گزارش کاراموزی مبدلهای حرارتی نیروگاهی و تأسیسات حرارتی برودتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 گزارش کاراموزی مبدلهای حرارتی نیروگاهی و تأسیسات حرارتی برودتی دارای ۸۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد گزارش کاراموزی مبدلهای حرارتی نیروگاهی و تأسیسات حرارتی برودتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی گزارش کاراموزی مبدلهای حرارتی نیروگاهی و تأسیسات حرارتی برودتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن گزارش کاراموزی مبدلهای حرارتی نیروگاهی و تأسیسات حرارتی برودتی :

گزارش کاراموزی مبدلهای حرارتی نیروگاهی و تأسیسات حرارتی برودتی

نیروگاه منتظر قائم در زمینی به مساحت تقریبی یک کیلومتر مربع واقع در کیلومتر هفت جاده ملارد در ناحیه کرج بنا شده و در حال حاضر دارای چهار واحد بخار است که هر یک به ظرفیت اسمی ۲۵/۱۵۶ مگاوات و ۶ واحد گازی، سه واحد سیکل ترکیبی می باشد. اولین واحد بخار نیروگاه در تاریخ ۲۹/۶/۵۰ آماده بهره برداری شد و با شبکه پارالل گردید.
سوخت مصرفی نیروگاه گاز و سوخت سنگین از نوع مازوت و گازوئیل است که مازوت مصرفی از پالایشگاه تهران توسط خط لوله مستقیم به نیروگاه فرستاده می شود. آب مصرفی نیروگاه نیز توسط ۹ حلقه چاه عمیق که در محوطه و در خارج محوطه نیروگاه حفر شده تأمین می گردد.

نیروگاه دارای قسمت های اصلی به شرح زیر می باشد:
۱- قسمت شیمی و تصفیه آب: وظیفه این قسمت تولید آب بردن بدون سختی (تصفیه فیزیکی) و آب مقطر (بدون یون) مورد نیاز واحد را می باشد . همچنین مواد شیمیایی لازم را در سیکل های آب و بخار تزریق می کند و در فواصل معین آزمایشات لازم جهت تعیین وضعیت شیمیایی سیکل آب و بخار نیروگاه را انجام می دهد.
۲- بویلر: بویلر هر واحد از نوع درام دار ری هیت دار، کوره آن تحت فشار و دارای فن گردش دهنده گاز می باشد. طبق طرح تولید ۰۰۰/۱۰۰/۱ پوند بخار در ساعت با فشار psi 1875 و درجه حرارت ۱۰۰۵ در خروجی ری هیتر دارد. راندمان کل بویلر برابر ۹۰ درصد می باشد.

۳- سیکل آب تغذیه: در سیکل آب تغذیه واحد سه گرمکن فشار ضعیف از نوع بسته، یک دیراتور یا دی گارز از نوع باز یا تماس مستقیم و دو گرمکن فشار قوی از نوع بسته منظور شده است. این سیکل طبق طرح قادر است آب تغذیه را از ۱۰۸ در کندانسور به ۴۵۰ در ورود به بویلر برساند.
۴)آب خام: سیستم آب خام فقط از چندین لوله و شیر تشکیل شده است و آب را به مقدار لازم به تمام نیروگاه که به آن احتیاج است می فرستد. تأمین آب خام توسط چندین حلقه چاه عمیق می باشد بدین ترتیب که آب چاه ها به تلمبه خانه و استخر دمنده آب فرستاده شده و از تلمبه خانه توسط پمپ ها به لوله اصلی آب خام فرستاده می شود. چون این سیستم به دیگر سیستم ها وابستگی ندارد می توان هر زمان که لازم شد آنرا در مدار قرار داد و عملاً این سیستم همیشه در مدار است حتی اگر تمام قسمت ها متوقف باشند برای تأمین آب آتش نشانی باید مدار باز باشد.

در مورد بسته نگه داشتن اشنعاب هائی که به آن احتیاج ندارند باید دقت فراوان شود چون هرگونه غفلت در این مورد سبب وارد آمدن خسارت می گردد مثلاً ممکن است که کیفیت آب موجود در تانک های آب تصفیه شده را پائین آورد.

