مقاله بررسی میزان شیوع و مقاومت ضد میکروبی گونه های کمپیلوباکتر جدا شده از گوشت خام شتر، گوساله، گوسفند و بز در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی میزان شیوع و مقاومت ضد میکروبی گونه های کمپیلوباکتر جدا شده از گوشت خام شتر، گوساله، گوسفند و بز در ایران دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی میزان شیوع و مقاومت ضد میکروبی گونه های کمپیلوباکتر جدا شده از گوشت خام شتر، گوساله، گوسفند و بز در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی میزان شیوع و مقاومت ضد میکروبی گونه های کمپیلوباکتر جدا شده از گوشت خام شتر، گوساله، گوسفند و بز در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی میزان شیوع و مقاومت ضد میکروبی گونه های کمپیلوباکتر جدا شده از گوشت خام شتر، گوساله، گوسفند و بز در ایران :

تعداد صفحات:۵
چکیده:
گونه های کمپیلوباکتر یکی از شایع ترین عوامل گاستروانتریت حاد باکتریایی در انسان هستند که عموماً از طریق م واد غذایی با منشاء دامی به انسان منتقل می شوند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع و مقاومت ضد میکروبی گونه های کمپیلوباکتر، از گوشت خام شتر، گوساله، گوسفند وبز در ایران صورت پذیرفت. از خردارد ۱۳۸۷ تا خرداد ۱۳۸۸ تعداد ۷۲۲ نمونه گوشته خام شتر (۱۰۷)، گوساله (۱۹۰)، گوسفند (۲۲۵) و بز (۱۸۰) به طور تصادفی از گوشت فروشی های سطح شهر اصفهان و یزد- ایران، جمع آوری و از نظر حضور گونه های کمپیلوباکتر مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مطالعه تعداد ۵۰ نمونه از ۷۲۲ (۶/۹%) نمونه، به گونه های کمپیلوباتر آلوده بودند. بیشترین میازن شیوع گونه های کمپیلوباکتر در گوشت گوسفند (۱۲%) و به دنبال آن در گوشت بز (۹/۴%)، گوشت گوساله (۲/۴%) و گوشت شتر (۰/۹%)، بود. شایع ترین گونه کمپیلوباکتر جدا شده از نمونه های گوشت، کمپیلوباکتر ژژونی (۸۴%) بود و مابقی کمپیلوباکتر کولی (۱۶%)، بودند. حساسیت ۵۰ سویه کمپیلوباکتر به ۱۰ داروی ضد میکروبی با استفاده از روش دیسک دیفوزیون (دسک منتشر)؛ تعیین گردید. بیشترین مقاومت به تتراسایکلین (۶۸%) و بعد از آن به سپیروفلوکساسیس (۶۴%) و نالیدیکسیک اسید ((۴۰%)، به دست آمد.