مقاله در مورد جریان های سیاسی از ۱۳۵۷ هـ . ش تا ۱۳۶۸ هـ . ش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد جریان های سیاسی از ۱۳۵۷ هـ . ش تا ۱۳۶۸ هـ . ش دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد جریان های سیاسی از ۱۳۵۷ هـ . ش تا ۱۳۶۸ هـ . ش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد جریان های سیاسی از ۱۳۵۷ هـ . ش تا ۱۳۶۸ هـ . ش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد جریان های سیاسی از ۱۳۵۷ هـ . ش تا ۱۳۶۸ هـ . ش :

جریان های سیاسی از ۱۳۵۷ هـ . ش تا ۱۳۶۸ هـ . ش

برای هر انقلاب سه مرحله را می توان در نظر گرفت . مرحله شکل گیری یا تکوین ، مرحله پیروزی یا تخریب و مرحله پس از پیروزی انقلاب که به آن دوران سازندگی یا ثبات هم گفته می شود . انقلاب اسلامی ایران نیز دارای سه مرحله می باشد . مرحله شکل گیری انقلاب اسلامی از ۱۳۴۱ تا اول آبان ۱۳۵۶ زمان رحلت حضرت آیت الله حاج سید مصطفی خمینی ، فرزند بزرگ امام (ره) بود . از آن زمان تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ مرحله پیروزی انقلاب اسلامی است . مرحله ثبات و سازندگی انقلاب اسلامی ایران نیز از سال ۱۳۵۷ شروع شده و تا کنون ادامه دارد .

گفتنی است پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، به علت فضای باز سیاسی ایجاد شده، علاوه بر احزاب و گروههای سیاسی که از قبل وجود داشتند ، احزاب و گروههای جدیدی نیز پا به عرصه وجود گذاشتند . گرچه از سال های بعد ، بیشتر آنها به دلایلی از بین رفتند، ولی گروههای جدیدی جایگزین آنها شدند که به مهمترین آنها اشاره می کنیم .

نهضت آزادی ایران
الف) چگونگی شکل گیری و بنیانگذاران
جبهه ملی اول در ۲۵ اسفند ۱۳۲۸ تشکیل شد و در دوران نحست وزیری دکتر مصدق ، قدرت را در دست داشت ، ولی با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ از هم فرو پاشید . در ائاخر دهه ۱۳۳۳۰ برخی از افراد این گروه ، « نهضت مقاومت ملی » را تشکیل دادند . اما چون تحرک لازم در آنها وجود نداشت ، جناح مذهبی از آن جدا شده و در سال ۱۳۴۰ نهضت آزادی در ایران را تشکل دادند .بنیانگذاران نهضت ازادی آیت الله طالقانی، مهندس مهدی بازرگان، دکتر یدالله سحابی بودند . در اساسنامه نهضت آزادی آمده بود : اولاْ مسلمانیم و دین را از سیاست جدا نمی دانیم ؛ ثانیاْ ایرانی و ثالثاْ تابع قانون اساسی؛ و رابعاْ مصدقی هستیم .

حضور آیت الله طالقانی به عنوان روحانی برجسته و دکتر سحابی و مهندس بازرگان به عنوان دو غرد مذهبی شناخته شده در دانشگاه تهران سبب شده بود که بسیاری از جوانان مذهبی دانشگاهی و غیر دانشگاهی به سوی این گروه روی بیاورند . اما فعالیت این گروه با دستگیری بنیانگذاران آن در سالهای ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ و سرانجام محاکمه و زندانی شدن انها در سال ۱۳۴۴ متوقف شد .

ب ) نهضت آزادی ، انقلاب اسلامی و دولت موقت
در سال ۱۳۵۶ با روی کار آمدن « جیمی کارتر » در آمریکا و اعلام « فضای باز سیاسی » در ایران و همزمان با آغاز شتاب انقلاب اسلامی ، نهضت آزادی تجدید حیات کرده ، طرفداری خود را از قانون اساسی مشروطه و اعلامیه جهانی حقوق بشر اعلام کرد . همچنین مدتی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ، بازرگان راهی پاریس شد تا امام خمینی (ره) را متقاعد کند که دست از شعار سرنگونی رژیم سلطنتی در ایران بردارد و اجرای قانون اساسی مشروطه را هدف مبارزه خود قرار دهد ، اما او با مخالفت امام (ره) با این پیشنهاد مواجه شد و به ظاهر پذیرفت که با نهضت امام همراهی کند .

