مقاله تعیین نیروی پیشران ماشین TBM در زمین های مچاله شونده مطالعه موردی: تونل انتقال آب سبز کوه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین نیروی پیشران ماشین TBM در زمین های مچاله شونده مطالعه موردی: تونل انتقال آب سبز کوه دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین نیروی پیشران ماشین TBM در زمین های مچاله شونده مطالعه موردی: تونل انتقال آب سبز کوه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین نیروی پیشران ماشین TBM در زمین های مچاله شونده مطالعه موردی: تونل انتقال آب سبز کوه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین نیروی پیشران ماشین TBM در زمین های مچاله شونده مطالعه موردی: تونل انتقال آب سبز کوه :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
در زمین های مچاله شونده به دلیل بروز همگرایی هایی سریع در تونلی که قرار است توسط ماشین TBM حفر شود، امکان به دام افتادن ماشین خواهد بود. یکی از دلایل مهم این رویداد تأمین نشدن نیروی پیشران مناسب برای غلبه بر نیروی اصطکاک بین سپر ماشین و مقطع تونل می باشد. لذا پیش بینی نیروی پیشران مورد نیاز می تواند کمک بسیار مؤثری به روند تصمیم گیری در انتخاب مناسب ماشین و جلوگیری از گیر کردن آن باشد. البته لازم به ذکر است تمهیداتی نظیر اضافه حفاری و تزریق بنتونیت بر روی سطح سپر برای کاهش ضریب اصطکاک بین سپر و مقطع تونل نیز بع عنوان اقدامات مؤثر کمک قابل توجه ای به کاهش نیروی پیشران و جلوگیری از به دام افتادن ماشین خ واهد نمود. در این تحقیق ابتدا مقدار نیروی پیشران برای تونل انتقال آب سبز کوه در حالت های بدون انجام اضافه حفاری (فضای خالی ۵ سانتی متر بین سپر و مقطع تونل) و توقف کامل ماشین (ضریب اصطکاک ۰/۴۵) محاسبه شد. سپس تأثیر اضافه حفاری های ۱۰ و ۱۵ سانتی متر و تزریق بنتونیت، بر مقدار نیروی پیشران در مقاطع مستعد مچاله شونده تونل بررسی شد. همچنین ترکیب حالت های مختلف اضافه حفاری و تزریق ینتونیت بر روی سطح سپر نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش اضافه حفاری و تزریق بنتونیت باعث کاهش چشمگیری در مقدار نیروی مورد نیاز برای غلبه بر اصطکاک بین سپر و زمین می شود و با پیش بینی مقدار نیروی پیشران مناسب می توان از به دام افتادن ماشین جلوگیری به عمل آورد.