مقاله در مورد ازدواج از دیدگاه اسلام و قرآن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد ازدواج از دیدگاه اسلام و قرآن دارای ۳۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد ازدواج از دیدگاه اسلام و قرآن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد ازدواج از دیدگاه اسلام و قرآن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد ازدواج از دیدگاه اسلام و قرآن :

ازدواج از دیدگاه اسلام و قرآن

طبق آمار سازمان ثبت احوال، میزان ازدواج از سال ۷۵ تا ۸۲، ۴۲ درصد رشد داشته است.در همین مدت میزان طلاق ۳/۹۱ درصد افزایش یافته است.تعداد هر ازدواج به ازای یک طلاق در سال ۷۵، ۶/۱۲درصد بوده که همین تعداد در سال ۸۲ به ۴/۹ درصد کاهش یافته است.طبق همین آمار در سال ۸۲ ،میزان ازدواج با نرخ ۶۸۰۹۳۴ نسبت به سال ۷۵ رشد ۴۲ درصدی داشته است.در همین مدت آمار طلاق از ۳۷۸۱۷ فقره در سال ۷۵ به ۷۲۳۵۹ فقره در سال ۸۲ رسیده است.

اما آمار رسمی طلاق نشان دهنده میزان ناکامی زوجین در زندگی زناشویی نیست. این آمار شامل افرادی که از یکدیگر جدا زندگی می کنند اما بطور قانونی طلاق نگرفته اند، نمی شود. علاوه بر آن افراد زیادی وجود دارند که از زندگی مشترک خود راضی نیستند اما به دلایل مختلف از هم جدا نمی شود. آنها نگران پیامدهای عاطفی، مالی، اجتماعی و فرهنگی طلاق هستند و ترجیح می دهند به خاطر فرزندانشان به زندگی مشترک ادامه دهند. به این ترتیب آمار رسمی

طلاق در جامعه درصد ناچیزی از تعداد خانواده هایی که در شرایط “طلاق عاطفی” به سر می برند را نشان می دهد. کارشناسان معتقدند عوامل مختلف اجتماعی در افزایش میزان طلاق نقش دارد.به اعتقاد آنها به تدریج که زنان از نظر اقتصادی مستقل می شوند آمار طلاق نیز افزایش می یابد. با افزایش سطح درآمدها زنان مجبور به تحمل نارسائیهای زندگی مشترک برای تامین مایحتاج اولیه زندگی خود نیستند.

طبق اظهارات کارشناسان افزایش میزان طلاق نشان دهنده نارضایی زوجین از نفس زندگی مشترک نیست بلکه بیانگر عزم آنها برای تبدیل ازدواج به رابطه ای ثمربخش و ارضا کننده (از نظر عاطفی ، روحی و روانی و جنسی) می باشد.در واقع با افزایش سطح آگاهی افراد از حقوق انسانی و اجتماعی خود و استقلال مالی زنان ،دیگر تمایلی برای تحمل نابسامانیهای زندگی مشترک وجود ندارند.

جدایی زوجین و عبور از مرحله “با هم زیستن” به وضعیت “تنها زیستن” شرایط متفاوتی را برای آنها به همراه دارد. در بسیاری از طلاق ها(و حتی خانواده هایی که به زندگی مشترک ادامه می دهند) قبل از “جدایی فیزیکی و طلاق” یک دوره طولانی “جدایی اجتماعی و عاطفی” وجود داشته است.در حال حاضر زوجهایی که تصمیم به جدایی می گیرند مراحل مختلفی را باید سپری کنند که این مراحل عوارض و تاثیرات سوء مختلفی بر زن و شوهر و خانواده آنها دارد.

روانشناسان معتقدند پس از رسیدن زوجین به وضعیت “طلاق عاطفی” که بیانگر زوال روابط زناشویی در خانواده است آنها به مرحله “طلاق اجتماعی” می رسند که به تغییرات در دوستیها و قطع رابطه زن و شوهر با خانواده همسر منجر می شود. پس از آن آنها در وضعیت “طلاق اقتصادی” به تقسیم ثروت و دارایی های خانوادگی می پردازند و زن دادخواست مهریه به دادگاه می دهد ، در این فرصت زوجین در مورد وضعیت نگهداری از کودکان به تفاهم می رسند در غیر این

صورت دادگاه در مورد حضانت کودکان تصمیم می گیرد. پس از صدور حکم طلاق و جدایی رسمی زن و شوهر ، آنها وارد مرحله “طلاق روانی” می شوند که بر اساس آن فرد باید پیوندهای عاطفی گذشته را قطع کند و با الزامات تنها زیستن رو به رو شود.این فرآیند در ایران تنش زا و زمان بر است و تاثیر مضاعفی در تخریب روحیه زوجین دارد.

