مقاله تسلیحات نظامی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تسلیحات نظامی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تسلیحات نظامی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تسلیحات نظامی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تسلیحات نظامی :

چگونه جهان بسوی جنگ و تسلیحات نظامی سوق میگردد؟
روسیه و ایالات متحده بزرگترین تأمین‌کنندگان تسلیحات برای مشتریان خریدهای تسلیحاتی در دوره پنجساله ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ بودند .فروش این‌گونه تسلیحات برخلاف سال‌های پس از ۱۹۹۷ میلادی که در مقیاس با دوره جنگ سرد رو به افول گذاشته بود در این پنج سال شاهد رشدی ۵۰ درصدی بود .براساس آخرین گزارش سالانه مؤسسه تحقیقاتی Sipris دو کشور ایالات متحده و روسیه در سال‌های اخیر هر یک تأمین‌کننده حدود ۰۳ درصد خرید‌های تسلیحاتی بوده‌اند درحالی‌که صادرات تسلیحات از کشورهای عضو اتحادیه اروپا به کشورهای غیرعضو در این دوره متضمن حدود ۳۰ درصد از تمام معاملات تسلیحاتی جهان بود .صنایع تسلیحات‌سازی روسیه به‌دلیل بازار محدود داخلی تا حدود زیادی متکی به صادرات است.

همین مسأله موجب شده حتی جدیدترین دستاوردهای این صنایع به خارج صادر شوند تا امکان ادامه حیات واحدهای مختلف دست‌اندرکار تولید سلاح و بودجه مورد نیاز برای تولید سلاح‌های جدید و اکتساب تولید‌های نوین فراهم آید .این محدودیت‌ها موجب شده انعطاف‌پذیری روس‌ها در زمینه صادرات تسلیحات به‌شدت کاهش پیدا کند درحالی‌که صنایع مشابه در ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا اتکای به مراتب کمتری بر صادرات دارند.

در سال ۲۰۰۴ میلادی چین و هند جایگاه خود را به‌عنوان بزرگترین خریداران سلاح جهان حفظ کردند.

در بین ده واردکننده بزرگ سلاح نام پنج کشور خاورمیانه به چشم می‌خورد و درحالی‌که رسانه‌ها توجه زیادی به معاملات تسلیحاتی روسیه با ایران و خریدهای تسلیحاتی اسرائیل از ایالات‌متحده و اتحادیه‌اروپا نشان دادند عربستان‌سعودی و امارات عربی متحده با وجود خریدهای بزرگی که انجام دادند از نگاه رسانه‌ها دور ماندند. تحویل سیستم‌های تهاجمی متعارف دوربرد به این دو کشور و تأثیری که این مسأله می‌تواند بر نظم و امنیت منطقه داشته باشد به غایت نگران‌کننده است .

از آنجا که تولید سیستم‌های تسلیحاتی پیچیده و بزرگ روز به روز پرهزینه ‌تر می‌شود تقریبا همه کشورها برای کسب تسلیحاتی جدید به چند کشور معدود متکی شده‌اند یا در آینده ناچار به درپیش گرفتن چنین سیاستی خواهند شد .این شرایط می‌تواند به شکل‌گیری نیازها و وابستگی‌های دوجانبه یا چندجانبه به سان آنچه در روابط اتحادیه اروپا و ایالات متحده وجود دارد، منجر شود یا می‌تواند اتکایی یک‌جانبه به‌سان وضعیت اکثر کشورهای در حال توسعه را به دنبال داشته باشد .

