مقاله در مورد بررسی سیستم بادبندی واگرا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله در مورد بررسی سیستم بادبندی واگرا دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد بررسی سیستم بادبندی واگرا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد بررسی سیستم بادبندی واگرا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله در مورد بررسی سیستم بادبندی واگرا :

سیستم بادبندی واگرا

مقدمه:
سیستم بادبندی واگرا، یک نوع سیست مناسب سازه‌ای برای مقابله با نیروهای زلزله می‌باشد که برای اولین بار توسط پوپوف پیشنهاد شد. سازه‌های مهاربندی واگرا با توجه به طول تیر پیوند بطور همزمان هم دارای سختی سیستم‌های سازه‌ای با بادبندهای همگرا و هم دارای شکل‌پذیری و خاصیت استهلاک انرژی سیستم‌های سازه‌ای خمشی می‌باشند. بعد از معرفی این سیستم توسط پوپوف و همکارانش و طراحی چندین ساختمان بلند با استفاده از این نوع سیستم و رفتار

بسیار مناسبی که این سازه‌ها در زلزله از خود نشان دادند مهاربندهای واگرا به سرعت مورد قبول آیین‌نامه‌های آمریکایی AISC و UBC قرار گرفتند. در ایران در اکثر موارد مهاربندهای واگرانه برای رفتار مناسب لرزه‌ای بلکه بر اساس محدودیتهای مهاربندی واگرانه برای رفتار مناسب لرزه‌ای بلکه بر اساس محدودیتهای معماری و به اجبار استفاده می‌شود. هر چند که ضریب رفتار این سیستم در آیین‌نامه ۲۸۰۰ ویرایش دوم و سوم آورده شده ولی ضوابط لرزه‌ای مهاربندی‌های واگرا در آیین‌نامه ۲۸۰۰ هنوز آورده نشده است. در ویرایش‌های قبلی آیین‌نامه ۲۸۰۰ تنها به این جمله اکتفا شده بود که برای طراحی این نوع سیستم‌های سازه‌ای بایستی به آیین‌نامه‌های معتبر خارجی رجوع شود. همین امر باعث می‌شود که مهندسان طراح در ساختمان‌های با بادبندهای واگرا از ضریب رفتار سیستم مهاربندی واگرا استفاده نموده و در حقیقت نیروهای زلزله را نسبت به سیستم مهاربندی همگرا کاهش دهند ولی با توجه به موجود نبودن ضوابط لرزه‌ای بادبندهای واگرا در آیین‌نامه‌های ایرانی، بالطبع ضوابط طراحی ویژه اینگونه سیستمها نیز توسط غالب مهندسین رعایت نمی‌شد. یک نمونه روشن بحث بالا مشاهده ساختمان‌های بسیاری با بادبندهای واگرا در تهران می‌باشد که در تیر پیوند از تیر لانه زنبوری استفاده شده است. در موارد محدودی نیز مشاهده می‌گردد که در جان، ورق تقویتی کار گذاشته شده است در صورتی که بر اساس دستور صریح

آیین‌نامه استفاده از تیرهای لانه زنبوری یا جان باز چه با ورق تقویتی و چه بدون ورق تقویتی مجاز نمی‌باشد. قابل توجه است که بیشترین سهم استهلاک انرژی در اینگونه سیستم‌های سازه‌ای نیز مربوط به تیر پیوند (Link) می‌باشد. خوشبختانه ضوابط سیستم‌های مهاربندی واگرا در ویرایش جدید مبحث دهم آورده شده و امید است ضوابط مربوطه تا حد امکان در طراحی و اجرا بطور معمول بکار برده شود. هر چند ضوابط مربوط به طراحی بادبندهای واگرا نسبت به بادبندهای همگرا بسیار بیشتر می‌باشد ولی نرم‌افزار ETABS امکانات بسیار مناسبی برای طراحی بادبندهای واگرا دارا می‌باشد و تنها کافی است آیین‌نامه طراحی UBC-ASD انتخاب شده و ترکیبات بار نیز توسط کاربر معرفی شود. در این مقاله ضوابط طرحی مطابق UBC-ASD همراه با شماره بند آیین‌نامه آورده

شده است. در ادامه در هر قسمت امکانات ETABS در مورد کنترل ضابطه مربوطه ذکر شده و در انتهای هر قسمت نیز یکسری توصیه‌های فنی و اجرایی در رابطه با همان ضابطه آورده شده است.

