مقاله حشرات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله حشرات دارای ۱۹۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله حشرات  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله حشرات،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله حشرات :

حشرات

حشرات از قدیمی ترین ساکنان کره زمین بوده و بیشتر از ۳۰۰ میلیون سال است که روی کره زمین سکونت دارند در صورتی که از پیدایش انسان یک میلیون سال می گذرد. این زندگی طولانی موجب گردیده است که حشرات خود را با عوامل نامساعد زمینی سازش داده و در هر شرایطی به زندگی خود ادامه دهند. در حال حاضر، این موجودات را می توان جز در بعضی از نواحی خیلی سرد قطبی و نواحی خاصی از عمق اقیانوس ها، در سایر نواحی مانند مناطق خیلی گرم استوائی،

داخل جشمه های آبکرم، در عمق آبها، در کویرهای بی آب و علف، در جلگه های سبز و خرم، در اعماق زمین، در ارتفاعات بالای جو و در داخل معادن نفت مشاهده کرد.
حشرات از جهات مختلف یکی از دشمنان سرسخت و دائمی انسان محسوب شده و گروهی از آنها تمام فعالیتهای حیاتی و سلامتی انسان و حیوانات را تهدید می نمایند. بیماریهای مالاریا، تیفوس، طاعون، تب راجعه و بسیاری دیگر از بیماریهای انگلی و مسری در انسان و جانداران اهلی بوسیله حشرات انتقال می یابند.

خسارت و تهدید حشرات مخصوصاً روی گیاهان از موقع کاشت تا برداشت و همچنین روی محصولات انباری قابل توجه است. بدین ترتیب که با تغذیه از قسمتهای گیاه مانند برگ، گل، میوه، شاخه، تنه و ریشه موجب خسارت و یا مرگ آن می شود. بعضی از حضرات با مکیدن شیره گیاه باعث انتقال بیماریهای ویروسی، باکتریائی، میکوپلاسمائی، و قارچی شده و بدین وسیله موجب بروز اپیدمی ها و خسارت هائی روی گیاهان می گردند.

حشرات از فراوان ترین جانوران روی زمین هستند و سه چهارم تا چهار پنجم همه آنها را تشکیل می دهند. تا کنون حدود یک میلیون گونه حشره شناخته شده که در کشاورزی تقریباً هزار گونه از آنها به عنوان آفت ذکر گردیده است. بعضی تعداد گونه حشرات را در دنیا بالغ بر ۲۰ میلیون گونه حدس می زنند. البته بعضی از گونه ها از نظر انسان مفید بوده مانند زنبور عسل و کرم ابریشم که مورد پرورش هم قرار می گیرد. در طبیعت هم تعداد زیادی حشرات مفید وجود دارند که از حشرات مضر و یا آفات تغذیه کرده و بصورت شکارگر (Predator) و یا انگل (parasite) موجب مرگ آنها می شوند. امروزه محققین از این دشمنان طبیعی آفات استفاده کرده و با حمایت و یا پرورش حشرات مفید و رهاسازی آنها در طبیعت با آفات مبارزه بیولوژیک می‌نمایند.

حشرات از شاخه بند پایان (Arthropodes) بوده و به دلیل داشتن سر، قفسه سینه، شکم مجزا (Insects) و سه جفت پای سینه ای (Hexapoda) از بند پایان متمایز می‌گردند. تعداد حلقه ها یا بندهای بدن حشرات مجموعاً ۲۱ عدد است که به ترتیب ۶ حلقه سر، ۳ حلقه قفسه سینه و ۱۲ حلقه شکم را تشکیل می دهد.
جلد بدن در حشرات به منزله اسکلت خارجی است و بدن را در برابر عوامل نامساعد طبیعی محفوظ نگه می دارد، از خیس شدن در آب، خشک شدن در نتیجه تبخیر زیاد، حمله عوامل بیماریزا، صدمات و ضربات خارجی مصون می دارد و به حشرات امکان زندگی در شرائط متفاوت محیط خارج را می دهد.

جلد از دو طبقه کوتیکول و هیپورم تشکیل یافته، طبقه کوتیکول خود به سه لایه کوتیکول روئی، میانی و درونی تقسیم می شود. هیپورم زیر کوتیکول درونی قرار گرفته و محتوی رنگدانه های مختلف و غدد ترشحی جلدی است. سطح خارجی بدن حشرات دارای تزئینات مخصوصی مانند خار، مو، فلس، دندانه، برجستگی های کنگره ای و دکمه ای و یا به صورت شاخ است و گاهی این برجستگی ها به رشته های عصبی مربوط بوده و زائدهای حسی را به وجود می آورند.
سر (Caput) و ضمائم آن

سر در حشرات به اشکال مختلف مثلثی، کروی، استوانه ای، بیضوی و قلبی دیده می شود. کپسول سر به صورت قطعه واحدی است که محتوی مغز و ماهیچه های شاخک و آرواره ها است.

قسمت های مختلف سر و محل استقرار آنها:
۱- فرق سر (Vertex) در قسمت فوقانی سر
۲- پشت سر (Occiput) بین سر و گردن
۳- گلو (Galeas) قسمت تحتانی دهان و بعد از سر
۴- گیجگاه (Geka) طرفین سر و زیر چشم های مرکب
۵- گونه (Gena) طرفین سر و زیر چشم های مرکب
۶- پیشانی (Front) بین دو چشم مرکب و گونه ها
۷- قطعه زیر پیشانی (Clypeus) بعد از پیشانی

۸- اعضای حسی که شامل یک جفت شاخک، یک جفت چشم مرکب و ۱-۳ عدد چشم سیاه است
۹- قطعات دهان (Mouth prats)
۱۰- گردن (Cervix) حد فاصل بین سر و قفسه سینه

شاخک ها (Antenna)
آنتن یا شاخک عضوی است حسی که در تمام حشرات باستثنای حشرات راسته بی شاخکان و بعضی از لاروها در جلوی سر وجود دارد. شاخک ها دائماً در حرکت هستدن و یکی از حساسترین اعضای بدن و مجهز به ضمائم حسی مختلف نظیر حس شنوائی، چشائی، بویائی و تماسی می باشند و از تعدادی مفصل تشکیل یافته که از نظر شکل و اندازه یکنواخت نمی باشند. هر شاخک مطابق شکل زیر از سه قسمت اسکاپ (Scapus) پدیسل (Pedicellus) و تاژک (Flagellum) تشکیل یافته است.

شکل شاخک در راسته ها و گروه های مختلف رده حشرات متفاوت است و یکی از راه های تشخیص حشرات از روی شکل شاخک و تعداد مفصل آنها می باشد. سیزده نوع شاخک در حشرات دیده می شود که مطابق شکل زیر شامل اشکال دوکی، نخی، تسبیحی، موئی، چماقی، سنجاقی، اره ای، زانوئی، ورقی، شانه ای، میله ای، مودار و پرورش می باشند.
قطعات دهانی
در حشرات قطعات دهانی شامل لب بالا (Labrum)، یک جفا آرواره (Mandible) یک جفت آرواره پائین (Maxilla) و لب پائین (Labium) است. این قطعات بسته به رژیم غذائی و فیزیولوژی گونه های مختلف متفاوت بوده و به صورت تیپ های ساختمانی گوناگون در آمده اند. این تیپ ها شامل تیپ ساینده Chewing (راست بالان، سخت بالپوشان، لار و پروانه ها و غیره)، تیپ مکنده Siphoning (پروانه)، تیپ piercing(پشه ها)، تیپ لیسنده Spinging (مگس خانگی) و تیپ مختلط Chewing- Lapping (زنبور عسل) می باشند.