برخی کشورها ممکن است رغبتی به قبول این وابستگی نداشته باشند یا امکان دسترسی آنها به سلاح‌های پیشرفته یا کمکهای مرتبط با ساخت این‌گونه سلاح‌ها وجود نداشته باشد .این کشورها ممکن است با قبول هزینه‌های سنگین درصدد دستیابی به خوداتکایی در تولید سلاح برآیند یا روی تولید تسلیحات کشتار جمعی یا استراتژی‌های جایگزین چون تروریسم و نبردهای الکترونیک و حوزه IT که هزینه تولید کمتری دارند، متمرکز شوند .مشکل کنترول ارسال کمک‌های تسلیحاتی از سوی دولت‌ها برای گروه‌های شورشی اگرچه به‌هیچ عنوان موضوع جدیدی نیست اما در سال ۲۰۰۶ میلادی بار دیگر در کانون توجه جهانیان قرار گرفت. ارسال سلاح برای سودان به‌رغم تحریم تسلیحاتی این کشور از سوی سازمان ملل یکی از مواردی بود که توجه جهانیان را به این مسأله جلب کرد . شفاف کردن معادلات تسلیحاتی که در دهه ۱۹۹۰ میلادی به‌دلیل انتشار گزارش‌های ملی از سوی کشورهای صادرکننده سلاح شاهد پیشرفت‌های چشمگیر بود طی چند سال گذشته دچار رکود شد .در دسامبر سال ۲۰۰۶ میلادی نمایندگان ۱۵۳ کشور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نفع تدوین معاهده بین‌المللی تجارت تسلیحات رأی دادند. ایالات متحده تنها کشوری بود که به این پیشنهاد رأی منفی داد.

در ژوئیه همان سال کنفرانس بررسی وضعیت سلاح‌های کوچک که توسط سازمان ملل متحد برگزار شد باز هم شاهد مخالفت آمریکا با گسترش برنامه اقدام در زمینه سلاح‌های کوچک و سبک بود.

هر دو طرح ریشه در تلاش‌های گروه‌ها ی مدنی مستقل در کشورهای مختلف دارند که در مرحله بعد دولت‌ها به پیگیری آن‌ها رغبت نشان داده‌اند . با وجود موانع و چالش‌های متعددی که بر سر راه طرح تدوین معاهده بین‌المللی تجارت تسلیحات وجود دارد، می‌توان آن را جدی‌ترین دستاورد جهان برای کنترول معاملات سلاح‌های متعارف پس از پایان جنگ سرد تلقی کرد.

مصارفات نظامی جهان در سال ۲۰۰۶ میلادی برای اولین بار به رقم بی‌سابقه ۱۲۰۴ میلیارد دالر بالغ شد که در مقیاس با سال ۲۰۰۵ میلادی متضمن رشدی ۵/۳ درصدی و در مقیاس با یک دهه قبل شاهد ۳۷ درصد رشد بود مؤسسه تحقیقاتی SIPRI اخیراً اقدام به انتشار نتایج بررسی‌‌های خود پیرامون وضعیت تسلیحاتی جهان و موضوعاتی چون خلع سلاح و امنیت بین‌المللی در گزارشی بیست پنج صفحه‌ای کرد .در این گزارش تا آن‌جا که به بودجه نظامی مربوط می‌شود ایالات‌متحده کماکان حایز رتبه اول در بین کشورهای جهان معرفی شده است که در سال گذشته میلادی با اختصاص ۵۲۸ میلیارد دالر درامور نظامی حدود ۴۶ درصد تمام بودجه نظامی جهان را به تنهایی هزینه کرد .بر اساس گزارش اخیر مؤسسه تحقیقاتی SIPRI سرانه بودجه نظامی جهان از ۱۷۳ دالر در سال ۲۰۰۵ به ۱۸۴ در سال گذشته میلادی افزایش یافت.

این در حالی است که بودجه نظامی به شکلی ناهمگون بین کشورهای مختلف جهان توزیع شده است. در سال گذشته پانزده کشور برخوردار از بالاترین بودجه نظامی ۸۳ درصد بودجه نظامی در جهان را انجام دادند.