بیان تئوری:
در سیستم‌های مهاربندی برون محور تیر رابطه حلقه ضعیف شکست را تشکیل می‌دهد و ضوابط طراحی به گونه‌ای تنظیم شده است که شکست به صورت هدایت شده در این جز ایجاد شود و بقیه اجزا از تسلیم و شکست مصون مانده و از حوزه ارتجایی خارج نشوند. ضوابط UBC عمدتا بر اساس نتایج آزمایشهای کاسای و تحقیقات پوپوف و دانشجویان مبتنی است. در این ضوابط برای تضمین تمرکز شکست در تیر رابط، با اعمال یک ضریب اطمینان مناسب در سایر اجزا ظرفیت بیشتری نسبت به ظرفیت لازم برای ایجاد تسلیم در تیر رابط تدارک دیده شده است. برای ایجاد یک شکست نرم و مطلوب در تیر رابط تلاش شده است که موارد زیر در ضوابط آیین‌نامه در نظر گرفته شوند.
۱- تامین پایداری موضعی بال تیر از طریق محدود ساختن نسبت عرض به ضخامت بال
۲- تامین پایداری موضعی جان از طریق:
– نصب ورقهای تقویتی به صورت تابعی از ضخامت و ارتفاع جان و همچنین زاویه چرخش تیر
– عدم استفاده از ورق مضاعف (Doubler plate) برای تقویت جان
۳- حاکم ساختن شکست برشی به جای شکست خمشی در تیر رابط

۴- جلوگیری از ورود به حوزه رفتار کاهنده از طریق محدود ساختن چرخش تیر رابط
بطور کلی ابعاد تیر پیوند باید طوری انتخاب شود که مقاومت لازم را ایجاد کند و جزییات داخلی تیر پیوند باید طوری طراحی شود که شکل‌پذیری مناسب را ایجاد نماید. طراحی دیگر اعضای قاب باید به صورتی باشد که قویتر از تیر پیوند باشند بطوریکه تیر پیوند بتواند به حد تسلیم رسیده و نیز بتواند از کرنش سخت شدگی در آن سود برد. در صورت رعایت این ضوابط می‌توان مطمئن شد که تسلیم قاب محدود به تیر می‌باشد.
روشهای طراحی آیین‌نامه UBC و AISC بدین گونه است که آیین‌نامه UBC برای طراحی بادبندهای واگرا هم روش تنش مجاز، ASD و هم روش LRED را ارایه کرده است در حالیکه آیین‌نامه AISC طراحی بادبندهای واگرا را تنها بر مبنای روش طراحی بار و مقاومت نهایی، LRFD بیان نموده است.
طبق بند ۸-۱ پیوست ۲ استاندارد ۲۸۰۰ ویرایش ۲، قابهای برون محور (واگرا) لازم است مطابق مقررات ویژه مندرج در آیین‌نامه‌های معتبر طراحی شوند و در استاندارد ۲۸۰۰ ویرایش ۳ نیز ذکر شده است که ضوابط لرزه‌ای سیستم‌های با بادبندی واگرا در ویرایش‌های بعدی آورده خواهد شد. با توجه به این بند استاندارد ۲۸۰۰ و توجه به این نکته که در کشور ما طراحی بر اساس روش تنش مجاز رایج می‌باشد این نتیجه حاصل می‌شود که مناسب است که برای در نظر گرفتن ضوابط

لرزه‌ای در طراحی بادبندهای واگرا از آیین‌نامه UBC-ASD استفاده شود.
ایین‌نامه UBC در مورد طراحی بادبندهای برون محور دو روش مقاومت نهایی و تنشهای مجاز را ارایه کرده است که در اینجا روش تنش مجاز تشریح می‌شود زیرا ضوابط مندرج در آیین‌نامه ۲۸۰۰ و مبحث ۱۰ مقررات ملی ساختمان (طرح و اجرای ساختمانهای فولادی) بر پایه این روش تنظیم شده است. البته باید توجه داشت اگر چه در اینجا ضوابط مربوط به طراحی به روش تنش مجاز درج گردیده است، اما بخاطر ماهیت واقعی رفتار سازه و بروز سازکار تسلیم، UBC ناگزیر از اشاره به مقاومت نهایی اعضای سازه شده است. بنابراین در طول متن هر جا از مقاومت عضو نام برده شده است منظور مقاومت نهایی عضو مطابق جدول زیر است.

