مقاله در مورد چگونگی ساخت دراورهای چوبی در کارگاه صنایع چوب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد چگونگی ساخت دراورهای چوبی در کارگاه صنایع چوب دارای ۴۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد چگونگی ساخت دراورهای چوبی در کارگاه صنایع چوب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد چگونگی ساخت دراورهای چوبی در کارگاه صنایع چوب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد چگونگی ساخت دراورهای چوبی در کارگاه صنایع چوب :

ماشین اره فلکه یا اره نواری:
این ماشین شامل دو فلکه بالا و پایین است که معمولاً از جنس چدن ریخته گری می باشد. این دو فلکه به طور عمودی و دقیق در امتداد هم قرار گرفته اند فلکه پایینی در مکان خود ثابت و تنها توانایی چرخش دارد اما فلکه بالایی قابلیت جابجا شدن به بالا و پایین طرفین را دارد برای بالا و پایین کردن فلکه بالا از فرمان کوچکی که در زیر این فلکه قرار دارد استفاده می شود برای شل و سفت کردن تیغه می توان از این قابلیت فلکه بالا استفاده کرد. کج و راست شدن فلکه بالا از فرمان دیگری که در کنار فلکه قرار دارد استفاده می شود.

بانداژ فلکه: هدف از این کار عدم تماس مستقیم تیغه با فلز فلکه بوده و نیز نرمتر کردن حرکت اره نواری را تأمین می کند و اینکه جنس بانداژ می تواند: لاستیک، پلاستیک، و یا برزنت باشد.
شیوه استقرار تیغه روی فلکه:
به هنگام نصب تیغه روی اره فلکه باید توجه کنیم که حتماً اره خاموش باشد ترجیحاً برق اتصال موتور را قطع کنیم. در هنگام باز کردن تیغه از ماشین نیز باید به این نکته توجه داشته باشیم: برای باز کردن تیغه ابتدا باید حفاظ های ماشین را باز کرد فلکه بالا را به سمت پایین حرکت داده تا تیغه

کاملاً شل شود. اکنون تیغه آماده خروج از دستگاه می باشد برای سوار کردن تیغه ابتدا باید تیغه را از داخل شکاف اصلی عبور داده بطوریکه دندانه های تیعه به سمت ما باشد. سپس روی فلکه پایین و بالا تیغه را مستقر کرده و با بالا بردن فلکه بالایی تیغه را در جای خود مستقر می کنیم.
باید توجه داشت تیغه روی فلکه طوری قرار بگیرد که دندانه های آن مستقیماً روی فلکه قرار نگیرد برای تنظیم این مسئله می توان از کج و راست کردن فلکه بالایی توسط فرمان کناری استفاده کرد.

در بعضی از ماشین های اره نواری برای حفاظت بیشتر از دستگاه که حاوی یک قطعه فنر و پدال می باشد به عنوان ترمز بر روی فلکه پایین استفاده می گردد در هر زمان که کاربر نیاز به توقف سریع داشته باشد می تواند با فشار بر روی پدال اره نواری متوقف نماید که حدوداً ۳۰ ثانیه زمان می برد که در مقایسه با زمان عادی توقف اره نواری سه دقیقه که زمان ناچیزی می باشد این توقف می تواند به دلیل پاره شدن تیغه و جلوگیری از صدمه خوردن تیغه می باشد و یا به دلیل صرفه جویی در وقت در هنگام تغییر فرم برش و تغییر گونیایی ماشین باشد.
سیستم ستاره و مثلث:
برای روشن کردن ماشین اره نواری لازم است از کلید ستاره و مثلث استفاده شود دلیل استفاده از این کلید اینست که در ابتدا حرکت الکتروموتور باید تحت نیروی کم شروع شود و سپس نیروی آن افزایش یابد. در غیر اینصورت امکان سوختن الکتروموتور وجود دارد الکتروموتور در ابتدا با سیستم

ستاره شروع به کار می کند سپس به حالت مثلث به کار خود ادامه می دهد در بعضی از ماشین ها این عمل به صورت اتوماتیک و در بعضی ماشین توسط کاربر با کلیدی که روی دستگاه مهیا شده انجام می شود یعنی هنگام خاموش کردن نیازی به رعایت دو کلید نیست و با یک حرکت می توان دستگاه را خاموش کرد.

