مقاله معرفی انواع موشک ها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله معرفی انواع موشک ها دارای ۶۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله معرفی انواع موشک ها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله معرفی انواع موشک ها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله معرفی انواع موشک ها :

معرفی انواع موشک ها

موشکهای کروز CRUISE
مقدمه:
کلمه انگلیسی CRUISE در فارسی به مفهوم سفر دریایی و گشت زنی می باشد. وقتی این کلمه همراه با موشک به کار می رود، طبق نظر کارشناسان کنترل تسلیحات، جنگ افزارهای با کلاهک هسته ای (حداکثر برد ۵۰۰ الی ۶۰۰ کیلومتر) را شامل می شوند.
ویژگیهای موشک کروز
موشک کروز دارای چهار ویژگی زیر است :

۱) موشک در طبقات پایین جو (۳۰ کیلومتر با ۱۰۰۰۰ پا) از نیروی برا ( LIFT ) ایرودینامیکی استفاده می کند.
۲) در حین پرواز قادر به تغییر مسیر و ارتفاع بوده و می تواند به دفعات این کار را تکرار کند.
۳) بردی بیشتر از ۵۰ کیلومتر دارد.

۴) در یک پرواز عادی یکسره، موشک در تمام مسیر هدایت شده و حامل انواع مختلفی از سرجنگی است.
با تعریف فوق، موشکهای کروز، امروزه طیف گسترده ای از موشکها- ( نظیر استیکس روسی، کرم ابریشم چینی، اگزوست فرانسه و هارپون امریکا) را در بر می گیرد. موشکهای کروز معمولا از تکنولوژی هواپیما استفاده می کنند و دارای کلاهک مشابه، کوچکتر و ارزانتر ار موشکهای بالستیک هستند. به کارگیری سیستمهای ناوبری و هدایت پیشرفته دقیق نظیر GPS باعث شده تا نسبت به موشکهای بالستیک دقت بیشتری را دارا بوده و به همین دلیل از توسعه و تولید بیشتری نیز برخوردار باشند.

از نظر قدمت، سلاح المانی DOODIL BUGS V1 اولین کروز عملیاتی است که در سال ۱۹۹۴ علیه انگلیس به کار گرفته شد. DOODIL BUGS V1 با ۷۰ درصد ناکامی از موفقیت نسبی برخوردار بودند. پرواز مستقیم و سرعت کم این موشک باعث می شود که درجه اسیب پذیری و ضایعات ان بیشتر شود. و همچنین به وسیله رادارهای دشمن کشف، رهگیری و توسط هواپیماهایی که سرعت بیشتری را دارند، مورد هدف قرار بگیرند.

بعد از جنگ جهانی دوم هر دو بلوک شرق و غرب دستیابی به موشکهای دور پرواز همراه با انعطاف پذیری بیشتر را دنبال کردند تا اینکه در سال ۱۹۷۰ پیشرفتهایی در میکروالکترونیک، کامپیوتر و موتورهای توربوفن کوچک حاصل شد. بهره گیری از این دو پدیده، تکنولوژی ساخت موشکهای کروز امروزی را امکان پذیر کرده است.
این موشکهای در واقع مشابه یک هواپیمای بدون خلبان، در همه مراحل پرواز دارای هدایت است. موشکهای کروزی که امروزه در دسترس هستند دارای انواع پرتابی از زمین پایه ، هواپرتابی یا هواپایه ، دریاپایه یا دریاپرتابی ، با برد ۶۰۰ الی ۲۵۰۰ کیلومتر هستند.