۱-۱۰-۲۲۱۳- کلیات
قابهای مهاربندی شده واگرا بایستی طبق ضوابط این بخش طراحی گردند.

امکانات نرم‌افزاری: برنامه ETABS با توجه به پارامترهای معرفی شده بطور اتوماتیک اشکال مختلف بادبندی واگرا را جستجو و شناسایی می‌کند. برای اینکه ضوابط مربوط به بادبندهای واگرا توسط برنامه کنترل شود کاربر باید نوع آیین‌نامه طراحی را (UBC-ASD و نوع سیستم سازه‌ای را EBF و منطقه‌ای را که سازه در آن واقع شده است را یکی از مناطق ۳ یا ۴ انتخاب کند.

در شکل زیر انواع مختلف بادبندهای واگرای قابل تشخیص توسط برنامه نشان داده شده است.
توصیه فنی: مهاربندی تک قطری که در شکل بالا نشان داده شده است برای دهانه‌های باریک مورد استفاده قرار می‌گیرد. در صورت امکان بهتر است این نوع قاب EBF بصورت جفت‌هایی که مخالف هم بادبندی شده‌اند بکار رود تا بارهای رفت و برگشتی زلزله را به راحتی تحمل کنند. برای دهانه‌های پهن‌تر اانواعی از قاب EBF که در شکل b,c نشان داده شده‌اند ترجیح داده می‌شوند مخصوصا قاب EBF نوع b که بسیار باصرفه می‌باشد زیرا شکل آن متقارن بوده و تیر پیوند به ستون متصل نمی‌باشد و با این شکل از مهاربندی هر مسئله محتملی که در ارتباط با اتصال تیر پیوند با ستون وجود دارد صرفنظر شده است.

۲-۱۰-۲۲۱۳- تیر پیوند:
حداقل در یک انتهای هر بادبند از سیستم مهاربندی واگرا باید یک تیر پیوند وجود داشته باشد. تیرها در سیستم مهاربندی واگرا باید منطبق بر ضوابط آیین‌نامه UBC باشند. با این تفاوت که نسبت عرض به ضخامت بر (حسب کیلوگرم بر سانتیمتر مربع) تجاوز نماید.

امکانات نرم‌افزاری: برنامه ETABS در مقاطع I شکل تیرها این نسبت را کنترل می‌کند. در صورت ارضای این ضابطه عبارت SEISMIC برای مقطع در برگه طراحی اعلام می‌شود و در صورت عدم ارضای این ضابطه باید مشخصات مقطع اصلاح شود.

۳-۱۰-۲۲۱۳- مقاومت تیر پیوند:
مقاومت خمشی تیر پیوند، ، مقاومت برشی آن با توجه به بند ۲-۴-۲۲۱۳ محاسبه می‌گردد. هنگامی که مقاومت تیر توسط برش کنترل می‌شود، ظرفیت محوری و خمشی تیر پیوند با در نظر گرفتن بال تیر به تنهایی محاسبه می‌شود. مقاومت خمشی کاهش یافته، ، مورد استفاده قرار می‌گیرد با استفاده از فرمول محاسبه می‌شود که در صورتی که کوچکتر از باشد از آن صرفنظر می‌گردد.

امکانات نرم‌افزاری:
برنامه ETABS مقاومت برشی، و مقاومت خمشی ، را محاسبه می‌کند. اگر باشد فرض می‌شود که مقاومت تیر پیوند به صورت برش کنترل می‌شود و پیامی در این رابطه چاپ می‌شود. در صورتی که رابطه فوق برقرار نباشد، فرض می‌شود که مقاومت تیر پیوند به صورت خمشی باشد و پیامی در این رابطه چاپ می‌شود. در صورتی که رفتار تیر پیوند به صورت برشی باشد، مشخصات محوری و خمشی (مساحت A و مدول مقطع S) برای استفاده در معادلات اندرکنش نیروی محوری و لنگر خمشی تنها بر اساس بالهای تیر محاسبه می‌شود و وجود جان نادیده گرفته می‌شود.

