دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله در مورد بررسی رفتارهای متقابل در رانندگی با حالت خواب‌آلودگی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله در مورد بررسی رفتارهای متقابل در رانندگی با حالت خواب‌آلودگی دارای ۳۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله در مورد بررسی رفتارهای متقابل در رانندگی با حالت خواب‌آلودگی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد بررسی رفتارهای متقابل در رانندگی با حالت خواب‌آلودگی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله در مورد بررسی رفتارهای متقابل در رانندگی با حالت خواب‌آلودگی :
خلاصه اجرا
خواب‌آلودگی مفرط ممکن است سبب شود که خطر برخورد وسایل نقلیه موتوری افزایش یابد، زیرا فرد دچار خواب‌آلودگی است، زمانی که رانندگی می‌کند یا اینکه توجه‌ای به حوادث جاده و وظیفه رانندگی به علت خواب‌آلودگی و خستگی کاهش می‌یابد و چابکی و ورزیدگی ندارد. این برخوردها اصولاً به علت انحراف از جاده و خروج از آن می‌باشد که ممکن است بازتابش رفتار راننده خواب‌آلود باشد. میزان دلایل علمی و قانون مراجع به خستگی راننده به اندازه کافی است تا تضمین کند که توجه ویژه‌ای به راه‌های تقحقیق درباره جلوگیری از برخودردها صورت گیرد که خواب‌آلودگی فاکتور اصلی و تعیین کننده علت می‌باشد.
وقوع موقتی اینت تصادفات خواب‌آلودگی استتباط با تغییرات شبانه‌روزی وضعیت خواب دارد. اصولاً اوج تصادفات و خودروها در ساعات اولیه صبح و اوج دوم تصادفات در ساعات بعدازظهر حدود ساعت ۳ عصر می‌باشد. علت بعدی این تصادفات خواب‌آلودگی به سن نیز ارتباط دارد. این تصادفات برای افراد سنین بین ۴۸-۱۵ سال در ساعات اولیه صبح رخ می‌دهد و برای افراد مسن‌تر در ساعات نیمه بعدازظهر اتفاق می‌افتد. به نظر می‌رسد که رانندگان رفتارهای مختلفی را به هشدار خودرو و چرخ نشان می‌دهند. به هر
حال، دانش و آگاهی ما درباره تکنیک‌های واقعی، بیدار نگهداشتن راننده است.
به هر حال افراد و آژانس‌های بسیاری در تلاشند که انواع خاص از رفتارها را جهت بیدار نگهداشتن بکار گیرند و عده زیادی نیز از آن دفاع می‌کنند. مثلاً پایین نگهداشتن پنجره یا توقف مصرف کافئین و بعضی غذاها. بعضی از رانندگان حرفه‌ای چیزهای خاصی را مطالبه می‌کنند که بهتر از بقیه کار می‌کند.
به هرحال، هیچ یافته‌ای از دلیل قطعی وجود ندارد که هر یک از این رفتارها بسیار موتر از بقیه باشد یا اینکه آنها هوشیاریشان را برای مدت طولانی نگه می‌دارند. این مطالعه اثر متقابل را آزمایش می‌کند که نشان می‌دهد در برخورد و مبارزه با رانندگی خواب‌آلودگی، کدامیک موثر و کدامیک غیرموثر و کدامیک نسبتاً موثر می‌باشد. ما تحقیقی را بر روی مقالاتی به عمل آوردیم که راجع به
واکنش‌‌هایی که رانندگان در هنگام مواجهه با خواب‌آلودگی از خود نشان می‌دهند تا در هنگام رانندگی هوشیار بمانند، را به عمل آوردیم. ما جستجویمان را با استفاده از خدمات بانک‌های اطلاعات آنلاین کامپیوتری مثل MEDLINE و همچنی PS YCHINFO و نیز استفاده از موتورهای جستجوی شبکه جهانی اینترنت بهره جستیم.
در مقاله حاضر راجع به موضوع ما اطلاعات خیلی کمی در رابطه با پشتیبانی علمی کاری که انجام می‌شود یا نمی‌شود، بدست آوردیم. از روی اطلاعات بدست آمده از جستجوی مقاله، همچنین از ورودی تعداد کمی از گروه‌های بررسی، یک ابزار برای رفتارهای همراه با رانندگی در شرایط خواب‌آلودگی و مستقیماً برای آنهایی که دانش رانندگی دارند، درنظر گرفته شد تا شرایطی که ممکن است رفتار خواب‌آلودگی را بدتر و تشدیدتر کند یا جلوی آن را بگیرد، شناسایی کنند. در حالی که داده‌های علمی کمی راجع به وسایل و رفتارهای تکنولوژیکی وجود دارد که ممکن است در مبارزه با خواب‌آلودگی بکار برده شود.
