مقاله بررسی محل برداشت و اندازه ریز نمونه بر پینه زایی ارقام خرما (برحی ، مرداسنگ و مضافتی)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی محل برداشت و اندازه ریز نمونه بر پینه زایی ارقام خرما (برحی ، مرداسنگ و مضافتی) دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی محل برداشت و اندازه ریز نمونه بر پینه زایی ارقام خرما (برحی ، مرداسنگ و مضافتی)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی محل برداشت و اندازه ریز نمونه بر پینه زایی ارقام خرما (برحی ، مرداسنگ و مضافتی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی محل برداشت و اندازه ریز نمونه بر پینه زایی ارقام خرما (برحی ، مرداسنگ و مضافتی) :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
با توجه به تقسیم سلولی و رشد بطئی سلول های خرما مشابه سایر گیاهان درختی چند ساله ، انتخاب ریز نمونه از ناحیه مریستم انتهایی تنه جوش های ۴-۳ ساله و بررسی تاثیر محل برداشت ریز نمونه در سه رقم تجاری خرما بر تولید بافت پینه به عنوان گام اساسی و اولیه ضروری است. برای کنترل آلودگی های سطحی قطعات مریستمی از محلول وایتکس ۵/۲۵ هیپوکلریت سدیم در غلظت های ۱۰ ، ۲۰ ، ۳۰ ، ۴۰ ، ۵۰ و ۶۰ درصد و برای کنترل آلودگی های باکتریایی با شناسایی اولیه که گرم منفی و میله ای شکل کوتاه بودند از انتی بیوتیک های امپی سیلین ، اریترومایسین ، جنتامایسین ، کانامایسین و تتراساکلین در غلظت های ۲۰ ، ۴۰ ، ۸۰ و ۱۰۰ میلی گرم در لیتر همراه با محی کشت استفاده شد. ریز نمونه ها از سه ناحیه مریستم انتهایی و سرآغازه های برگی هر رقم پس از تهیه برش های میکروسکپی در سه اندازه ۲ ، ۴ و ۸ میلی متر مربع استخراج شدند و روی محیط کشت موراشیگی و اسکوک MS دارای ۴۵۲/۵ میکرومول ئی کلروفنوکسی استیک اسید D – 4 ،۲ و ۱۴/۷ میکرومول ۲- ایزوپنتنیل آدنین ۲iP و ۳ گرم در لیتر ذغال فعال کشت شدند. در این مطالعه غلظت ۴۰ درصد وایتکس با اختلاف معنی داری نسبت به سایر غلظت ها آلودگی های سطحی را تا ۹۴ درصد با کمترین میزان سوختگی کنترل کرد. از میان انتی بیوتیک های بکار رفته افزودن جنتامایسین و یا کانامایسین با غلظت ۱۰۰ میلی گرم در لیتر به محیط کشت موجب از میان رفتن الودگی باکتریایی در حدود ۶۵ تا ۸۰ درصد گردید. بیشترین پینه زایی از کشت درونی ترین قسمت مریستم انتهایی با اندازه ۸ میلیمتر مربع به میزان ۴۶۲/۷۷ میلی گرم پس از سه ماه حاصل شد.