برنامه ETABS از فرمول‌بندی زیر برای بدست آوردن مقاومت برشی و مقاومت خمشی (یا خمشی کاهش یافته) استفاده می‌کند.
– مقاومت برشی تیر رابط

– مقاومت خمشی تیر رابط
اگر شکست برشی بر تیر رابط حاکم می‌باشد. در این صورت در محاسبه مقاومت خمشی و محوری تیر باید فقط بالها را به حساب آورد.

اگر شکست خمشی بر تیر رابط حاکم می‌باشد. در این صورت در محاسبه مقاومت خمشی و محوری تیر تمام سطح مقطع تیر به حساب آورد.

در روابط بالا پارامترهای اعمالی برابر است با:

تنش تسلیم فولاد
d عمق تیر

ضخامت جان تیر

ضخامت بال تیر
z اساس مقطع خمیری تیر
Ms مقاومت خمشی تیر رابط

مقاومت خمشی کاسته شده تیر رابط بر اثر وجود نیروی محوری

مقاومت برشی تیر رابط

تنش محوری تیر

سطح مقطع کل تیر

سطح مقطع جان تیر

توصیه فنی:
ظرفیت اتلاف انرژی در حالت برشی بیش از شکست خمشی است، پس بهتر است در صورتی که طرحهای معماری اجازه می‌دهد طول تیر رابط طوری انتخاب شود که شکست برشی حاکم شود.

توصیه فنی:
توجه کنید که در طراحی تیر پیوند طراح بایستی تا حد امکان از ظریفترین مقطع ممکن با توجه به ضوابط آیین‌نامه استفاده کند. از آنجا که در سیستم مهاربندی واگرا باید با جاری شدن تیر پیوند بقیه اعضا در حالت الاستیک باقی بمانند بنابراین فرمول‌بندی روابط و طرح تمامی اجزای سازه‌ای به گونه‌ای است که از تیر پیوند قویتر باشند، بنابراین انتخاب کردن تیر پیوند با بیش از ظرفیت موردنیاز، باعث می‌شود بقیه اعضای سازه‌ای نیز بیش از حد موردنیاز دست بالا طرح شوند که این امر باعث می‌شود سازه پرهزینه و غیراقتصادی طرح گردد.

۴-۱۰-۲۲۱۳- دورانهای تیر پیوند
دوران تیر پیوند نسبت به حالت اولیه آن در حالت رسیدن قاب به تغییر مکان نهایی نباید از اعداد زیر تجاوز کند.
۱- اگر (طول خالص تیر پیوند است) آنگاه
۲- اگر (طول خالص تیر پیوند است) آنگاه
۳- اگر (طول خالص تیر پیوند است) آنگاه از درون‌یابی خطی بین دو حدو ۰۰۹۰۰۳ رادیان استفاده می‌شود.

دوران تیر پیوند بر حسب رادیان و طول خالص تیر پیوند است.

امکانات نرم‌افزاری:
در برنامه ETABS، دوران تیر پیوند موجود در دهانه تیر به صورت جابجایی نسبی طبقه ، ضربدر طول دهانه تقسیم بر طول تیر پیوند موجود در دهانه تقسیم بر ارتفاع طبقه بدست می‌آید.

توصیه فنی:
توجه داشته باشید که کمانش برش جان حالت شکست اصلی است که کاهش شدیدی را به دنبال دارد و باید با محدود ساختن زاویه چرخش تیر رابط مانع بروز آن شد.

توصیه فنی:
در UBC و آیین‌نامه ۲۸۰۰ گریز غیرارتجاعی با یکدیگر متفاوت می‌باشد. در آیین‌نامه ۲۸۰۰ ویرایش ۳ گریز غیرارتجاعی برابر R0.7 گریز از ارتجاعی سازه زیر اثر نیروی زلزله طرح می‌باشد. در آیین‌نامه UBC بجای ضریب R0.7 از ضریب استفاده می‌شود که بستگی به نوع سیستم سازه‌ای دارد. کاربر در قسمت معرفی این ضریب در نرم‌افزار ETABS می‌تواند مقدار موردنظر خود را طبق جدول زیر وارد کند.

۵-۱۰-۲۲۱۳- جان تیر پیوند
جان تیر پیوند باید به صورت ساده و بدون ورق تقویتی باشد. هیچ‌گونه بازشویی نیز نباید در جان تیر پیوند وجود داشته باشد. برش جان تیر پیوند تحت بارهای زلزله نباید از تجاوز نماید.

