مقاله اثر اسپرمیدین بر روی برخی گیاهان باغبانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر اسپرمیدین بر روی برخی گیاهان باغبانی دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر اسپرمیدین بر روی برخی گیاهان باغبانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر اسپرمیدین بر روی برخی گیاهان باغبانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر اسپرمیدین بر روی برخی گیاهان باغبانی :

تعداد صفحات:۵
چکیده:
در بین قلمه های زبان گنجشک که در آزمایشگاه پرورش یافتند ۷۶ % قلمه ها پس از کشت در محیط القایش ریشه به مدت ۵ روز در تاریکی ریشه دار شدند که پس از این ۵ روز با کشت در محیط القایش ریشه به مدت ۱۵ روز در نور بودند.افزایش ۲۰۷ میکرومول ایندول بوتریک اسید (آی بی ای) به محیط القایش ریشه موجب افزایش چشمگیر درصد ریشه دهی نشد .هنگامی که پوترسین و اسپرمیدین و سیکلوهگزامین (سی اچ آ) و آمینوگوآدنین (ای جی) در طول القایش ریشه در نبود هورمون آی بی ای به کار رفتند ریشه دهی را تا ۱۰۰% افزایش دادند ولی اگر با هورمون آی بی ای به کار میرفتند به عنوان بازدارنده محسوب میشدند .در این مقاله فاز القایش ریشه از فاز بروز ریشه جدا کرده است. در این مقاله فاز القایش ریشه از فاز بروز ریشه جدا کرده است. فاز القایش ریشه :هنگامی در نظر گرفته شده که آی بی ای و پوترسین در طول القایش ریشه توصیف شدند. فاز بروز ریشه : هنگامی در نظر گرفته شد که فعالیت افزایش یافته ی پراکسیدازها و غلظت های پائین پلی آمین ها توصیف شدند.تکثیر گیاهی از کلون های انتخاب شده اهمیت زیادی برای توسعه و بهبود یافتن باغبانی و کشاورزی و جنگل داری دارد. شکل گیری تصادفی ریشه در تکثیر گیاهی گامی مهم است و اگر ریشه دهی صورت نگیرد باعث ایجادضررهای اقتصادی می شود. امروزه بسیاری از مدلهای سیستم گیاهی که مورد استفاده قرار میگیرند مدلهای ریشه دهی مستقل از اکسین هستند. در این سیستم ماده ی ریشه دهی اکسین دار با ماده ی ریشه دهی بدون اکسین مقایسه میشود.ولی این سیستم اغلب اطلاعات کمی را به ما میدهد زیرا متمایز کردن تغئیرات فیزیولوژیک مرتبط با ریشه دهی از تغییراتی که ناشی از به کار گیری اکسین بیرونی هستند دشوار است . ما از یک مدل ریشه دهی مستقل از اکسین استفاده میکنیم تا تغییر در فعالیت اکسین ها و پلی آمین ها و پروکسیداز ها را در طول کاشت آزمایشی قلمه ها دارای آی بی آ و قلمه های فاقد آی بی آ در گیاه مطالعه کنیم هم چنین اثرات پلی آمین های بیرونی و بازدارنده هایشان را در ریشه دهی قلمه ها در وجود و عدم وجود آی بی آ تعیین میکنیم.