مقاله بیسبال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بیسبال دارای ۳۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بیسبال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بیسبال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بیسبال :

ورزشگاه ریگلی در شیکاگو
بیسبال نوعی ورزش گروهی است که با چوب و توپ توسط ۹ بازیکن در یک زمین چمن بازی می‌شود. بیسبال در قرن نوزدهم از ورزش انگلیسی کریکت ریشه گرفته است.
پیدایش

الکساندر کارترایت، مخترع بازی مدرن بیسبال
بیسبال از بازی‌های متعددی که با چوب و توپ بازی می شدند اشتقاق پیدا کرده‌است. از جمله این بازی ها می توان ورزش قدیمی راوندر که در امریکای شمالی بازی می‌شد، ورزش انگلیسی کریکت و ورزش بسیار قدیمی رومانیائی اُینا را نام برد.

نخستین مسابقه ورزش مدرن بیسبال که در اسناد نوشتاری گزارش شده‌است، به مسابقه‌ای‌ در ۴ ژوئن ۱۸۳۸ در بیچ‌ویل، انتاریو، کانادا مربوط می‌شود.
بیسبال در دهه ۱۸۶۰ حالت نیمه‌حرفه‌ای پیداکرد. نخستین تیم کاملا حرفه‌ای بیسبال در ایالات متحده، تیم سینسیناتی رد استاکینگز بود که در ۱۸۶۹ تشکیل ‌شد.
لیگ برتر بیسبال امریکا

نوشتار اصلی: لیگ برتر بیسبال آمریکا
ام‌ال‌بی یا لیگ برتر بیسبال امریکا (Major League Baseball) مهمترین لیگ حرفه‌ای بیسبال در آمریکای شمالی است.
بیسبال در خارج از امریکا
نخستین لیگ رسمی بیسبال در خارج از امریکا و کانادا سال ۱۸۷۸ در کوبا شکل گرفت. کوبائیها سابقه‌درخشانی در بیسبال دارند و تیم‌ملی آنها از هنگام شروع مسابقات بین‌المللی در اواخر دهه ۱۹۳۰ همواره یکی از قویترین تیم های دنیا بوده‌است.

لیگ‌های حرفه‌ای بیسبال پس از جنگ جهانی اول در کشورهای دیگری هم آغاز به‌کار کردند. از جمله؛
• هلند(۱۹۲۲
• استرالیا(۱۹۳۴)
• ژاپن(۱۹۳۶)
• پورتوریکو(۱۹۳۸)
ایتالیا در سال ۱۹۴۸ دومین کشور اروپایی شد که لیگ بیسبال را در کشور خود برگزار می‌کرد. بعد از جنگ جهانی دوم بیسبال در بسیاری از کشورهای آمریکای مرکزی و کشورهای حوزه دریای کارائیب طرفداران زیادی یافت. برجسته‌ترین لیگ‌های بیسبال در آمریکای لاتین؛
• مکزیک ۱۹۴۵
• ونزوئلا در ۱۹۴۸
• دومینیکن در ۱۹۵۱
از دهه هفتاد رقابت‌های کارائیب بنیان‌نهاده‌شد، مسابقاتی که میان تیم‌های برتر چهار کشور حاشیه دریای کارائیب؛ مکزیک، دومینیکن، کوبا و ونزوئلا برگزار می‌شود.
بیسبال در آسیا

یو درویش بازیکن محبوب ایرانی-تبار در لیگ ملی ژاپن
ژاپن یکی از اولین کشورهایی بود که بیسبال به آن راه‌یافت. بیسبال خیلی زود مهمترین ورزش گروهی ژاپن شد. در سال ۱۹۳۶ نیپون بیسبال لیگ شروع به‌کار کرد.[۱] ۸۶۴ مسابقه این لیگ در سال ۲۰۰۶ بیش از بیست میلیون و چهارصد هزار تماشاگر داشت و چهارمین لیگ پرتماشاگر دنیا بود(پس از ام‌ال‌بی، ان‌بی‌ای و ان‌اف‌ال سه لیگ امریکایی بیسبال، بسکتبال و هاکی روی یخ).

ژاپنی‌ها و آمریکایی‌ها این ورزش را به دیگر کشورهای شرق آسیا هم بردند و بیسبال به‌سرعت ورزش گروهی اول کره‌جنوبی و تایوان شد. لیگ حرفه‌ای بیسبال در کره‌جنوبی از ۱۹۸۲ و در تایوان از ۱۹۹۰ شکل گرفت. چین و اسرائیل هم دو کشور آسیایی دیگری هستند که به ترتیب در ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ لیگ حرفه‌ای بیسبال را تشکیل دادند.