امکانات نرم‌افزاری:
برنامه ETABS برش تیر پیوند را تحت هر کدام از ترکیبات بار کنترل می‌کند. برش تیر پیوند در هر کدام از ترکیبات بار نباید از بیشتر شود.

توصیه فنی:
با توجه به این بند آیین‌نامه به هیچ عنوان استفاده از تیرهای لانه زنبوری چه با ورق تقویتی در جان چه بدون ورق تقویتی در جان برای تیر پیوند نمی‌باشد. همچنین استفاده از مقاطع IPE با ورق تقویتی در جان نیز در محدوده تیر پیوند مجاز نمی‌باشد.

۶-۱۰-۲۲۱۳- اتصال بادبند به تیر:
اتصال بادبند به تیر باید قادر به تحمل نیرویی معادل ظرفیت فشاری بادبند و انتقال این نیرو به جان را داشته باشد. هیچ یک از اجزای اتصال بادبند به ستون نباید به ناحیه جان تیر پیوند وارد شوند.

توصیه فنی:
به دو دتایل ارایه شده در شکل زیر توجه کنید. سه تفاوت بین دتایلهای ارایه شده وجود دارد.
۱- در دتایل صحیح انتهای بادبند به موازات تیر بریده شده است. و در حد امکان بادبند به تیر نزدیک شده است. در صورتی که در دتایل غیر صحیح انتهای بادبند از تیر فاصله دارد و لبه انتهایی آن به موازات تیر بریده نشده است. جزییات اتصالی با دتایل غیرصحیح در هنگام آزمایش یک قاب ۶ طبقه

دچار شکست شد. خرابی توسط کمانش شدید صفحه اتصال بین مهاربندی و تیر پیوند ایجاد شد. لنگرهای خمشی منفی در تیر تنش‌های فشاری بزرگی را در طول لبه‌های صفحه اتصال بین مهاربندی و تیر پیوند تولید می‌کند و باعث امکان کمانش صفحه اتصال می‌شود. جزییات صفحه

اتصال در دتایل صحیح به کمانش صفحه اتصال کمتر حساس است. بریدن انتهای مهاربند به موازات تیر و استقرار آن در نزدیکترین محل به تیر پیوند اتصال را تا حد ممکن فشرده‌تر می‌کند. بعلاوه لبه صفحه اتصال نزدیک به تیر پیوند در دتایل صحیح تقویت شده است. عملکرد عالی این جزییات همانند آنچه در دتایل صحیح نشان داده شده است به اثبات رسیده و می‌بایست از این نوع دتایل برای اتصالات استفاده کرد.
۲- دومین تفاوتی که بین دو دتایل مشاهده می‌شود این است که در دتایل صحیح خط مرکزی مهاربند خط مرکزی تیر را در انتهای تیر پیوند قطع کرده است. در صورتی که در اتصال غیرصحیح خط مرکزی مهاربند در خارج از تیر پیوند محور مرکزی تیر را قطع کرده است. البته مطالعات مشخص نمود‌ه‌اندکه تقاطع خطوط مرکزی مهاربندی و تیر چنانچه داخل تیر پیوند باشد مورد قبول است.

۷-۱۰-۲۲۱۳- سخت‌کننده‌های تیر پیوند
در محل اتصال بادبند به تیر باید دو سخت‌کننده قایم در دو طرف جان وجود داشته باشد. علاوه بر این برای تیرهای پیوندی که دارای طولی بین محدوده‌های حالت سوم از بند ۴-۱۰-۲۲۱۳ باشند در فاصله از انتهای تیر پیوند نیز باید سخت‌کننده‌هایی با عمق کامل تعبیه شوند. سخت‌کننده‌ها در مجموع باید عرضی حداقل برابر داشته باشند و ضخامت آنها نیز نباید از یا میلیمتر کمتر باشد.
= عرض بال تیر رابط

= ضخامت جان

توصیه فنی:
تیرهای پیوند با سخت‌کننده‌های جان دارای رفتار بسیار مناسبی در برابر بارهای رفت و برگشتی هستند. آزمایشات نشان داده‌اند ه تیرهای پیوند با سخت‌کننده‌های جان دارای حلقه‌های هیسترتیک کاملا پایدار می‌باشند.