نکته مهم در مورد موشک کروز این است که این موشک- به دلیل اینکه برای رسیدن به هدف با سرعت کمتر از یک ماخ حرکت می کند- به ساعتها پرواز نیاز دارد. با این وضعیت با توجه به هدایت اینرسی اولیه این امکان وجود دارد که موشک صدها متر از مسیر منحرف شود. زیرا اگر چه با هدایت از این نوع اینرسی، امکان انحراف برای موشکی که دهها دقیقه پرواز میکند کم است، ولی برای موشکی که ساعتها باید ادامه طریق دهد، این هدایت مناسب نیست. برای رفع عیب باید نوعی تصحیح در مسیر انجام شود تا در عمل مکمل هدایت اصلی ان باشد.
روش هدایت موشک کروز

غیر از سیستم هدایت اینرسی، امروزه از روشهای دیگر نیز در سیستمهای هدایت کروز استفاده می شود، این روشها عبارتند از :
۱) سیستم انطباق متقابل پشت سرهم جغرافیایی

این سیستم براساس اطلاعات دقیق توپوگرافی از زمین هدف استوار است. در این روش، محوطه ای از سطح زمین به طول ۱۰ کیلومتر و به عرض ۲ کیلومتر به مربع های یک صد متری تقسیم و ارتفاع متوسط در هر کدام از انها را مشخص و به صورت ماتریکس ( ۲۰۰۰ رقم مختلف و هر رقم مخصوص مربع خاصی از زمین مورد نظر) به صورت عددی به حافظه کامپیوتر وارد می شود. موشک وقتی به محوطه مورد نظر رسید، ارقام اندازه گیری شده را با ارقام ارسالی از موشک، در حافظه مقایسه می کند و با توجه به نتیجه مقایسه، موقعیت محل شناسایی شده و دستور بعدی را از طریق دستگاه محاسبه، به سیستم کنترل اتوماتیک صادر می کند. بررسیهای بعدی در زمانی که موشک به هدف نزدیک می شود، انجام می گیرد و سرانجام انتخاب مسیر می شود. در موشکهای کروز دریاپایه اولین و بزرگترین بررسی بلافاصله پس از عبور موشک از دریا و رسیدن به خشکی انجام می شود.

موشکهای موجود امکان ذخیره ۲۰ نقشه در حافظه خود را دارند. این روش هدایت برای زمین هایی که از عوارض و ناهمواریهای زیاد برخوردارند، مناسب می باشد.
۲) سیستم CDS
گیرنده ماهواره ای موجود در موشک، کشتی، ایستگاه زمینی متحرک یا ثابت با دریافت فرکانسهای حاوی اطلاعات ماهواره ای ( ۳ یا ۴ ماهواره ) موجود در مدار زمین و انجام محاسبات، موقعیت مکانی را محاسبه و تعیین می کند.
برای سهولت دستیابی به ماهواره های مورد نیاز در هر لحظه و هر نقطه از زمین, تعداد۳۴ ماهواره به این منظور پرتاب شده است. با این وضعیت امکان تعیین موقعیت در هر لحظه و نقطه زمین فراهم است. این سیستم بخصوص برای مسیرهای دریایی مناسب می باشد.
شکل ۲۴ :

شکل ۲۵ :
شکل ۲۶ :
شکل ۲۷ :
۴) سیستم DSMAC

این هدایت مخصوص بخش پایانی مسیر موشک است. تصمیم گیری در این روش مقایسه تصاویر تلویزیونی محلهای مورد نظر و مقایسه ان با تصاویر اصلی از قبل گرفته شده به صورت اطلاعات عددی استوار است. در این سیستم، پس از انجام عمل مقایسه و تطبیق، موشک موقعیت خود را تعیین و پس از محاسبه انحراف مسیر و انجام اصلاحات، سرانجام موشک به فاصله ۱۰ متری، خود را به هدف می رساند. نکته مهم در این روش، توان مقایسه تصاویر بی شمار با تصویر حقیقی است و مقایسه کننده های تصویری ان قادر به مقایسه ۱۰۰۰۰ پیکسل نوری در چندین ثانیه هستند.