قفس سینه (Thorax) و ضمائم آن
قفس سینه از جلو به گردن و از عقب به شکم اتصال دارد و از سه حلقه پیش قفس سینه (prothorax)، میان قفس سینه (Mesothorax) و پیش قفس سینه (Metathorax) تشکیل یافته و در حشرات بالدار دومین و سومین حلقه قفس سینه مجهز به بال می باشد.

پاها (Legs)
پاها از ضمائم قفس سینه و عضو اصلی حرکت و راه رفتن حشرات است و بسته به شرائط زندگی حشره تغییرات ساختمانی در آنها مشاهده می شود. هر پا مطابق شکل زیر از قسمت هلی مختلف تشکیل یافته است. تعداد پاهای سینه ای در حشرات سه جفت (۶ عدد می باشد) و از این جهت آنها را شش پایان (Hezapoda) می نامند.

رشد قسمت های مختلف پا در حشرات یکسان نیوده و بر حسب محل زندگی و نوع فعالیت حشره متفاوت است و انواع عمده آنها شامل پاهای دونده (سوسری ها)، پاهای رونده (سوسک ها)، پاهای کننده (آبدزدک ها)، پاهای جهنده (ملخها)، پاهای شکاری (شیخک) و پاهای شناوری (سن های آبزی).

بال ها (Wings)
حشرات معمولاً دارای دو جفت بال هستند که در طرفین حلقه دوم و سوم قفس سینه به بدن متصل می باشند و رشد و ساختمان آنها بسته به محل زندگی و نوع حشره فعالیت متفاوت است. بالها به دو صورت غشائی و کیتینی می باشند بالهای غشائی شفاف و نرم و رگ بندی آنها

مشخص است و بالهای کیتینی که در راسته سحت بالپوشان وجود دارد در عمل پرواز دخالت نداشته و فقط برای حفاظت بالهای زیرین بکار می رود و جنس آنها کیتین و سخت و رگ بندی آنها نامشحص است. تزئینات بالها در حشرات مختلف متفاوت است، چنانکه بال پروانه ها مجهز به فلس های رنگارنگ و بال زنبورها شفاف و فاقد برگ بندی زیاد و بر عکس در بال توریها رگ های

طولی و عرضی بال زیاد می باشد. گاهی بالها دارای موها و کرکها و ریشک هائی هستند مانند بال تریپس ها. رگ های هر بال دارای اسامی مشخصی هستند که در کنار شکل زیر ذکر گردیده است.

شکم (Abdomen) و ضمائم آن
شکم سومین قسمت بدن حشره می باشد و به اشکال استوانه ای، پهن، گرد و یا در طرفین کتابی دیده می شود. تعداد حلقه های آن در حشرات مختلف متفاوت است، از ۶ حلقع در حشرات پست تا ۱۲ حلقه در بالدارها متغیر است و شکم محتوی دستگاه گردش خون، لوله گوارشی، دستگاه عصبی و دستگاه تناسلی و دستگاه دفعی است. هر حلقه شکم از دو نیم حلقه پشتی و شکمی تشکیل یافته که بوسیله قطعات پهلوئی به یکدیگر متصل می گردند و منافذ تنفسی در این قطعات قرار دارند. حلقه های شکم معمولاً سخت و بندرت پوشیده از مو، کرک، فلس و تزئینات دیگر هستند. در حشرات کامل شکم مجهز به اعضای تناسلی و جفتگیری است.

حلقه های شکم در بعضی از حشرات مجهز به پیوست هائی هستند. چنانچه در لارو یک روزه ها و بهاره ها هفت حلقه شکم مجهز به پیوست های تنفسی می باشند. در لارو پروانه ها و بعضی از زنبودها استرنیت های شکم مجهز به تعدادی پاهای دروغی بنام پاهای شکمی هستند که ساختمان مفصلی ندارند و بصورت بر آمدگی هائی می‌باشند. انتهای شکم در بعضی حشرات مجهز به یک جفت زائده بنام سرسی (Cerci) می باشد.

دستگاه گوارش (Digestive system)
دستگاه گوارش در حشرات عبارت از لوله طویلی است که از دهان شروع و به مخرج می شود. اندازه و شکل آن بستگی به رژیم غذایی حشره دارد و در حشرات گیاه خوار طویل و در حشرات گوشتخوار کوتاه می باشد. بطور کلی لوله گوارشی از قسمت های حلق (Phary مقاله حشرات)، مری

(Oesophage)، چینه دان (Jabot)، معده اول (Gesire)، معده اصلی(Ventriculus) و بالاخره روده (Intestin) تشکیل یافته است. چینه دان به منزله انبار مواد غذایی بوده و معده اول در جشرات با قطعات دهانی ساینده رشد زیاد کرده و سطح داخل دارای برجستگی هائی است که از نظر خرد کردن مواد غذائی اهمیت دارد. روده در طول خود از سه قسمت تشکیل شده است که شامل

روده باریک، روده باریک، روده بزرگ و بالاخره روده راست یا رکتوم می باشد. قسمت رکتوم در انتها به مخرج ختم می شود. در محل اتصال روده باریک به معده لوله های فرعی و بن بست و معمولاً طویل وجود دارد بنام لوله های مالپیگی (Malpigi tubes) که عمل آنها دفع مواد زائد خون می باشد. حشرات از نظر غذائی به سه گروه گیاه خوار (Phytophages)، گوشتخوار (Carnivores) و همه چیز خوار (Omnivores) تقسیم می شوند و نوع ترشحات لوله گواررشی آنها بستگی کامل به رژیم غذائی مذکور دارد.

دستگاه گردش خون (Circulatory system)
در حشرات اکسیژن بدون دخالت خون به وسیله سیستم تراشه ای تنفس در اختیار سلول قرار می گیرد. لذا دستگاه گردش خون ساده و حفره ای است و خون تحت فشار قلب در حفره عمومی (Haemocele) پخش شده و تمام سلولها و بافتها را فرا می گیرد. این حفره به وسیله دو پرده ماهیچه ای طولی به سه حفره عمومی پشتی، میانی و شکمی تقسیم می شود. حفره پشتی محتوی رگ پشتی طولی است که قسمت جلوئی آن به نام آئورت در ناحیه قفس سینه و قسمت عقبی آن در ناحیه شکم به قلب موسوم است. خون حشرات به رنگهای مختلف قرمز، زرد، سبز یا آبی دیده می شود و از دو قسمت پلاسما و سلولهای خون تشکیل یافته است.

دستگاه تنفس (Respiratory system)
حشرات اکثراً هوازی هستند و دارای دستگاه تنفسی مخصوصی بنام تراشه (Trachea) می باشند. این دستگاه مرکب از تعدادی لوله های منشعب است که انشعابات انتهائی خیلی باریک بوده و بنام موی تراشه در تمام اعضاء و بافتها و حتی سلول ها امتداد پیدا می کنند و بدین ترتیب مستقیماً اکسیژن هوا را بدون دخالت خون به سلول های بدن می رسانند. رابطه لوله های

تنفسی با خارج بوسیله سوراخ هائی بنام استیگمات (Stigmate) برقرار می گردد. استیگماتها در طرفین حلقه های قفس سینه و شکم قرار گرفته اند. در بعضی از حشرات مانند مگسها و زنبورها که خاصیت پرواز زیاد دارند، تراشه ها در بعضی قسمت ها انبساط پیدا کرده و کسیسه های هوائی را بوجود می‌آورند.