به نظر می‌رسد که قویترین دادهها به شکل حساب‌های حدیثی با حکایتی آورده شده است. در موضوعات اقدام متقابل مطالعات اولیه نشان می‌دهد که اولین انتخاب افراد خبره در هنگام خواب جلوگیری از آن با دومین انتخاب مدیریت رفتار خواب مثل گرفتن دوش می‌باشد. بعضی از افراد خبره که تنها در شرایط غیرمعمول از داروهایی استفاده می‌کنند که مستقیماً سبب افزایش سطح هوشیاری می‌شود، ما متوجه شدیم که مطالعات تجربی دلیل قاطعی برای اقداماتی دارند که ممکن است در برخورد با خواب‌آلودگی در حین رانندگی موثر باشند. بنابراین ما تلاش کردیم که مطالعه‌ای را طراحی کنیم که نه تنها می‌خواهد نظر افراد خبره را در اثربخشی رفتارهای متقابل خاصی درنظر بگیرد، بلکه به جمعیتی کشیده شود که می‌توانند نتیجه علمی نهایی راجع به تکنیک‌های جلوگیری، رد یا احتمالی و امیدبخش بیان نمایند
.
ما از مطالعات تجربی متداول در این زمینه باخبر بودیم و نیز امید به کشف داده‌هایی داریم که (چه منتشر شده یا منتشر نشده) که دلیلی را برای اقدامات موثر فراهم نمایند. ما یک بررسی را انجام دادیم و مجموعه سوالاتی را طراحی کردیم که به ۱۲۲۱ نفر از افراد علاقه‌مند و خبره در زمینه تحقیق خستگی فرستادیم که از این افراد، ۲۱۳ نفر پاسخ دادند. بازخورد افراد پاسخ دهنده پشتیبانی از فرضیه ما بود که کمتر دلیلی علمی برای رفتارهای موثر (یا غیرموثر) برای خواب‌آلودگی در حین رانندگی وجود داردد. دادهها نشان می‌دهد که بیشتر مردم، صرف‌نظر از شغلشان، سطح تحصیلات و ویژگی‌های دیگر، معتقدند که هیچ جانشینی برای خواب وجود ندارد.
سپاسگذا
ری
تحقیق اخیر بر روی این مقاله بر پایه حمایت‌های موسسه امریکایی اتومبیل ایمنی ترافیک است. ما از داوطلبینی که در بحث‌های گروهن‌های غیررسمی راجع به تکنیک‌های رفتاری در مقاببه با خواب‌آلودگی در هنگام رانندگی شرکت نمودند، سپاسگذاری می‌کنیم و همچنین از افراد پاسخ‌دهنده که وقت و زمانشان را صرف کردند تا موضوعات مطرح در پرسشنامه جلوگیری از رانندگی در حالت خواب‌آلودگی را پاسخ دهند، تشکر می‌گردد.
بررسی مقالات علمی و فنی
مقدمه
اندازه خواب‌آلودگی/خستگی، فاکتور شرکت کننده در تصادفات خودروهای موتوری قابل بحث هستند. برآوردهای رسمی فدرال کم است. تقریباً ۳-۱درصد کل تصادفات می‌باشند. لذا تخمین‌های ناچیزی که برپایه داده‌های ناکافی بروز می‌کند، خواب‌آلودگی بسیار به عنوان یک شرکت کننده در تصادفات خودروهای موتوری عمل می‌کند. بنابراین، بسیاری از محققین اکنون جهت تشخیص رانندگی در شرایط خواب‌آلودگی عامل معنی‌داری در حوادث جاده می‌شوند. خواب‌آلودگی مفرط یک خطر افزایش یافته در تصادفات وسایط نقلیه می‌باشد، زیرا راننده‌ای که در خواب رفته است، در حین رانندگی حواسش به حوادث جاده کم شده و با توجه به خواب‌آلودگی و خستگی وظیفه رانندگی‌اش با به نحو احسن انجام نمی‌دهد.
دلیل کافی وجود دارد که خستگی راننده یک فاکتور احتمالی اصلی در بسیاری از تصادفات وسایط نقلیه موتوری است، لذا تایید می‌کند که توجه بیشتر به سمت تحقیق درباره‌ی راه‌های جلوگیری از تصادفاتی صورت گیرد که در آن خواب‌آلودگی فاکتور اصلی در علت موضوع می‌باشد. به نظر می‌رسد رانندگان روش‌های مختلفی را بکار می‌گیرند تا در حین رانندگی، هوشیاریشان باقی بماند.
به هرحال، اطلاعات کمی راجع به روش‌های مختلفی را بکار می‌گیرند تا در حین رانندگی هوشیاریشان باقی بماند. به هرحال، اطلاعات کمی راجع به روش‌های علمی بکار رفته وجود دارد. در یک تلاش در این خصوص پرسشنامه‌ای جهت جلوگیری از خواب‌آلودگی در حین رانندگی تهیه گردید که در اختیار افراد خبره قرار داده شد تا تجربیات خود را راجع به ایمنی ترافیک و حین خواب‌آلودگی و خستگی ارائه نمایند که برای این کار بازنگری و بررسی بر روی مقالات علمی و فنی راجع به واکنش‌های حین خواب‌آلودگی در رانندگی انجام شد.
