندم نان و دوروم با استفاده از نشانگر های ریز ماهواره

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ارقام گندم نان و دوروم با استفاده از نشانگر های ریز ماهواره دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ارقام گندم نان و دوروم با استفاده از نشانگر های ریز ماهواره  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ارقام گندم نان و دوروم با استفاده از نشانگر های ریز ماهواره،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ارقام گندم نان و دوروم با استفاده از نشانگر های ریز ماهواره :

تعداد صفحات:۸
چکیده:
این تحقیق به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی ۴۰ رقم گندم با استفاده از ۳۰ جفت آغازگر ریزماهواره، در آزمایشگاه تحقیقات ژنومیکس دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد انجام شد، از روش CTAB برای استخراج DNA استفاده شد. آغازگرها در مجموع ۷۱ آلل را در تمام ژنوتیپ ها تکثیر کردند، متوسط تعداد آلل تکثیر شده به ازای هر آغازگر ۲/۳۶ آلل بود. آغازگرهای، Xcfa2153، Xbarc164, Xcfa2164 و Xcfd56 با تعداد ۴ آلل بیشترین آلل را تکثیر کردند. سایر آغازگرها ۲ آلل را تکثیر نمودند بجز آغازگر Xgwm261 که ۳ آلل را تکثیرکرد. میزان اطلاعات چند شکلی (PIC)، از ۰/۱۳ تا ۰/۷۷ متغیر بود. بیشترین و کمترین مقدار آن به ترتیب مربوط به آغازگرهای Xbarc352 و Xcfd56 بود. بر اساس ضرایب تشابه به دست آمده ارزش های تشابه دامنه ای از ۰/۱۸ تا ۰/۹۵ با میانگین ۰/۴۸ درصد را داشتند. کمترین تشابه ژنتیکی بین ژنوتیپ های ارگ، سیستان (۰/۱۸) و بیشترین تشابه بین ژنوتیپ های کرخه، بهرنگ (۰/۹۵)، وجود داشت. تجزیه ی خوشه ای با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA انجام شد و ژنوتیپ ها در سه گروه قرار گرفتند. گروه بندی تا حدودی توانست گندم های دوروم و نان را از همدیگر تفکیک نماید. تجزیه هماهنگ اصلی و پلات دو بعدی نیز ژنوتیپ ها را طوری تفکیک نمود که تایید کننده ی تجزیه ی خوشه ای بود. ضریب همبستگی کوفنتیک بالا بیانگر ارتباط موثر بین داده های مولکولی و روش تجزیه خوشه ای و صحت گروه بندی ژنوتیپ ها است. از تنوع بدست آمده می توان در برنامه های اصلاح گندم استفاده نمود.