دستگاه تولید مثل(Reoroductive system)
در حشرات تولید مثل بطریق دو جنسی (Bisexuee) است که در آن اسپرمانوزئید و اوول در افراد مجزا و بنام نر و ماده ساخته می شود. تولید مثل در بعضی از حشرات بطریق دخترزائی (parthenogenese) و بدون دخالت جنس نر صورت می گیرد. حشرات اکثراً تخم گذار بوده و تخم بلافاصله بعد از تشکیل از بدن ماده طرد شده و رشد آن در محیط خارج انجام می گیرد. ضمناً در بعضی حشرات زنده زائی و در برخی تخم زنده زائی مشاهده می شود.

دستگاه تناسلی نر
این دستگاه بطور کلی شامل یک جفت بیضه، غده های ضمیمه، مجاری تناسلی و آلت جفتگیری است. بیضه ها به تعداد یک جفت از مجموع لوله های کوتاه و متعدد بنام لوله اسپرم تشکیل شده که تعداد و طرز قرار گرفتن آنها در حشرات مختلف متفاوت است. غده های ضمیمه نیز معمولاً به تعداد یک جفت و به اشکال مختلف بوده و دارای ترشحات لزج و چسبنده می باشند.
دستگاه تناسلی ماده

این دستگاه بطور کلی از دو تخمدان، غده های ضمیمه، کیسه ذخیره اسپرماتوزئید و مجاری تناسلی و گاهی تخمریز بلند تشکیل شده است. هر تخمدان مجموعه ای از لوله های کوچک مخروطی است که تعداد آنها معمولاً ۴ یا ۶ یا ۸ عدد بوده ولی در بعضی از بال غشائیان و دو بالان به ۱۰۰ تا ۲۰۰ و در موریانه به ۲۰۰۰ تا ۲۴۰۰ عدد می رسد و به عمس در بعضی حشرات مانند مگش تسه تسه کمتر از حد معمول و منحصر به یک تا دو عدد می باشد.

دستگاه عصبی (Nervous system)
دستگاه عصبی در حشرات به صورت دو زنجیر عصبی در قسمت شکمی بدن قرار دارد. این دستگاه از عقده های عصبی متعدد تشکیل شده است که به تعداد یک جفت در هر حلقه بوده و نهایتاً به زنجیر عصبی شکمی متصل می شوند. عصب و رشته های عصبی بنام Nerve ممکن است از اکسون های حساس یا محرک و یا هر دو نوع تشکیل شده باشد.

مغز (Brain) از سه عقده تشکیل شده که به ترتیب مغز اول، مغز دوم و مغز سوم نامیده می شوند و از آنها رشته های عصبی بینائی و شاخکی منشاء می گیرند. علاوه بر دستگاه مرکزی مزبور یک دستگاه عصبی سمپاتیک نیز وجود دارد که بدو صورت سیستم سمپاتیک مری و سیستم سمپاتیک شکمی مشاهده می شود. سیستم سمپاتیک مری با مغز در ارتباط بوده و اعمال غدد بزاقی، قلب، آئورت و قسمتی از لوله گوارشی را بعهده دارد. سیستم سمپاتیک شکمی با عقده های قفس سینه و شکم و دستگاه تنفسی در ارتباط می باشد.

بزرگی مغز در حشرات بستگی به درجه رشد فکری و روانی آنها دارد. چنانکه حجم مغز در مورچه و در زنبور حجم بدن می باشد. هر سلول عصبی یا نورون (Neurone) از یک قسمت اصلی بنام حجم جسم سلولی عصبی یا نوروسیت (Neurocyte) تشکیل شده که دارای یک رشته بلند بنام نوریست یا اکسون (Axone) و انشعابات متعدد باریک و منشعب بنام بندریت (Dendrite) می باشد.
اعضاء حسی
در حشرات اعضاء حسی از نظر تعداد و ساختمان فوق العاده متنوع می باشد و مهمترین اعضاء حسی در حشرات به شرح زیر است:

حس بینائی
رشد این حس در گونه های مختلف حشرات متفاوت است. چنانچه در حشراتی که در زیر زمین و نقاط تاریک زندگی می کنند اعضاء بینائی رشد کمی داشته و یا از بین رفته است و در بقیه حشرات این اعضاء شامل چشم های مرکب (Oculi) و چشم‌های ساده (Ocelli)می باشد. چشم های مرکب عضو اصلی بینائی در حشرات می باشد که در حشرات کامل به تعداد دو عدد در طرفین سر قرار دارد. چشم های مرکب معمولاً به اشکال گرد، بیضوی و یا لوبیائی و اغلب همراه با یک یا سه عدد چشم ساده است. هر چشم مرکب مجموعه ای از چند واحد بینائی بنام اماتیدی (Ommatidie) است. تعداد اوماتیدی در حشرات مختلف متفاوت است چنانچه در کرم شب تاب ۲۵۰۰، در مگس خانگی ۴۰۰۰ و در سوسک Dyctisus 9000 عدد در هر چشم مرکب می باشدو چشم های ساده بکلی نقاط شفافی در قسمت های جانبی و چشم های ساده معمولاً در لاروها دیده می شود.

حس شنوائی
اعضای حس شنوائی در حشرات مختلف متفاوت است. مثلاً در گونه هائی که قادر به تولید صدا می باشند این اعضاء رشد فوق العاده داشته که تولید صدا مخصوصاً از نظر جلب افراد نر و ماده و جفتگیری آنها اهمیت زیاد دارد. در پروانه ها موهای ظریف سطح بدن از نظر حس شنوائی حائز اهمیت می باشند. کامل ترین دستگاه شنوائی عضو Tympanal است که به منزله گوش حشرات به حساب می آید و در ملخ های شاخک کوتاه به صورت یک جفت حفره شفاف در طرفین اولین

مفصل شکم قرار دارد و در ملخ های شاخک بلند و سیر سیرک به صورت پرده کوچک و سفید رنگ در قاعده ساق پاهای جلوئی دیده شده و در زنجره های خانواده Cicadidae در حلقه دوم سینه مشاهده می گردد. عضو تیماپانال متشکل از یک پرده کوتیکولی نازک و شفاف به نام طبل و در زیر آن اعضاء شنوائی به نام اسکولوپیدی (Scolopidi) قرار دارند.

تخم Egg
تخم معمولاً در حشرات به طریق دو جنسی و از آمیزش گامتهای نر و ماده که ضمن جفتگیری نر و ماده به همدیگر می رسند تشکیل می گردد. تخم حشرات از نظر شکل، رنگ و محل استقرار بسیار متنوع می باشند و غالباً حشرات تخمهای خود را در مجاورت محیطی که مناسب تغذیه نوزا

د آنها باشد قرار می دهند. تخمها ممکن است لخت و بدون پوشش باشند. بعضی از حشرات برای تخمگذاری دارای اندامهای خاصی هستند (تخمریز Ovopositor) که به کمک آنها تخمهای خود را در داخل نسوج گیاه، داخل خاک و یا داخل بدن میزبانهای خود قرار می دهند. حشرات بطور کلی تخمگذارند و تخمها بلافاصله بعد از تلقیح گذارده می شوند (تخمگذار Oviparous)، ولی در بعضی از حشرات رشد جنینی ممکن است در داخل شکم مادر صورت گیرد و بعد از پایان آن نوزاد بوسیله

مادر زائید شود (زنده زا= Viviparous)، همچنین در بعضی از دو بالان و شپشک های نرم تن حالت حد وسط بین تخمگذار و زنده زائی وجود دارد که به آن تخم زنده زائی = Ovoviviparous می نامند. در این طریق گرچه جنین در داخل تخم و قبل از خروج از بدن مادر شروع به رشد می کند ولی تخم در داخل لدن حشره ماده باز نمی شود و عمل تفریخ بلافاصله قبل از تخمگذاری صورت می گیرد. بالاخره در بعضی حشرات ممکن است رشد نوزاد، مدتی در شکم مادر صورت گیرد و بعد از پایان دوره لاروی از آن بیرون آید که به این روش شفیره زا یا Pupiparous گفته می شود.