روش‌ها:
ما یکسری تحقیق بر روی مقالات موجود انجام دادیم که راجع به کارهایی است که رانندگان در حین رانندگی انجام می‌دهند تا با خواب‌آلودگی مبارزه کرده و هوشیاری خود را در حین رانندگی باقی نگه دارند. ما تحقیقاتمان را با بکارگیری از سرویس‌های بانک اطلاعاتی PS YCHINFO, MFDLINE مبتنی بر منابع آنلاین کامپیوتری شروع نمودیم. در زیر نمونه‌ای از کلمات و عباراتی که در انجام جستجو بکار رفته و نیز تعداد مقالات شناسایی شده به صورت خلاصه آورده می‌شود:
تصادفات و خواب رفت ۳ مورد
رانندگی و خواب‌آلودگی ۲۰ مورد
خواب رفتن و تصادف صفر مورد
تصادفات خواب‌آلودگی و جلوگیری صفر مورد
پیشگیری و خواب‌آلودگی صفر مورد
خواب‌آلود و جلوگیری ۳ مورد
جلوگیری و کسالت ۱۹ مورد
جلوگیری و خستگی خودرو ۳ مورد
جلوگیری و خستگی و خودرو صفر مورد
اقدام متقابل و خواب‌آلودگی صفر مورد
اقدام متقابل و کسالت صفر مورد
جستجوی مقالاتمان بعد با استفاده از جستجوهای شبکه جهانی اینترنت با کمک موتورهای جستجوی اینترنت مثل: MAGELLAN, LYCOS, YAHOO, INFOSEEK انجام شده کلمات کلیدی مشابه در جستجوهای شبکه جهانی اینترنت بکار گرفته شد. با توجه دقیقی بر روی مقالاتی نمودیم که یک رابطه‌ای با موضوعات عملکرد خودرو در حین خواب‌آلودگی داشت، خواه اینکه اثرات متقابل ممکن است ذکر شده باشد یا خیر؟
نتایج:
جستجوی فشرده مقاله هیچ اطلاعاتی راجع به اقدامات متقابل رفتاری نشان نداد که حتی پیدا نکرد. زمانی که جستجوها با کلمات کلیدی مثل «اقدام متقابل و خستگی و تصادف» انجام شده، هیچ مقاله علمی پیدا نگردید. همچنین نتیجه مشابهی برای جستجوی کلمات کلیدی «کسالت و تصادف» و «چرت‌زدن و تصادفات» بدست آمده در موارد کمی که مقالات محدودی پیدا شد (یعنی کلماتی مثل «حوادث و خواب‌آلودگی»، « خواب‌آلودگی و رانندگی» و «خستگی و راننده‌ها») مقالات ارزش علمی لازم را برای بررسی اقدامات متقابل رفتاری برای رانندگی در حالت خواب‌آلودگی نداشتند.
با اطمینان می‌توانیم بگوییم که مقاله‌ای که ارزش علمی داشته باشد و راجع به اقدام متقابل در رانندگی در حالت خواب‌آلوده باشد، تقریباً موجود نیست. مقالاتی که وجود دارند، به نظر می‌رسد که بهترین روش‌ها را به صورت استفاده ترکیبی از چرت زدن و استفاده از کافئین می‌دانند که با خواب‌آلودگی راننده مبارزه می‌کند. به هرحال، مقالات موجود چیزی در رابطه با اقدامات متقابل رفتاری معتبر، ثابت شده و ثابت نشدن نشان نمی‌دهند. به هرحال، مقاله در مورد اقدامات متقابل رفتاری که ارزش علمی داشته باشد، کافی نیست و روایت‌های بسیاری وجود دارد که ممکن است در طراحی‌های آزمایشات جهت آزمایش تاثیر اقدامات متقابل مصرفی متداول مفید واقع شوند. با توجه به بررسی رانندگی در حالت خواب‌آلودگی در نیویورک درسال ۱۹۹۴ بر روی ۱۰۰۰ راننده (با نمونه‌برداری اتفاقی) در ۶۲ شهرک ایالت نیویورک راه حل‌های ممانعتی پاسخ دهندگان در رابطه با رانندگان خواب‌آلود به صورت زیر است:
• توقف و کنار زدن خودرو؛
• دوش گرفتن؛
• تعویض رانندگان؛
• گوش کردن به رادیو؛
• صحبت کردن؛
• ضربه زدن به صورت؛
• معرفی آشامیدنی یا خوراک مختصر شامل آنهایی که همراه با کافئین باشند؛
از ۱۰۰۰ راننده نمونه‌برداری شده، ۵۹درصد بر روی نوارهای صدادار شانه جاده حرکت می‌کردند و واقعاً همه پاسخ دهندگان احساس می‌کردند که این نوارها به آنها کمک می‌کند تا در جاده هوشیاری خود را حفظ کنند. ۴۵درصد پاسخ دهندگان در سال گذشته زمانی که احساس خواب‌آلودگی در حین رانندگی می‌کردند، به کنار جاده زده و استراحت می‌کردند. همه این پاسخ دهندگان احساس می‌کردند که توقف به آنها کمک می‌کند تا جلوی خواب‌آلودگی و کسالت گرفته شود (نیروی کار ایالت نیویورگ در برخورد با خواب‌آلودگی در حین رانندگی، تیمی را جهت کاوش و جستجو تصادفات رانندگان خواب‌آلود در سال ۱۹۹۴ بنیان نهاد).