به اعتقاد روانشناسان احترام و علاقه ای که زوجین نسبت به هم احساس می کنند مدتها قبل از جدایی از بین می رود و دشمنی و بی اعتمادی جای آن را می گیرد. مراحل دشوار جدایی و صدور حکم طلاق تنش فزآینده ای در زندگی زوجین ایجاد می کند که در تشدید دشمنی و تنفر آنها از یکدیگر موثر است. در این حالت آسیب اصلی به فرزندان خانواده وارد می شود.

سنجش اثرات جدایی والدین بر کودکان دشوار است. میزان ستیزه جویی پدر و مادر قبل از جدایی ، سن کودکان در آن زمان، تعداد فرزندان ، وجود عوامل تعدیل کننده ای چون پدربزرگ و مادربزرگ و عوامل بسیار دیگری در این امر نقش دارند. بر اساس اظهار نظر روانشناسان ،در خانواده هایی که والدین در وضعیت طلاق عاطفی بسر می برند کودکان بطور دائم در معرض تنش ناشی از دعوای پدر و مادر قرار دارند .در این وضعیت جدایی والدین تاثیر مثبتی بر بهبود وضعیت روانی فرزندان دارد.

در ایران بیشترین عوارض جدایی را زن خانواده متحمل می شود. به دلیل نوع نگاه جامعه به قشر زن ، محدودیتهای اجتماعی و نوع نگاه مردان به زنان مطلقه،آنها بعد از طلاق در وضعیت دشواری قرار می گیرند. در این شرایط بسیاری از زنان ترجیح می دهند به زندگی مشترک ادامه دهند و با ناامنیهای روانی و اجتماعی بعد از طلاق مواجه نشوند.

جامعه شناسان معتقدند جدا از “طلاق قانونی” ، ”طلاق عاطفی” پدیده ای فراگیر در کشور است.به دلیل محدودیتهای اجتماعی و فرهنگی ،مشکلات مالی، اجبار خانواده ها و عوامل دیگری که اجازه جدایی زن و شوهر را نمی دهد، خانواده های زیادی وجود دارند که زن و مرد از نظر روانی علاقه ای به ادامه زندگی مشترک ندارند، آنها پس از یک دوره طولانی دعوا و کشمکش، از مرحله دشمنی و تنفر عبور می کنند و به وضعیت “بی تفاوتی” می رسند. به اعتقاد روانشناسان بی تفاوتی آخرین مرحله روابط بین زن و شوهر است که در آن اصل “بود و نبود” همسر فرقی برای

زوجین نمی کند بلکه مسایل جنبی زندگی چون مسایل مالی، امنیت اجتماعی(زن) و غیره است که احساس نیاز به همسر را شکل می دهد در این شرایط میزان ناهنجاریهای اجتماعی افزایش می یابد و افراد ارتباطاتی خارج از چهارچوب خانواده برقرار می کنند.
دکتر “مصطفی اقلیما” آسیب شناسان اجتماعی می گوید: همانطور که ازدواج وجود دارد، طلاق نیز اتفاق می افتد. زن و مردی که به راحتی ازدواج می کنند باید بتوانند به آسانی نیز جدا شوند. اما در حال حاضر مشکلات زیادی در زمینه طلاق زوجین وجود دارد.

وی ادامه می دهد: زن و شوهری که نمی توانند به زندگی مشترک ادامه دهند باید از هم جدا شوند. براساس شرع اسلام اگر زنی مایل به ادامه زندگی مشترک نباشد و نخواهد رابطه زناشویی داشته باشد دیگر رابطه جنسی آنها از نظر شرعی درست نیست و زن به اصطلاح “بر مرد حرام می شود”.