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، به پیشنهاد شورای انقلاب ، امام خمینی (ره) بر خلاف میل باطنی خود و تحت شرایطی، مهندس بازرگان را به عنوان نخست وزیر دولت موقت منصوب کرد . اما متأسفانه بازرگان پس از مدتی از پذیرش شرط ها و رهنمودهای امام (ره) سر باز زده و راه خود را در پیش گرفت . به تدریج ، فاصله دولت موقت با آرمان های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی و خط امام (ره) بیشتر شد و سرانجام پس از ملاقات بدون اجازه و خودسرانه بازرگان و وزیر خارجه اش

(ابراهیم یزدی) در الجزایر با « بریژکسی » ، مشاور امنیت ملی رئیس جمهور امریکا ، اعتراضات و تظاهرات گسترده ای علیه دولت موقت شکل گرفت و در نهایت منجر به تصرف لانه جاسوسی آمیکا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ توسط دانشجویان پیرو خط امام (ره) شد . امام خمینی (ره) این اقدام انقلابی دانشجویان را مورد تأیید قرار داد و فردای آن روز، بازرگان استعفای خود را تقدیم امام (ره) کرد که بلافاصله مورد موافقت ایشان قرا گرفت .

بعد ها ، اسناد همکاری تعدادی از اعضای نهضت آزادی و تعدادی از اعضای دولت موقت با لانه جاسوسی آمریکا به دست امد و مشخص گردید که یکی از دلایل مهم استعفای بازرگان نیز همین مسأله بوده است . از جمله این افراد عباس امیر انتظام ، معاون نخست وزیری و سخنگوی دولت ، بود که دستگیر، محاکمه و زندانی شد. (البته در زمان دستگیری، وی سفیر ایران در کشورهای اسکاندیناوی بود.)

نهضت آزادی پس از شکست دولت موقت مبارزه خود علیه نظام را از طریق مجلس شورای اسلامی پیگیری کردذ و موفق شد در مجلس اول جند کرسی را به خود اختصاص دهد . اما پس از آغاز جنگ تحمیلی و حوادث سال ۱۳۶۰ عمر ان نیز در مجلس به پایان رسید .

این گروه تا سال ۱۳۶۱ حمایت عمومی خود را از دفاع مقدس ابراز می داشت، اما پس از فتح خرمشهر، به تدریج زمزمه های مخالفت با استمرار جنگ را آغاز کرد و در سال های اوج جنگ ، نغمه های شوم و نوشته های زهرآلود نهضت آزادی ، سبب خشم بیشتر مردم شد .
سرانجام امام خمینی (ره) در بهمن ۱۳۶۱ در پاسخ تاریخی که به نامه علی اکبر محتشمی پور ، وزیر وقت کشور ، این گروه را غیر قانونی اعلام کرد .

ج ) از انحلال تا شرکت در براندازی
پس از پایان جنگ تحمیلی و آغاز دوران سازندگی، نهضت آزادی به طور غیر رسمی و غیر قانونی شروع به فعالیت کرد و اعضا و هواداران این گروه در ماهنامه های ایران فردا و کیان ، نظرات سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی خود را بیان می کردند . آنان در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۷۶ به طور همه جانبه از اقای خاتمی حمایت کردند . پس از انتخاب اقای خاتمی ، این گروه به طور غیر قانونی و با عنوان هایی مانند اصلاح طلبان یا روشنغکران ملی ـ مذهبی ، فعالیت گسترده سیاسی ، اجنماعی و فرهنگی خود را علیه نظام جمهوری اسلامی آغاز کردند .