خواب‌آلودگی در خودرو برای تعداد زیادی از تصادفات خودرو غالباً در شرایط رانندگی یکنواخت رخ می‌دهد (مثلاً جاده‌های صاف، طولانی و بدون پیچ و خم)، البته خستگی قبل از خواب‌آلودگی رخ می‌دهد. اگر محققین معتقدند که شرایط رانندگی در رسیدن به حالت سستی خیلی موثر است، آنها ممکن احتمال کسالت را یک عامل سببی در تصادفات بیانگارند. چیزی که این موضوع نشان می‌دهد، این است که محققین بر اهمیت احتمالی کسالت چشم‌داشت داشته باشند که یک
فاکتور شرکت کننده در تصادفات است. چنانچه آنها احساس نکنند که شرایط رانندگی منجر به خستگی می‌شود. درگیری راننده خواب‌آلود در تصادفات، ارتباط زیادی با جنس و سن راننده دارد.
در سال‌های بین ۱۹۹۳-۱۹۹۰، رانندگان مرد نسبت بالاتری از رانندگانی را شامل می‌شدند که به خواب می‌رفتند (نقل قول). تقریباً یک سوم رانندگانی که به خواب می‌رفتند، بین سنین ۲۴-۱۸ سال بودند، در حالی که رانندگان این محدوده سنی تنها ۱۹درصد کل رانندگان را شامل می‌شدند.
هورن و رینر (۱۹۹۵) متوجه شدند که افراد جوان (که زیر ۳۰ سال داشتند) به ویژه مردان، درصد بیشتری از این تصادفات را بویژه در ساعات اولیه صبح به خود اختصاص می‌دهند.
این رانندگان گروه بسیار شایعی از کاربران جاده را در این زمان از روز شامل می‌شوند. افراد مسن‌تر ممکن است در ساعات اولیه بعدازظهر در معرض این تصادفات باشند. تحقیق آینده نیاز به توجه به این نسبت بین جنس، سن و رانندگی در حالت خواب‌آلودگی دارد.
بحث‌های گروهی غیررسمی از ۲۵ گروه دانشجویان فیلادلفیا از دانشگاه‌های پنسیلوانیا، درکسل و تمپل نشان داد که پاسخ دهندگان معمولاً راه‌ها و تکنیک‌های رفتاری زیر را در مبارزه با خواب‌آلودگی در حین رانندگی انجام می‌دهند:
• صدای رادیو را بالا می‌برند؛
• از رانندگی در شب پرهیز می‌کنند؛
• پنجره خودرو را پایین می‌دهند؛
• سعی می‌کنند به خط مستقیم خیره نشوند؛
• بر روی نوارهای صدادار کنار جاده حرکت می‌کنند؛
• به موزیک تند گوش می‌دهند؛
• اگر در طول روز است، دوش گرفته و استراحت می‌کنند؛
• سیگار می‌کشند؛
• با کسی حرف می‌زنند؛
• به نوبتی رانندگی می‌کنند؛
• خودشان را نیشگون می‌گیرند یا به صورتشان ضربه می‌زنند؛
• قهوه می‌خورند یا آشامیدنی‌های کافئین‌دار می‌خورند؛
• اگر تاریک نباشد، در نواحی باز جهت استراحت توقف می‌کنند؛
• در ماشین بازی‌هایی انجام می‌دهند؛
در موارد ذکر شده تکنیک‌های زیر با درصد بیشتری توسط پاسخ‌دهندگان بکارگیری می‌شد:
صدای رادیو را بالا می‌برند (۷۶درصد)؛ نوشیدنی‌های کافئین‌دار می‌خورند (۵۲ درصد)؛ شیشه پنجره را پایین می‌دهند (۴۸ درصد)؛ خودشان را نیشگون می‌گیرند یا ضربه می‌زنند (۲۴ درصد)؛ (درصد: تعداد پاسخ دهندگانی که از ۲۵ شرکت کننده کل آن کار را انجام می‌دادند). از ۲۵ دانشجوی کالج، تنها یک دانشجو گزارش داد که جهت مبارزه با خواب‌آلودگی بر روی متکا درزا می‌کشد (این تکنیک اعتقاد بر این است که تنها اقدام ایمنی مبارزه با خواب‌آلودگی در هنگام رانندگی است). نتیجه
کمی وجود دارد که تکنیک یا اقدام بکار رفته در حین رانندگی ادامه‌دار باشد. قبلاً پنجره را پایین می‌دهند یا صدای رادیو را بالا می‌برند. این کارها اقداماتی موقتی به شمار می‌رود و فایده‌ای موقتی دارند.
یافته‌های هورن و راینر نشان می‌دهد که رادیوی ماشین کارایی رانندگی را در حین رانندگی با شرایط خواب‌آلود بهبود نمی‌بخشد. در حقیقت، این کار می‌تواند حواس راننده را پرت کند تا نسبت
به خوابش آگاه باشد و رانندگی را خراب نکند و تشویق می‌شود که آنها رانندگی را در حالت
خواب‌آلودگی رانندگی را ادامه ندهند.