اقلیما با بیان اینکه “دشوارترین مرحله جدایی صدور حکم طلاق در دادگاه است” خاطر نشان می کند:در حال حاضر زن و شوهر باید برای جدایی دادخواست طلاق بدهند. به دلیل عملکرد دادگاه در این زمینه و بحث و جدل هایی که در دادگاه بین زن و شوهر بیش می آید آنها از یکدیگر متنفر می شوند اما اگر افراد به راحتی بتوانند از هم جدا شوند ممکن است پس از گذشت چند ماه به دلیل تنهایی پس از جدایی مایل به زندگی دوباره با یکدیگر باشند . روند فعلی صدور حکم طلاق در ایران نه تنها چنین امکانی را از بین می برد بلکه باعث تخریب وضعیت روحی و روانی زن و شوهر می شود.

وی یادآور می شود: شاید میزان طلاق در کشورهای غربی بیشتر باشد اما آسیبی که طلاق در جامعه ما ایجاد می کند در جوامع دیگر وجود ندارد.در حال حاضر پس از طلاق زن و شوهر دشمن خونی یکدیگر می شوند و ممکن است حتی پس از جدایی کشمکش های آنها ادامه یابد.به خصوص مردان پس از جدایی برای زنان مزاحمت ایجاد می کنند که یکی از دلایل این

امر مراحل دشوار صدور حکم طلاق در کشور است که زن و شوهر را از یکدیگر متنفر می کند.
این آسیب شناس در خصوص آسیب های وارده به زنان پس از جدایی می گوید: بیش از ۹۰ درصد مردانی که از زنان خود جدا می شوند به راحتی مجددا ازدواج می کنند اما زنان مطلقه امکان کمی برای ازدواج مجدد دارند و به ناچار مجبورند با مردان تنهایی که از زن قبلی

خود چند فرزند دارند ازدواج کنند.
وی ادامه می دهد:در فرهنگ ما نوع نگاه جامعه به زنان مطلقه بسیار محدود کننده است. اکثر صاحب خانه ها به زن مطلقه خانه نمی دهند و خانواده ها نیز اجازه زندگی مستقل را به زن نمی دهند. حتی دیده می شود که دوستان چنین زنانی روابط خود را با آنها قطع می کنند و حتی خواهران چنین افرادی به دلیلی ترسی که از رابطه احتمالی شوهر با خواهر مطلقه خود دارند، روابطشان را با آنها محدود می کنند.
وی می افزاید: زنان مطلقه در محل کار خود نیز با چنین مشکلاتی رو به رو هستند مردان به همکاران زن مطلقه خود به عنوان یک طعمه جنسی می نگرند و اکثرا در خواست های غیر اخلاقی از آنها دارند. حتی زنان کارمند نیز نسبت به چنین زنانی حساسند و شایعات مختلفی در مورد آنها وجود دارد.در این حالت زنان مطلقه از نظر روحی و روانی به شدت آسیب دیده و در اجتماع منزوی می شوند.زنان بازنده اصلی طلاق در ایران هستند.

اقلیما تصریح می کند: حساسیتهای که جامعه نسبت به زنان مطلقه دارد ناشی از نوع فرهنگ اجتماعی ایرانیان است. فرهنگ جامعه از نوع تفکر افراد سرچشمه می گیرد که ریشه آن به قوانین اجتماعی باز می گردد و قوانین نیز حاصل تصمیم مردان قانونگذار است که آنها نیز تمایلات مردانه را در قوانین دخالت می دهند، بنابر این در چنین وضعیتی مشخص است که فضایی برای تنفس زنان باقی نمی ماند.

این آسیب شناس اجتماعی با بیان اینکه “در کشورهای پیشرفته زنان مشکلات پس از طلاق را ندارند” می گوید: در فرهنگ کشورهای پیشرفته زنان پس از جدایی زندگی عادی خود را ادامه داده و دوباره ازدواج می کنند اما در فرهنگ ما زن مطلقه حدود ۱۵ درصد امکان ازدواج مجدد را دارد.
وی ادامه می دهد: در این شرایط حتی یک طلاق هم فاجعه است .طلاق در ایران برای زنان یک فاجعه فامیلی محسوب می شود.در چنین مواردی آبروی پدر و مادر زن می رود و حتی اقوام زن مطلقه نیز احساس خجالت می کنند، اما اقوام مرد با افتخار از این قضیه یاد می کنند.