با توجه به این که نظریه پردازان استکبار جهانی ، برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران و ضربه زدن به ان در داخل کشور در دهه دوم انفلاب ، نیاز به یک ائتلاف جدید داشتند ؛ از این رو به فکر سازماندهی و ائتلاف گروههای مخالف و معاند نظام جمهوری اسلامی ایران افتادند . در نتیجه جریانی موسوم به نیروهای ملی – مذهبی را مرکب از احزاب و گروههایی چون نهضت آزادی ، جنبش مسلمان مبارز ، جنش انقلابی مردم ایران ، حزب مردم ایران ، روند جدایی ، گروه پیام هاجر و گروه ایران فردا ، در سال ۱۳۷۳ سازماندهی کردند .

این گروه ، تهاجم به اعتقادات مذهبی و باورهای ذینی مردم را د سه محور ایجاد شبه اصول و فروع دین، حمله به نهاد روحانیت ، حوزه و مراجع تقلید و حمله و نفی ولایت فقیه از طریق نافرمانی مدنی ، روزنامه های زنجیره ای و حرکت های دانشجویی ، جهت سرنگونی نظام جمهوری اسلامی در پیش گرفت . اعترافات سیامک پورزند درباره روزنامه های زنجیره ای و تغییر فضای موجود ، ترویج فرهنگ غرب و تشویق دگراندیشان و به طور اخص ، براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران ، سند و مدرک واضح و روشنی در این باره است . به یاری خداوند و تدبیر مقام معظم رهبری و تلاش

پاسداران انقلاب ، این توطئه هم کشف و خنثی شد و در اواخر سال ۱۳۷۹ و اوایا ۱۳۸۰ اعضای این گروه دستگیرو زندانی و در دادگاه انقلاب محاکمه شدند. این دادگاه در رأی نهایی خود ضمن انحلال نهضت آزادی ، ۲۱ تن از اعضای ملی ـ مذهبی ها را به جرم توطئه براندازی نظام ، ارتباط با بیگانگان ، تبلیغ علیه نظام ، نگهداری ادوات جنگی و ; به زندان و جزای نقدی محکوم کرد .
سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی

سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در حال حاضر از جمله گروههای است که در جبه دوم خرداد ، نقش اساسی ایفا می کند . این سازمان ، از طریق اعضای کم شمار ، ولی پر نفوذ خود که هر یک بر جایگاه حساس در مراکز کلیدی کشور تکیه زدهد اند ، تأثیر فراوانی بر روند حرکت و استراتژی جبهه دوم خرداد و نیز تحولات جامعه دارد .

انقلاب ، از بدو شکل گیری رسمی در سال های اولیه انقلاب اسلامی تا به امروز مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرده اند و بارها دچار تحولات اساسی شده اند . هویت این سازمان در حال حاضر با سازمانی که در ۱۳۵۸ تشکیل شد ، تفاوت اساسی داد . این گروه ابتدا با شعار حمایت از اصول و اررزش های انقلاب اسلامی، وارد صحنه سیاسی شدند، اما در حال حاضر نه تنها به طور آشکار، بسیاری از اصول وارزش های انقلاب را نفی می کنند، بلکه بسیاری از آنها را پایان یافته تلقی می نمایند.

هر چند نقش محوری اعضای این سازمان در جبهه دوم خرداد هویدا است ، اما به دلیل ماهیت نیمه مخفی این سازمان ، آنها هیچ گاه در رأس مسایل قرار نمی گیرند ، بلکه همواره به صورت کارگردانان پشت صحنه به عنوان دستیار ، معاون و نایب رئیس به شکل « دولت سایه » عمل می کنند . اینک به چگونگی تشکیل ، مواضع و عملکرد این سازمان می پردازیم :
الف ) سابقه تاریخی و چگونگی تشکیل
در بین سال های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷ هفت گروه مبارز با نظرات و دیدگاه های نزدیک به هم در نقاط مختلف کشور و به طو همزمان در حال مبارزه علیه رژیم شاه بودند . این هفت گروه عبارت بودند از : امت واحده ، توحیدی بدر ، توحیدی صف ، فلاح ، فلق ، منصورون و موحدین .
از بین این گروهها ، منصورون ، موحدین و توحیدی صف به طور بارز . خط مشی مبارزه مساحانه را دنبال می کردند .