۵) توصیف
چنانچه محوطه ای که موشک کروز از ان پرواز می کند، عاری از تجهیزات پدافندی و عملیات خصمانه باشد، این موشک مسیر خود را در ارتفاع ۵۰۰۰ یا ۱۰۰۰۰ پایی ادامه می دهد. در صورت برخورد به فضای محافظت شده، کروز ارتفاع خود را کم می کند و به ۵۰ الی ۳۰۰ پا تقلیل می دهد. ارتفاع حقیقی در این حالت به تندی و شیب و همچنین زیاد بودن عوارض زمین بستگی دارد.
کنترل موشک از طریق سطوح ایرودینامیکی ان انجام می شود. از این نظر همانطوری که قبلا اشاره شد موشک کروز شبیه هواپیمای بدون خلبان است.

اغلب موشکهای کروز از جایگاه و محلهای استقرار خود با استفاده از بوستر سوخت جامد، پرتاب می شوند و بعد از روشن شدن موتور توربوفن هوازی، بوستر جدا و تنها موتور اصلی باعث رانش ان به جلو می شود.
از نظر توسعه کروز، هر دو نوع هواپایه و دریاپایه همزمان و به موازات هم، در سال ۱۹۷۲ شروع شده است. اولین پرتاب کروز از زیردریایی SLCM در سال ۱۹۷۶ انجام شد.
علی رغم اینکه رقابتی بین هواپرتابی ( ALCM ) و دریاپرتابی ( SLCM ) وجود داشت، به علت پی گیری و تأکید نیروی دریایی، مدلهای دریایی زودتر و در سال ۱۹۸۳ وارد خدمت شد.
نکته قابل ذکر، این است موشک یا هواپیمایی که از ارتفاع بالا پرواز می کند، سوخت کمتری مصرف و برد آنها بیشتر میشود و وقتی به دلایلی که بیان شد موشک در ارتفاع پایین تری پرواز می کند برد آن کمتر می شود.
انواع موشک کروز
انواع مختلفی از موشک کروز تاکنون معرفی شده که به قرار زیر می باشد :

موشک BGM-199A TLAM-N
این نوع موشک مجهز به سرجنگی هسته ای W80-0200KT است و برای حمله به اهداف استراتژیک زمینی طراحی شده است. از هدایت اینرسی همراه با هدایت DSMAC در بخش پایانی برخوردار است.
موشک BGM-109B/TASM
یک نوع موشک ضد کشتی که جرم سرجنگی آن ۵۵/۴۵۴ کیلوگرم ( حاوی مواد منفجره شدید ) است. این موشکها از سیستم هدایت بهسازی شده هارپون در بخش میانی و هدایت اینرسی همراه با آشیانه یاب راداری فعال ( UPW-23 ) در بخش نهایی استفاده می کنند.

موشک BGM-109C TLAMC
سرجنگی این موشک نیز مشابه BGM109B حاوی ۵۵/۴۵۴ کیلوگرم مواد منفجره شدیدالانفجار است و برای هدف گیری اهداف زمینی طراحی شده است. این مدلهای کروز از هدایت اینرسی همراه با سیستم ترکام برخوردار است.

موشک TLAMDBGM-109D
این موشک علیه افراد و نیز اهداف زرهی سبک طراحی شده است. سرجنگی آن از نوع لت و پاری- برای افراد- و شکل دار- برای اهداف زرهی- است.
موشک TASMBGM-109E

این موشک ضد کشتی بوده و سرجنگی آن حاوی مواد منفجره شدیدالانفجار، (مشابه موشک BGM-109B ) است و سرجنگی آن به امواج الکترومغناطیسی ( امواج راداری و مخابراتی ) حساس است.
موشک BGM-109F TAAM
این موشک مشابه موشک BGM-109D می باشد. سرجنگی آن برای حمله به پایگاههای هوایی و تسهیلات هواپیماها طراحی شده است.
موشک BGM-109G
در این موشک از سرجنگی هسته ای W84 استفاده شده است.
موشک ABM-109C

موشکی هوا به زمین که دارای برد متوسط است. این موشک مخصوص هواپیماهای نیروی دریایی بوده و سرجنگی آن به جرم ۱۲۰ کیلوگرم حاوی مواد انفجاری شدید می باشد.
موشک AGM109H MRASM
نوعی موشک کروز هواپرتابی است که از توان لازم جهت نفوذ در فضای اهداف محافظت شده برخوردار می باشد.