روش آماده کردن و تیز کردن اره :
پیش از تیز کردن ، دندانه های اره باید چپ و راست شود هدف از چپ و راست کردن اره عبارت است از:
۱- کم کردن اصطکاک بین تیغه اره و چوب که در نتیجه از داغ شدن تیغه و سوختگی سطح چوب و همچنین کندی سرعت برش جلوگیری می کند.
۲- مقدار چپ و راست تا نصف یا ضخامت دندانه می باشد.
۳- به این ترتیب خاک اره می تواند به راحتی از داخل کار خارج شده و ادامه برش امکان پذیر شود.

تیز کردن تیغه اره:
تیز کردن نوار اره به دو صورت دستی و ماشین اره تیز کنی انجام می گیرد تیز کردن اره بصورت سوهان سه پهلو با گوشه های نیم گرد و دیگری به وسیله دست انجام می‌گیرد.
تیز کردن نوار اره با ماشین تیز کنی می تواند توسط دستگاه سنگ سنباده انجام گیرد در این ماشین ها باید دقت نمود اره به طرز صحیح در داخل ماشین قرار گیرد و ماشین از عمق و زاویه سنگ به طور صحیح تنظیم شود که قسمت سینه و پشت دندانه بصورت صحیح تیز شود.
ماشین رنده برقی یا کف رند:
از این ماشین جهت رندیدن یک رو ویک نر و همچنین درز کردن چوبها استفاده می‌شود خطراتی که در این دستگاه وجود دارد مهم هستند مثلاً دست از سطح کار لغزیده و با میله که تیغه ها به آن وصل هستند تماس پیدا می کنند و خطر ایجاد می کنند. لذا قبل از هر کار باید به طور کامل از طرز کار ماشین آگاه شد و تا از درستی ابزار و صحت کار اطمینان حاصل نشده نمی توان با آن کار کرد.

قسمتهای مختلف ماشین رنده:
این ماشین تشکیل شده از دو صفحه که روی پایه های چدنی مستقر شده اند صفحه اول یا صفحه کارده معمولاً متحرک بوده و صفحه کارگیر می تواند ثابت باشد. البته صفحه کارده قابلیت تنظیم بالا و پایین دارد. بالا و پایین رفتن صفحه کارده برای پر تیغ کردن و کم تیغ رنده جهت پوشال برداری می باشد.

صفحه کارگیر تقریباً ثابت بوده که قطعه کار روی آن قرار گرفته و خارج می شود. مابین این دو صفحه غلتک یا میله رنده قرار گرفته روی غلتک شیارهایی وجود دارد که جای قرار گرفتن تیغه ها می باشد. تیغه ها داخل این شیارها توسط پیچ به تعداد ۴ الی ۵ عدد و پشت بند تیغ محکم و ثابت می گردد.
بستن تیغه در داخل شیار توسط پیچ ها به این ترتیب هست که ابتدا پیچ های مرکزی و سپس یک پیچ از چپ و یک پیچ ازراست محکم می گردد و در غیر اینصورت احتمال دارد تیغه بصورت شکمدار محکم شود.

نحوه انتقال حرکت از الکتروموتور به این دستگاه بصورت غیر مستقیم و توسط چرخ تسمه می باشد روی صفحه کار یک گونیای متحرک و قابل تنظیم قرار دارد.

ماشین های رنده جدید و مکانیسم عمل آنها:
در این ماشین ها حفاظ های ایمنی کاملتر و مجهز تر هستند و همچنین سرعت و دقت این دستگاه ها بیشتر است برای بالا بردن ایمنی، دقت و سرعت عمل سعی شده است تمامی مراحل کار توسط خود دستگاه و بدون دخالت دست انجام می گیرد. یکی از این دستگاههای جدید رنده چهار طرف رند می باشد.
در این ماشین برای رندیدن، چوب را روی صفحه دستگاه قرار می دهند سپس غلتک های پیش برنده کار باعث هدایت آن به سمت تیغه های دستگاه می شود چهار طرف چوبها رندیده و گونیا می شود و چوبها از انتهای دستگاه خارج می شود.