۸-۱۰-۲۲۱۳- سخت‌کننده‌های میانی
در حالات زیر سخت‌کننده‌هایی با عمق کامل باید در جان تعبیه شوند.
۱- هنگامی که مقاومت تیر پیوند توسط برش کنترل می‌شود.
۲- هنگامی که مقاومت تیر با خمش کنترل می‌شود ولی در صورت اعمال مقاومت خمشی کاهش یافته،
، برش تیر از تجاوز نماید.

۹-۱۰-۲۲۱۳- فاصله سخت‌کننده‌های جان:
هنگامی که تحت یکی از حالات فوق‌الذکر نیاز به سخت‌کننده میانی باشد فاصله سخت‌کننده به صورت زیر محاسبه می‌شود:
۱- برای تیرهای پیوندی که دارای دوران نهایی ۰۰۹ ادیان هستند فاصله حداکثر برابر می‌باشد.
۲- برای تیرهای پیوندی که دارای دوران نهایی ۰۰۳ رادیان هستند فاصله حداکثر برابر می‌باشد.
۳- برای دورانهای بین ۰۰۳ و ۰۰۹ نیز می‌توان از درون‌یابی استفاده کرد.

توصیه فنی:
بهترین آرایش سخت‌کننده‌ها اینست که فواصل بین آنها مساوی باشد. این موضوع باعث می‌شود که استهلاک انرژی حداکثر باشد.

۱۰-۱۰-۲۲۱۳- اندازه سخت‌کننده‌های جان
در تیرهایی که دارای ارتفاعی بیش از ۶۱۰ میلیمتر هستند سخت‌کننده‌های میانی باید دارای ارتفاع کامل و در دو طرف جان باشند. ولی در تیرهای با ارتفاع کمتر از ۶۱۰ میلیمتر می‌توان این سخت‌کننده‌ها را فقط در یک طرف تعبیه کرد. ضخامت سخت‌کننده‌ها نباید از ۹۵ میلیمتر کمتر باشد، عرض سخت‌کننده‌های یک طرفه نیز نباید از کمتر باشد.

توصیه فنی:

استفاده از سخت‌کننده‌های نازکتر از جان در تیر پیوند توصیه نمی‌شود.

۱۱-۱۰-۲۲۱۳- جوش سخت‌کننده‌های جان
جوش سخت‌کننده‌ها به جان باید قابلیت تحمل مقاومت سخت‌کننده را داشته باشد. جوش گوشه سخت‌کننده‌ها به بال نیز باید مقاومت کافی برای مقابله با نیروی را داشته باشد.

۱۲-۱۰-۲۲۱۳- تیر پیوند به ستون
طول تیر پیوند متصل به ستون نباید از نسبت بیشتر باشد.
۱- در صورتی که تیر پیوند به بال ستون اتصال پیدا کرده باشد ضوابط زیر باید برقرار باشند:
۱-۱- بال تیر باید با جوش نفوذی کامل به بال ستون وصل شود.
۱-۲- در صورتی که مقاومت تیر پیوند بوسیله برش کنترل گردد، جوش جان تیر به ستون باید قادر به تحمل نیروهای معادل مقاومت برشی مقطع باشد.
۲- در صورتی که تیر پیوند به جان ستون وصل شده باشد، بال باید بوسیله جوش نفوذی کامل به ورق اتصال متصل گردد و جوش جان نیز باید قادر به تحمل نیروی متناظر با مقاومت برشی مقطع باشد. در این حالت زاویه دوران نهایی بین تیر پیوند و ستون نباید بیش از ۰۰۱۵ باشد.

امکانات نرم‌افزاری:
در برنامه ETABS طول تیر پیوندی که به ستون متصل است توسط برنامه کنترل می‌شود اگر این طول بیشتر از باشد برنامه در برگه طراحی خروجی پیغام هشداری را اعلام می‌کند.

توصیه فنی:
منظور از زاویه دوران نهایی بین تیر پیوند و ستون چرخش نسبی تیر رابط تحت گریز غیرارتجاعی سازه، یعنی R 0.7 ضربدر گریز ارتجاعی سازه بر اثر نیروی زلزله طرح می‌باشد. همچنین به این امر توجه داشته باشید که در حالتهایی از بادبندهای واگرا که یک سر تیر پیوند به ستون متصل است نوع اتصال تیر پیوند به ستون بایستی بصورت گیردار باشد.