بیسبال در سال ۱۹۹۴ وارد بازی‌های آسیایی هم شد. ژاپنی‌ها این رشته را در تقویم مسابقات هیروشیما قرار دادند، سه دوره اول این مسابقات با قهرمانی تیم ملی ژاپن به پایان رسید، اما در آخرین دوره مسابقات در سال ۲۰۰۶ تیم ملی بیسبال تایوان با شکست پنج تیم دیگر شرکت‌ کننده (ژاپن، کره‌جنوبی، چین، تایلند، فیلیپین) به قهرمانی رسید.
محبوبیت
این ورزش در بسیاری از نقاط دنیا به‌ویژه آمریکای شمالی و مرکزی و شرق آسیا بسیار پرطرفدار است.

بیسبال ورزش ملی یا پرطرفدار ترین ورزش ایالات متحده آمریکا، کوبا، پورتوریکو، دومینیکن، پاناما، نیکاراگوئه، ونزوئلا در قاره امریکا و همچنین ژاپن، کره جنوبی و تایوان در آسیا است.
بیسبال در المپیک
از المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا دو رشته ورزشی بیسبال و سافت‌بال در تقویم المپیک قرار گرفتند و مقررشد تا مسابقات سافت‌بال در گروه بانوان و بیسبال در گروه آقایان برگزار شود.

اما در جلسه سال ۲۰۰۵ کمیته بین‌المللی المپیک در سنگاپور برای تعیین میزبانی المپیک ۲۰۱۲ این دو رشته اولین قربانیان سیاست کاهش و جلوگیری از گسترش تعداد ورزش‌کاران و مسابقات و رشته‌های ورزشی المپیک شده و از برنامه مسابقات المپیک لندن حذف شدند. در المپیک‌های بعدی برای برگزاری مسابقات این دو رشته ورزشی رأی‌گیری به‌عمل خواهد آمد.
لیگ برتر بیسبال آمریکا

تیم آتلانتا بریوز
ام‌ال‌بی یا لیگ برتر بیسبال امریکا (به انگلیسی: Major League Baseball) مهمترین لیگ حرفه ای بیسبال در آمریکای شمالی است که هم‌اکنون با بیست‌و‌نه تیم آمریکایی و یک تیم کانادایی برگزار می‌شود.
این مسابقات در ۱۸۷۶ آغاز شد. ام‌ال‌بی اولین لیگ ورزشی واقعی در ایالات متحده بود و تا سال ۱۹۷۲ بیشترین تماشاگران تلویزیونی را داشت. در این سال تعداد تماشاچیان ان‌اف‌ال (لیگ فوتبال آمریکایی) از این مسابقات بیشتر شد. از ۱۹۷۲ به‌بعد نیز ام‌ال‌بی همواره پس از ان‌اف‌ال دومین لیگ پربیننده در امریکای شمالی بوده است.

در سال ۲۰۰۷ میانگین تماشاگران هر بازی این مسابقات بیش از سی‌و‌دو هزار نفر بود و مجموع تماشاگران ۲۴۳۱ مسابقه آن به بیش از هفتاد‌و‌نه و نیم میلیون نفر رسید.[۱] و با فاصله‌ای زیاد پربیینده ترین لیگ ورزشی دنیا لقب گرفت. این درحالیست که هفده لیگ کوچکتر بیسبال این کشور هم بیش از چهل میلیون تماشاگر در سال دارند.[۲]
تاریخچه بیسبال

بیسبال نوعی ورزش گروهی است که با چوب و توپ توسط ۹ بازیکن در یک زمین چمن بازی می‌شود. بیسبال در قرن نوزدهم از ورزش انگلیسی کریکت ریشه گرفته است.
بیسبال از بازی‌های متعددی که با چوب و توپ بازی می شدند اشتقاق پیدا کرده‌است. از جمله این بازی ها می توان به ورزش قدیمی راوندر که در امریکای شمالی بازی می‌شد، ورزش انگلیسی کریکت و ورزش بسیار قدیمی رومانیایی اُینا نام برد.

نخستین مسابقه ورزش مدرن بیسبال که در اسناد نوشتاری گزارش شده‌است، به مسابقه‌ای‌ در ۴ ژوئن ۱۸۳۸ در بیچ ویل،انتاریو، کانادا مربوط می‌شود.
بیسبال در دهه ۱۸۶۰ حالت نیمه‌حرفه‌ای پیداکرد. نخستین تیم کاملا حرفه‌ای بیسبال در ایالات متحده، تیم سینسیناتی رد استاکینگز بود که در ۱۸۶۹ تشکیل‌شد.