در شرایط نرمال بهره برداری، تأمین آب مخازن برای تهیه محلول های شیمیائی مورد نیاز دستگاه ها توسط آب مقطر (واقع در خروجی پمپ کندانسور هر واحد) می باشد ولی اگر سیستم آب کندانسه در مدار نباشد (در شروع راه اندازی) می توان از آب خام جهت تهیه محلول شیمیائی استفاده نمود. سیستم آب خام از یک لوله ۱۶ اینچی تشکیل شده که انشعاب های مشروحه زیر را تغذیه می کند:

الف: یک لوله ۴ اینچ جهت آب آتش نشانی
ب: یک لوله ۴ اینچ جهت تغذیه ورودی آب شستشو دهنده پیش گرم کن های هوای دوار بویلر
پ: یک لوله ۲ ابنچ جهت تأمین آب آبکاری برای یاتاقان های رتور بهم زننده داخل کلاریفایر و آب معمولی جهت دوش های اضطراری و شستشو دهنده ها و شروع راه اندازی در صورت کمی آب فیلتر برای تهیه محلول شیمیایی

د: یک لوله یک اینچ جهت روان ساز بهم زننده کلاریفایر
ه‍ : دو لوله ۲ اینچ جهت شستشوی کف کلاریفایرها
و: یک لوله ۳اینچ برای تأمین آب سیستم کلرزنی

ز: دو لوله ۱۰ اینچ برای تغذیه آب خام به کلاریفایر واحد یک و دو
د: دو لوله مستقیم آب خام برای تأمین سطح برج های خنک کن در حالت اضطراری
۵)سیستم تصفیه آب: تصفیه خانه یا پیش تصفیه قسمتی که آب را از خط اصلی آب خام گرفته و بعد از کلاریفایر و فیلتر کردن از نظر کیفی به حدی می رساند که آماده تحویل سیستم یون گیرها باشد تا در یون گیرها کلید املاح محلول در آن گرفته شود. تصفیه خانه شامل تجهیزات زیر می باشد:
الف: کلاریفایر (دستگاه گیرنده سختی آب یا تصفیه فیزیکی آب) که تا ۲۱۶۸ گالن در دقیقه آب خام جهت تصفیه به آن وارد می شود و خود نیز مجهز به تجهیزات زیر است.
۱- شیر پروانه ای جهت کنترل ورود آب خام به کلاریفایر

۲- جریان سنج FE13 که جریان آب خام به کلاریفایر را اندازه گرفته و انتقال دهنده جریان ۱۳FT که سیگنال متناسب با جریان آب خام به ۱۳ FTR می فرستد و همچنین میزان کلر تزریقی به کلاریفایر توسط سیگنال فوق کنترل می شود.
۳- شیر کنترل سطح با شیرهای جداساز و شیر فرعی (by pass)

۴- شیر بک فلاش که با هوا عمل می کند و هوای آن از طریق شیر سلونوئیدی فرستاده می شود.
۵- شیر هوائی تخلیه لجن که هوای عمل کننده آن از طریق شیر سلونوئیدی فرستاده می شود.
۶- چهار مسیر تغذیه شیمیایی که عبارتند از: یک مسیر کلر به ورودی آب خام به کلاریفایر، یک مسیر تزریق کلرور فریک بداخل قیفی کلاریفایر و دو مسیر تغذیه آب آهک بداخل قیفی کلاریفایر

