مقاله تاریخچه پلیس در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاریخچه پلیس در ایران دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاریخچه پلیس در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاریخچه پلیس در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاریخچه پلیس در ایران :

این کشور در بیش از دو هزار سال قبل و در دوران سلسله هخامنشیان اولین بنیانگذار سیستم حکومتى گسترده امپراطورى مى باشد. از آنجا که هر حکومتى نیازمند به نظم و امنیت مى‌باشد در نتیجه کشور ما انواع سیستمهاى ایجاد نظم و امنیت را در طى تاریخ مورد آزمایش قرار داده است.
اما سیستم نوین ایجاد نظم و امنیت داخلى یعنى سازمان پلیس در ایران به حدود یکصد سال پیش مربوط مى‌‌باشد. شاه قاجار ناصرالدین شاه در سفرهاى سه گانه خود به اروپا و مشاهده پلیس نوین در آن کشورها و با استخدام یک مستشار بلژیکى به نام کنت دو بینو اولین سیستم پلیسى جدید را در ایران پایه گذارى نمود. این پلیس در طى یکصد سال گذشته و تا پیروزى انقلاب اسلامى در بهمن سال ۱۳۵۷ از فراز و نشیبهاى متفاوت برخوردار بوده است.

پلیس ایران براى مدتهاى طولانى از دو قسمت مهم پلیس شهرى و ژاندارمرى ( مرزى و روستایى ) تشکیل شده بوده، کمیته انقلاب اسلامى نیز به عنوان یکى از ارکان مهم حفظ نظم و امنیت داخلى و دفاع از ارزشهاى انقلاب در داخل کشور در بعد از پیروزى انقلاب به این مجموعه افزوده شد. کثرت نیروهاى پلیس در بعد از انقلاب و ضرورتهاى ادغام این نیروها باعث شد تا در سال ۱۳۷۰ با تصمیم مجلس شوراى اسلامى این سه نیرو در یکدیگر ادغام و سیستم پلیس واحد به وجود آید. براساس قانون جدید، پلیس ایران جزیى از ستاد نیروهاى مسلح و وابسته به وزارت کشور و در تبعیت از رهبرى معظم انقلاب قرار دارد.

پلیس جدید ایران در سه بخش تقریباً مستقل فرماندهی، حفاظت و اطلاعات و سازمان عقیدتى سیاسى تشکیل شده است. حوزه فرماندهى و حفاظت و اطلاعات تقریباً در ساختار سیستم پلیس کلیه کشورهاى جهان مشترک مى باشد. اما وجود سازمان عقیدتى سیاسى از ویژگیهاى سیستم پلیس ایران محسوب مى‌گردد. این سازمان موظف است تا در بعد اعتقادی، سیاسى نسبت به حفظ دستاوردهاى ارزشهاى انقلاب و ایجاد روحیه دیندارى و اخلاق متناسب با تعلیم دین اسلام که حفظ حرمت انسانها از جمله اصول اساسى است اقدام نماید.

• پلیس در مقاطع مختلف :
دوره آریایى‌ها: شهریار ریش سفیدان و پیران
دوره مادها: واسطه
دوره هخامنشیان: خشترپاون، شهربان، نگهبان، کاراون، ارک پات، ارکبند، بازرسان شاهی، استخبارات
دوره سلوکى‌ها: به سبک دوره هخامنشیان
دوره اشکانیان: سازمان پولیس
دوره ساسانیان: شهریک، دیهیک، کوئپان، دیوان حراس، نیزه‌داران
دوره اسلام: محتسب، شرطه، شحنه، معاون، متوالیالشرطه، صاحب‌الجسر، امرالجسر(امرالجسرین)، درابون، عامله الشرطه، والى الحرب، عسس، عسش‌باشی، حاکم، حافظ، صاحب‌المدینه، صاحب‌اللیل، طواف‌اللیل، احداث
دوره افشاریه: داروغه، کدخدا، سرهنگ، خلیفه، نواب، پاسبان
دوره زندیه: داروغه،‌کلانتر، محتسب، نقیب، میرشب، گزمه
دوره صفوی: دیوان بیگى داروغه، میرشب گزمه، شبگرد، پاکار، کشیکچیان دربندها، محتسب‌الممالک، کلانتر، اداره‌احداث
دوره قاجاریه: نسقچی، فراشباشی، ده‌باشی، پنجاه‌باشی، یوزباشی، میرغضب (ماموراعدام)، گزمه، میرشب ‌شبگرد، داروغه، کلانتر
تاریخچه پلیس اگاهی وکارکرد ان

به دنبال ایجاد و تاسیس نظمیه در سال۱۲۵۳ شمسی با کمک افسر اتریشی و پیش بینی دفتر ثبت مسروقات در این تشکیلات می توان ادعا نمود که اولین سنگ بنای آگاهی در آن زمان گذاشته شد.
زمان ریاست مختارالسلطنه در سال ۱۲۸۸ شمسی با ایجاد گسترش و تغییرات در سازمان نظمیه دایره ای به نام دایره تحقیق تاسیس که رسیدگی به اعمال بزهکاران جنایی ،سارقین و ;در این دایره انجام می شد .