موشک AGM109 TASM

نوعی موشک کروز هواپرتابی است و برای اهداف سطحی دریایی طراحی شده است. جرم مواد انفجاری، سرجنگی و کلاهک آن ۱۲۰ کیلوگرم می باشد.
موشک AGM-109J MRASM
این نوع موشک دارای مهمات خاص بوده و مخصوص نیروی دریایی است.
موشک MRASMAGM-109L
این نوع موشک حاوی نوع خاصی از مهمات به جرم ۱۲۰ کیلوگرم است که برای نیروی دریایی ساخته شده است.
بحث بر روی موشکهای کروز، در پیمان INF بین آمریکا و روسیه مطرح بوده و تحت پیمان مذکور، تنها مجوز تولید ۸۸۰ فروند کروز سرجنگی هسته ای برای آمریکا داده شده است. برد این موشکها نیز در سطح ۴۵۰ کیلومتر محدود شده است.
موشکهای کروز دریاپایه

این موشکها با علامت SLCM که علامت اختصاری عبارات SUBMARINE LAUNCH CRUISE MISSILE به مفهوم موشکهایی که از واحدهای سطحی دریایی و زیردریایی قابل پرتاب هستند، نشان داده می شوند. موشکهای کروز دریاپایه شامل انواع C,D, B و BGM-109A می باشد که در دو مدل تاکتیکی و استراتژیکی نیز موجود می باشند.
این نوع موشکها با نظارت و مدیریت فرماندهی هوادریای امریکا از طریق وزارت دفاع و توسط شرکت و شرکتهای مختلف- نظیر، موسسه تحقیقات آتلانتیک، موسسه تحقیقات انرژی، شرکت لیتون، مک دونالد داگلاس و جنرال دینامیک- ساخته شده اند. موشکهای کروز دریاپایه به ترتیب TLAM-C در ماه مارس ۱۹۸۸ ، TLAM-D در ماه اگوست همان سال و TLAM-N با سرجنگی هسته ای در سال ۱۹۹۴ وارد خدمت شده و امریکا در نظر دارد ضمن بهسازی، ظرفیت تولید این موشک را کماکان حفظ کند.

پیشران اولیه موشک را موتور توربوفن ( TURBOFAN ) مدل F107-WR103 ویلیامز که توان تولید نیروی آن در شرایط استاتیک و کناردریا ۵/۴ کیلونیوتن است، تشکیل می دهد. پیشران مدلهای اولیه F107-W4-400 با قدرت تولید ۹۷/۲ کیلونیوتن یا ۶۰۰ پوند به F107-WR-402 تغییر یافته است. انواع موشک دریاپایه از بوستر سوخت جامد MK106 که ۶۲/۳۲ کیلونیوتن تر است ایجاد می کند، استفاده می کند. مدلهای دیگر بوستر پیشنهادی، بوستر MK106 است که به وسیله موسسه تکنولوژی شیمی ارائه شده است. جرم بوستر ۷۳/۱۵۳ کیلوگرم، طول آن ۱/۶۶ سانتی متر و قطر آن ۳/۴۸ سانتی متر (۱۹ اینچ) می باشد. استفاده از مدلهای پیشرفته MK111-0 که دستیابی به آن در سال ۱۹۸۳ میسر شده، مد نظر نیروی دریایی می باشد. سوخت موتور اصلی F107 بنزین JP-9 است.
شکل ۲۸ :