۷- مسیر آب جهت آبکاری یا یاطاقان بالا و پائین محور یا رتور کلاریفایر
۸- تعدادی مسیر نمونه گیر از قسمت های مختلف کلاریفایر و شیر پروانه ای خروجی کلاریفایر
سیستم تغذیه شیمیایی: تغذیه شیمیایی برای تصفیه اولیه آب در سیستم پیش تصفیه بکار می رود که شامل: تزریق کلر به ورودی آب خام به کلاریفایر و تزریق کلر و اسید سولفوریک به ورودی آب تانک کلاریفایر شده. کلر به صورت گاز محلول در آب تزریق می شود و کلرورفریک، آهک، اسید سولفوریک بصورت محلول های نسبتاً ضعیف، یا رقیق بوسیله پمپ ها تزریق می گردد. تزریق مواد شیمیایی بطور اتوماتیک و متناسب با جریان آب خام ورودی به کلاریفایر انجام می گیرد. جریان ورودی بوسیله یک جریان سنج اندازه گیری شده و توسط انتقال دهنده سیگنال متناسب جریان جهت کنترل تزریق مواد شیمیایی فرستاده می شود. غلظت محلول ها و میزان کلر تزریقی بستگی به کیفیت آب خام دارد که توسط واحد شیمی تعیین می گردد.

یون گیرها: یون گیرها یا بی یون کننده ها قسمت آخر تصفیه آب را جهت تأمین آب مقطر (بدون یون) مورد نیاز بویلر تشکیل می دهند.

بعلت بالا بردن فشار و درجه حرارت در بویلر آب مورد استفاده بویلر باید بهترین کیفیت ممکنه را دارا باشد به همین دلیل از دو دستگاه یون گیر به صورت سری و پشت سر هم استفاده می شود. نخستین دستگاه شامل کاتیون و آنیون (کاتیون گیرنده یون های مثبت و آنیون گیرنده یون های منفی می باشد) است که آب خروجی آنها جهت تصفیه بیشتر از دستگاه دوم که اصطلاحاً آن را میکس بد (گیرنده یون های ضعیف منفی و پالایش مجدد) می نامند گذرانده می شود. برای هر واحد یک سری کامل کاتیون و آنیون و میکس بد وجود دارد. در ابتدای تصفیه کلر در محل ورودی آب به کلاریفایر وارد شده و با آن مخلوط می گردد. آب آهک و کلرور فریک جهت کمک به عمل تصفیه و به قسمت وسط یا قیفی کلاریفایر وارد می شود و با آب کلر شده شده مخلوط می گردد.

در ابتدای راه اندازی سیستم پیش تصفیه ۳ تا ۷ روز وقت صرف ساختن لجن یا رسوبات در کف کلاریفایر می شود. این لجن عمل رسوب گیری را بهتر می سازد. زیرا به مقدار زیادی کیفیت آب خروجی از کلاریفایر بستگی به مقدار این لجن دارد و در طول راه اندازی می توان مقدار رسوب و لجن تشکیل شده در کف کلاریفایر را آزمایش کرد. جهت جلوگیری از زیاد شدن سطح لجن و ثابت نگه داشتن آن هرچند ساعت یکبار (حدود چهار ساعت) مقداری از لجن های اضافی از طریق تخلیه کلاریفایر خارج می گردد. آب خروجی از کلاریفایر وارد تانک

کلاریفایر می شود و در آن ذخیره می گردد. در محل ورودی تانک به آن کلر و اسید سولفوریک جهت تصفیه بیشتر اضافه می شود. آب کلاریفایر شده از تانک ذخیره توسط پمپ و از طریق یک شیر کنترل سطح، مخزن دو راهه و تانک فیلتر به تانک آب فیلتر شده فرستاده می‌شود، آب فیلتر شده بوسیله پمپ ها از تانک آب فیلتر شده به یون گیرها فرستاده می شود و بعد از عبور از کاتیون و آنیون و میکس بد به تانک ذخیره آب مقطر وارد می گردد. بعد از مدتی که یون گیرها اشباع می شوند یا یون در آب خروجی مشاهده می شود بطور اتوماتیک از مدار خارج و در سیکل احیاء قرار می گیرند و پس از احیاء مجدداً آماده بهره برداری می شوند و تا زمانی که یک سری یون گیر در حال احیاء است سری دوم یون گیر در حال بهره برداری است و آب مقطر مورد نیاز را تأمین می‌کند.