در سال ۱۲۹۲ با آمدن چند نفر از افسران سوئدی یکی از آنان مسئول بررسی در مورد گسترش دایره تحقیق شد که ضمن گسترش این دایره سازمان آن را به ۷ شعبه افزایش و نام آن را به تامینات تغییردادند که بعضی ادارات فعلی از جمله اداره کل تشخیص هویت جزئی از آن محسوب می شد .
اولین زنی که در پلیس ایران مشغول به کار شد خانمی بود که در همین دوره توسط افسر سوئدی موسس تامینات به سمت ر یاست حسابداری نظمیه گمارده شد.
اداره تشخیص هویت که شعبه هفتم تامینات محسوب می شد دارای ۲ قسمت انگشت نگاری و تن پیمایی بود ، بنابراین اولین مستند قانونی تشکیل تشخیص هویت در زمان سوئدی ها بین سال ۹۲-۱۲۹۱ می باشد .

اداره تامینات که دارای ۷ شعبه بود به جرایمی از قبیل قتل , سرقت , جرح , حمل اسلحه , سکه تقلبی , هتک ناموس , منافیات عفت , فریب اطفال , جیب بری , امور قمارخانه ها و مهمانخانه ها , کاروانسراها رسیدگی و تشخیص هویت مجرمان نیز بوسیله انگشت نگاری و تن پیمایی انجام می شد .
سازمان و تشکیلات تامینات تا سال ۱۳۱۱ تغییری نیافت . لیکن بعد از رفتن سوئدیها و تصدی افسران ایرانی بر اداره تامینات شعبه هفتم تامینات (تشخیص هویت) از تشکیلات نظمیه جدا شده و به اداره محبس پیوست این اداره نیز دارای دو دایره به نامهای دایره محبس و دایره سجل احوال مجرمان بود .
سال ۱۳۱۷ شمسی به دستور سرپاس مختاری اداره محبس به اداره زندانها و تامینات به اداره آگاهی تغییر نام یافت و اداره تشخیص هویت مجدداً به اداره آگاهی ملحق گردید .
در سال ۱۳۲۶ زمان ریاست یوسف خان بهرامی اداره آگاهی متشکل از ۸ دایره قضایی شد که هر دایره در ۲ شعبه به جرایم مختلف رسیدگی می کرد و کادر افسری آن نیز گسترش یافت .

سال ۱۳۲۹ آگاهی تهران تقریباً به صورت کنونی و با ۱۵ شعبه و تقسیم جرایم به صورت مستقل مشغول به کار گردید .
سال ۱۳۳۳ شمسی اداره تشخیص هویت بصورت واحدی مستقل در سازمان شهربانی وقت جای گرفت و قبل از آن در سال ۱۳۰۶ تعداد ۱۰ نفر از کارکنان این اداره جهت آموزش امور پلیسی و جرم شناسی به خارج از کشور اعزام گردیدیند .
در سال ۱۳۳۷ یکی از مستشاران خارجی تغییراتی در اداره آگاهی ایجاد نمود ، ازجمله بایگانی نوین و شعب آگاهی در بعضی از کلانتریها را راه اندازی نمود .
سال ۱۳۴۰ شعبه ۱۷ به شعب آگاهی اضافه و شعب آگاهی مستقر در کلانتریها به آگاهی تهران ضمیمه شدند.
سال۱۳۴۴ شعبه خدمات ماشینی نیز برای تسهیل در کشف جرایم تشکیل. وشعب آگاهی به کلانتری (کلانترشعبه) تغییر نام یافته و اداره آگاهی به ۱۷ کلانتری و دو منطقه در تجریش و شهرری تثبیت شد .

سازمان آگاهی تا سال ۱۳۴۹ به این صورت باقی ماند ، در آن سال علاوه بر کلانتریهای موجودکلانتریهای آگاهی تجسس , گشت انتظامی شرق ، غرب و کلانتری ۲۰ به سازمان آگاهی افزوده شد.
سال ۱۳۶۱ دایره ای به نام سرکلانتری که کلانتری های مبارزه باسرقت وسایط نقلیه موتوری را سرپرستی می نمود ایجاد و بالاخره در سال ۱۳۶۳ ضمن افزایش امکانات تاسیساتی کلانتری ۹ با مسئولیت رسیدگی به وضعیت اتومبیلهای مخدوش اعلامی از شماره گذاری راهنمایی و رانندگی تشکیل شد کمسیون تشدید مجازات سابقه داران که اهرم مناسبی علیه مجرمین حرفه ای بود بعد از انقلاب منحل شد .