تنها گزارش دیگری که می‌تواند بر اثرات رادیویی ماشین بر راننده‌های خواب‌آلود پیدا شود، گزارش فاگراستروم و لیسپر بود. با وجود علاقه‌مندی به رفتار راننده، تنها داده‌های زمان واکنش که وجود دارد، در جایی که نشان داده شده برونگراها (برخلاف درونگرها) از داشتن آهنگ رادیو به صورت زمینه بیشتر سود می‌برند و راننده‌های بی‌تجربه بر خلاف راننده‌های باتجربه از آهنگ خواب‌آلود پیروی می‌کنند. به هرحال، اثرات کوتاه است، اقدام متقابل استراحت جهت بدست آوردن بهترین خواب می‌تواند یک مسافرت سبک را به همراه داشته باشد.
یک مطالعه انجام شده است که ببینیم چه فاکتورهایی شدت پس‌افتادگی را پیش‌بینی می‌کنند که می‌تواند منجر به رانندگی خواب‌آلودگی شود. تعداد یک فاکتور در پیشگیری شدت پس‌افتادگی ظاهری می‌شود که چقدر خواب قبل از مسافرت کم شده است. ما حداقل توصیه می‌کنیم که دو ساعت خواب خوب شبانه قبل از آغاز کار انجام شود. علاوه بر این، اگر شما نیاز به ۸ ساعت خواب دارید، باید سعی کنید ۸ ساعت بخوابید و نه کمتر. این توصیه‌ها در همه اشکال رانندگی و حمل
و نقل کاربرد دارد. بنابراین ضروری است که فرد ۸ ساعت خواب خوب را جهت انجام کار رانندگی طولانی مدت بدست آورد. ظاهراً راهنمای درستی از هوشیاری در راننهد خاص، EEG است. نتیجه خوبی وجود دارد که طلوع فعالیت‌های آلفا (۸-۱۱Hz) و تتا (۴-۷Hz) EEG نشاندهنده افزایش خواب‌آلودگی است. بنابراین پتانسیل لازم برای لغزش در توجه و رفتار بیشتر می‌شود. تکنیک‌های متعدد رفتار زیستی برای مدیریت خستگی از لحاظ علمی سطح هوشیاری را بهبود می‌بخشد. بعضی از این اعمال شامل موارد زیر است:
• با استفاده از داروهای خواب‌آور در ساعات خاصی از کار بطور موثر بخوابید.
• خواب‌های برنامه‌ریزی شده‌ای بر پایه مطالعه علمی انجام شود که خواب‌آلودگی فیزیولوژیکی را کاهش می‌دهد.
• با مصرف کافئین بطور موثر سطح هوشیاری افزایش می‌یابد.
• با استفاده از نورهای روشن در هنگام کار، سطح هوشیاری افزایش می‌یابد.
این تکنیک‌های رفتاری بعضی از رفتارها و اقدامات مبارزه با خستگی است که به تایید علمی رسیده و در رانندگی خودرو، سبب رفع کسالت می‌شوند. برای مثال رانندگانی که مسافت‌های طولانی را رانندگی می‌کنند، باید توجه کنند که روش‌های برنامه‌ریزی شده‌ای را در نواحی خا در مسیر حرکتی‌شان بگیرند. علاوه بر این، راننده خواب‌آلود در محل‌های استراحت و توقف، قهوه مصرف کند یا نوشیدنی‌های کافئین‌دار بنشود تا سطح هوشی
ری‌اش افزایش یابد که در این صورت کار کردن با خودروی موتوری ایمن‌تر است.
سرانجام اینکه، چراغ‌های رواشنایی کمک می‌کند که سطح هوشیاری بالا رود، راننده از رانندگی در شب پرهیز کند، بویژه در زمانی که خواب کم است و یا اینکه مصرف الکل صورت گرفته باشد. الکل خواب‌آلودگی را افزایش می‌دهد و خیلی اوقات جهت تحریک خواب مصرف می‌شود. یک معنی این
است که شما نباید الکل را قبل از رانندگی مصرف کنید یا اگر شما تمایل به رانندگی در طول روز را دارید، مصرف آن سبب می‌شود سستی و خواب‌آلودگی افزایش یابد و در خودرو سطح هوشیاری کاهش می‌یابد. الکل سبب سستی و وارفتگی می‌شود و آن را تحریک می‌کند و سبب می‌شود که با توجه به گرفتگی ناچیز ارگان‌های تنفسی، فرد خروپف کند یا تنگی نفس و حبس نفس در زمانی که گرفتگی کامل موقتی ارگان‌های تنفسی صورت گیرد. این کاهش هوشیاری می‌تواند فاجعه‌بارتر شود، اگر شخص بخواهد پشت خودرو بنشیند. اغلب توصیه می‌شود که راننده‌های
خواب‌آلود در طول رانندگی وقفه‌ای ایجاد نمیاند تا در حین رانندگی هوشیار باقی بمانند. هیچ نتیجه پشتیبانی حقیقی وجود ندارد.
