مقاله ارزیابی و مقایسه سه روش تغییر دبی در سیستم کودپاش دبی متغیر (VRT)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی و مقایسه سه روش تغییر دبی در سیستم کودپاش دبی متغیر (VRT) دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی و مقایسه سه روش تغییر دبی در سیستم کودپاش دبی متغیر (VRT)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی و مقایسه سه روش تغییر دبی در سیستم کودپاش دبی متغیر (VRT)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی و مقایسه سه روش تغییر دبی در سیستم کودپاش دبی متغیر (VRT) :

تعداد صفحات:۱۳
چکیده:
در سیستم های دبی متغییر از سنسورها و ابزارهای مختلفی برای افزایش و کاهش دبی مایعات استفاده می شود. از مهمترین پارامترهای طراحی سیستم های دبی متغییر شیرهای برقی می باشند. با توجه به اهمیت استفاده از سیستم های دبی متغیر (VRT) د رکشاورزی انتخاب نوع شیر برقی جهت تغییر دبی اهمیت زیادی دارد. لذا دانشمندان همواره در پی طراحی شیرهای برقی جدید برای بالا بردن دقت و کیفیت تغییر دبی در این ماشن ها هستند. در این تحقیق ما به بررسی سه نوع شیر برقی سیلونوئیدی، آنالوگ استپرموتوری و گیربکس دار گازی در ماشین VRT پرداخته ایم. برای فرمان دادن به هر سه نوع شیر یک پردازشگر مرکزی که قادر است اطلاعات نقشه های هوایی گرفته شده از خاک مزرعه را بخواند طراحی شد. و بر روی سم پاش پیاده گردید در سرعت های مختلف تراکتورهای دمای های مختلف و رطوبت های مختلف هر سه شیر هم به طور جداگانه و هم به با همدیگر به کار گرفته شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. بعد از ۶ بار تکرار آزمایشات نتیجه گرفته شد که بهترین نوع شیر برای تغییر دبی هم از لحاظ سرعت عمل و هم دقت شیر استپرموتوری طراحی شده می باشد. شیر سیولنویئدی از لحاظ قطع و وصل کامل سیال از سرعت عمل بیشتری برخوردار بود اما در میزان دبی خروجی دارای خطای بیشتری نسبت به شیر استپرموتوری بود. با افزایش رطوبت نیز دقت آن پایین آمد. شیر گیربکس دار گازی نیز از لحاظ سرعت عملکرد کیفیت پایینتری داشت اما دقت آن نسبت به شیر سیلونوئیدی بهتر بود.