هدایت و کنترل موشکهای کروز دریاپایه
هدایت و کنترل این موشکها را TERAINS که علامت اختصاری TERCOM ASSISTED INERTIAL NAVIGATION SYSTEM به مفهوم هدایت اینرسی همراه با سیستم ترکام ( خواندن نقشه) تشکیل می دهد. به کارگیری دو سیستم همراه با هم، باعث تشخیص دقیق موقعیت صحیح هدف به وسیله موشک و ادامه مسیر به دنبال آن می شود. جرم این مجموعه ۳۷ کیلوگرم ( ۴/۸۱ پوند ) است. در انواع TLAM ، مدلهای BGM109A (هسته ای یا معمولی) زمانی که دقت زیاد مورد نظر باشد، از سیستم هدایت نهایی DSMAC نیز استفاده میشود. این مجموعه را رادار ارتفاع یاب هانی ول و رموس همراهی می کند. در انواع موشکهای ضد کشتی به جای سیستم هدایتی ترکام از GPS همراه با سیستمهای هدایت هوشیار نظیربمبهای هوشیار و T. O. A استفاده می شود. همچنین از هدایت پیشرفته هارپون نیز در این نوع کروز استفاده می شود. مدلهای مختلف این کروزها از سرجنگی های متنوعی بشرح جدول زیر استفاده می کنند :

کلاهک (WARHEAD) نوع ( TYPE ) علامت DISIGNATION
سرجنگی هسته ای W80-0 مخصوص اهداف زمینی TOAM-N BGM-109-A
سرجنگی معمولی به جرم ۵۵/۴۵۴ کیلوگرم ضد کشتی TASM BGM-109B

سرجنگی معمولی به جرم ۵۵/۴۵۴ کیلوگرم مخصوص اهداف زمینی TLAM-C BGM-109C

حاوی مهمات مخصوص CBU-871 و BLU-97/B مخصوص اهداف زمینی TLAM-D BGM-109D
موشکهایی که از زیر دریا پرتاب می شوند از مقرهای اژدر به قطر ۵۴ سانتی متر ( ۲۶/۲۱ اینچ ) برای روانه سازی استفاده می کنند. نیروی دریایی انتظار دارد از سکوهای کپسولی عمودی وستینگهاوس VCLS سفارش ساخت آن نیز به شرکت وستینگهاوس داده شده است. علاوه بر آن، سکو و مقر نگهدارنده ( VCLS ) از نوع ( ARMORD BOX LAUNCH ) نیز جهت نگهداری و پرتاب موشک طراحی شده است.
برابر گزارشهایی گسترش موشکهای B, C, D و BGM-109 A در واحدهای دریایی بشرح جدولهای زیر گسترش داده شده اند.
جدول شماره (۱)
تعداد موشک / لانچر سطوح روانه( PI, ARFORM ) ناوشکن( DEST ROYER )
۲۴ ۲۹ DDG-51 BRUKE

۸ ۸ DD-963 SPRUANDE
۴۵ ۴ DD-963
۸-۴ ۷ DD-963

جدول شماره (۲)
تعداد موشک /لانچر سطوح روانه PLARFORM علامت(SUBMARINE )
VLS 12-8 5 SSN-21 SEA WOLF
TORPEDO 8 39 SSN-637 STRUGEON
TORPEDO 8 1 SSN-685 LIPSCOM B
TORPEDO 8 1 SSN-611 BARWAL

VLS 12-8 35 SSM-688 LOS ANGELESS
TORPEDO 8 31 SSN-688 LOS ANGELESS

جدول شماره (۳)
تعداد موشک/ لانچر سطوح روانه(PLARFORM ) رزمناو(BATTELE SHIP )
ABL 32 4 B-B61 MISSOURI CRUISER گشت دریایی
۱۶ ۴ CGN-39 MISSOURI
۲۴ ۲۲ CG47- CRUISER