اشکال لارو
در حشرات با دگردیسی کامل اشکال لاروی ثابت و طبقه بندی آنها مبتنی بر خصوصیات مرفولوژیک و بیولوژیک مانند نوع میزبان، طرز تغذیه، محیط زندگی، رفتار و غیره بوده و شامل اشکال زیر است:
۱-لارو کامپودئی فرم (Campodeiform)
لارو کاملاً متحرک و بدنی کشیده دارد. در قسمت سر، آرواره ها و شاخکها رشد زیاد نشان می دهند. سه جفت پاهای سینه ای نسبتاً بلند و مشخص هستند. مشخصه اصلی این نوع لاروها وجود دو استطاله یا قلاب در آخرین حلقه شکم می باشد. این لازوها معمولاً گوشتخوار و بندرت نیز از قسمتهای گیاهی تغذیه می نمایند.

۲-لارو کارابئی فرم (Carabeiform)
این لارو شباهت زیادی به لارو کامپودئی فرم دارد ولی فاقد استطاله انتهائی شکم است. رژیم غذائی لاروها گوشتخواری و گیاه خواری است و در زیر خاک یا زیرپوست درختان و یا داخل بقایای گیاهی و حیوانی زندگی می کنند.
۳-لارو اسکارابئی فرم (Scarabaeiform)
این لاروها معمولاً شکل استوانه ای و قوسی دارند. حلقه های بدن مشخص، سر کیتینی و معمولاً قهوه ای و دارای آرواره های قوی و شاخکهای کوتاه و مشخص و سه جفت پای صدری است. لاروها کم تحرک و معمولاً در خاک و یا داخل چوبهای پوسیده زندگی می کنند.
۴- لاروی الاتری فرم (Elateriform)
این لاروها عموماً مفتولی و کشیده هستند. حلقه ها در تمام طول بدن هم قطر و پهن می باشند. شاخکها و پاهای سینه ای خیلی کوتاه هستند. این لاروها معمولاً گوشتخوار بوده و بدنشان گاهی از مو پوشیده شده و گاهی صاف می باشد.

۵-لارواورسی فرم (Eruciform)
بدن این نوع لارو استوانه ای کشیده، سرد گرد و در طرفین دارای ۶ چشم ساده جانبی(لارو پروانه ها) و یا یک چشم ساده (لارو زنبورها) و شاخکهای کوتاه می‌باشند. قطعات دهان از تیپ حلقه های شکم هستند. این لاروها به رنگهای متنوع و اغلب گیاه خوار و بندرت گوشتخوار هستند و گونه های گیاه خوار از آفات مهم گیاهی می‌باشند.
۶- لارو ورمی فرم (Vermiform)
در این لاروها پاها بکلی از بین رفته و رژیم غذائی آنها بطور کلی متغیر و معمولاً در قسمت های داخل گیاه از پارانشیم برگ و یا قسمتهای تنه و شاخه و یا مواد پوسیده تغذیه می کنند.
شفیره (Pupa)

در حشرات با دگردیسی کامل بعد از پایان مرحله لاروی ضمن آخرین تغییر جلد، لارو به شکل شفیره ظاهر می گردد. مرحله شفیرگی در حقیقت مرحله از بین رفتن شکل لاروی و ظهور حشره کامل می باشد از این جهت این مرحله همراه با تحولات سلولی شدید در داخل می باشد و در ظاهر شفیره هیچ نوع فعالیتی ندارد. مدت شفیرگی بسته به حرارت و رطوبت و شرائط دیگر متفاوت می باشد. در هر حال این مدت ممکن است خیلی کوتاه ۱۰-۱۵ روز و یا گاهی چند ماه تا یکسال و یا بیشتر باشد. بعد از تشکیل حشره کامل جلد شفیره در قسمت سر و قفس سینه شکاف پیدا کرده و بطور مخصوصی باز شده و حشره کامل آزاد می گردد

.
از نظر شکل خارجی، وجود یا عدم وجود پیوستهای آزاد در سطح خارجی بدن شفیره، سه نوع شفیره آزاد، غیر آزاد و مخفی دیده می شود.

حشره کامل (Adult)
حشره کامل آخرین مرحله رشد و نمو است. حشره کامل اغلب دارای بال بوده و اعضای بدن کاملاً مشخص و در حقیقت شکل اصلی حشره را دارد. در این مرحله حشره زاد و ولد کرده و منتشر می گردد. خروج حشره کامل از پیله ها و یا جلد شفیرکی به طرق مختلف انجام می گیرد.
گاهی به تشرح مواد حل کننده پیله ابریشمی یا جویدن پوشش مومی یا فشار کپسول سر و یا با استفاده از خارهای جلوئی سر صورت می گیرد. در مرحله حشره کامل هیچ گونه تغییر مورفولوژیکی مشاهده نمی گردد و تغییر جلدی نیز وجود ندارد.

دگردیسی (Metamorphosis)
در حشرات پس از پایان دوره نشو و نمای جنینی، نوزادی بنام لارو، نایادو یا پوره از تخم خارج می شود که فاقد قدرت تکثیر بوده و دارای دو خصوصیت تغییر جلد (Ectysis) و دیگری دگردیسی یا استحاله (Metamorpho) می باشد. تغییر جلد در دوره نشو و نمای بعد از جنینی در چندین نوبت و به فواصل معینی صورت می گیرد. تغییر جلد در دو مرحله جدا شدن جلد کهنه و ترشح جلد تازه انجام می شود، این عمل انگیزه هورمونی دارد و تحت تأثیر هورمون هائی که از غدد آندوکرین در مرحله پورگی یا لاروی ترشح می شود صورت می گیرد.
در حشرات با دگردیسی کامل بعد از هر تعویض جلد فقط حجم بدن افزایش می یابد ولی در حشرات با دگردیسی تدریجی صفات حشره کامل در مرحله پورگی دیده می‌شود. فاصله بین دو تغییر جلد در مرحله لاروی یا پورگی راسن (Instar) می نامند. اما در مورد تعریف دگردیسی باید متذکر گردید که نشو و نمای حشرات بندرت مستقیم و غالباً همراه با دگرگونی است که این دگرگونی و استحاله را متامورفوز (Metamorphosis) یا دگردیسی می نامند. نوزادی که از تخم

بیرون می آید بدون بال و معمولاً از نظر شکل و گاهی محیط زندگی با جانور کامل فرق دارد. در حشرات با دگرگونی کامل (Imago) را طی می کند. لارو ضمن تغذیه و نشو و نمای خود چندین بار تغییر جلد نموده و افزایش حجم پیدا می کند. در حشرات با دگرگونی ناقص (Incomplete)، هر تغییر جلد همراه با پیدایش تدریجی صفات ساختمانی حشره کامل و مخصوصاً رشد بالها می باشد و حشرات با دگرگونی کامل بهترین شکل لاروی به شکل حشره کامل در مرحله شفیرگی

