مقاله برآورد میزان ضریب انتشار آلاینده های شاخص هوا در بخش حمل و نقل شهر تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله برآورد میزان ضریب انتشار آلاینده های شاخص هوا در بخش حمل و نقل شهر تهران دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله برآورد میزان ضریب انتشار آلاینده های شاخص هوا در بخش حمل و نقل شهر تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله برآورد میزان ضریب انتشار آلاینده های شاخص هوا در بخش حمل و نقل شهر تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله برآورد میزان ضریب انتشار آلاینده های شاخص هوا در بخش حمل و نقل شهر تهران :

تعداد صفحات:۱۰
چکیده:
افزایش رشد جمعیت و ازدیاد فعالیتهای انسانی همراه با پیشرفت روزافزون تولیدات صنعتی، مشکل بزرگی را برای سکنه کره زمین بهوجود آورده و آن آلودگی هوا است. شهر تهران به دلیل تمرکز جمعیت زیاد، کافی نبودن فضای سبز، بافت شهرینامناسب، تراکم ترافیک، وجود صنایع کوچک و بزرگ و همچنین اوضاع اقلیمی نامساعد در ردیف آلودهترین شهرهای جهان محسوب میگردد. در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی تحلیلی است، میزان ضریب انتشار آلایندههای شاخص هوا در بخش –حمل و نقل در خودروهای بنزینی و گازوئیلی شهر تهران با استفاده از فرمول ضریب انتشار و مقایسه آن با دادههای پیشنهادیJICA در نرم افزار Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آلایندههای CO و NOX بیشترین میزان ضریب انتشار را در خودروهای بنزینی داشته، در حالی که آلایندههای PM و CO کمترین میزان ضریب انتشار در خودروهای گازوئیلیشهر تهران را دارا بودهاند. به این ترتیب با توجه به تعیین ضریب انتشار بیشترین و کمترین آلایندهها میتوان سهم دقیق هرآلاینده شاخص هوا را در سطح کلانشهرهایی نظیر تهران محاسبه و از این محاسبات در مدیریت شهری کلانشهرها، مدیریت آلودگی هوا و نیازهای فعلی و آینده، سیستم های پایشگر و کنترل آلایندهها، خسارات وارده به محیط شهری و محیط زیست وغیره برنامهریزی نمود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت، محاسبه و تعیین دقیق سهم آلاینده های شاخص هوا در شهرها، همواره به عنوان گامی اساسی جهت تصمیمگیری در ارتباط با برنامه های مدیریت آلودگی هوا به منظور جلوگیری از تخریب محیط زیست مطرح بوده است.