بیشتر اعضای این گروهها ، جوانان مسلمان و پرشوری بودند که برخاسته از طبقات مختلف مردم از جمله دانشجویان ، دانش اموزان و کارگران بودند . گستره فعالیت این گروه ها از زندان رژیم شاه (امت واحده)‌، تا خارج از کشور (توحیدی خلق) و از تهران و اطراف آن (فلاح و بدر) ، تا استان های جنوبی خوزستان و کرمان (موحدین) و یا اصفهان و تهران (صف) را در بر می گرفت . بیشتر این گروهها دارای ایدئولوژی اسلامی و از نزدیک در ارتباط یا رهبری نهضت اسلامی، یعنی امام خمینی (ره) بودند.

تی مانند اعتفاد به تشکیل حکومت اسلامی ، رهبری امام خمینی (ره) ، مبارزه مسلحانه علیه رژیم شاه و مخالفت با سازمان مجاهیدن خلق به دلیل گرایش به مارکسیسم از یک سو و تأکید امام خمینی (ره) پس از پیروزی انقلاب مبنی بر وحدت گروههای مبارز از سوی دیگر ، سبب گردید که این هفت گروه به علاوه اعضای فعال مسلمان جدا شده از سازمان مجاهدین خلق ، در هفتم فروردین ۱۳۵۸ سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ا تشکیل دهند .

سازمان مجاهدین انقلاب سلامی ، اولین گروه منسجم سازمان یافته پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود . برخی از اعضای این سازمان در تشکیل سپاه ، کمیته انقلاب اسلامی ، مبارزه با گروه فرقان ، مبارزه با ضد انفلاب و همکاری در جهت افشا و خنثی سازی توطئه کودتای نوژه نقش مؤثر داشتند .

ب ) اختافات درونی و انحلال
اختلافات درونی این سازمان از همان ابتدای تشکیل در سال ۱۳۵۸ در مورد دو مسأله بروز کرد . مسأله اول ، انتشار اطلاعیه به مناسبت روز کارگر بود . عده ای در سازمان بر این اعتقاد بودند که هر نوع توجه به کارگر در روز جهانی کارگر که ملهم از اندیشه های مارکسیستی است ، نوعی التقاط است و در نتیجه با پخش هرگونه اطلاعیه در این زمینه مخالف بودند ، اما عده دیگری موافق این کار بودند . یک ماه پس از آن ، دومبن اختلاف در سازمان به مناسبت سالگرد درگذشت دکتر علی شریعتی آغاز شد . بعضی از اعضای سازمان ، شریعتی را التقاطی ، منحرف و بدعت گذار می دانستند و عده ای نیز وی را متغکر و مصلحی روشن بین معرفی می کردند .

اعضای این سازمان ، ابتدا به صورت مستقیم با امام (ره) ملاقات کرده و گزارش فعالیت این سازمان را به ایشان انتقال می دادند ؛ اما چون ارتباط مستقیم با امام (ره) در دراز مدت امکان پذیر نبود ، از ایشان درخواست کردند که نماینده ای در سازمان تعیین کند تا ضمن نظارت ب سازمان ، مسائل آن را نیز به امام (ره) متقل کند. رهبر انقلاب ، آیت الله حسین راستی کاشانی را به عنوان نماینده خود در سازمان منصوب کرد .

با ورود نماینده امام (ره) به سازمان ، اختلافات در سازمان دوباره به شکل دیگری آغاز شد . این بار اختلافات در باره حدود وظایف و اختیارات نماینده امام (ره) بود . بدین معنا که عده ای معتقد بودند که حکم فقهی و نظرات آیت الله کاشانی بالاتر از دستورات حزبی و سازمانی است . اما در برابر عده دیگری چنین اعتقادی نداشتند . در نتیجه سه دیدگاه در سازمان بوجود آمد :

۱- دیدگاه یه اصطلاح چپ سازماتن که معتقد به ارجحیت حکم حزبی و سازمانی بر نظرات فقهی نماینده امام (ره) بودند . این گروه شامل بهزاد نبوی ، محسن آرمین ، مصطفی تاج زاده ، هاشم آغاجری و محمد سلامتی می شد که در واقع مخالفان نماینده رهبری نیز بودند .