اقلیما در خصوص وضعیت روحی و روانی کودکان طلاق می گوید: برای کودکانی که والدین دائما در حال مشاجره اند ،طلاق نوعی موهبت است.در چنین خانواده هایی فشار روحی و روانی زیادی به فرزندان وارد می شود. در این موارد کودکان به دلیل اینکه پدر و مادر را دوست دارند و نمی خواهند آنها را از دست بدهند، دچار ناراحتی های شدید روانی می شوند.
وی ادامه می دهد: بچه های طلاق به مشکل بی اعتمادی به دیگران و ناامیدی از آینده دچار می شوند. آنها در آینده به دلیل حس بی اعتمادی که به دیگران دارند ، در ازدواج خود دچار مشکل می شوند و نمی توانند با همسرانشان به سازش برسند. خاطرات دوران کودکی و دعوای پدر و مادر دائما برای آنها زنده می شود.

این آسیب شناس در خصوص خانواده هایی که در شرایط طلاق عاطفی به سر می برند، اظهار می دارد: اگر مشکلات فعلی نباشد و خانواده ها به راحتی بتوانند از هم جدا شوند و آینده آنها تامین باشد شاید در حدود ۸۰ درصد زوجها از یکدیگر جدا شوند. در حال حاضر عاطفه و محبت چندانی بین خانواده ها وجود ندارد و آنها اکثرا به دلایل دیگری به زندگی مشترک ادامه می دهند. این خانواده ها از نظر عاطفی از هم طلاق گرفته اند اما به اجبار فرهنگ اجتماعی ، احساس مسولیت نسبت به کودکان ،ناتوانی اقتصادی زن

پس از جدایی و به دلیل احساس نگرانی نسبت به آینده فرزندان، از هم جدا نمی شوند.
وی تصریح می کند: بیشتر زنان به دلیل ناتوانی در تامین زندگی شخصی و به دلیل آنکه فکر می کنند فرزندانشان در صورت جدایی در آینده دچار مشکل می شوند ، اقدام به طلاق نمی کنند. بیشتر این زنان محکوم به ادامه زندگی مشترک هستند به همین دلیل است که دیده شده برخی از زنان متاهل با مردان دیگری رابطه جنسی دارند و غرایز خود را به گونه ای دیگر تامین می کنند .در حال حاضر در حدود ۵۰ درصد زن و شوهرها رابطه زناشویی با یکدیگر ندارند و به اجبار به زندگی مشترک ادامه می دهند.

اقلیما با انتقاد از کسانی که با اقداماتی چون “ارایه وام ازدواج” جوانان را تشویق به ازدواج می کنند، می گوید: در جوامع پیشرفته پایه های ازدواج را قوی می کنند و دولتها سعی می کنند که با ایجاد اشتغال و افزایش سطح رفاه حداقل های لازم برای ازدواج را فراهم کنند. با توجه به آنکه ازدواج به معنای بلوغ فکری و اجتماعی است در هیچ کجای دنیا با ارایه وام جوانان را تشویق به ازدواج نمی کند، بنابر این ارائه وام برای ازدواج اقدامی غیر علمی و غلط است.
وی ادامه می دهد: در کشورهای جهان سومی، برخی دولتها برای آنکه جوانان با ازدواج درگیر مسایل زندگی مشترک شوند و نتوانند حقوق اجتماعی خود را مطالبه کنند آنها را تشویق به ازدواج می کنند. در این حالت به دلیل مشکلات زندگی مشترک ،افراد دیگر فرصتی برای دفاع از حقوق اجتماعی شان ندارند.

وی می افزاید: در حال حاضر بعضی خانواده ها دختران خود را مجبور به ازدواج می کنند و برای خلاصی از اقدامات پسران جوان خود برای آنها زن می گیرند.در مقابل نیز دختران و پسران جوان نه برای تشکیل یک زندگی، بلکه برای فرار از محدودیتهای خانه پدری و خلاصی از اخلاق و رفتار پدر و مادر ازدواج می کنند. در نتیجه پس از چند ماه و عادی شدن رابطه زناشویی و جاذبه جنسیتی، دعواهای خانوادگی آغاز می شود.

اقلیما به مسوولان توصیه می کند: دولت به جای دادن وام ازدواج با کارآفرینی و ایجاد اشتغال به اقتصاد جامعه کمک کند در این صورت جوانان نیز پس از شاغل شدن و ایفای نقش اجتماعی خود ، ارضای حس اعتماد به نفس و رسیدن به استقلال ازدواج می کنند. بنابر این به جای ترغیب جوانان به ازدواج باید زیر ساخت های اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جامعه را اصلاح کرد ،در این صورت جوانان به طور طبیعی ازدواج می کنند.