انجام می گیرد. بطور کلی دگرگونی یا دگردیسی در حشرات به چهار فرم زیر شامل: بدون دگردیسی، دگردیسی تدریجی، دگردیسی ناقص و دگردیسی کامل طبقه بندی می شود که البته در بعضی کتب دگردیسی تدریجی و دگردیسی ناقص را در هم ادغام کرده را تحت عنوان دگردیسی ناقص می نمایند.
۱-بدون دگردیسی در گروه حشرات آمتابول (Ametabola) که بنام حشرات بدوی و پست اطلاق می گردند دیده می شود و بین دو مرحله رشدی تخم و حشره کامل، مرحله لاروی مشحصی

وجود ندارد. در حشرات بدون دگردیسی مانند راسته های Thysanura، Collembola حشره جوان که از تخم خارج می شود، بجز در مورد اندازه و بعضی خصوصیات ظریف جلدی، شباهت زیاد به حشره بالغ دارد. طرز تغذیه و عادات مختلف در حشرت بالغ و جوان کاملاً یکسان می باشد و تنها تفاوت در این است که حشرات بالغ فقط قدرت تکثیر و ایجاد نسل بعدی را داشته و حشرات جوان این‌ آمادگی را ندارند.

۲- دگردیسی تدریجی (Gradual metamorphosis)
این نوع دگردیسی که در حشرات گروه هترومتابول (Hetrometabola) مانند ملخ ها، سن ها، موریانه ها سوسری ها و غیره وجود دارد، بروز حشره کامل در مرحله لاروی بطور تدریجی و طی سنین مختلف بعد از هر تغییر جلد صورت می گیرد. در این حشرات لارو بنام پوره و مرحله لاروی تحت عنوان مرحله پورگی عنوان می شود و پوره مجهز به بالهای اولیه غلاف مانند می باشد و در همان سنین اولیه کم و بیش دارای خصوصیات حشره کامل خود می باشد بعلاوه رژیم غذایی و محیطزندگی پوره و حشره کامل یکسان است و به هر طریق سه مرحله مشخص زندگی را شامل تخم، پوره(با چندین سن پورگی) و حشره بالغ ایجاد می نماید.

۳-دگردیسی ناقص (Incomplete Metamorphosis)
دگردیسی ناقص در گروه حشرات همی متابول (Hemimetabola) مانند یک روزه ها، بهاره ها و سنجاقک ها دیده می شود. در این حشرات پس از تفریخ تخم تغییرات بدنی در مقایسه با دگردیسی تدریجی سریعتر صورت می گیرد و حشره جوان که هنوز بالغ نشده بنام نایاد (Naiad) می باشد. نایاد علاوه بر چشم های ساده دارای چشم های مرکب مانند حشره کامل خود است. تعداد و بندهای شاخک ها و پنجه های آن زیاد و نزدیک به حشره کامل می باشد و بالها نیز رشد تدریجی دارد. مرحله شفیرگی در این حشرات کوتاه و از نظر ساختمانی در حد فاصل نایاد و حشره کامل است.

۴-دگردیسی کامل (complete Metamorphosis)
این نوع دگردیسی در حشرات گروه متابول (Holometabola) مانند سخت بالاپوشان، پروانه ها، مگسها، زنبورها و غیره دیده می شود. در این گروه نوزادان هیچگونه شباهتی به افراد کامل ندارند و نشو و نمای بعد از جنین دارای وضع ثابتی از نظر ساختمانی و شکل خارجی در مرحله لاروی است و خصوصیات ساختمانی حشره کامل در مرجله مشخصی بنام شفیرگی ظاهر می گردد و جای خصوصیات لاروی را می گیرد. بنابراین لارو در این گروه از حشرات به مفهوم واقعی خود، بظاهر فاقد آثار و خصوصیات مرفولوژیک و فیزیولوژیک حشره کامل خود است و محیط زندگی و رژیم غذائی آن نیز غالباً متفاوت می باشد.

رده بندی حشرات

بندپایان بزرگترین شاخه گروه حیوانی هستند و حدود ۸۰ درصد گونه های شناخته شده سلسله حیوانی مربوط به این شاخه است. نام Arthropoda یا بندپایان از دو کلمه یونانی Arthron به معنای بند و Pous به معنای پا که انگلیسی آن Jointed feet می‌باشد مشتق گردیده است. شاخه بندپایان به رده های زیادی تقسیم می شود که مهمترین آنها رده حشرات (Insecta) یا شش پایان (Hexapoda) می باشد. حشرات بیشترین تعداد گونه را در سلسله جانوری شامل می شوند و بعبارت دیگر می توان گفت که تعداد حشرات شناخته شده شش برابر کل دیگر موجودات کره زمین است. در دنیا تا کنون بالغ بر یک میلیون گونه حشره شناخته شده و احتمالاً به همین تعداد هم هنوز گونه های ناشناخته وجود دارد که بتدریج توسط حشره شناسان تشخیص و به علم حشرشناسی معرفی می گردد. از بین یک میلیون گونه شناخته شده تعداد سخت بالپوشان در درجه اول و بعد از آن پروانه، زنبورها و مگس ها به ترتیب بالاترین تعداد را بخود اختصاص می دهند.
برای شناسائی حشرات باید به علن طبقه بندی یا Taxonomy آگاه بود. حشرات مانند حیوانات و گیاهان به گروه های مختلف تقسیم شده اند تا شناسائی هر یک از آنها دچار اشکال نگردد.

۶- راسته راست بالان Orthoptera

این راسته شامل حشراتی از قبیل ملخ ها، سوسری ها و سیرسیرک ها هستند و دارای بدنی کشیده می باشند. در بعضی از گونه ها، بالها کوچک و یا وجود ندارند. تعداد بالها دو جفت که بالهای جلویی معمولاً کیتینی و بالهای عقبی غشائی و بصورت بادبزن تا خورده و موقع استراحت در زیر بالهای جلوئی قرار می گیرند. اندامهای مولد صوت در بین حشرات این راسته فراوان است و از این جهت این حشرات را موزیسین های دنیای حشرات می نامند. تولید صدا فقط توسط افراد جهت جلب جنس مخالف برای جفتگیری بکار می رود. این حشرات اغلب دارای یک نسل در سال می

باشند. تخم ها اغلب به صورت مجموعه ای در یک کپسول گذاشته می شود. این حشرات اغلب گیاهخوار و از بین آنها ملخ ها از مهمترین آفات گیاهان زراعی هستند و در موقع جمله خسارت آنها بسیار زیاد است. سیرسیرک خانگی (Gryllus domesticus) و سیرسیرک صحرائی (Gryllus desertus) نیز از گونه های مهم این راسته هستند.

