مقاله بررسی تراکم بوته برعملکرد وصفات فنولو ژیکی چهارژنوتیپ آفتابگردان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تراکم بوته برعملکرد وصفات فنولو ژیکی چهارژنوتیپ آفتابگردان دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تراکم بوته برعملکرد وصفات فنولو ژیکی چهارژنوتیپ آفتابگردان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تراکم بوته برعملکرد وصفات فنولو ژیکی چهارژنوتیپ آفتابگردان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تراکم بوته برعملکرد وصفات فنولو ژیکی چهارژنوتیپ آفتابگردان :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
به منظور دستیابی به مناسبترین تراکم برای هیبریدهای جدید آفتابگردان در کشت دوم ( پس از برداشت غلات)، ازمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۴ تکرار در کرمانشاه در سال ۱۳۹۱ اجرا شد. تراکم گیاهی در چهار سطح شامل ۸، ۱۰، ۱۲ و ۱۴ گیاه در متر مربعو هیبرید در چهارسطح شامل CMS19*R- 1031, CMS1221/1*R-14, SHF81/90 و فرخ بود. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثرات تراکم بر صفات ستاره ای شدن و رسیدن فیزیولوژیکی در سطح ۵ درصد و بر صفات پایان گلدهی، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، تعداد برگ، علکرد بیولوژیکی و عملکرد در هکتار در سطح ۱ درصد معنی داراست. همچنین نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر رقم بر صفات ستاره ای شدن، ۵۹ درصد گلدهی، پایان گلدهی، رسیدگی پرشدن دانه، ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد بیولوژیکی، وزن هزار دانه و عملکرد فیزیولوژیکی، دوران دانه در هکتار در سطح ۱ درصد و بر صفات قطر پوکی وسط طبق و تعداد برگ در سطح ۵ درصد معنی دار بود. اثر متقابل نیز بر صفات پایان گلدهی، ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیکی، وزن هزاردانه و عملکرد دانه در سطح ۱ درصد معنی دار بود بیشترین عملکرد دانه مربوط به هیبرید SHF81-90 با عملکرد ۴۷۹۶۰۶ و کمترین عملکرد دانه مربوط به هیبرید FAROKKH با ۴۲۴۶۱۹ کیلوگرم بود. زودرس ترین رقم هیبرید FAROKH با ۸۹۸۷ روز هیبرید SHF81-90 با زمان ۹۵ روز تا رسیدگی دیررس ترین رقم بود. تیمار ( هیبرید CMS19* 1031 در تراکم ۱۴ بوته در متر مربع) با ۵۲۸۵ کیلوگرم بیشترین عملکرد و تیمار ( هیبرید CMS19* 1031 در تراکم ۷ بوته در متر مربع ) با ۴۰۰۱ کیلوگرم کمترین عملکرد را داشت.