روش تنظیم صفحات ماشین رنده یا کف رند و ضخامت پوشال برداری مناسب:
صفحات ماشین رنده روی دو سطح مورّب قرار گرفته و چرخ یا اهرمی در زیر با به حرکت در آوردن صفحه ماشین به جلو یا عقب آن را بالا و یا پایین می برد.
هنگام میزان کردن صفحات به نکات زیر باید توجه کنیم:
صفحه کارگیر باید به طور دقیق با محیط گردش لبه تیغه برابر باشد و باید به اندازه ضخامت پوشال بالاتر از صفحه کارده قرار داشته باشد.

در اثر چرخش میله رنده از زیر چوب پوشال برداشته و سپس روی صفحه کارگیر قرار می گیرد به این ترتیب روی صفحه کارده چوب رنده نشده و روی صفحه کارگیر چوب رنده شده قرار گرفته است.
اگر صفحه کارگیر پایین تر از لبه تیغه قرار گرفته باشد انتهای چوب به طول ۳ الی ۴ میلی متر و به ضخامت اختلاف سطح صفحه کارگیر تا محیط دایره تیغه گودتر رندیده می شود.
اگر صفحه کارگیر بالاتر از مقدار مورد لزوم باشد یا کار به صفحه کارگیر، گیر می کند و یا سطح کار ناصاف می شود.

سرعت پیشروی کار:
هرگاه در یک ماشین سرعت پیش برد کار را تغییر دهیم گام رنده بر روی چوب تغییر خواهد کرد. هرچه سرعت پیش برد کار کمتر باشد فاصله گامها کمتر و سطح صاف تر می شود.
تعداد تیغه های رنده:
اگر بخواهیم پیش برد کار را در ماشین رنده زیاد کنیم و در عین حال همچنان سطح صاف داشته باشیم باید تعداد تیغه ها را در توپی زیاد کنیم. در سرعت پیش برد مساوی افزایش تعداد تیغه ها باعث کوچکتر شدن گام رنده و صاف تر شدن سطح خواهد شد.
اره رومیزی یا دوار:
یکی از قدیمی ترین ماشین های درودگری است و هنوز هم یکی از مفیدترین ماشین‌هاست.
انواع برشهایی که توسط این دستگاه می توان ایجاد کرد عبارت است از:
۱-برش زاویه ای

۲-برش با قطر متغیر
۳-برش شیاری
۴-برش کام و زبانه و برش های خاص دیگر
انواع تیغه های اره گرد:
۱-تیغه مرکب
۲-تیغه برش ساده
۳-تیغه برش عرضی
۴-تیغه با رنده های کربوری
تنظیمات اره رومیزی:

۱-ابتدا تیغه مناسب را انتخاب کرده و با توجه به سمت دنده ها تیغه را به دستگاه می‌بندیم.
۲-تیغه را به اندازه لازم و به کمک چرخ دستی و بالا برنده محور به سمت بالا می‌بریم.
۳-دیواره را برای عرض صحیح برش تنظیم کرده و آن را در محل، محکم می کنیم.
۴-تا حدالامکان از محافظ استفاده می کنیم در زمانی که به ناچار از محافظ استفاده نمی کنیم باید دقت بیشتری به عمل آوریم.

ابزار فرز دستی:
این ابزار برای پروفیل زدن و پرداخت لبه ورق های مسطح چوب و همچنین پلاستیک چوب و دیگر مصالح مشابه استفاده می شود که می تواند برقی و یا پنوماتیک برقی باشد.
دستگاه فرز پنوماتیک:
این ابزار دارای نیروی محرکه فشار باد می باشد این نوع فرز کلیه اختصاصات فرز برقی را داراست و تنها تفاوت آن با فرز برقی نوع نیروی محرکه آن می باشد. از این فرز بیشتر در منبت کاری و کنده کاری استفاده می شود. تعداد دور این نوع فرزها بسیار بالاست به همین دلیل تیغه این ماشین باید پوشیده و محفوظ باشد تا سانحه ای روی ندهد. امکان به کار بردن سپرهای پلاستیکی به عنوان محافظ که قطعات در پشت آن دیده می شوند در این نوع ماشین ها وجود دارند.

با تغییر تیغه می توان انواع ابزار زنی ها از جمله ایجاد زبانه دم چلچله را ایجاد کرد. تیغه فرز به سر محور گردنده متصل شده و در جای خود حول محور می چرخد و برشهای مورد نیاز در قطعه کار ایجاد می کند.