در این سال بودجه ایالات متحده رشد قابل توجهی داشت که علت اصلی آن عملیات نظامی پرهزینه در افغانستان و عراق بود. حد فاصل سپتامبر ۲۰۰۱ تا ژوئن ۲۰۰۶ دولت ایالات‌متحده ۴۳۲ میلیارد دالر را در قالب بودجه سالانه خود و هزینه‌های جانبی در مقوله جنگ با تروریسم جهانی گنجاند تا آنجا که افزایش هزینه‌های نظامی به یکی از عوامل افول اقتصاد ایالات متحده تبدیل شده است.

با در نظر گرفتن پارامترهای حال و گذشته مجموع بودجه‌ای که ایالات متحده تا سال ۲۰۱۶ مصروف جنگ عراق خواهد کرد به ۲۲۶۷ میلیارد دالر خواهد رسید .روند رشد سریع بودجه نظامی چین در سال ۲۰۰۶ میلادی نیز ادامه یافت و برای اولین بار بودجه نظامی این کشور از بودجه نظامی جاپان پیشی گرفت و پکن را به بزرگترین خریدار تسلیحات در آسیا و حایز رتبه اول این قاره به لحاظ بودجه نظامی و چهارمین کشور جدول کشورهایی که بالاترین بودجه‌های نظامی را دارند، تبدیل کرد .

به دنبال مباحثاتی گسترده برای پنجمین سال متوالی جاپان تصمیم گرفت بودجه نظامی خود را برای سال ۲۰۰۶ میلادی کاهش دهد و بخش اعظم این بودجه را مصروف دفاع راکتی کند .در مقایسه اولویت‌های بودجه کشورهای مختلف در گروه‌های منتخب که ‌درآمدهای سرانه متفاوتی داشتند نسبت بودجه نظامی به بودجه توسعه در کشورهایی که در گروه کم‌درآمدترین‌ها قرار می‌گیرند بسیار بالا است . در همین حین سهم هزینه‌های اجتماعی از تولید ناخالص داخلی در گروه‌هایی که کمترین و بیشترین درآمد را دارند افزایش یافته در حالی که در گروه کشورهایی با درآمد متوسط تقریباً به ثبات رسیده است.

تولید تسلیحات در یکصد شرکت بزرگ جنگ‌افزارسازی به استثنای شرکت‌های چینی در سال ۲۰۰۵ در مقیاس با سال قبل از آن سه درصد و در مقایسه با سال ۲۰۰۲ حدود ۱۸ درصد رشد داشته است .چهل شرکت‌ آمریکایی روی هم رفته ۶۳ درصد تمام فروش ۲۹۰ میلیارد دالری این یکصد شرکت در سال ۲۰۰۵ را تحت کنترول خود داشتند، ۳۲ شرکت اروپایی سهم ۲۰ درصدی داشتند و نه شرکت روس مجموعاً دو درصد از همه صادرات این بخش را به خود اختصاص دادند . شرکت‌های چینی، اسرائیلی، هندی شش درصد مابقی فروش تسلیحاتی بین‌المللی در سال ۲۰۰۵ را داشتند.

چهار شرکت آمریکایی، یک شرکت انگلیسی و یک شرکت ایتالیایی توانستند هر یک فروش سالانه جنگ‌افزار خود را تا یک میلیارد دالر افزایش دهند در حالی که ۱۱ شرکت دیگر این فهرست رشد ۳۰ درصدی فروش را تجربه کردند . از این جمع ۴ شرکت روس بودند که توانستند فروش‌های تسلیحاتی خود را افزایش دهند. بخش‌هایی از صنایع نظامی ایالات‌متحده از سیاست کاخ سفید پس از یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ سودهای قابل‌توجهی بردند.

ا فزایش تقاضا برای تجهیزات جدید ناشی از عملیات نظامی در عراق و افغانستان در این تحولات تأثیری عمیق داشته است. این سیاست‌ها همچنین محرکی برای رشد قابل توجه هزینه‌های دولت در بخش امنیت داخلی داشته که افزایش تقاضا در طیف گسترده ‌تری از صنایع امنیتی از نتایج آن بوده است.