با توجه به رشد جمعیت و تغییر شگرد مجرمان ، همچنین احساس نیاز به تقویت توان مقابله علمی با آنها در سال ۱۳۳۲ سازمان نوین اداره تشخیص هویت به منظور جمع آوری پیشینه بزه کاران از طریق حفظ و نگهداری آثار انگشت آنان ، تعیین هویت اجساد و اشخاص زنده و بررسی فنی صحنه جرایم و اعمال روشهای علمی و آزمایشگاهی با تجزیه و تحلیل اسباب و آلات به دست آمده از صحنه های جرم پایه گذاری شد . در آغاز فعالیت این اداره توجه مسئولان وقت بیشتر معطوف به بخش انگشت نگاری و تلاش مضاعف این واحد صرف جمع آوری کارتهای انگشت نگاری و بایگانی آنها گردیده بود و کمتر به آزمایشگاههای تحقیقات جنایی توجه می شد چون در آن زمان امور آزمایشگاهها علم جدیدی در بخش کشف جرایم بود.

لذا در تمامی ندامتگاههای کشور ماموران انگشت نگاری و عکاس اداره تشخیص هویت مستقر شده و به محض ورود هر زندانی از آن انگشت نگاری و عکس تهیه مینمودند ، این عمل با روشهای جدید عکاسی دیجیتالی هنوز ادامه دارد .
سال ۱۳۴۶ تغییرات مختصری در سازمان تشخیص هویت روی داد ، از این پس به آزمایشگاههای تحقیقات جنایی اهمیت بیشتری داده شد چراکه به نوعی بانک اطلاعات جنایی به شمار می رفت ، همزمان دفتر ارتباط پلیس بین الملل نیزدر اداره مذکور تشکیل گردید .
در سال ۱۳۵۲ با توجه به ضرورت برخوردار بودن از فناوری علمی کشف جرم مسئولان وقت تغییرات جدیدی رادر سازمان بوجود آورده و تجهیزات مدرن تری در اختیار آزمایشگاههای تحقیقات جنایی قرار دادند که می توان به تجهیزاتی نظیر گازکروماتوگرافی , اسپکتروسکوپی , دستگاه اتوگاماسنیتلیشن – بتالیکوئید – سنیتلیشن – الکتروفورز , دستگاه جذب اتمی , ماوراء بنفش , طیف سنج مادون قرمز و انواع میکروسکوپهای مقایسه ای اشاره نمود .
در سازمان جدید اداره تشخیص هویت چند قسمت اساسی دیده شد :

واحد اداری و پشتیبانی مالی :
بخش انگشت نگاری با دوایر و شعب مختلف
آزمایشگاههای تحقیقات جنایی شامل : بخشهای بیولوژی , آسیب شناسی , شیمی , سم شناسی , اسلحه شناسی جنایی و بررسی اسناد مشکوک و دایره عکاسی فنی
دفتر پلیس بین الملل اینترپل :
اداره تشخیص هویت تا پیروزی انقلاب با همین سازمان و تجهیزات به حیات خود ادامه داد. در سالهای اخیر به این اداره کل توجه خاصی شده است ، تجهیزات بسیار پیشرفته روز دنیا و کارشناسان مجرب را در اختیار گرفته که در بخش کربوطه شرح داده شده است.

در رابطه با آگاهی ، فعالیت دوایر فوق تا زمان ادغام نیروهای انتظامی (شهربانی،ژاندارمری و کمیته انقلاب) ادامه داشت . بعد ازادغام تعدادی از کلانتریهای اداره آگاهی منفصل و در سازمان آگاهی تهران بزرگ که مشتمل بر هفت منطقه بو د استقرار یافت ، رسیدگی به جرائمی که جنبه تخصصی چندانی نداشت به واحدهای آگاهی مستقر در مناطق محول گردید.مناطق هفت گانه مذکور از نظر تابعیت سازمانی تحت نظر فرمانده منطقه مربوطه انجام وظیفه می نمودند.
سال ۱۳۷۰ همزمان با ادغام نیروهای انتظامی اداره کل آگاهی تحت تابعیت معاونت تحقیقات و کشف جرائم ناجا تشکیل گردید ، اداره کل مذکور وظیفه طراحی و برنامه ریزی،هماهنگی و هدایت،پشتیبانی تخصصی،کنترل ونظارت رده های آگاهی سراسر کشور را عهده دار بود .

در زیر مجموعه معاونت مذکور اداره کل تشخیص هویت نیز وظیفه مشابه با اداره کل آگاهی نسبت به رده های متناظر خود در استانها (مدیریت های تشخیص هویت) را برعهده داشت.
سال ۱۳۸۰ بموجب تغییراتی که در ساختار معاونت بوجود آمد معاونت تحقیقات و کشف جرائم به معاونت آگاهی تغییر نام یافته و اداره کل آگاهی نیزبه سه اداره کل ، مبارزه با جرائم جنایی ، مبارزه با جرائم خاص و رایانه ، مبارزه با سرقت تبدیل شد.