۱۳-۱۰-۲۲۱۳- مقاومت تیر و بادبند
مقاومت بحرانی تیر پیوند معادل مقاومت برشی، و با مقاومت خمشی کاهش یافته، هر کدام که کمتر باشد، تعریف می‌شود. هر بادبند با تیر خارج از محدوده تیر پیوند (بخشی از تیر که در امتداد تیر رابط و در آنسوی اتصال تیر رابط به بادبند قرار دارد) باید دارای مقاومت محوری و یا مقاومت خمشی کاهش یافته‌ای برای مقابله با حداقل ۱۵ برابر نیروی متناظر با مقاومت نهایی تیر پیوند باشد.

امکانات نرم‌افزاری:
در برنامه ETABS مقاومت بادبندها باید از ۱۵ برابر نیروی محوری (ایجاد شده در بادبند) نظیر مقاومت تیر پیوند بیشتر باشد (۵-۱۰-۲۲۱۳) UB. مقاومت تیر پیوند یا به صورت برشی ، یا خمشی کاهش یافته، ، می‌باشد. در این رابطه ، حداقل تنش محوری موجود در تیر پیوند است که باعث جاری شدن برش جان یا جاری شدن خمشی بالها می‌شود. تطابق بین نیروی بادبند و نیروی تیر پیوند از روی حالات بار بدست می‌آید. حالت باری که بیشترین نیرو را در تیر پیوند ایجاد می‌کند مورد توجه می‌باشد.

امکانات نرم‌افزاری:
در برنامه ETABS مقاومت خمشی تیر خارج از ناحیه تیر پیوند، که باید از ۱۵ برابر لنگر ایجاد شده (در تیر خارج پیوند) در اثر مقاومت نهایی تیر پیوند بیشتر باشد، در حال حاضر توسط برنامه ETABS کنترل نمی‌شود. در صورت نیاز کاربر باید خود این ضابطه را کنترل کند.

۱۴-۱۰-۲۲۱۳- مقاومت ستون:
ستونها باید به نحوی طراحی شوند که در حالت متناظر با ۱۲۵ برابر مقاومت تیر پیوند در حالت الاستیک باقی بمانند. مقاومت ستون لازم نیست بیش از مقدار ارایه شده در بند ۵-۲۲۱۳ (ترکیبات بار ویژه) باشد.

امکانات نرم‌‌افزاری:
در برنامه ETABS ستون تحت اثر بارهای ثقلی به اضافه ۱۲۵ برابر نیروهای ایجاد شده در ستون نظیر مقاومت نهایی تیر پیوند کنترل می‌شود. مقاومت نهایی تیر پیوند در توضیحات مربوط به ضوابط بادبندها (بند قبلی) تشریح شده است. در صورت حاکم بودن این ضابطه، تنش فشاری مجاز ستون بجای ، برابر و تنش کششی مجاز ستون بجای برابر در نظر گرفته می‌شود.

۱۵-۱۰-۲۲۱۳- تیر پیوند طبقه بام:
در طبقه آخر ساختمانهای بیش از ۵ طبقه می‌توان تیر پیوند را حذف کرد.

۱۶-۱۰-۲۲۱۳- ترکیب با مهاربندهای همگرا:
در طبقه اول ساختمانهای بیش از ۵ طبقه در صورتی که ظرفیت الاستیک طبقه اول بیش از ۵۰ درصد از مقاومت جاری شدن طبقه بالایی بزرگتر باشد می‌توان از بادبندهای همگرا استفاده کرد.
توجه: عبارت UBC در مورد ظرفیت ارتجایی کمی مبهم به نظر می‌رسد زیرا ظرفیت ارتجاعی در واقع ظرفیت سازه در آستانه تسلیم است که با ظرفیت تسلیم سازه یکی است (با فرض عدم وجود

مقاومت اضافی یا strength over) و دلیلی ندارد یک مقوله با دو عنوان متفاوت در یک جمله استفاده شود. به هر حال همان تعبیر مقاومت تسلیم برای مقاومت ارتجایی مناسب‌تر به نظر می‌رسد.

۱۷-۱۰-۲۲۱۳- نیروهای محوری:
نیروی محوری تیرهای پیوند که ناشی از انتقال نیروی زلزله به انتهای قاب یا ناشی از نیروی بادبندها است باید در طراحی این تیر مدنظر قرار گیرند.