نظر اسلام درباره ازدواج و چگونگى مبارزه با مشکلات
در تبیین و روشن شدن پاسخ این پرسش شایسته است مرورى به آیات و روایات داشته باشیم. قرآن و سنت درباره ازدواج نکاتى را ذکر کرده اند عبارت است از:
۱ – تشویق و ترغیب به ازدواج و نهراسیدن از تنگدستى

قرآن کریم مى‏فرماید: «افراد بى‏همسر و کنیزان و بردگان را به ازدواج یکدیگر درآورید – چرا که – اگر زن و مردى تنگ‏دست باشند خدا از فضلش آنان را بى‏نیاز خواهد فرمود».
پیامبر گرامى ‏صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «از راه ازدواج روزى را به دست آورید».
آن حضرت در بیانى دیگر فرمود: «در اسلام هیچ چیز نزد خدا محبوب‏تر از خانه‏اى نیست که با ازدواج آباد شود».
همچنین می فرماید: «هر کس ازدواج کند نصف دینش را بازیافته است و نصف باقیمانده را – باید – از راه پرهیزگارى به دست آورد».
و نیز فرموده است: «دو رکعت نماز مرد زن‏دار از شب‏زنده‏دارى و روزه‏دارى مرد عزب – مجرد – برتر است».
۲ – تشویق براى میانجیگرى
پیامبرگرامى‏ صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «ازدواج کنید و مجردها را همسر دهید. نشان بخت بلند مسلمان این است که زنى بى‏شوهر را شوهر دهد».
امام هفتم ‏علیه السلام فرمود: «سه کس در روز قیامت که جز عرش الهى سایه‏اى نیست، در سایه عرش خدا هستند؛ کسى که برادر مسلمانش را همسر دهد، بارى از دوش او بردارد و گرهى از زندگى‏اش باز کند و راز او را نگهدارد».

۳ – معرفى همسران و زنان شایسته و بایسته ازدواج
پیامبر گرامى‏صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «بهترین کالاى دنیا همسر شایسته است».
حضرت على ‏علیه السلام فرمود: «بهترین زنان شما پنج دسته‏اند: عرض شد: آن ها چه کسانى هستند؟ فرمود:

سهل‏گیر، نرم خو، رام، زنى که تا خشم شوهر را فرو ننشاند آرام نگیرد و زنى که حیثیت شوهر خود را حفظ کند، این چنین زنى فرمانبر خداست و از لطف او ناامید نگردد».
۴ – از ازدواج با افراد زیر خوددارى کنید
شرابخوار، بى‏دین، بدخلق، سست‏ایمان.
امام رضا علیه السلام فرمود: «مبادا به شرابخوار دختر دهید که دختر را به بدکاره‏اى داده‏اید».
تذکر: البته آدم معتاد و سربار جامعه، دست کمى از شرابخوار ندارد و باید از دادن دختر به او پرهیز شود.
پیامبر گرامى‏ صلى الله علیه وآله وسلم فرمود: «کسى که نازدانه‏اش را به ازدواج بى‏دین – فاسق – در آورد روزى هزار بار لعنت بر او نازل شود».
حسن بن بشّار به امام هفتم‏علیه السلام نوشت: «یکى از بستگان، از دخترم خواستگارى کرده ولى اخلاق ناپسندى دارد، چه کنم؟ حضرت پاسخ داد: اگر بد اخلاق است به او دختر نده».
امام صادق‏ علیه السلام فرمود: «از مردم سست‏ ایمان زن بگیرید اما به آنها زن ندهید چون زن در آداب و اخلاق تحت تأثیر شوهر است و شوهر عقیده، دین و مذهب خود را بر او تحمیل مى‏کند».
۵ – بدترین زنان و مردان
پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم فرمودند: «بدترین زنان عبارت‏اند از: نازا، کثیف، لجباز و نافرمان که در میان خویشان پست و در نظر خود عزیز باشد و نسبت به همسر خود سرکش و نسبت به بیگانگان رام است».
در بیانى دیگر فرمود: «مردى که همسرش را بیازارد، نماز و هیچ‏کار خیرى از او پذیرفته نیست و او نخستین کسى است که وارد آتش مى‏شود».