یافته‌های مربوطه از مطالعه محرومیت کامل خواب مناسب ترکیبی از کشمکش‌های تمرینی سنگین می‌باشد. نتیجه اینکه چنین تمرینی برآورد مفیدی ندارد و ممکن است خواب‌آلودگی را شدت بخشد.
هورن و فوستر، اثرات کوتاهتر، مقدار عملی بیشتر تمرین در سطح نهایی خواب‌آلودگی را آزمایش نمودند. آنها متوجه شدند که موضوعات متعددی گزارش دادند که سطوح حد واسط تمرین، سطح هوشیاری را بالا می‌برد. این اثر تقریباً ۱۵-۱۰ دقیقه بعد از توقف ورزش و تمرین بطول می‌انجامد. تنها اقدام ایمن در مبارزه با تصادف اتومبیل با رانندگی کسالت‌بار، همان توقف کامل راننده می‌باشد. در هنگام توقف، مصرف کافئین و یا دوش گرفتن می‌تواند بسیار موثر باشد. از این رو توقف رانندگی مشخصاً یک توصیه است، همانطوری که گاهی لازم است از رانندگی صرف‌نظر شود.
به راستی بهترین اقدام برای جلوگیری از خواب‌آلودگی همان خواب است. سوالی که سپس
می‌آید، این است که طول خوابی که بهترین درجه شادابی را فراهم می‌آورد، چه مقداری است؟ مطالعات نشان می‌دهد دوش‌های مستمر بین یک تا سه ساعت مشخصاً سطح هوشیاری و کارایی را افزایش می‌دهد. نتیجه‌ای که وجود دارد، این است که دوش‌هایی که در دوره خواب گرفته می‌شود، کمتر از یک ساعت طول می‌کشد (مثلاً ۴۵-۲۰ دقیقه)، می‌تواند هوشیاری را بهبود و افزایش دهد. بزرگترین منفعت و سود در هوشیاری از اولین ساعت خواب (نسبت به ساعات
بعدی) بدست می‌آید. اگرچه دوش گرفتن می‌تواند به طور معنی‌داری به رفع خستگی کمک کند، نباید برای دفع طولانی‌تر بهبود خواب بکار برده شود. دوش گرفتن یک اقدام متقابل خستگی است که می‌تواند سود و فایده زیادی داشته باشد. اگر به درستی بکار برده شود و محدودیت‌ها شناسایی شود. محدودیت‌ها شامل:
– دوش گرفتن احتیاج به صرف اینرسی خواب که مفید است، دارد.
– دوش گرفتن تنظیم و تعادل شبانه‌روزی کار شبانه را بهبود نمی‌بخشد.
– دوش گرفتن بدهی خواب را تلافی و جبران نمی‌کند.
هیچ نتیجه‌ای وجود ندارد که توقف بدون خواب برای بعضی دوره‌های زمانی مثل یک دوش، خواب‌آلودگی را معکوس کند و هوشیاری را در اپراتور بهبود بخشد که با توجه به کاهش خواب، خستگی را تحمل می‌کند. هیچ ماده‌ای از لحاظ فیزیکی مفیدتر از دوره استراحت نمی‌باشد. بعد از خواب/دوش گرفتن، احتمالاً روش قدرتمند بعدی برای کم کردن خواب‌آلودگی، گرفتن یک محرک یا مشروب دارویی است که حاوی کافئین باشد که عاری از اثرات جانبی باشد.
تحقیقات سیستماتیک کمی بر روی اثرات کافئین در رانندگی انجام شده است. در یک مطالعه از کیفیت و کارایی رانندگی در رانندگان خواب‌آلوده شبیه‌سازی یک خودروی ایده‌آل می‌باشد که هوردن و رینر متوجه شدند هم کافئین و هم دوش گرفتن به طور معنی‌داری حوادث رانندگی، خواب‌آلودگی و فعالیت‌های EEG شاخص کسالت و اثرات ثابت بر یک ساعت رانندگی را کاهش می‌دهد.
به هرحال، باید متذکر شد که بر خلاف باور عمومی، کافئین اثرات کسالت و خواب‌آلودگی را افزایش نمی‌دهد (در حین رانندگی). به عبارت دیگر،کافئین یک جایگزین برای خواب نیست، در حالی که اثرات آن سریع از بین می‌رود. عموماً برای جلوگیری از کمبود هوشیاری، ویژگی‌های زیر برای
برنامه‌ریزی توصیه می‌شود:
• از رانندگی اول وقت (قبل از ۰۰/۶ صبح) پرهیز شود؛
• از رانندگی طولانی مدت (بیشتر از ۱۶ ساعت) پرهیز شود؛
• حداقل ۷ ساعت خواب فراهم شود؛
• طول کار از ۱۰ ساعت بیشتر نشود؛
• اگر تداخل پیدا کرد، طول کار کاهش یابد؛
• یک دوش بگیرید (تحقیق بعدی نیاز به ارزیابی استفاده از دوش‌های کوتاه مدت کمتر از ۵ دقیقه به عنوان یک عمل متقابل دارد)؛
• دوره خواب اصلی را اجازه دهید که در ساعات شبانه باشد؛
• از چرخش کار بین شب و روز پرهیز کنید.