هر موشک کروز توانایی ضبط نقشه دیجیتالی را از منطقه پروازی دراد. ارتفاع پرواز موشک در نقاط کوهستانی ۱۰۰ متر، در سطح زمین ۵۰ متر و در سطح دریا ۲۰ متر است. زمان آماده سازی موشک جهت پرواز ۳۰ دقیقه است که ۲۵ دقیقه آن جهت آماده سازی جایروسکوپ موشک و ۵ دقیقه آن برای مسلح کردن محفظه های اژدر زیر دریایی های اتمی است. از محدودیت های این موشک زمان پرتاب، تولید صدای زیاد و ایجاد تلاطم و حباب بیش از حد بر روی سطح آب (حدود ۵ دقیقه) می باشد که این امر باعث شناسایی محل پرتاب موشک و زیردریایی می شود.
کروزهای SLBM تاکتیکی دارای برد ۴۵۰ کیلومتر بوده و از هدایت شبیه سیستم هدایت هارپون پیشرفته با رادار هدف جو و هدف یاب برخوردار می باشد که مخصوص ۵۰ کیلومتر آخر پرواز آن است. در طول پرواز، اطلاعاتی به وسیله هلیکوپتر، یا واحد پرتاب کننده آن و یا هواپیما به موشک داده می شود.

براساس مندرجات کتاب میسل فورکست منتشر شده در سال ۱۹۹۱ ، تعداد ۲۲۷۶ فروند کروز دریاپایه ( به انضمام انواع تحقیقاتی ) تا سال ۱۹۹۱ تولید شده است. میزان سفارشهای نیروی دریایی امریکا از انواع مختلف این موشک ۳۹۹۴ فروند بوده و تعداد ۱۰۰۰ فروند نیز به خلیج فارس حمل شده است. از تعداد ۱۰۰۰ فروند موشک ارسالی به خلیج فارس، تعداد ۲۹۱ فروند انواع کروز دریاپایه (مدلهای C و D) در جنگ خلیج فارس علیه عراق استفاده شده است. موشکهای فوق، به همراه تعدادی از این موشکها که امریکا روزهای سوم و چهارم سپتامبر ۱۹۹۶- به بهانه تصرف شهر کرد نشین اربیل عراق به وسیله نیروهای عراقی- به سوی اهدافی که گفته می شد مراکز فرماندهی، رادار و سکوهای هوایی عراق( ۲۹ فروند در روز اول و ۱۷ فروند در روز دوم ) هستند که که در مجموع ۳۲۷ فروند را شامل می شد.

براساس سال مالی ۱۹۸۸ قیمت هر فروند کروز دریاپایه برابر ۱۶۱۹۴۲۲ دلار می باشد، با در نظر گرفتن مبلغ مزبور و احتساب حمل و نقل و نگهداری موشک در خلیج فارس بهای کروز دریاپایه پرتابی امریکا به عراق در خلیج فارس مبلغی حدود ۷/۱ میلیون دلار را شامل می شود. این مبلغ، پولی است که عربستان و شیخ نشین های خلیج فارس برای تنبیه کسی باید بپردازند، که در مدت ۸ سال حمله عراق به ایران اسلامی، پشتیبان آن بودند.
مشخصات و ابعاد موشک دریاپایه BGM-109B

طول موشک ۶۱۰ سانتی متر، قطر ۷۳/۵۲ سانتی متر، جرم موشک با بوستر ۵۵/۱۴۵۴ کیلوگرم، پهنای بال، ۳۵/۲۶۵ سانتی متر، سرعت ۸۸۵ کیلومتر در ساعت، ارتفاع هجومی ۱۰ الی ۲۵۰ متر، برد ۴۶۵ کیلومتر، خطای دایره ای (CEP ) 62/7 سانتی متر، طول موشک (بدون بوستر) ۵۵۵ سانتی متر، برد هسته ای موشک کروز ۲۵۰۰ کیلومتر، برد معمولی اهداف زمینی ۲/۱۱۱۱ کیلومتر.
سیستمهای هدایت موشک برابر گزارشها چنان دقیق هستند که در برد ۲۵۰۰ کیلومتر خطای دایره ای ۱۰ متر را تأمین می کنند. این مسأله اهمیت این موشکها را از نظر نظامی و سیاسی بیشتر می کند. کماکان این موشکها در حال بهسازی هستند.

