مقاله اثرات کاربرد کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر میزان فرمهای نیتروژن معدنی خاک وعملکرد گندم در دو بافت خاک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثرات کاربرد کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر میزان فرمهای نیتروژن معدنی خاک وعملکرد گندم در دو بافت خاک دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثرات کاربرد کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر میزان فرمهای نیتروژن معدنی خاک وعملکرد گندم در دو بافت خاک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثرات کاربرد کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر میزان فرمهای نیتروژن معدنی خاک وعملکرد گندم در دو بافت خاک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثرات کاربرد کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر میزان فرمهای نیتروژن معدنی خاک وعملکرد گندم در دو بافت خاک :

تعداد صفحات:۱۲
چکیده:
در نظامهای کشاورزی پایدار کاربرد کودهای بیولوژیک از اهمیت ویژه ای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصلخیزی پایدارخاک برخوردار است. آزمایش حاضر با هدف بررسی اثرات کودهای بیولوژیک و شیمیایی برتغییرات میزان فرمهای نیتروژن معدنیخاک و عملکرد گندم در دو بافت خاک انجام گرفت. این تحقیق در دانشگاه شهید چمران اهواز در شرایط گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو نوع بافت خاک ( بافت لوم شنی و لومرسی) و ۹ سطح ترکیب کودی ( T : عدم تلقیح کود بیولوژیک و کاربرد کود شیمیایی ، T : کود بیولوژیک ازته نیتروکارا، T : کودبیولوژیک فسفره، T : کود بیولوژیک ازته نیتروکارا +کود بیولوژیک فسفره، T : کود بیولوژیک ازته نیتروکارا + ۰۵ درصد NPK ، T : کود بیولوژیک فسفره + ۰۵ درصد NPK ، T : کود بیولوژیک ازته نیتروکارا + کود بیولوژیک فسفره + ۰۵ درصد NPK ، T 05 : درصد NPK ، T : 055 درصد NPK ) بود. بیشترین میزان نیترات خاک در بافت لوم رسی و در دو تیمار کاربرد کود بیولوژیکنیتروکارا در تلفیق با ۰۵ درصد کود شیمیایی و کاربرد ۰۵۵ درصد کود شیمیایی و کمترین میزان نیترات در بافت لوم شنی وتیمار عدم تلقیح کود بیولوژیک مشاهده گردید. بیشترین میزان آمونیوم در بافت لوم شنی مشاهده گردید. نتایج نشان دهنده افزایش معنیداری در میزان آمونیوم خاک در کلیه تیمارهای کودی در مقایسه با تیمار عدم تلقیح بود. این نتایج نشان دهنده تأثیرمثبت تلقیح کودهای بیولوژیک بر افزایش عملکرد گندم به ویژه در تلفیق با ۰۵ درصد کود شیمیایی مورد نیاز گندم از طریق افزایش حاصلخیزی خاک بود. بیشترین عملکرد دانه در تیمارهای ۰۵۵ درصد کود شیمیایی و کود بیولوژیک فسفره در تلفیق با ۰۵ درصد کود شیمیایی در بافت لوم رسی و کمترین عملکرد دانه در تیمار عدم تلقیح کود بیولوژیک در بافت لوم شنی مشاهدهگردید. این نتایج میتواند نوید دهنده تولید گندم با کاهش کاربرد کودهای شیمیایی در تلفیق با کودهای بیولوژیک در راستای کشاورزی پایدار باشد.