به علت کوچکی ابزار و تعداد دور زیاد این فرزها هنگام انجام کار حرارت زیادی تولید می شود که این حرارت را آلیاژهای معمولی نمی توانند تحمل کنند. به همین منظور تیغه های این ابزار باید از فولادهای سخت و مخصوص تهیه شود.
الوار:
الوار قطعی چوب ماسیو است که توسط برشهای طولی در گرده بینه ایجاد می شود برشهای عرضی که برای کاهش طول الوار و یا حذف ضایعات استفاده می شوند برشهای ثانویه بوده و به این وسیله الوار به تخته های کوچک تبدیل می شود البته ابعاد الوارها متفاوت است و در ساختمان سازی و نجاری مورد مصرف قرار می گیرد.

ماشین آلات الوارگیری:
سه نوع ماشین اره برای الوارگیری مورد مصرف قرار می گیرد.
۱- اره قاب دار
۲- اره نواری
۳- اره گرد
این ماشین ها از نظر ساختار و خصوصیات ویژه خود با یکدیگر تفاوتهای اساسی دارند.
۱-اره قاب دار: اره ای است که تعدادی تیغه موازی دارد که تعداد این تیغه ها می‌تواند از یک به بالا باشد. این تیغه ها همگی درون یک قاب مستطیلی مستقر شده اند و قابل تعویض نیز می باشند معمولاً فقط یک لبه آنها دندانه دارند ولی گاهاً دیده می شود که تیغه دو لبه در آنها استفاده شده است.
تیغه ها معمولاً عمودی هستند ولی گاهاً به صورت افقی نیز دیده می‌شوند که در این صورت قاب به صورت افقی نوسان می کند.

۲-اره نواری:که شامل یک اره به صورت نوار که حول دو پولی در امتداد هم می‌چرخند معمولاً عمودی است و در بعضی موارد افقی هستند.
۳-اره گرد: که شامل یک دیسک چرخان حول یک محور یا شفت می باشد که در لبه‌های این دیسک دندانه های اره قرار دارد. در بعضی موارد دیده می شود که دندانه‌های این اره قابل تعویض هستند انتخاب این ماشین مناسب به عنوان سر اره در کارخانجات الوارگیری وابسته به مزایا و معایب مختلفی است که در این دستگاه ها دیده می‌شود.

نکته ای که قابل توجه است اینست که اره های قاب دار و اره های نواری تیغه های نسبتاً نازکی دارند و بنابراین کمترین هدر رفتگی به صورت خاک اره را نسبت به اره‌های گرد دارند.
تیغه های اره نواری از اره قاب دار نیز نازکتر است و به همین دلیل نسبت به اره قاب دار بهتر است. در اره های قاب دار ضخات الوارها از قبل توسط فاصله تیغه ها مشخص می گردد. در حالی که در اره های نواری و اره های گرد می توانیم جهت الوارگیری و ضخامت الوارها را در هر مورد با چرخاندن گرده بینه عوض بکنیم. این امکان باعث می شود که تعداد و کیفیت الوارها بهتر شود. این عملیات نیاز به کارگر حرفه ای و با هوش دارد و نیز زمان الوارگیری بیشتر است.

در هنگام استفاده از اره قاب دار باید گرده بینه ها از نظر قطری طبقه بندی شوند چرا که وضعیت تیغه ها قطر خاصی را می طلبد. این مسئله باعث افزایش هزینه ها بصورت هزینه های درجه بندی و انبار داری می شوند.
تیغه اره گرد به راحتی بر اثر حرارت ناشی از برش تاب بر می دارد به همین دلیل قطرهای بزرگتر دیسک اره گرد توصیه نمی شود.

برای افزایش ظرفیت قطری اره گرد می توان از دو تیغه در امتداد هم استفاده نمود. که هر یک به صورت جداگانه بر روی گرده بینه برش ایجاد می کند و همچنین توسط این ماشین ها می توان ظرفیت قطری برش را تا دو برابر افزایش داد.