این حشرات دارای دگردیسی ناقص بوده و دارای ۵ سن پورگی می باشند. اغلب در سطح زمین یا روی گیاهان زندگی می کنند ولی بعضی از آنها در زیرزمین بسر می‌برند. پاها از نوع دونده، شاخک ها غالباً بلند و در انتهای شکم دارای یک جفت زائده به نام سرسی (Cerci) هستند. ماده ها مجهز به تخمریزند که شکل و اندازه آن در گونه های مختلف متفاوت است. در مناطق معتدل سرد بیشتر گونه ها زمستان را به صورت تخم می گذرانند. ملخ دریائی و ملخ مراکشی از جمله آفا

ت مهم گیاهان زراعی هستند که در فصل آفات غلات به تفصیل شرح داده خواهد شد. بعضی از مؤلفین سوسری مانندها را در راسته جداگانه ای بنام Dictyoptera طبقه بندی نموده‌اند ولی Borros Delong (1971) این راسته را در راسته Orthoptera ادغام .و شرح می دهند و مجموع گونه های شناخته شده هر دو راسته را ۲۲۵۰۰ گونه می‌نویسند. آبدزدک ها، شیخک ها و چوبک مانندها نیز جزء این راسته محسوب می‌شوند.

راست بالان Orthoptera
در این راسته عده زیادی از مهمترین آفات نباتات زراعی قرار کرفته اند. خصوصیات مشترک آنها دارا بودن دو جفت بال است که بالهای جلویی چربی و نسبتاً ضخیم و باریک است و Tegmina نامیده می شوند، در حالیکه بالهای عقبی غشایی بوده و به Membrance موسوم است، بالهای عقبی مانند بادبزن ژاپنی زیر بالهای جلویی تا می شوند. راست بالان قطعات دهانی جونده دارند. و اغلب گیاهخوارند. معدودی نیز از حشرات و جانوران دیگر تغذیه می کنند. اکثر گونه ها تولید صدا می کنند. این صدا بوسیله مالش بالها به هم و یا قسمتی از بالها باران پاها تولید می شود. تولید صدا فقط توسط نرها صورت می گیرد. این حشرات دارای استحاله ناقص (Hemimetabola) هستند و

دارای پنج سن پورگی می باشند. اغلب در سطح زمین یا روی نباتات زندگی می کنند ولی بعضی از آنها در زیر زمین زندگی می کنند.پاها بیشتر از نوع دونده، شاخک ها غالباً بلند و در انتهای شکم دارای یک جفت زائده به نام Cerci هستند. ماده ها مجهز به تخمریزند که شکل و اندازه آن در گونه های مختلف متفاوت است. در مناطق معتدل سرد بیشتر گونه ها زمستان را به حالت تخم می گذرانند.

hoptera یا راست بالان بر اساس طبقه بندی Imms(1975)
۱- شاخک ها به اندازه یا طویل تر از طول بدن و دارای بندهای فراوان، دستگاه Tympanal در صورتیکه وجود داشته باشد در ساق پای جلویی قرار گرفته است Ensifera
شاخکها کوتاه و دارای کمتر از ۳۰ بند، دستگاه Tympanal در صورتیکه وجود داشته باشد در قاعدع شکم قرار گرفته است.

Caelifera.… ۹۰۰۰۰۰۰
۲- پنجه ها حداقل در پاهای میانی و عقبی چهار مفصلی است. Tettigonoidea
پنجه ها سه مفصلی است. (Grylloidea)… ۸۰۰۰۰۰۰
۳- بندهای دوم و سوم نجه ها دارای لبه های بزرگ و متحرک، بالها در صورت وجود هنگام جمع شدن به صورت مارپیچ به هم پیچیده می شود Schizodactylidea
پنجه ها و بالها مطابق شرح فوق نیست ۴۰۰۰۰۰
۴-در بدن کشیده، بدون بال، چوبک مانند، یا شبیه برگ درختان، پای عقبی کلفت نیست. .. .. .. .. Phasmodidae

بدن کشیده نیست، ران پای عقبی ضخیم شده است. ۵۰۰۰۰۰۰
۵- پنجه ها به هم فشرده نیست ۶۰۰۰۰۰۰
– پنجه ها به هم فشرده یا استوانه ای است. ۷۰۰۰۰۰۰
۶- حشرات نر در بالهای جلویی معمولاً دارای وسیله تولید صدا، ساق پای جلویی دارای عضو شنوایی Tympanal، ساق پای جلویی و میانی فاقد خارهای متحرک در سطح زیرین است.
Tettigonidae….

حشرات نر در بالهای جلویی فاقد وسیله تولید صدا، ساق پای جلویی فاقد عضو شنوایی و ساق پاهای جلویی و میانی مجهز به خارهای متحرک در سطح زیرین است.
Gryllacrididae
۷- بالهای جلویی حشرات نر دارای اندام تولید صدا، روی ساق پا عضو شنوایی Tympanal وجود دارد.
Prophalangopsidae
بالهای جلویی افراد نر فاقد اندام تولید صدا و ساق پا فاقد عضو شنوایی است.
Stenopelmatidae…………….
۸-پاهای جلویی کننده با ساق نسبتاً کوتاه پهن، تخمریز از بین رفته است.
Gryllotalpidea………..

– پاهای جلویی کننده نیست، ساق پا ساده و تخم ریز بلند Gryllidae………..
۹- پنجه ها همیشه سه مفصلی، سخکها کمی بلند (Acrididae)
– پنجه ها یک یا دو مفصلی، شاخک کوتاه و کمتر از ۱۲ بند Tridactybidae
۱۰- پشت قفس سینه اول به سمت عقب کشیده شده و روی شکم را می پوشاند، Empodicm دیده نمی شود . شاخک بلندتر از ران پای جلویی. Tetrigidae
پشت قفس سینه اول عادی یا کمی توسعه یافته Empodium یا بالشتک دیده می شود، شاخک کوتاهتر از ران پای جلویی

۱۱- بدن کشیده: چوبک مانند، معمولاً بدون بال، پاها طویل و نازک Proscopidae
– مطابق مشخصات بالا نیست
۱۲- پاهای عقبی با پاهای میانی و جلویی چندان تفاوتی ندارند، ران پاها خیلی بزرگ نشده و در ماده ها شکم متورم، اندام تولید صدا در سطح پشتی، بند دوم شکمPneumoridae
۱۳- پشت قفس سینه اول مسطح نیست، شاخک کوتاهتر از ران پای جلویی، پشت سینه اول فشرده نیست. Eumastacidae
– فاقد خصوصیات ذکر شده در بالا Acrididae
۱۴- حشرات کشیده، استوانه ای و بدون بال، پاهای جلویی کننده، پاهای عقبی بزرگ نشد اند.
Cylindrachetidae

– حشرات کوچک اندام یا فاقد خصوصات کلی ذکر شده، پاهای جلویی عادی، پاهای عقبی جهنده و ران نسبتاً ضخیم. Tridactylidae
شرح مختصری راجع به خانواده های هم:
۱- خانواده Tetrigidae
حشرات این خانواده دارای جثه کوچک، سر کوتاه، شاخک ۹ تا ۲۲ مفصلی و معمولاً ۱۳ تا ۱۵ مفصلی هستند، پیش کرده Pronotum خیلی طویل و تمام شکم را می پوشاند.بالهای رویی به

شکل صفحات کوچک بیضی شکل در کنار بدن قرار دارند و بالهای زیرین طویل تر از بالهای رویی و در زیر پیش گرده مخفی است پنجه پاهای جلویی و میانی دو مفصلی و پنجه های عقبی سه مفصلی است. گونه های این خانواده بیشتر در نواحی گرم و مرطوب انتشار دارند از این خانواده جنس Paratettix از ایران جمع آوری شده است.