بحث و نتیجه
در حالی که داده‌های عملی کمی برای اقدامات پیشگیرانه رفتاری و تکنولوژیکی در جهت مبارزه با رانندگی در حالت خواب‌آلودگی وجود دارد، به نظر می‌رسد که قویترین دادهها به شکل نقل قول و حکایتی آمده است. در موضوع اعمال متقابل، اولین انتخاب پیشگیری است که از طریق برنامه‌ریزی دقیق کارها صورت می‌گیرد (مثلاً جلوگیری از کار شبانه یا اول وقت). دومین انتخاب مدیریت رفتاری خواب است (یعنی دوش گرفتن). کافئین می‌تواند جهت بهبود هوشیاری مصرف شود، ولی این
اثرات سریع از هم می‌پاشد. بخاطر جلوگیری از تصادفات حاصل از رانندگی در حالت خواب‌آلودگی تشخیص دهند و سپس فعالیت و عمل مناسبی جهت جلوگیری از تصمیم اتخاذ شده، یکی از فعالیت‌های بسیار، مهم قطع رانندگی است.
با توجه به پیشنهادات محققین، راننده باید سعی کند
دوش بگیرد و یا توقف کرده و کافئین مصرف کند. مشکلی که وجود دارد، این است که ممکن نیست که یک یا هر دو رفتار توصیه شده را بکار ببریم. سوالی که وجود دارد، این است که راننده چه چیزی را می‌تواند استفاده کند تا بیدار بماند؟ تحقیق بعدی که مورد نیاز است، این می‌باشد که تاثیر دیگر اعمال متقابل رفتاری و تکنولوژیکی را بررسی نماییم. تحقیق بعدی که مورد نیاز است، ارزشیابی اثرات حواس‌پرتی بر راننده‌های خواب‌آلود می‌باشد (مثلاً آیا برای یک راننده خسته خیلی موثر است که یک تماس با خانه بگیرد تا به عنوان یک مکانیسم حواس‌پرتی از خواب‌آلودگی، جلوی تصادف گرفته شود؟).
موضوع رانندگانی که در خودرو به خواب می‌روند و سبب ایجاد تصادف می‌شود، بخاطر این است که توجه کافی از افراد حرفه‌ای پزشکی دریافت نمی‌کنند و همچنین برنامه‌های ایمنی ترافیک یا همگانی دریافت ندارند. عنصر اصلی جلوگیری از تصادفات وسایل نقلیه موتوری که با خواب مرتبط می‌شود، این است که به آموزش مردم در همه سطوح و بخش‌های جامعه درباره خطرات رانندگی
در زمان خواب پرداخته شود. بنابراین، تحقیق بعدی، بر پایه نظرات کارشناسان خواب و ایمنی حمل و نقل استوار است و بسیاری از نظرات عقیده‌ای مردم برای توسعه و ارزیابی اقدامات متقابل موثر موردنیاز (فوریتی) می‌باشد. چالشی که است و هیچ تردیدی در آن نیست. اگر ما آگاهی‌مان را از این مشکل بالا ببریم.
پایش اعمال متقابل رفتاری در رانندگی کسالت‌بار
مقدمه
با طبیعت و اندازه مشکل اجتماعی تصادفات اتومبیل راننده خواب‌آلود در گزارشات دولتی و رسانه‌ای برقرار است. موسسه آمریکایی اتومبیل برای ایمنی حمل و نقل، پیشنهاد یک مطالعه برای ارزیابی کارشناسان از رفتارهای موثر در زمان خواب‌آلودگی در حین رانندگی ارائه داده است. اقدامات متقابل ممکن است شامل تغییر در رفتار راننده در استفاده از وسایل هشدار دهنده تکنولوژیکی باشد. مطالعه وسایل تکنولوژیکی در کمک به مقابله با خواب‌آلودگی و کسالت ناشی از رانندگی نسبتاً جدید است و دادهها و آمار و اطلاعات خیلی کمی در این زمینه موجود می‌باشد. یکسری مطالعات ارزیابی رفتار راننده در رابطه با این محدوده اغلب شامل این است که راننده‌ها به سادگی قبل از رانندگی احتمال خواب‌آلودگی‌شان را کاهش دهند.
به ندرت مطالعات نشان می‌دهد که چه اقداماتی در حین رانندگی موثر است. از طریق بازنگری مقالات راجع به اقدامات متقابل رانندگی در حالت خواب‌آلودگی، این بینش را فراهم می‌آورد که تحقیقات علمی کمی در این زمینه وجود دارد. این درک نیروی محرکه لازم طراحی یک تحقیق است که نه تنها نظرات کارشناسان را با توجه به اثرات اقدامات رفتاری خاص ارزیابی می‌کند، بلکه تمایل
دارد که این جمعیت می‌تواند نتایج علمی نهایی و تعیین کننده‌ای برای تکنیک‌های امیدبخش، ثابت شده و ثابت نشده ذکر نماید. ما همچنین تعدادی از مطالعات تجربی شایع در این زمینه آگاه هستیم و امید داریم که هر داده‌ای را کشف و آشکار نماییم. چه فشرده باشد، چه نشده باشد، که دلیلی از اقدامات موثر را فراهم می‌آورد.