۶)برج خنک کن: برج خنک کن واحد بخار از نوع تر یا تبخیری است و هر برج دارای شش عدد قیفی پنکه دار بمنظور کمتر شدن فشار منطقه ریزش آب از اتمسفر می باشد. ساختمان برج از چوب ساخته شده است. آب خنک شده از استخر کف برج توسط سه پمپ آب گردشی (c.w.p) که دو عدد آنها در بهره برداری نرمال در حال کار می باشد به کندانسور فرستاده می شود. طبق طرح جریان آب در حال گردش از برج به کندانسور توسط پمپ ها GPM000/750 می باشد و هربار قادر است حدود Btu000/000/450 حرارت از کندانسور جذب کند.
همچنین نیروگاه دارای سه عدد برج از نوع برج طبیعی یا natural draught cooling tower می باشد. بدنه خارجی این برجها از بتون مسلح می باشد که بروی پایه قرار دارند. آب

کندانسور توسط c.w pump به ارتفاع ۱۵-۱۰ متری بالای برج فرستاده می شود و از طریق رادیاتورهائی پائین می آید و حرارت گرفته شده توسط رادیاتورها بوسیله هوائی که از قسمت زیرین به بالای برج که به واسطه ارتفاع بلند و دمپرهای برج ایجاد می گردد از دهانه بالای برج خارج می شود.
سیستم کنترل: در واحدهای بخار نیروگاه بیشتر از سیستم های نئوماتیکی و الکتریکی جهت نشان دهنده ها، باز و بسته کردن شیرها و کنترل سطح مخازن و وضعیت دمپرها و شیرها استفاده شده است.

رنگ لوله ها: در این نیروگاه لوله ها و خطوط انتقال مواد به رنگ های مشخصی هستند برای مثال خطوط آب خام و آب خنک کن به رنگ سبز، لوله های روغن به رنگ زرد، لوله های آب آتش نشانی به رنگ قرمز و لوله های سوخت به رنگ سیاه می باشد.
توربوژنراتور: توربین هر واحد دارای سه قسمت IP. LP و HP پشت سرهم می باشد و شافت آن توسط کوپلینگ به شافت ژنراتور متصل است. ژنراتور کاملاً بسته و تحت فشار هیدروژن با ماکزیمم فشار psi30 می باشد. وجود هیدروژن باعث کاهش اصطکاک و فشار زیاد آن کمک در امر خنک کردن سریع سیم پچ های ژنراتور می کند.
گاز هیدروژن توسط چهار مبدل آبی واقع در چهارگوشه ژنراتور خنک می شود. جرقه گیر و خازن روی هر فاز ژنراتور جهت حفاظت ژنراتور از تغییرات ولتاژ، نزدیک ترمینال خروجی ژنراتور قرار دارد.

مولدهای حرارتی نیروگاه :
مولد بخار (بویلر): واحد مولد بخار از قسمت های زیر تشکیل شده است:
۱- کوره ها و شعلها ۲- قسمت هوای احتراق
۳- قسمت دود یا گاز ۴- قسمت بخار اصلی
۵- باز گرمکن یا ری هیتر ۶- تغذیه آب و مواد شیمیائی

کوره و مشعل ها Furnace and burners
سوخت از طریق دوازده مشعل به کوره یا اطاق احتراق تزریق می شود. این دوازده مشعل در چهار گوشه کوره و در سه طبقه بالا، وسط و پائین قرار گرفته اند. چهار مشعل طبقه پائین استفاده برای سوخت سنگین و همچنین سوخت سبک یا گازوئیل می باشد. در صورتی که از گاز جهت احتراق استفاده شود مولد بخار دارای دوازده مشعل گازسوز می باشد.
دوازده شمعک سوخت سبک که هریک برای یک مشعل بوده که انرژی لازم را جهت روشن کردن مشعل ها دارا می باشند. عمل روشن کردن شمعک ها از راه دور و از اطاق فرمان صورت می گیرد. شمعک ها و مشعل های سوخت سبک برای پودر کردن سوخت مصرفی خود از هوای فشرده استفاده می کنند ولی مشعل های سوخت سنگین، سوخت را به طور مکانیکی پودر می کنند.