۲- دیدگاه راست یا موافقان آیت الله کاشانی که معتقد به ولایت تام در سازمان بودند . این گروه شامل آقایان محمد باقر ذوالقدر ، حسین فدایی و علی عسگری بود .
۳- دیدگاه میانه وبی طرف که معتقذ بودند برخورد دو جناح بیش از اندازه خصمانه است و هیچ راه حلی برا یتفاهم و پذیرش اختلاف سلیقه ها و تداوم فعالیت دو جناح وجود ندارد . از این رو ، خواستار انحلال سازمان شدند . آقایان محسن رضایی و مرتضی الویری در این گروه قرار داشتند .
کم کم اختلافات در سازمان به اوج خود رسید و آیت الله راستی کاشانی مخالفان خد را به عدم التزام شرعی و داشتن افکار التقاطی متهم کرد . از این رو ، در سال ۱۳۶۱ شورای سازمان را

منحل و شورایی موقت به ریاست خود تشکیل داد . امام خمینی (ره) نیز طی نامه ای از اعضای سازمان خواست که با آیت الله راستی کاشانی همکاری کرده و با استعفا دهند . در نتیجه ۳۷ نفر از جناح چپ سازمان در دی ماه ۱۳۶۱ استعفا دادند و ستزمان روز به روز ضعیف تر شد تا این که سرانجام در سال ۱۳۶۵ آیت الله راستی کاشانی از نمایندگی امام (ره) استعفا داد و سازمان را نیز منحل نمود .

شایان ذکر است به رغم اداعاهای شعارگونه شورای مرکزی ، مبنی بر ولایت پذیری و اطاغت از ولی فقیه و پیروی محض از نظرات امام خمینی (ره) ، آنان هیچ گاه در عمل از نظرات نماینده منتخب وی پیروی نکردند و حتی پس از آنکه امام نظر صریح خود را در مورد نظارت و دخالت نماینده خود بیان کرد و آنها نیز به صحت آن پی بردند ، هیچ اطاعتی از امر ولی فقیه نکردند‌ ، بلکه در اقدامی اعتراض کونه ، دسته جمعی استعفا نمودند .
ا- مقدمه
یکی نیازهای نسل کنونی، به خصوص جوانان و بسیجیان که امید آینده انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران هستند این است که درک و دریافت درستی از تحولات سیاسی- اجتماعی صد ساله اخیر ایران و جهان داشته باشند. این مقصود براورده نمی شود مگر اینکه منابع اطلاعات و تحلیل درست، صادقانه و علمی در مورد ایران و جهان در اختیار آنها قرار گیرد.

جریان های سیاسی از پدیده های مهم تحولات سیاسی- اجتماعی ایران بعد از نهضت مشروطه تاکنون می باشند. از این رو شناخت این جریان هاو مواضع فکری سیاسی و فرهنگی آنها باعث برخورد آگاهانه، هوشیارانه و سنجیده تر بسیجیان، در حال و آینده خواهد شد و به آنها کمک خواهد کرد که در دفاع از انقلاب نظام جمهوری اسلامی ایران و دستاوردهای آن راه درست را انتخاب کنند.

علاوه بر این شناخت ماهیت واقعی استعمار غرب و به ویژه آمریکا و جامعه آن کشور که در حال حاضر دچار بحرانهای سیاسی، اجتماعی و اخلاقی و اقتصادی است، برای بسیجیان لازم و ضروری است. کتاب حاضر به این منظور برای بسیجیان شرکت کننده در طرح معرفت در نظر گرفته شده است.
در پایان از تمام بسیجیان، مربیان و مسؤولان محترم آموزشی و برگزار کنندگان این طرح درخواست می شود که کاستی های کتاب را به صورت کتبی در اختیار پژوهشکده تحقیقات اسلامی قرار دهند تا در چاپ‌های بعد مورد استفاده قرار گیرد.