همچنان مشاور نظامی هوگو چاوز اعلام کرد، کاراکاس در حال بررسی خرید پنج زیردریایی از روسیه است که این امر می‌تواند ونزوئلا را به برجسته ‌ترین نیروی دریایی در آمریکای لاتین تبدیل کند.

جنرال آلبرتو مولر، مشاور نظامی هوگو چاوز، رییس جمهور ونزوئلا در پاسخ به سوال یک روزنامه‌ی روسیه مبنی بر اینکه آیا هوگو چاوز قصد دارد معاهده‌ای را برای خرید پنج زیردریایی دیزلی با روسیه منعقد کند، گفت: دولت کاراکاس در حال بررسی امکان انعقاد این قرارداد است اما بودجه‌ی آن هنوز اختصاص نیافته است. ونزوئلا حدود سه میلیارد دالر سلاح نظامی از روسیه خریداری کرده است که شامل ۵۳ فروند هلی‌کوپتر، ۱۰۰ هزار قبضه تفنگ کلاشینکف و ۲۴ فروند جت جنگنده‌ی سوخو است.

از سوی دیگر روزنامه‌ی کراسنایا زوزدا اعلام کرد، راکت‌های جدید RS-24 به همراه راکت های متحرک Topol-M و مجموعه راکت های ثابت، امنیت ملی روسیه را برای ۲۰ الی ۳۰ سال آینده تضمین می‌کند.

این روزنامه به نقل از نیکولای سولوتسوف، فرمانده‌ی قوای راکتی استراتژیک روسیه گزارش داد، روسیه طی سال‌های آینده استقرار ‌راکت های RS-24 را آغاز می‌کند. این ‌راکت ها قادر به نفوذ در هر سیستم سپر دفاع راکتی موجود یا بالقوه و همچنین طرح اخیر سپر دفاع راکتی آمریکا است که قرار است در شرق اروپا مستقر شود . این فرمانده‌ نظامی روسیه تصریح کرد که راکت ‌های RS-24 و Topol-M به استخوان‌بندی قوای استراتژیک روسیه تبدیل خواهند شد و جایگزین ‌راکت های RS-20 و RS-18 می‌شوند.

ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه که از تقویت قوای نظامی این کشور به عنوان یک اولویت کاری مهم یاد کرده تصمیم گرفته از ‌راکت های استراتژیک روسیه به عنوان ابزار کلیدی در تامین امنیت روسیه استفاده کند.

‌راکت های جدید RS-24 نوع جدیدی از راکت های قاره ‌پیما با توانایی حمل چندین کلاهک است اما راکت های ۲۲ متری Topol-M راکت های قاره پیمای بالستیک است که تنها می‌تواند یک کلاهک حمل کند.

جنگ های نابرابر

« تولیدات تجهیزات نظامی » (RMA) که از زمان جنگ نخست خلیج فارس (۱۹۹۱) به کار گرفته شد، میزان فایده علم نوآوری را به حد اعلای خود رساند. آیا سلاح های پیروز و موفق به کار گرفته شده درعراق طی عملیات « طوفان صحرا » همان هواپیماهای مخفی، راکت های سریع السیر، بمب های دقیق نبودند و آیا سایرتجهیزات تشکیل دهنده این ائتلاف بین المللی تحت رهبری آمریکا نقشی فرعی نداشت؟ هماهنگی واقعی بسیاری از سلاح های دوربرد، قابلیت نبردی بی سابقه را به دست داد؛ رویدادی که پیش از ظهورانفورماتیک غیرقابل تصور بود. از این پس همه نوع مدرن ترین تکنیک های ارتباطی وارد تقسیم بندی های قدرتمندتر، فعال تر و تجدید سازماندهی شده تر قرن ۲۱ می شوند. « دنیس ریمر» ، رئیس ستاد ارتش آمریکا، این گونه پیش بینی می کند : « هنگامی که دشمن درمیدان نبرد انگشت کوچکش را حرکت دهد، تمامی نیروهایمان از آن مطلع خواهند شد و قادرخواهند بود سریعا وی را کیش و مات کنند ».