مسیر ورودی و خروجی سوخت به مشعل ها مجهز به بخار جهت شستشو می باشد که با شیرهای دستی می توان در موقعیکه مشعل ها در مدار هستند مسیر بخار را قطع کرد. از شستشو قبل و بعد از هر بار در سرویس قرار دادن مشعل ها استفاده می شود.

سیستم احتراق در بویلر به طور مناسبی می باشد و شعله مشعل ها با یک حرکت دورانی آتش در کوره ایجاد می کنند. ولی برای کنترل فشار و دمای بخار تولید شده انتهای داخلی مشعل ها را می توان به بالا و پائین حرکت داد یا زاویه داد که این عمل باعث هدایت شعله مشعل در جهت زاویه داده شده می گردد.
وقتی مشعل، پائین باشد فشار بخار افزایش می یابد. زیرا حرارت بیشتر به دیواره لوله ای بویلر مرسوم به دیواره آب وارد می آید و تولید بخار زیادتر می کند و وقتی شعله بطرف بالا باشد حرارت به لوله های قسمت سوپر هیتر و ری هیتر برخورد کرده و نتیجتاً تولید بخار کمتر ولی دمای بالاتر می گردد.

به غیر از هوائی که برای پودر کردن سوخت در شمعک ها و مشعل های سوخت سبک مصرف می شود تمام هوای لازم جهت احتراق بوسیله دو فن یا دمنده هوا به نام F.D fan (Forced draft fan) تأمین می گردد. توسط این دمنده ها هوای کافی بداخل کوره که توسط دمپرهای ورودی این دمنده ها تعیین وارد کوره می گردد.کنترل و باز و بسته کردن دمپرها از راه دور و از اطراق فرمان انجام می گیرد.

هوای خروجی از F.D Fan با گذشتن از لا به لای دوسر کویل بخاری گرم کننده هوا دمایش به حدی فزونی داده می شود تا اجازه ندهد که در اثر تقطیر شدن ترکیبات سولفوره بروی فلز در قسمت سرد پیش گرمکن های دوار خوردگی ایجاد شود و صدمه بخورد.

بعد از گرمکن های بخاری، هوای احتراق جهت گرم شدن بیشتر وارد پیش گرمکن های دمایی یا A.P.H می گردد. گازهای خروجی از اکنومایزر قبل از ورود به دودکش از طرف دیگر این پیش گرمکن دوار می گذرد و در حین عبور مقداری از حرارت خود را به فلز داخل APH می دهند، با چرخیدن APH فلزهای گرم شده به قسمت عبور هوا رفته و گرمای خود را به هوا می دهند. هوای احتراق بعد از خروج از پیش گرمکن های دوار به جعبه باد یا winbox رفته و از طریق دمپرهای هوای واقع در چهارگوشه بویلر وارد کوره جهت تأمین هوای مورد نیاز احتراق می شود.

به طور خلاصه مسیر هوای احتراق بویلر را دو F.D fan دو گرمکن بخاری، دو پیش گرمکن دوار هوا، دو جعبه باز در دو طرف بویلر و هفت سری دمپر در چهارگوشه بویلر تشکیل می دهند
از خروجی هر دو F.D Fan و قبل از ورود به گرمکن های بخاری یک کانال کوچک مشترک هوا گرفته شده که هوای مورد نیاز مکش یک دمنده یا فن کمکی هوای آب بندی و یک فن هوای شمعک ها را تأمین می نماید. فن کمکی هوای آب بندی، هوا را با فشار بیشتر از فشار کوره جهت آب بندی دریچه های چشمی بویلر، یاطاقان دمپرها و غیره تهیه می کند. در عین حال این هوا از نشت کردن گازهای ذاغ کوره و جعبه باد به بیرون جلوگیری می کند که این عمل به علت فشار مثبت کوره امری ضروری است.