شکل شماره ۱- نمایی از یک دراور چوبی
جدول شماره ۱ لیست مواد مصرفی در ساخت دراور چوبی
ردیف شرح تعداد ابعاد به mm ضخامت
سطح تمام شده متر مربع درصد دورمیز سطح اولیه

متر مربع جمع کل متر مربع
جنس طول عرض
۱ سقف و کف ۲ تخته خرد چوب ۱۶ ۷۹۵ ۴۴۵ ۱۶ ۷۰۸/۰ ۱۰ ۷۷۸/۰ ۱۸۶/۲
۲ بدنه ۲ تخته خرد چوب ۱۶ ۸۵۰ ۴۳۰ ۱۶ ۷۳۱/۰ ۱۰ ۸۰۴/۰

۳ در بیرونی جعبه ۵ تخته خرد چوب ۱۶ ۷۸۵ ۱۴۰ ۲۰ ۵۵/۰ ۱۰ ۶۰۴/۰
۴ روکش سقف و کف ۴ چوب راش ۸۱۵ ۴۵۵ ۷/۰ ۴۸۳/۱ ۱۰ ۶۳۱/۱ ۶۹۷/۴
۵ روکش بدنه ۴ چوب راش ۸۵۰ ۴۴۰ ۷/۰ ۴۹۶/۱ ۱۰ ۶۴۶/۱
۶ روکش در جعبه ۱۰ چوب راش ۸۰۵ ۱۶۰ ۷/۰ ۲۸۸/۱ ۱۰ ۴۱۷/۱
۷ بدنه ی جعبه ۱۰ چوب صنوبر ۴۲۰ ۱۵۰ ۱۶ ۶۳/۰ ۳۰ ۸۱۹/۰ ۱۰/۲

۸ در درونی و عقب جعبه ۱۰ چوب صنوبر ۷۳۰ ۱۳۵ ۱۲ ۹۸۶/۰ ۳۰ ۲۸۱/۱
۹ پاسنگ(جلو و پشت) ۲ چوب راش ۷۶۰ ۵۰ ۲۰ ۰۷۵/۰ ۳۰ ۰۹۸/۰ ۱۵۴/۰
۱ پاسنگ(طرفین) ۲ چوب راش ۴۶۰ ۵۰ ۲۰ ۰۴۳/۰ ۳۰ ۰۵۶/۰
۱۱ ریل چوبی جعبه ۱۰ چوب راش ۴۲۰ ۱۸ ۱۰ ۰۷۶/۰ ۱۰ ۰۹۸/۰ ۴۰۶/۰
۱۲ زهوار – چوب راش ۱۴۸۰۰ ۱۶ ۱۰ ۲۳۷/۰ ۳۰ ۳۰۸/۰

۱۳ کف جعبه ۵ سه لایی ۷۴۲ ۴۲۰ ۴ ۵۵۸/۱ ۱۰ ۷۱۴/۱ ۲۷۲/۰
۱۴ پشت بند ۱ سه لایی ۸۷۲ ۷۹۰ ۴ ۶۸۹/۰ ۱۰ ۷۵۸/۰
۱۵ چسب سرد و گرم ۲/۱(kg) مواد مصرفی:
– تخته خرده چوب
– چوب راش به ضخامت ۲۰ میلی متر
– چوب راش به ضخامت ۱۰ میلی متر
– چوب صنوبر به ضخامت ۱۶ میلی متر
– چوب صنوبر به ضخامت ۱۲ میلی متر
– تخت سه لایی

– روکش راش به ضخامت ۷/۰ میلی متر ۱۸۶/۲
۱۵۴/۰
۴۰۶/۰
۸۱۹/۰
۶۴۱/۰
۴۷۲/۲
۶۹۷/۴
۱۶ نوار چسب کاغذی ۳(m)
۱۷ پیچ ۳۰عدد
۱۸ دستگیره ۱۰عدد
۱۹ دوبل ۵/۱(m)

ساخت دراور پنج کشو:
تجهیزات مواد لازم:
ماشین آلات و تجهیزات: اره ی گرد، اره ی نواری، کف رند، کندگی، کم کنی، و سایر ابزار آلات دستی برقی و ابزار آلات دستی
مواد:تخته خرده چوب، روکش راش، سه لایی راش، چوب راش، چوب صنوبر، چسب، دوبل، پیچ، دستگیره و ;
نقشه قطعات دراور: قطعات از جنس تخته خرده چوب را یک ورق تخته خرده چوب مطابق شکل ۱ طوری تقسیم می کنیم که کمترین دور ریز را داش

ته باشد و برای قطعات کوچکتر سعی می کنیم ابتدا از قطعات موجود در کارگاه استفاده کنیم.