تشکیل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران و مواضع آن
پس از پایان جنگ و در سال ۱۳۷۰ هـ.ش اعضای مستعفی سازمان قبلی، شامل بهزاد نبوی، محمدتقی سلامتی، محسن آرمین، سید مصطفی تاج زاده، هاشم آغاجری اقدام به تجدید حیات سازمان نبوده و این بار به عنوان سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران» (با اضافه کردن نام ایران به آخر نام قبلی سازمان)، به طور رسمی از وزارت کشور اجازه فعالیت گرفتند. دبیرکل این سازمان، محمد سلامتی است و از آن تاریخ تاکنون این سازمان با حکامیت کامل چپ و استراتژی جدید به کار خود ادامه می دهد.

این سازمان تاکنون با وجود اخذ مجوز رسمی فعالیت از وزارت کشور عضوگیری عام در تهران و سطح کشور انجام نداده است. البته از ۱۳۷۳ تا اوایل ۱۳۸۱ هـ.ش هفته نامه سیاسی اجتماعی «عصر ما» که ارگان رسمی این سازمان است به طور مرتب منتشر می شد تا این که در اوای سال ۱۳۸۱ به علت تحریف سخنان جانشین فرمانده کل سپاه به شش ماه محرومیت از چاپ محکوم شد. گفتنی است تا پیش از این سال ۱۳۷۶۵ استقبالی از سوی مردم از این سازمان نمی شد تا این که در پی حمایت این سازمان از نامزدی آقای خاتمی، پایگاه اجتماعی این گروه افزایش یافت. به طور یکه در انتخابات مجلس ششم دو نفر از کاندیداهای این سازمان از تهران به مجلس راه یافتند.

مواضع این گروه پس از تجدید حیات در سال ۱۳۷۰ بیشتر انتقاد از برخی از عملکردهای دولت آیت الله هاشمی رفسنجانی و جناح رسات بود. در آستانه انتخابات هفتمین دوه ریاست جمهوری این سازمان به طور صریح از آقای خاتمی حمایت کرد. به طوری که یکی از گروه های تشکیل دهنده ائتلاف گروه های خط امام (ره) بود.
پس از دوم خرداد ۱۳۷۶ این سازمان به عنوان بخشی از جبهه دوم خرداد از شعارهای جامعه مدنی، مردم سالاری دینی (البته مردم سالاری دینی از طرف رهبر معظم انقلاب بیان شده است و جناح های تندرو جبهه دوم خرداد از جمله سازمان مجاهدین آن را قبول ندارند و روی مردم سالاری منهای دین تاکید دارند) توسعه سیاسی و فرهنگی، رقایت سیاسی احزاب و گروه ها حمایت ک

علاوه بر این با تعطیلی نشریات زنجیره ای و وابسته به گروه های روشنفکر لائیک و ملی- مذهبی های برانداز به شدت مخالفت کرد و آن را غیرغانونی دانست.
این سازمان همچنین پس از انحلال نهضت آزادی و محکومیت ۲۱ نفر از اعضای آن رای دادگاه را محکوم کرد. از آخرین مواضع این گروه سخنان اهانت آمیز هاشم آغاجری، نظریه پرداز و عضو فعال این گروه و حمایت همه جانبه این سازمان از او است. وی در تاریخ ۲۹/۳/۸۱ در خانه معلمان

همدان، طی سخنانی تصریح دارد که در اسلام چیزی به عنوان روحانی وجود ندارد. سلسله مراتب و تشکیلات روحانیت تحت تاثیر کلیسای کاتولیک شکل گرفته است و از مقلدین، تعبیر به میمون کرده است. علاوه بر این وی معتقد است تا دین اصلاح نشود و تغییر نکند، هیچ تغییر و اصلاحی در جامعه صورت نخواهد گرفت.