از کانال های هوای خروجی از پیش گرمکن های هوا نیز یک کانال کوچک مشترک گرفته شده که وظیفه اش رسانیدن هوا جهت جلوگیری از نفوذ گازهای داغ کوره به مسیر خروجی فن گردش دهنده گازهای کوره می باشد (G.R Fan) ارتباط این هوا با کانال خروجی G.R fan از طریق یک دمپر به نام دمپر هوای سیل است که در مواقع متوقف بودن G.R fan این دمپر باز می شود. در صورت باز نشدن دمپر هوای سیل در موقع توقف G.R fan جریان گازهای داغ به سرعت به این فن خسارت وارد می آورد.

قسمت دود یا گازهای محترقه کوره: در هنگام عمل احتراق گازهای داغ حاصل از احتراق به ترتیب با جریان یافتن از لا به لای لوله های سوپر هیتر دمای بالا یا ثانویه، لوله های باز گرمکن بخار، سوپر هیتر دمای پائین یا اولیه، اکنومایزر، و گذشتن از طرف گاز پیش گرمکن های دوار به طرف دودکش هدایت می شود. قبل از ورود به پیش گرمکن های دوار دو کانال خروجی گاز از کوره به یکدیگر متصل شده است و یک انشعاب از این کانال مشترک به مکش G.R fan متصل است. که از این طریق G.R fan بتواند مقداری از گازهای خروجی را گرفته و جهت کنترل احتراق و دمای بخار خروجی از بویلر مجدداً به قسمت پائین کوره بدمد. این فن مجهز به دمپر ورودی و خروجی است و در صورت در مدار بودن آن ضمن اینکه دمپرهای خروجی آن کاملاً باز می شوند، دمپر ورودی نیز آنقدر باید باز نمود که فشار خروجی فن از فشار کوره بیشتر باشد و نتیجتاً ضمن کنترل احتراق توسط دمپر ورودی عمل دیگر آن جلوگیری از پس زدن گازهای داغ کوره به طرف فن مزبور می باشد.

قسمت بخار اصلی: بخاری که در داخل دیواره لوله ای بویلر تولید می شود وارد دیگ یا درام آب و بخار می شود. در داخل دیگ بخار از سطح آب جدا شده و به طرف سوپر هیتر اولیه حرکت می کند. به هنگام عبور بخار از فضای بالای دیگ رطوبت آن گرفته می شود. عبور بخار از سوپر هیتر اولیه دمای آن را به بالاتر از نقطه اشباع می‌رساند سپس از قسمت دی سوپر هیتر یا کاهنده داغی بخار گذشته و وارد سوپر هیتر دمای بالا یا ثانویه می شود.

در سوپر هیتر ثانویه دمای بخار به مقدار طرح شده می رسد و در این حالت بخار خروجی از سوپر هیتر ثانویه و ورودی به توربین دارای شرایط مناسبی می باشد. زاویه دادن به مشعل ها و گردش دادن دوباره گاز به کوره توسط G.R fan بروی دمای بخار اصلی مؤثر است ولی به طور کلی این عمل برای کنترل های بخار ری هیت می باشد.
تا زمانی که دمای بخار اصلی ضمن اینکه از تیلیت مشعل ها و G.R fan جهت افزایش دمای بخاری ری هیتر استفاده می شود پائین تر از نقطه تنظیمی باشد کنترل دقیقی بروی آن وجود ندارد، و فقط متناسب با افزایش دمای ری هیت دمای بخار اصلی نیز افزایش می یابد در صورتی که دمای بخار اصلی از نقطه تنظیمی طراحی شده بالاتر رود در این حالت از

قسمت کاهنده داغی بخار یا دی سوپر هیتر که بین سوپر هیتر اولیه و ثانویه قرار دارد استفاده می شود و با اسپری آب دمای بخار بین دو سوپر هیتر پائین می آید و در نهایت دمای بخار اصلی کاهش می یابد تا به نقطه تنظیمی برسد و در آنجا ثابت نگهداری شود. نتیجتاً زمانی می توان از دی سوپر هیتر بعنوان کنترل دمای بخار اصلی استفاده نمود که دمای بخار اصلی بالاتر از نقطه تنظیم باشد. درام یا دیگ بویلر و اجزاء سوپر هیتر مجهز به سیستم آلارم، وسایل اندازه گیری و همچنین شیرهای اطمینان است که در مواقع بهره برداری غیر صحیح از بویلر حفاظت می کند.