این شکل برای بدست آوردن اندازه های مورد نظر از تخته خرده چوب به اندازه ۱۸۳۰*۲۲۰۰ مورد استفاده قرار می گیرد که میزان دور ریز، صفحه تخت خرده چوب تعیین می گردد. این شکل مزیت هایی دارد که عبارتند از:
۱- هزینه کمتر
۲-سرعت کار
۳-کمترین دورریز
الف-قطعات از جنس تخته خرده چوب:
۱- سقف و کف از جنس تخته خرده چوب ۱۶ میلی متر به ابعاد ۴۴۵*۷۹۵ به تعداد دو عدد که از (شکل ۲) دو لبه ی عرضی و یک لبه ی طولی در جلوی دراور زهوار از چوب راش به ضخامت ۱۰ میلی متر می چسبانیم.(شکل ۳)
شکل ۲

شکل ۳
شکل ۲ و ۳ نشان دهنده سقف و کف دراور مورد نظر می باشد.
۲-بدنه از جنس تخته خرده چوب ۱۶ میلی متر به ابعاد ۴۳۰*۸۵۰ به تعداد دو عدد (شکل ۴) که یک لبه ی طولی جلو آن زهوار از چوب راش به ضخامت ۱۰ میلی متر می چسبانیم.(شکل ۵)
شکل۴
این شکل مربوط به دیواره های جانبی دراور با ابعاد ۱۶/۰*۴۳۰*۸۵۰ می باشد.

شکل۵
این شکل مربوط به دیواره های جانبی دراور با لبه چسبان چوبی از جنس راش است.
۳-در جعبه از جنس تخته چوب ۱۶ یلی متر به ابعاد ۱۴۰*۷۸۵ به تعداد ۵ عدد (شکل‌۶) که از چهار طرف زهوار راش به ضخامت ۱۰ میلی متر می چسبانیم (شکل‌۷)

شکل ۶ و ۷ مربوط به درهای بیرونی دراور می باشد که لبه چسبان از جنس راش را دارد.

ب-قطعات از جنس چوب صنوبر:
-بدنه ی جعبه از چوب صنوبر به ابعاد ۱۵۰*۴۲۰ میلی متر به ضخامت ۱۶ میلی متر به تعداد ۱۰ عدد (شکل ۸) که مطابق جدول لیست ردیف شماره ۷ آماده می کنیم.
شکل ۸
این شکل در رابطه با بدنه جعبه کشو می باشد که از چوب صنوبر به اندازه ۱۶/۰*۱۵۰*۴۲۰ سانتی متر مکعب تهیه شده است.
-عقب جعبه از چوب صنوبر به ابعاد ۱۳۵*۷۳۰ میلی متر به تعداد ۵ عدد (شکل ۹) مطابق ردیف ۸ جدول لیست مواد آماده می کنیم.
شکل۹

این شکل مربوط به در درونی و عقب جعبه با اندازه های ۱۲/۰*۱۳۵*۷۳۰ سانتی متر مکعب می باشد.

ج-قطعات از جنس چوب راش :
– زهوار به ابعاد ۱۰*۱۶ میلی‌متر به طول مورد نیاز برای لبه های لازم (لبه هایی که در دید و یا در تماس با کف قرار می گیرند.) کلیه قطعات تخته خرده چوب مطابق ردیف جدول لیست چوب بریده و گندگی می کنیم.
شکل۱۰
– پاسنگ از چوب راش به ابعاد ۲۰*۵۰*۷۶۰ میلی متر به تعداد ۲ عدد برای قسمت جلو و عقب و ۲۰*۵۰*۴۶۰ به تعداد ۲ عدد برای طرفین آماده می کنیم.(شکل ۱۱)
شکل۱۱
– ریل چوبی جعبه از چوب راش به ابعاد ۱۰*۱۸*۴۲۰ به تعداد ۱۰ عدد آماده می‌کنیم. ۱۰میلی‌متر
شکل۱۲

-سه لایی راش ۴ میلی‌متری به ابعاد ۷۹۰*۸۷۲ میلی متر به منظور پشت بند دراور بریده و تیزی لبه ی آن را می گیریم.(شکل ۱۳)
شکل۱۳
مراحل ساخت دراور با پنج کشو:
قطعات دراور را که شامل بدنه ی سقف و کف می باشد مطابق نقشه قطعات تهیه و زوارکوبی لازم را انجام می دهیم. سپس مطابق جدول لیست چوبهای لازم را آماده می‌کنیم.