و نیز پیامبر فرمود: «آن کس که بیش از سه‏بار همسرش را بزند در قیامت مقابل چشم اولین و آخرین خدا او را رسوا مى‏کند».
از مجموع آیات و روایات اهمیت ازدواج و چگونگى آن از نظر اسلام روشن مى‏گردد. اما یک سؤال مطرح مى‏شود
که با توجه به مشکلات اقتصادى و نابسامانى‏هایى که جوانان با آن روبرو هستند چگونه ازدواج نمایند؟ براى رفع این نگرانى و اضطراب، جوانان عزیز و مؤمن باید به چند نکته توجه داشته باشند تا بتوانند در این مرحله از زندگى موفق شوند:
۱- توکل به خدا و اعتماد به او؛
یکى از اساسى‏ترین کلیدهاى حل مشکلات از جمله مسأله ازدواج توکل و اعتماد به خداست. باید انسان ایمان خود را به خدا و وعده‏هایى که داده است محکم واستوار کند و از بدگمانى و دو دلى نسبت به وعده‏هاى الهى بدور بوده و مطمئن باشد پروردگار بزرگ او را تنها نمى‏گذارد و او را به حال خود رها نمى‏کند.

در همین رابطه براى رفع دل‏نگرانى نسبت به کاستى‏هاى معیشتى فرموده است: «اگر نیازمند باشند خدا از فضلش آنان را بى‏نیاز گرداند».
و نیز روایاتى که در بخش اول ذکر شد بر این نکته تأکید دارند.
۲- کنار گذاشتن تشریفات زاید، هزینه‏هاى قابل حذف و پیشگیرى و دورى کردن از مراسم پر سر و صدا و پر خرج؛
۳- قناعت؛ علاوه بر دورى از تشریفات، زندگى را باید بر اساس قناعت پایه‏ریزى کرد و معناى قناعت آن است که در اداره زندگى به حداقل بسازد.
۴- بهره‏گیرى از خلاقیت، ابتکار و تجربیات دیگران؛
انسان موجودى است نیرومند، مبتکر، خلاق و داراى استعدادهاى شگرف ذاتى که خداوند این استعدادها را در او به ودیعت نهاده است. بنابراین اگر به این نیروى خارق‏العاده خود پى ببرد و از آن استفاده کند قادر است بزرگترین موانع و مشکلات را با سرپنجه تدبیر از سر راه بر دارد.
کسى که مشکلى به نام ازدواج را پیش‏رو دارد، لازم است باهوشمندى، موقعیت، جایگاه و امکانات موجود و بالقوه خود را دریابد و به‏گونه‏اى گام در این راه نهد که کام

روا به مقصد برسد و از غلبه دادن احساسات و خیال پردازى‏ها بر واقعیات پرهیز کند.
از سوى دیگر بهره‏گیرى از تجربه دیگران بویژه پدر و مادر و دوستان و بستگان دلسوز سرمایه گرانبهایى است که فرد باید آن را با فکر و تدبیر خویش بیامیزد و با بهره‏گیرى از آن بر مشکلات فایق آید.
تصور اینکه از نخستین روزهای زندگى، هیچ کم و کاستى در آن نباشد و از هر جهت امکانات یک زندگی مرفه فراهم باشد ، تصورى بدور از واقعیت و امرى خیال پردازانه است، بلکه باید دانست که تکمیل زندگى نیز مشمول قانون تدریج است و همانطور که همه امور مربوط به این جهان به تدریج شکل گرفته و کامل مى‏شود، زندگى نیز چنین است.

۵ – انتخاب همسر موافق و هم‏شأن؛
اگر همسر به معناى واقعى، همسرى هم‏شأن و هم‏سنگ در تمام زمینه‏هاى گوناگون عقیدتى و مذهبى، اخلاق، فرهنگ خانوادگى، اصالت و نجابت، شغل، تحصیلات و سایر موارد باشد، بسیارى از مشکلات با همدلى طرفین قابل رفع است.
علت تأکید اسلام عزیز بر اوصاف بایسته یک همسر شایسته آسان شدن زندگى و رهایى از گره‏هاى کور آن است.
و سفارش اسلام برای ازدواج نکردن و همدم نشدن با میخواره، بى‏دین و سست‏ ایمان یا زن بدخو و یا زن کثیف و لجباز و بیگانه‏گرا و ده‏ها سفارش و هشدار دیگر در راستای همین موضوع است که ازدواج با چنین افرادى هدف مقدس زندگى را تأمین نمى‏کند و نتیجه‏اى جز خون جگر خوردن ندارد.
۶- پاداش‏هایى که براى تشکیل خانواده مقرر شده است؛