بازگرمکن یا ری هیتر: با گذشتن بخار اصلی از قسمت فشار قوی توربین به نسبت قابل ملاحظه ای انرژی خودش را که در رابطه مستقیم با فشار و درجه حرارت می باشد از دست می دهد. برای حصول اطمینان قبل از ورود بخار به قسمت فشار متوسط و فشار ضعیف انرژی حرارتی بیشتر به این بخار اضافه می شود. برای انجام این کار بخار خروجی از قسمت فشار قوی توربین به قسمت بازگرمکن بویلر هدایت شده و دوباره به توربین برگشت داده می شود. با گذشت بخار از ری هیتر دمای آن به دمای بخار اصلی رسانیده می شود و به این طریق به مقدار قابل ملاحظه ای انرژی حرارتی آن بالا می رود. مسیر خروجی بخار از قسمت فشار قوی توربین را ری هیت سرد می نامند این بخار قبل از ورود به قسمت ری هیتر بویلر از یک قسمت به نام کاهنده داغی بخار ری هیت می گذرد که در آن با اسپری آب مقداری از داغی بخار گرفته می شود تا در نهایت بخار خروجی از ری هیتر بویلر دمای مطلوب را داشته باشد. مسیر برگشت بخار از ری هیتر به توربین را ری هیت گرم می نامند.

آب مولد بخار و تغذیه شیمیایی: آب تغذیه مولد بخار که بخار مورد نیاز از آن تولید می شود از طریق اکنومایزر وارد مولد بخار می گردد. بهنگام عبور آب از لوله های اکنومایزر آب مقداری از انرژی حرارتی گازهائی را که در اطراف لوله های اکنومایزر جریان دارد جذب نموده و در نتیجه دمایش افزایش می یابد. آب از اکنومایزر به درام جریان می یابد، درام نیز از دو قسمت آب و بخار تشکیل شده و سطح آب در آن بایستی در حد نرمال ثابت بماند. فضای بالای درام از بخاری که توسط دیواره لوله ای کوره تولید شده تشکیل می شود.
اب مصرفی جهت تولید بخار تقریباً خالص است ولی شرایط اضافی دیگری برای حفاظت بهتر دیگ و لوله های بویلر لازم است یکی از این شرایط تزریق فسفات سدیم به آب داخل دیگ و لوله های بویلر است، این آب با آب دیگ مخلوط شده و با گردش آب در مولد بخار حرکت می کند، اگر تغذیه فسفات به نحو صحیحی انجام گیرد حفاظت لازم فراهم می آید.
کندانسور

پس از اینکه بخار کارش را روی پره های توربین به پایان رسانید و حداکثر انرژی اش را به پره های توربین منتقل کرد، قبل از اینکه دوباره به بویلر برگردد باید آنرا به آب تبدیل کرد. این عمل به وسیله کندانسور انجام می شود و در این مورد کندانسور بزرگترین و مهمترین مبدل حرارتی نیروگاه می باشد حرارت موجود در بخار خروجی از توربین قابل تبدیل به انرژی مکانیکی نیست و آن را در مجاورت آب خنک کننده کندانسور منتقل می نمایند.

اصول کارکرد کندانسور و مراحل انجام آن به صورت زیر می باشد:
۱- حجم بخار: با توجه به اینکه حجم بخار خیلی بیشتر از حجم آب است در نتیجه فشار در ظرف بالا می رود، بنابراین عمل حرارت نهان باعث بالا رفتن فشار می شود.
۲- جذب حرارت: با سرد کردن ظرف از آن حرارت می گیریم، در این هنگام گرمای نهان از بخار گرفته می شود و به آب تبدیل می شود. و این عمل همراه با کم شدن فشار بخار در ظرف می باشد. این عمل در کندانسور با گرفتن گرمای نهان بخار انجام می شود.

