مقاله اثرات آتریپلکسکاری در احیای مناطق خشکو راهکارهای مدیریتی منطقه احیا شده با عملیات قطع و برش مطالعه موردی: دشتسلم اباد شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثرات آتریپلکسکاری در احیای مناطق خشکو راهکارهای مدیریتی منطقه احیا شده با عملیات قطع و برش مطالعه موردی: دشتسلم اباد شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثرات آتریپلکسکاری در احیای مناطق خشکو راهکارهای مدیریتی منطقه احیا شده با عملیات قطع و برش مطالعه موردی: دشتسلم اباد شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثرات آتریپلکسکاری در احیای مناطق خشکو راهکارهای مدیریتی منطقه احیا شده با عملیات قطع و برش مطالعه موردی: دشتسلم اباد شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثرات آتریپلکسکاری در احیای مناطق خشکو راهکارهای مدیریتی منطقه احیا شده با عملیات قطع و برش مطالعه موردی: دشتسلم اباد شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی :

تعداد صفحات:۶
چکیده:
در سالهای اولیه کاشت آتریپلکس، طرح مدیریت منطقه احیاء شده دشت سلم آباد شهرستان سربیشه با موفقیت قابل توجهی همراه بود. ولی بعد از گذشت چند سال درختچههای آتریپلکسشروع به خشکشدن و پژمرده شدن کردند و به موازات روند توسعه نهال کاری، آثار پژمردگی و خشکیدگی سرشاخهها و پایهها در تودههای قدیمیتر ظاهر گردید که نشانه بارزی از ناتوانی زیستی این مناطق برای توده-های متراکم جنگلی بود که موفقترین شیوه کاهشآثار پیری زود هنگام تودههای دست کاشت را در برش و جوان سازی درختان یافتند. که عدهای دیر زیستی آتریپلکسرا عامل آن دانستند. علل پیری زودهنگام جنگلهای دست کاشت، عدم تناسب توان زیستی سرزمین بانیازهای توده مستقر شده است. در مدیریتجنگلهای دستکاشتمناطق بیابانی، قبل از هر اقدامی باید علل پیری زودهنگام این جنگلهامورد بررسی قرار گرفته و سپس بر مبنای ظرفیت، برنامه ریزی کرد. در سال ۱۳۸۸ ، در منطقه مورد نظر اقدام به ایجاد طرح قطع و برشآتریپلکسکردند، به تصور آن که این زردی و پژمردگی از پیری ژنتیکی گونههای کاشته شده است. در حالی که یکی از عوامل اصلیپژمردگی و خشکی آتریپلکسها، عدم تناسب انبوهی و سن آنها با مقدار آب قابل استفاده در خاکاست. چاره کار را در برش و جوان سازی درختان یافتند. نتیجه نهایی به این صورت شد که بین هیچ یکاز سطوح برشاز لحاظ آماری و در سطح احتمال ۹۹ %،هیچ اختلاف معنی داری وجود ندارد و در همه فاکتور ها سطح برشاز نوع کفبر، بالاترین درجه را به خود اختصاصداد