وقتى تشویق و ترغیب‏هاى اسلام را به ازدواج و همچنین پاداشى که براى تأسیس کانون مقدس خانواده در نظر گرفته شده است، ملاحظه مى‏کنیم، بسیارى از مشکلاتى که در این راه وجود دارد براى انسان قابل تحمل شده و به امید دست‏یابى به پاداش الهى، گرفتارى‏هاى ازدواج با دل و جان پذیرفته مى‏شود. مگر کدام‏یک از تکالیف الهى بدون مشکل و تحمل سختى است؟! نماز همراه با مشکلات است، روزه همراه با مشکلات است، جهاد در راه خدا همراه با مشکلات است و; ازدواج نیز یکى از اینها است. ازدواج تلاش مقدسى است که انسان مسلمان به عنوان تکلیف شرعى و براى کسب رضاى خدا و امید به پاداش اخروى آن را انجام می دهد.
۷- پاکدامنى فرد و پاکى جامعه یک اصل زیربنایى است؛

ازدواج سبب مى‏شود تا غریزه سرکش و نیرومند جنسى که پس از تشنگى و گرسنگى در ردیف سوم جاى دارد در چارچوبی قانونمند و سازمان یافته قرار گرفته و علاوه بر دست یابی به آرامش روانى و سامان یافتن نابسامانى‏ها باعث شود شخص تقواى جنسى و اخلاقى کسب کرده و به فرموده پیامبر گرامى‏صلى الله علیه وآله وسلم نصف دینش را به کف آورده و حفظ کند.
۸ – کسب اعتبار اجتماعى، جلب اعتماد دیگران و برخوردارى از موقعیت برتر.
افراد متأهل از شانس بیشترى براى کار برخوردارند و فرصت و موقعیت برترى نسبت به افراد مجرد دارند. مردم اعتماد بیشترى به افراد متأهل دارند.
ازدواج از دیدگاه روایت‌های معصومان(علیهم‌السلام)

هم‌چنان که قرآن، کتاب هدایت بشر است، مفسران قرآن نیز که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و ائمه معصومین (علیهم‌السلام) هستند، برای هدایت انسان‌ها فرستاده شده‌اند.
اینک به دیدگاه پیشوایان دین اسلام به ویژه مذهب تشیع درباره هدف، فلسفه و ملاک های ازدواج می‌پردازیم. خوشبختانه روایت‌های بسیاری درباره ازدواج وجود دارد و هیچ زاویه‌ای از زوایای پیچیده این سنت الهی از چشمان تیزبین ائمه(علیهم‌السلام) و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) پنهان نمانده است.

امام صادق(علیه‌السلام) در حدیثی می‌فرماید:
دوست داشتن زنان از اخلاق پیامبران(علیهم‌السلام) است.
پیامبر خاتم(صلی الله علیه و آله) فرموده است:
من از دنیای شما تنها از زن و بوی خوش، بهره برده‌ام.
هم چنین در حدیث دیگری از ایشان می‌خوانیم:
نور چشمانم در نماز است و لذت من در زنان.
از این احادیث درمی‌یابیم که دیدگاه معصومین(علیهم‌السلام) درباره زن با دیگر دیدگاه‌ها چه تفاوتی دارد. دیگر دیدگاه‌ها زن را موجودی شرور و شری ضروری و مایه بلای مرد می‌دانست و حتی مقام او را تا سطح حیوان و کالا پایین می‌آورد. در مقابل، این دیدگاه، به زن نگاهی آسمانی دارد. نکته اصلی در این روایت، پرهیز از افراط و تفریط درباره ابراز علاقه به زن است؛ زیرا روایت‌هایی در دست داریم که مسلمانان را از زیاده‌روی در دوست داشتن زنان، نهی می‌کند.
با توجه به این دیدگاه معتدل درباره زن، برخی موضوع‌های مربوط به ازدواج را از لابه‌لای احادیث معصومین(علیهم‌السلام) می‌آوریم.
تشویق به ازدواج
فضیلت متأهل
پافشاری بر هویت دینی ازدواج
نکوهش دیر شدن ازدواج
تشویق به ازدواج برای افزایش نسل
ازدواج، مایه افزایش روزی و برکت
تشویق به میانجیگری در ازدواج
آزادی در همسر گزینی