سرباز تبدیل به انجینر می شود که نابود سازی را با وجدانی آسوده فراهم می آورد « اینترنت تاکتیکی »، تجهیزات دقیق چند برابرکننده قدرت آتش هواپیماهای بمباران کننده شکاری، افزایش تعداد هواپیماهای بی سرنشین که در ابتدا برای شناسائی و سپس برای جنگ درنظر گرفته شده اند : هیچ گاه تاریخ شاهد چنین تفاوت عظیمی میان ارتش اول دنیا و رقبا و یا متحدانش نبوده است.

« گاستون بوتول » ، بنیانگذار« پولمولوژی » درسال ۱۹۴۵، همه این ها را در سال ۱۹۶۲ پیش بینی کرده بود، هنگامی که گفت : « سرباز تبدیل به انجینر می شود که نابودی نسلی را با ماشین حساب، صفحه رادار و دکمه ها فراهم می آورد. این امر به وی امکان خواهد داد به طرز هولناکی وجدانی آسوده داشته و یا حتی بی اطلاع باشد. وی قادرخواهد بود به تمامی کسانی که به وی خرده می گیرند پاسخ دهد : من سلا ح نیستم، من یک انجینر م. ».

انقلاب تجهیزات نظامی مانند هرانقلاب دیگری از توافق نظر واحد برخوردار نیست. حتی در ایالات متحده نیز برخی افسران خرده می گیرند که تجهیزات پیشرفته پیاده نظام بسیار زاید و دست و پا گیر است. برخی دیگر ابراز نگرانی کرده و می گویند : « وابستگی بیش از حد به شبکه های کامپیوتری، با وارد کردن لطمه شدید به روحیه جنگجوئی ارتش، به جای تحکیم، خطرتضعیف آن را درپی دارد (چراکه سربازان بیشتر به کمپیوترچی تبدیل می شوند تا سرباز).» درسال ۱۹۵۸ درچین، دو دگروال نیروی هوائی به نامهای « کیائو لیانگ » و « وانگ زیانگسوئی » در کتاب خود نیز با این پدیده مخالفت کرده و اظهار داشتند : « تحقیقات انجام شده توسط آمریکائی ها به گونه ای اجتناب ناپذیر حاوی نکات تئوریک کور و خطاهای استدلالی است ».

دستاورد « حمله از راه دور» که از کشته شدن افراد درجبهه خودی ممانعت به عمل می آورد، همان حس برتری تکنولوژیکی است که باعث پیدایش مفهومی جدید شده و آن « کشته ندادن » است.

رد تکرار قتل عام های گذشته، پیری جمعیت، تسلط فردباوری، قدرت نیروهای فرهنگی و اجتماعی ، گسترش حقوق بشر، این تحول در هماهنگی با همه این ها در مسیر موردنظر دموکراسی های غربی پیش می رود. زمینه دیگری که به دنبال این بحث مطرح می شود، آنست که دولت ها و سوق واداره های ارتش در نظر دارند تا ارتش های تخصصی با هزینه های هنگفت تشکیل دهند؛ ارتش هائی که از این پس دربطنشان کیفیت بر کمیت فائق آید. جنگ به پدیده ای « انسانی » تبدیل می شود که به تصور دخالت نظامی برای درهم شکستن موقعیت های غیرقابل تحمل (ازجمله قحطی، نسل کشی، پاکسازی قومی، جنگ های داخلی بی وقفه و غیره) باز می گردد. پدیده ای که در آن ارزشهای دوران باستان با همان داستانهای معروف که در آن آدم خوب ها نهایتا به پیروزی می رسند، تجلی می یابد.