مقاله اثر محرک های رشد ارگانیک و آب مغناطیسی بر عملکرد پروتئین سویا (Glycine max L) در زمان های برداشت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر محرک های رشد ارگانیک و آب مغناطیسی بر عملکرد پروتئین سویا (Glycine max L) در زمان های برداشت دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر محرک های رشد ارگانیک و آب مغناطیسی بر عملکرد پروتئین سویا (Glycine max L) در زمان های برداشت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر محرک های رشد ارگانیک و آب مغناطیسی بر عملکرد پروتئین سویا (Glycine max L) در زمان های برداشت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر محرک های رشد ارگانیک و آب مغناطیسی بر عملکرد پروتئین سویا (Glycine max L) در زمان های برداشت :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
به منظور بررسی اثر محرک های رشد ارگانیک و زمان برداشت سویای رقم ویلیامز، بر میزان پروتئین و شاخص برداشت روغن، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با ۱۵ تیمار و ۳ تکرار در سال ۱۳۹۱ در مؤسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) اجرا گردید. در این آزمایش دو عامل، مواد محلول پاشی شامل کادوستیم (به نسبت ۰/۵ در هزار)، آمینول فورته (به نسبت ۲ در هزار)، کود آلی (گاوی، به میزان ۱۰ تن در هکتار)، آب مغناطیسی ( ۲۰ لیتر در متر مربع) به همراه یک تیمار شاهد (بدون محلول پاشی) و سه زمان برداشت که عبارت بودند از: ۱ – برداشت اول هنگامی که در ساقه ۲۰ درصد رطوبت داشتند ۲ – برداشت دوم رسیدگی کامل غلاف ها (زرد شدن بیش از ۹۵ درصد – اصلی دانه های غلاف ۲۵-۱۴ درصد رطوبت داشتند ۳- برداشت سوم هنگامی که دانه های غلاف در ساقه – غلاف) و دانه های غلاف در ساقه اصلی ۱۵ اصلی کمتر از ۱۴ درصد رطوبت داشتند، منظور شدند. نتایج نشان داد که بین تیمارهای محلول پاشی و زمان های برداشت تفاوت معنی داری از نظر شاخص برداشت روغن و میزان پروتئین وجود داشت. محلول اشی با کادوستیم بیشترین میزان پروتئین (۳۳/۲ درصد) و شاخص برداشت روغن (۸/۷ درصد) را داشت. مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که محلول پاشی کادوستیم در زمان برداشت دوم بیشترین عملکرد دانه ( ۲۸۵۳ کیلوگرم در هکتار)، عملکرد روغن ( ۶۶۴ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد پروتئین ( ۱۰۱۹ کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. براساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد که محلول پاشی کادوستیم و کود آلی در زمان برداشت دوم باعث کمک به افزایش محصول و گامی در راستای کاهش آلودگی های محیطی و کشاورزی پایدار می باشد.