موشکهای کروز هواپایه یا هواپرتابی (ALCM )
علامت مشخصه این نوع کروز (هواپرتابی ) AGM86 A/B است. این نوع موشک هوا به زمین، مخصوص هدفهای استراتژیک و به وسیله هواپیماهای استراتژیک B-52/G/H و FB-111 و B-1B حمل و پرتاب است. هر هواپیمای B-52G قادر به حمل ۱۲ فروند از این نوع موشک در زیر بالهای خود است. این هواپیما می تواند، ۸ فروند موشک دیگر را در لانچرهای مربوطه حمل کند.
توسعه سیستم از طریق وزارت دفاع امریکا و مدیریت نیروی هوایی توسط شرکتهای بوبینگ، هامیلتون، لیتون و مک دانل داگلاس در دهه ۱۹۷۰ شروع شد. دو مدل مختلف (B و A ) از این موشک تولید شده است. تولید مدلA ، در مراحل اولیه متوقف شد ولی تولید نوع B آن ادامه داشته و هنوز در خدمت نیرروی هو.ایی می باشد. در دهه ۱۹۸۰ مدل دیگری به نام مدل C با سر جنگی معمولی تولید و این مدل درعملیات توفان صحرا علیه عراق بکار گرفته شد. این موشک دارای موتور ویلیامز F107-VR-101 توربوفن دو قلو با ۷/۲ کیلونیوتن نیرو (در آزمایش استاتیک) بود ولی بعدها موتور F107- 103 با توان تولید ۵/۴ کیلونیوتن نیرو برای این موشک منظور شد.

هدایت موشک متشکل از سیستم اینرسی با علامت LN30 ساخت کارخانه های لیتون و ترکام است که به صورت مکمل اینرسی عمل می کند و مجموعا ۳۷ کیلوگرم جرم دارد. مدل C موشک با سرجنگی معمولی تولید و از آن علیه عراق استفاده شد.
شکل ۲۹ :
مسیرهای پروازی موشک ALCM می تواند برای ارتفاعات و سرعتهای متغیر طرح ریزی شود. که این عمل باعث حفاظت موشک درحال پرواز از عوامل پدافندی- در مسیر ایستگاههای عامل- می شود. طراح می تواند حالت دنبال کردن ناحیه ای را در مسیرهای عمودی برنامه ریزی کند.
وقتی موشک ALCM در بمب افکن مستقر میشود، سیستمهای هدایت و ناوبری آن فاقد تغذیه الکتریکی می شوند. و بعد از پرواز از هواپیما و تنظیم ناوبری INERTIAL-B52، زاویه های مرجع شتاب و تغییرات سرعت آن به تجهیزات ناوبری موشک (سیستم P1000 INERTIAL INERTIAL و کامپیوتر C-486C) منتقل می شود. علاوه بر آن سایر اطلاعات لازم رادار ارتفاع سنج و سیستم ارتفاع با رومتریک B-52 به سیستم اینرسی موشک وارد می شود.
زمان ارسال اطلاعات جدید، هر ۶۹ ثانیه یک بار است، همین که اطلاعات هدف و مختصات نقشه ای آن که با استفاده از سیستمهای ماهواره ای و به وسیله آژانس نقشه برداری دفاعی تهیه شد، به کامپیوتر موشک که باید از بالای آن نقاط پرواز کند، داده شود، موشک ALCM روشن شده در این حالت با استفاده از کامپیوتر، موقعیت خود را کسب کرده و مسیر خود را طی می کند.
شکل ۳۰ :

توضیح اینکه این موشک پس از پرتاب، متکی به سیستم هدایت وکامپیوتر خود بوده و مستقل عمل می کند.
۰۰ ثانیه رهایی یا پرتاب
۰۱ ثانیه بیرون آمدن ورودی هوا
۰۳ ثانیه آرایش بالکهای کنترل
۰۵ ثانیه آرایش سکان یا بالکهای عمودی

۱۰ ثانیه اولین حرکت
۲۲ ثانیه آرایش بالها و سطوح کنترل
۵۱۰ ثانیه کشش کامل موتور.
رادار ارتفاع یاب موشک، زمانی به کار می افتد که موشک در ارتفاع کمتر از ۱۵۰۰ متر ( ۵۰۰۰۰ فوت) پرواز می کند، این وسیله ارتفاع موشک را نسبت به زمین، و اطلاعات ناوبری لازم را در بالای مناطق کوهستانی فراهم می کند.