لیگ برتر بیسبال امریکا
ام ال بی یا لیگ برتر بیسبال امریکا (Major League Baseball) مهمترین لیگ حرفه ای بیسبال در امریکای شمالی است که که هم‌اکنون با بیست‌و‌نه تیم آمریکایی و یک تیم کانادایی برگزار می‌شود. این مسابقات در ۱۸۷۶ آغاز شد. ام‌ال‌بی اولین لیگ ورزشی واقعی در ایالات متحده بود و تا سال ۱۹۷۲ بیشترین تماشاگران تلویزیونی را داشت. در این سال تعداد تماشاچیان ان اف ال (لیگ فوتبال امریکایی) از این مسابقات بیشتر شد. از ۱۹۷۲ به‌بعد نیز ام‌ال‌بی همواره پس از ان‌اف‌ال دومین لیگ پربیننده در امریکای شمالی بوده است.

در سال ۲۰۰۷ میانگین تماشاگران هر بازی این مسابقات بیش از سی‌و‌دو هزار نفر بود و مجموع تماشاگران ۲۴۳۱ مسابقه آن به بیش از هفتاد‌و‌نه و نیم میلیون نفر رسید. و با فاصله‌ای زیاد پربیینده ترین لیگ ورزشی دنیا لقب گرفت. این درحالیست که هفده لیگ کوچکتر بیسبال این کشور هم بیش از چهل میلیون تماشاگر در سال دارند.

این ورزش در بسیاری از نقاط دنیا به‌ویژه امریکای شمالی و مرکزی و شرق آسیا بسیار پرطرفدار است.
بیسبال ورزش ملی یا پرطرفدار ترین ورزش ایالات متحده امریکا، کوبا، پورتوریکو، دومینیکن، پاناما، نیکاراگوا، ونزوئلا در قاره امریکا و همچنین ژاپن، کره جنوبی و تایوان در آسیا است.
بیسبال در آسیا
ژاپن یکی از اولین کشورهایی بود که بیسبال به آن راه‌یافت. بیسبال خیلی زود مهمترین ورزش گروهی ژاپن شد. در سال ۱۹۳۶نیپون بیسبال لیگ شروع به‌کار کرد. ۸۶۴ مسابقه این لیگ در سال ۲۰۰۶ بیش از بیست میلیون و چهارصد هزار تماشاگر داشت و چهارمین لیگ پرتماشاگر دنیا بود
ژاپنی‌ها و امریکایی‌ها این ورزش را به دیگر کشورهای شرق آسیا هم بردند و بیسبال به‌سرعت ورزش گروهی اولکره جنوبی و تایوان شد. لیگ حرفه‌ای بیسبال در کره‌جنوبی از ۱۹۸۲ و در تایوان از ۱۹۹۰ شکل گرفت.چین و اسراییل هم دو کشور آسیایی دیگری هستند که به ترتیب در ۲۰۰۳ و ۰۰۷ لیگ حرفه‌ای بیسبال را تشکیل دادند.

بیسبال در سال ۱۹۹۴ وارد بازیهای آسیایی هم شد. ژاپنی‌ها این رشته را در تقویم مسابقات هیروشیما قرار دادند، سه دوره اول این مسابقات با قهرمانی تیم ملی ژاپن به پایان رسید، اما در آخرین دوره مسابقات در سال ۲۰۰۶ تیم ملی بیسبال تایوان با شکست پنج تیم دیگر شرکت‌ کننده (ژاپن، کره‌جنوبی، چین، تایلند، فیلیپین) به قهرمانی رسید.

بیسبال در المپیک
ازالمپیک ۱۹۹۶ آتلانتا دو رشته ورزشی بیسبال و سافت بال در تقویم المپیک قرار گرفتند و مقررشد تا مسابقات سافت‌بال در گروه بانوان و بیسبال در گروه آقایان برگزار شود.
اما در جلسه سال ۲۰۰۵ کمیته بین المللی المپیک در سنگاپور برای تعیین میزبانی المپیک ۲۰۱۲ این دو رشته اولین قربانیان سیاست کاهش و جلوگیری از گسترش تعداد ورزش‌کاران و مسابقات و رشته‌های ورزشی المپیک شده و از برنامه مسابقات المپیک لندن حذف شدند. در المپیک‌های بعدی برای برگزاری مسابقات این دو رشته ورزشی رأی‌گیری به‌عمل خواهد آمد.
آشنایى با قوانین بازى بیسبال