۲-خانواده ملخ های شاخک کوتاه Acrididae
طول شاخک در این خانواده طویل تر از ران پای جلویی و ۸ تا ۲۸ مفصلی، نخی شکل، شمشیری، سنجاقی یا برگی شکل است. پیش گرده کوتاه و شکم را نمی پوشاند. کارن های طرفین رشد کرده است. سطح داخلی ران پای عقب در قاعده با برآمدگی غده ای شکل روی کارن میانی است. (Bunner’s organ) قرار دارد و انتهای تخمریز معمولاً خمیده و قلابی شکل است. گونه های متعددی از ملخ ها سطح انتشار وسیعی در دنیا دارند و تمام گونه ها گیاهخوارند. بعضی از گونه ها از آفات مهم گیاهان زراعی بشمار می روند.

Bei- Beinko این خانواده را به زیر خانواده هایی به شرح زیر تقسیم کرده است.
الف- (Catanto pinae) Cyrtacanthacridinae در حشرات زیر خانواده پیشانی نسبت به فرق سرشیب دار یا عمودی، گودال فرق سر (Foveaola) معمولاً نامشخص، پیش گرده دارای کارن میانی و گاهی این کارن برآمدگی و فرورفتگی هایی دارد. پیش سینه در حد فاصل دوران پاهای جلویی برآمدگی مشخصی وجود دارد و گاهی این برآمدگی کوچک است، سطح خارجی ران پای

عقب دارای نقش و نگار پر مانند و شیارهای باریک است. این فالوس (قطعه کیتینی سطح پشتی فانوس در دستگاه جنسی نر معمولاً قوسی شکل است. گونه های این زیر خانواده انتشار وسیعی در دنیا و بخصوصی در کشورهای گرمسیر نظیر اتیوپی دارند و از آفات مهم کشاورزی محسوب می شوند. نظیر گونه های جنس Schistocerca در قاره آسیا و آفریقا و گونه های جنس Melanoplus در قاره آمریکا. مهمترین گونه های این زیر خانواده به شرح زیرند:

۱- ملخ ایتالیایی Calliptamus italicus L.
ملخ ایتالیایی که در ایران به نام ملخ بومی نیز مشهور است، در تمام کشورهای مدیترانه ای و همچنین اروپای مرکزی یافت می شود. در سالهایی که جمعیت این ملخ طغیان داشته باشد تمام پوشش گیاهی و سرسبزی اطراف خود را مورد تغذیه قرار می دهد و اگر گیاهان مورد جمله جوان باشد کاملاً آنها را از بین می برد.

طول حشره نر ۱۶-۲۵ میلیمتر و حشره ماده ۲۰-۳۶ میلیمتر است. رنگ آن متغیر و از زرد تا قهوه ای متمایل به خاکستری یا قهوه ای سیاه تغییر می کند. رنگ این ملخ گاهی یکنواخت است، ویل غالباً لکه های کوچک خاکستری یا قهوه ای روی آن وجود دارد. سطح پشت سینه اول هموار و دارای سه خط برجسته طولی می باشد که یکی از آنها در وسط و دو تای دیگر در طرفین قرار دارد فاصله این دو خط در عقب سینه کمی بیشتر از بالای سینه است. گاهی در طول دو طرف جانبی یک نوار روشن وجود دارد، که غالباً در طول بالهای رویی نیز ادامه پیدا می کند. در جهت عرض سینه اول

سه شیار باریک دیده می شود که سه خط طولی را قطع می کند. در سینه اول بین پاهای پیشین یک برآمدگی کوچک شبیه به غده بطور وضوح نمایان است. بالهایی زیری شفاف و در قسمت قاعده پشت گلی است. ران عقبی بسیار قوی و ضخیم است و در سطح داخلی آن که قرمز رنگ است سه لکه نیره وجود دارد. ساق پاهای عقبی برنگ پشت گلی مایل به قرمز است.

تخم های این ملخ بطور ۶ میلیمتر و شکل آنها استوانه ای کشیده و تا حدودی نیز خمیده است کپسول تخم ۳۵ میلیمتر طول و ۶ میلیمتر عرض دارد. کپسول نیز استوانه ای خمیده می باشد. پوسته کپسول سخت و هر یک محتوی ۲۵-۳۰ عدد تخم می‌باشد. پوره جوان ۶ میلیمتر طول داشته و رنگ آن قهوه ای متمایل به خاکستری و یا سیاه است شکم آن در قسمت داخلی زرد است و سه نوار طولی روی سینه اول دارد. پوره سن پنجم ۱۳-۳۰ میلیمتر طول دارد و از نظر رنگ مانند حشره کامل است.

مناطق انتشار
ملخ ایتالیایی تقریباً در تمام مناطقی که ملخ مراکشی وجود دارد، شایع است با آنکه این ملخ در بعضی از کشورهای اروپایی و افریقایی شیوع دارد، ولی خسارت آن بیشتر در افرقایی شمالی، ایتالیا، مجارستان، شوروی و ایران می باشد. ملخ ایتالیایی در ایران در نواحی جنوبی و غربی کشور مخصوصاً در همدان، کرمانشاه، ملایر، نهاوند، فارس، اطراف تهران، گیلان، مازندران، آذربایجان، خراسان و خوزستان انتشار دارد. از نظر اکولوژی، ملخ ایتالیائی زمینهای خشک را که دارای علف بسیار نباشد، بر جاهای دیگر ترجیح می دهند و به طور محسوس به علفهای جنس درمنه (Artemisia) علاقمند است، زیرا این علقها خوراک پوره های آن می باشد.

گیاهان جنس Salvia که اغلب در کنار جاده ها، مزارع و اطراف دهات فراوات است، برای تغذیه این ملخ مناسب است و در این محلها نشو و نمای ملخ ایتالیایی بخوبی انجام می شود. همچنین مراتع و علفزارهای طبیعی نیز که بواسطه کمی آب و چرای بسیار نیمه خشک می شود برای نشو و نمای این ملخ مساعد است.
طرز خسارت
ملخ ایتالیایی در استانهای گیلان و مازندران و اطراف تهران، یکی از آفات مهم گیاهان صیفی، غلات، علوفه و پنبه می باشد و صدمات فراوان وارد می سازد. در بعضی از استانهای دیگر مانند سیستان و بلوچستان و کرمان با وجود آفت، ولی خسارت زیادی ببار نمی آورد.

زیست شناسی
حشرات کامل ملخ ایتالیایی در تابستان ظاهر می گردند و ماده ها حدود ۱۰-۱۴ روز پس از آخرین پورگی شروع به تخمریزی می نمایند که مدت دو ماه نیز طول می کشد. در این مدت حشره ماده ممکن است ۴-۶ عدد کپسول تخم بگذارد. تخم ها تمام مدت پاییز و زمستان را به صورت دیاپوز بسر می برند و تا بهار سال بعد تفریخ نمی شوند. پنر و شولوف تحقیقاتی درباره رشد و نمو ملخ C.plestinesis انجام داده که فیزیولوژی آن شبیه گونه C. Itadicas می باشد و نتایج حاصله به شرخ زیر است:

ملخ آسیایی Locusta migratoria L.
(Acrididae, Ort)
ملخ آسیایی که به نام ملخ اروپایی (European Locust) نیز گفته می شود، دارای زیرگونه های متفاوتی می باشد که در اروپا و سایر کشورهای جهان بصورت فاز مهاجر باعث خسارت اما در کشورهای مدیترانه ای فقط فاز انفرادی آن شناخته شده است. فاز مهاجر این ملخ بنام L.Migratoria migratoria و فاز انفرادی آن مربوط به تابستان سال ۱۳۲۵ بودخ که ملخ مزبور از خاک روسیه به نواحی شمالی غربی دریای مازندران هجوم آورده و از آنجا به آستارا تا اردبیل و از طرف پایین نیز تا بندر انزلی پیشروی نموده است.
۲-ملخ بربری C.barbarus (Costa)
در این گونه سطح داخلی ساق پای عقب به رنگ نارنجی مایل به قرمز می باشد. Cerci در نرها به طرف نوک پهن شده و سطح زیرین آن دندانه دار است. طول بدن در نرها ۷ و ۱۳- ۲ و ۱۶ میلیمتر و در ماده ها ۵ و ۲۳- ۵ و ۲۸ میلیمتر می باشد. گاهی به عنوان آفت در مزارع هندوانه گزارش شده است.
۳-ملخ تورانی C.Turanicus tarb
در این گونه سطح داخلی راه پای عقب به رنگ زرد یا خاکستری یکنواخت و فاقد لکه و نوارهای روشن می باشد. سطح پشتی ساق پای عقب به رنگ زرد و سطح داخل آن به رنگ نارنجی روشن است. طول بدن در نرها ۸و ۲۳- ۵ و ۳۱ میلیمتر و در ماده ها ۵و۳۴- ۲و ۴۸ میلیمتر می باشد. این گونه از استانهای شمال ایران گزارش شده است و به گندم و گاهی زراعت پنبه خسارت می زند.

۴-ملخ مصری Anacridium aegyptium
این گونه بر خلاف ملخ صحرایی غالباً به صورن انفرادی و بیشتر در نواحی پر درخت جنگل و باغها دیده می شود. این گونه نسبتاً درشت و طول بدن حشره کامل ۵۵ تا ۶۵ میلیمتر می رسد. رنگ عمومی بدن نخودی تیره است. خطوط طرفین پیش گرده مشخص است. بال رویی فرین به لکه

های کوچک تیره است. بال عقبی غشایی است. یک نوار عرضی دودی روی آن دیده می شود که به دو طرف بال نمی رسد. ران پای عقبی و دارای سه لکه تیره رنگ مشخص می باشد. ساق پای عقبی متمایل له آبی است. این گونه زمستان را به صورت حشره کامل یا پوره سن ۴ یا ۵ می گذراند و گاهی به زراعت پنبه و صیفی خسارت وارد می کند.

۵ ملخ صحرایی یا ملخ دریایی Schistocerea gegeria
ملخ دریایی Schistocerca gregaria Forskal
Schistocere peregrina ol.
(Acrididae, ort.)
ملخ دریایی که مضرترین انواع ملخهاست اصولاً بومی ایران نبوده وبه نام ملخ صحرایی (desert locust) گفته می شود و چون معمولاً از روی خلیج فارس پرواز نموده و خود را به ایران می رساند بدین جهت ما در ایران به این آفت ملخ دریایی می گوییم. ملخ دریایی را انسان از قرنها قبل از میلاد مسیح می شناخته و در کتیبه های بسیار قدیمی نیز به آن اشاره شده است. در ایران خسارت حاصله از هجوم این ملخ از دیر زمان مورد توجه بوده و آفت مزبور قحطی ها و ویرانی هایی به بار آورده است.

-ملخ دریایی میهمان ناخوانده ای است که هرچند سال یکبار از کانون های دائمی خود که شامل افریقا، عربستان سعودی، هندوستان و پاکستان است به مناطق جنوبی ایران حمله نموده و دامنه انتشار آن در بعضی از سالها تا مناطق شمالی بحر خزر کشیده می شود. از نظر اقتصادی،

خسارت ملخ دریایی فوق العاده حائز اهمیت است. دستجات پیاده ملخ و بابدار آن هرچه سرسبزی در سر راه خود ببیند اعم از علوفه، غلات، صیفی جات، انواع درختان و نباتات جنگلی را از بین برده و حتی علقهای هرز از دست این آفت در امان نیستند. حمله ملخ دریایی، علاوه بر خسارت مستقیم، روی دامداری شدیداً تأثیر می گذارد و میزان گوشت و شیر دامها بر اثر حمله آن به مراتع تقلیل می یابد. خسارت این آفت در ایران به طور دقیق برآورد نشده، ولی یادآور می گردد که در آخرین حمله این ملخ در سال ۱۳۴۰، سطح مبارزه علیه این ملخ ۰۰۰/۲۵۰۰ هکتار بوده است.

ملخ دریایی به دو شکل بیولوژیکی مختلف وجود دارد، که نه تنها رفتار آنها بلکه شکل و رنگشان نیز در این دو مرحله فرق دارد، اختلافات مزبور سابقاً موجب شده بود که آنها را دو گونه مختلف بدانند، ولی در سال ۱۹۲۱ میلادی اواروف (Uvarov) ملخ شناس روسی با تئوری فاز، ثابت نمود که دو گونه مذکور، فقط یک گونه می باشد و بعدها نیز ثابت گردید که ملخهای مهاجر همان ملخهای بومی بی ضرری هستند که در شرایط خاصی رفتار آنها تغییر یافته با عنایت به این مطلب، ملخ دریایی دارای دو فاز انفرادی (Solitary) و گله ای یا مهاجری (Migratory) است که اسم علمی آن در فاز انفرادی Schistocerca gregaria. Flaventris و در فاز مهاجری Schistocerca gregaria ph. Gregaria F می باشد.
شکل شناسی

طول بدن حشره بالغ ملخ دریایی در مرحله مهاجری از سر تا انتهای شکم ۵۸-۷۲ میلی متر و از سر تا انتهای بالها ۶۲-۷۸ میلی متر می باشد. طول شاخها نیز به ۱۵ میلیمتر می رسد ملخ نر در هر حال کوچکتر از ملخ ماده است. پشت پرونوتوم یا سینه اول دارای دو قسمت می باشد، قسمت جلویی باریکتر و دارای سه شیار عرضی است که بفواصل تقریباً مساوی از یکدیگر قرار گرفته اساو یک خط طولی سه شیار مزبور را در وسط قطع می کند. این خط در حالت مهاجری برجسته نیست و بزحمت دیده می شود. ملخهایی که در پاییز وارد ایران می شوند، دارای رنگ قرمز مایل به قهوه ای هستند و پس از دو تا سه ماه پرواز، موقعی که نزدیک به بلوغ جنسی می شوند، بتدریج لکه های

زرد روی بدنشان ظاهر می گردد و در موقع تخمریزی زرد می شوند. این تغییر رنگ در ملخهای نر کامل تر و واضح تر از ملخهای ماده صورت می گیرد. در نسل های بهاره و تابستانه در ایران ملخ های بالدار پشت گلی روشن هستند و بعد در اثر پرواز و بلوغ جنسی زرد لیمویی می شوند. بالهای رویی نسبتاً شفاف و دارای تعداد زیادی لکه های تیره می باشد. ساق پاهای عقب زرد رنگ و دارای خارهایی است که در انتهای آن سیاه می باشد. روی سطح زیری سینه اول بین قاعده دو پای جلویی یک برآمدگی کوچک به خوبی نمایان است.(دواچی ۱۳۳۳).

کپسول تخم ملخ دریایی که در خاک قرار دارد، تقریباً راست یا اندکی خمیده و از دو قسمت تشکیل یافته است. قسمت پایین محتوی تخم و قسمت بالای آن از ماده کف مانند به ارتفاع ۳۰-۴۰ میلیمتر و قطر ۷ میلیمتر پر شده است.