۳- فشار کندانسور: کندانسور ظرف بزرگی است که در مقابل ورود هوا و گازهای متفرقه اب بندی شده است و بخار پس از خروج از توربین در آن خنک می شود و به آب تبدیل می شود، عمل کندانسه شدن به طور کامل انجام می شود و فشار داخل کندانسور تا پائین تر از فشار اتمسفر کاهش می یابد و بدین ترتیب در داخل کندانسور خلاء ایجاد می گردد. برای حفظ شرایط پائین بودن فشار (برای حفظ خلاء کندانسور) لازم است هوا یا سایر گازهای غیر قابل کندانسه شدن که همراه بخار وارد کندانسور می شود به طور پیوسته جدا خارج شود، کندانسور علاوه بر کندانسه کردن بخار باید این گازها را از بخار جدا کند، این گازها بوسیله انژکتور یا پمپ مکش هوا از کندانسور خارج می‌شود.

وظائف کندانسور:
۱- قسمت اصلی توربین: در توربین های کوچک می توان بخار را پس از خروج از توربین به اتمسفر رها کرد و یا اینکه جهت استفاده های دیگر مورد استعمال قرار داد اما در توربین های بزرگ اصلی ترین قسمت توربین را کندانسور تشکیل می دهد به این صورت که با وارد شدن بخار خروجی از توربین به یک کندانسور که فشار داخلی آن پائین تر از فشار اتمسفر می باشد سه نتیجه به دست می آید:

۱- صرفه جوئی در بخار: با استفاده از کندانسور کاهش زیادی در مقدار بخار لازم تولید هر واحد برق بدست می آید: در توربین هائی که کندانسور وجود ندارد حداقل فشاری که بخار در قسمت انتهائی می تواند حالت انبساط یابد فشار اتمسفر می باشد. این فشار معادل با فشار ستونی از جیوه به طول ۷۶ سانتی متر می باشدو در صورتی که اگر توربین دارای کندانسور باشد فشار داخل آن به حدود cmHg5 کاهش می یابد. بنابراین بخار به جای اینکه در cmHg76 انبساط یابد در cmHg5 انبساط می یابد. با توجه به این انبساط بخار و تا این حد فشار نتیجه می شود که هر واحد حجم بخار کار زیادتری انجام می دهد. بنابراین با استفاده از کندانسور در میزان مصرف بخار صرفه جوئی قابل ملاحظه ای به عمل می آید.

۲- حفظ آب تغذیه به صورت خالص : حجم بخاری که در داخل توربین عبور می کند خیلی زیاد است. اگر اجازه دهیم این مقدار زیاد بخار وارد اتمسفر شود کاری غیر اقتصادی انجام خواهیم داد در این شرایط با استفاده از کندانسور بخار خروجی از توربین به آب تبدیل می گردد و سپس این آب به بویلر وارد می شود و در سیکل حرارتی توربین مورد استفاده قرار می گیرد، از طرف دیگر آب مورد استفاده در سیکل حرارتی آب مقطر خالص است و تهیه دائمی آن گران است با این عمل از تهیه دائمی آب مقطر نیز جلوگیری به عمل می آید.

۳- هواگیری از آب اضافی در هر سیکل توربین: به علت نشت آب در قسمت های مختلف و همچنین استفاده از آب برای تمیز کردن قسمت های داخلی بویلر دائماً مقداری آب مصرفی در سیکل حرارتی توربین از بین می رود و باید کمبود آب سیکل حرارتی را تأمین کرد. به همین علت معمولاً از تانک دمنده آب که با هوا در تماس است و شامل گاز اکسیژن است استفاده می شود. در موقع استفاده از این آب اگر اکسیژن را از آب خارج نکنیم باعث خوردگی در بویلر و لوله های مربوط می شود. بهترین روش برای خارج کردن اکسیژن گرم کردن آب تا نقطه جوش می باشد و برای این منظور آن را مستقیماً وارد کندانسور می کنند با آب ورودی در کندانسور در فشار داخل آن به نقطه جوش گاز اکسیژن آزاد و همراه هوا و گازهای دیگر داخل کندانسور برای خارج شدن آماده می گردد.