نبرد باتوم و توپ!
مترجم: روجا نیستانى
حتماً تا به حال در فیلم ها و کارتون هاى زیادى دیده اید که بازى بیسبال (Baseball) چقدر شور و هیجان ایجاد کرده و نفس همه را بند آورده و اهمیت داشته در حالى که ما هاج و واج مى مانیم که اصلاً چى به چى است و معمولاً از خوشحالى و هیجان یا ناراحتى شخصیت هاى فیلم مى فهمیم کى برده و کى باخته!
بیسبال یکى از قدیمى ترین و پرطرفدارترین ورزش هاى غربى است که ریشه در کشور انگلستان دارد اما اولین بار در سال ۱۸۵۸ در ایالات متحده بازى شده و از ۳۲ سال پیش یعنى سال ۱۹۷۳ تا

به حال قوانین آن تغییر نکرده است. چند سالى است که فدراسیون بیسبال در کشور ما هم شروع به کار کرده اما هنوز اکثریت مردم ما چیز زیادى از این ورزش نمى دانند. مى دانم که اکثراً عشق فوتبال و والیبال و بسکتبال هستید اما بد نیست ک

مى هم از این بازى مهجورتر بخوانید تا لااقل کمتر از تماشاى فیلم هاى بیسبالى خوابتان بگیرد!
قوانین بازى:
بازى بیسبال بین دو تیم نه نفره انجام مى شود و هر تیم زیر نظر مربى خود که خارج زمین است بازى مى کند. برنده تیمى است که تعداد «دورهاى بیشترى» را برده باشد.
زمین بازى:
زمین داخلى، مربعى شکل است و ۹۰ فوت (حدوداً ۲۷ متر) طول دارد. زمین خارجى، فضایى است که از امتداد دو طرف مربع داخلى به وجود مى آید. زمین داخلى درجه بندى مى شود تا خط هاى زمینه و محدوده تیم خودى مشخص شود. محدوده پرتاب کننده توپ (pitcher) 24 سانتیمتر بالاتر از خط زمینه محدوده خودى است.

زمین داخلى و زمین خارجى شامل خطوط مرزى و منطقه بى طرف مى شوند، بقیه زمین، محدوده مسابقه است. منطقه زمین خودى با نوار فلزى مشخص مى شود و نسبت به آن، زمین دوم را (که تا زمین اول ۲۷ متر فاصله دارد) مشخص مى کنند. تقاطع این خطوط، زمین اول را مى سازند. از

زمین خودى ۲۷ متر به سمت زمین سوم و از زمین دوم ۲۷ متر به سمت زمین سوم، تقاطعى ایجاد مى کنند که منطقه سوم است، خلاصه این که زمین به چهار بخش تقسیم مى شود. تمام اندازه گیرى هاى زمین باید از نقطه اى که خط هاى زمین اول و سوم همدیگر را قطع کرده اند صورت بگیرد. محل گیرنده توپ (catcher)، ضربه زننده ها به توپ (batters)، جایگاه مربى، سه خط اول

زمین و محدوده دوم ضربه زننده به توپ باید مشخص شوند. خطوط مسابقه و تمام خط هاى بازى با گچ سفید مشخص مى شوند.
زمین خودى را با یک قطعه پنج گوشه پلاستیکى سفید رنگ که البته شکل خاصى دارد (دو گوشه آن کامل نیست) و تقریباً ۴۲ سانتیمتر طول آن است علامتگذارى مى کنند. این علامت ها در محل تقاطع خطوط زمین خودى با زمین اول و سوم قرار مى گیرند.
زمین هاى اول، دوم و سوم را با کیسه هاى پارچه اى که روى زمین مى گذارند، علامتگذارى مى کنند. کیسه هاى زمین اول و سوم در زمین داخلى (infield) و کیسه هاى زمین دوم در مرکز زمین دوم قرار مى گیرد. این کیسه ها پر از شن هستند.

روش بازى:
هر تیم نه بازیکن دارد از یک توپ سفت با پوشش چرمى، یک باتوم چوبى (در بازى هاى حرفه اى جنس آن فقط از چوب است) یا آلومینیومى و دستکش هاى حفاظ دار استفاده مى کنند. به علاوه، ضربه زننده، گیرنده و رهبر محدوده خودى، لباس هاى محافظ مخصوص مى پوشند. در زمین بازى، یک پرتاب کننده توپ، یک گیرنده توپ، چهار بازیکن داخلى و سه بازیکن خارجى قرار مى گیرند. هر تیم تلاش مى کند که امتیاز بیشترى بیاورد که در بیسبال به این کار اصطلاحاً «بردن هر دور» score runs مى گویند