کامپیوتر موشک با استفاده از لوله پیتواستاتیک و مدار درجه حرارت و سه جایرو و کنترل پرواز، موشک را به نقطه از پیش تعیین شده هدایت می کند. چنانچه ALCM وارد محدوده فضای حفاظت شده دشمن (فضایی که با رادار مراقبت می شود) شود، موشک ارتفاع خود را کم و رادار موشک به صورت نگاه به زمین یک پروفایل ارتفاعی را تصویر می کند که با نقشه ذخیره شده در حافظه مقایسه می شود. اولین نقشه ذخیره شده در موشک، ممکن است ناحیه ای به وسعت دهها مایل را بپوشاند. همچنان که، موشک ادامه مسیر می دهد، پوشش نقشه سطوح کوچکتری را شامل می شود تا اینکه سیستم هدایت تمام اشتباهها را تصحیح و دقت لازم تأمین شود.

نوع دیگری از این موشکها با علامت مشخصه ALCM ، به صورت پیشرفته نامرئی توسط جنرال دینامیک در دست توسعه بوده و قرارداد آن در سال ۱۹۸۳ بسته شد.
امریکا از موشکهای کروز AGM86 مدل C در جنگ خلیج فارس علیه ایستگاههای برق، مراکز ارتباطات و مخابرات، سایتهای نظامی، پناهگاههای بتونی و زیر بتونی عراق استفاده کرد. استفاده از موشک ALCM به علت محدود بودن برد کروزهای دریاپایه بود. برابر گزارشها ۳۵ فروند از این موشکها با برد ۱۵۰۰ کیلومتر استفاده شد ولی میزان واقعی این نوع موشکها هنوز معلوم نیست.
مشخصات

نوع AGM-86A AGM-86B
طول موشک ۴۳۰ سانتی متر ۶۳۰ سانتی متر
قطر موشک ۶۰ سانتی متر ۶۰ سانتی متر
جرم ۸۶۰ کیلوگرم ۱۲۷۰ کیلوگرم
پهنای بال ۲۹۰ سانتی متر ۳۶۵ سانتی متر
سرعت نزدیک به سرعت صوت نزدیک به سرعت صوت
ارتفاع ۴/۱۵۲-۶۲/۷ متر به بالا ۴/۱۵۲-۶۲/۷ متر به بالا
برد ۱۲۰۰۰ کیلومتر ۲۵۰۰ کیلومتر
دقت کمتر از ۱۰۰ متر کمتر از ۱۰۰ متر

بنابر اطلاعات منتشر شده، توام با انواع تحقیقاتی ALCM، حدود ۱۷۱۵ فروند موشک از این نوع تولید شده است. بر اساس قیمتهای اعلام شده سال ۱۹۸۵، بهای هر فروند از این موشک ۱۷۳۵۴۱۶ دلار برآورد شده است. به این ترتیب، چنانچه میزان کروز ALCM پرتابی امریکا در خلیج فارس به تعداد ۳۵ فروند مبنای محاسبه قرار گیرد، در عملیات متحدین علیه عراق ۰۰۰/۰۰۰/۶۰ دلار از این موشک به کار گرفته شده است.
نیروی هوایی امریکا مایل به استفاده از این موشک AGM-129 به جای AGM-86 است. به طوری که در بخش مربوطه قید خواهد شد. این نوع موشک نسبت به AGM-86 از بهسازی و توسعه بیشتری برخوردار است.