هدف اولیه ما، تشخیص نتیجه قطعی یک اقدام رفتاری خاص برای خ
واب‌آلودگی حین رانندگی است که می‌تواند موثر یا بی‌اثر باشد. ما درباره نظرات دستگاه‌های تکنولوژیکی را جویا نشدیم که در برابر تغییرات رفتاری قابل ترجیح هستند یا خیر؟ ما همچنین نمی‌پرسیم که چرا بعضی اقدامات کار می‌کنند، در حالی که بقیه کار نمی‌کنند. تلاش ساده ما، ارزیابی نوع خاصی از رفتار (مثل بستنی خورد یا ضربه زدن به صورت) است که هر نوع اثری را بر خواب‌آلودگی و کسالت در حین رانندگی دارد. پاسخ مناسب ما شامل یک مورد با پشتیبانی علمی است. به دنبال آن، نظرات کارشناس در تحقیق خواب یا ایمنی حمل و نقل یا استفاده از نظرات راننده باتجربه‌ای جهت مشخص کردن بهترین چیز بعدی است.
روش‌ها
طراحی مطالعه
بر پایه اطلاعات بدست آمده از جستجوی مقاله، ما یک ابزاری درست کردیم که به فرد دستور می‌دهد که درباره ایمنی خستگی و رانندگی اطلاعاتی را کسب کند که برای آن از نظراتشان راجع به رفتارهای همراه با رانندگی در شرایط خستگی می‌پرسد. از طریق آنالیز پاسخ‌های راجع به پرسشنامه، ما امیدواریم که نه تنها شرایطی که ممکن است رفتار رانندگی کسل کننده را تشدید کند یا مانع شود، را شناسایی کنیم، بلکه همچنین تکنیک‌هایی که بهترین نتیجه و کاربرد را در مقابله با خواب‌آلودگی دارند، شناسایی کنیم که در مرحله با رانندگی کفایت می‌کند.
ما یک بانک اطلاعاتی راجع به پاسخ‌دهندگان ایجاد نمودیم که با بررسی کتاب‌هیاذ راهنمای انجمن‌های علمی (مثل انجمن‌های تحقیق بین‌المللی خواب) و با بدست آوردن لیست پستی از روی کنفرانس‌ها راجع به تحقیق خستگی و مرتبط با جلوگیری از تصادفات وسیله نقلیه موتوری فراهم نمودیم. موضوعات راجع به تمامی فهرست‌ها به تفضیل در بخش موضوعات زیر آورده شده است.
داده‌های فهرست پستی به بانک اطلاعاتی اکسس مایکروسافت وارد شد. تمامی داده‌های مرتبط دیگر به سیستم‌های آنالیز اکسل مایکروسافت و Svstat 7 انتقال داده شد. داده‌های بعدی شامل موارد زیر می‌باشند، ولی هیچ محدودیتی ندارند:
طبیعت موضوعات و موارد رفتاری (مثل تغییر درک خطر رانندگی خواب‌آلود)، مربوط به موردی که ثابت شده و مربوط به موردی که ثابت نشده، ولی احتمال بالایی دارد، مربوط به موردی که ثابت نشده، ولی احتمال کمی دارد و مربوط به موردی که ثابت شده و بی‌اثر است. پاسخ دهندگان بر حسب شغلشان دسته‌بندی شدند و پاسخ‌های این افراد با موارد مختلف مقایسه گردید. مقوله‌های شغلی به شرح ذیل هستند:
۱ محققین/دانشمندان؛
۲ متخصصین بهداشت و پزشکی؛
۳ معلمین؛
۴ متخصصین محقق ایمنی حمل و ترافیک؛
۵ مهندسین فاکتورهای انسانی/دیگر مهندسین؛
۶ مدیران؛
۷ و غیره.
پاسخ‌دهندگان همچنین بر حسب اینکه آنها افراد حرفه‌ای خواب بودند یا نبودند، برای آنالیز دادهها و اهداف مقایسه‌ای دسته‌بندی شدند.
موضوعات:
از تعداد ۱۲۲۱ کارشناس (سن بین ۷۶-۲۲) مسائل رانندگی، خستگی و ایمنی ترافیک جهت تکمیل پرسشنامه جلوگیری از خواب‌آلودگی در حین رانندگی پرسش شد. داوطلبین بر پایه درگیری آنها در رانندگی خواب‌آلود و خواب‌آلودگی و خستگی در شش سال گذشته در ایالات متحده، استرالیا، سوئد، ایرلند و اروپا برای مشارکت انتخاب شدند. ما دفاتر انجمن‌های علمی زیر بررسی نمودیم تا این افراد را که علاقه‌مندی اولیه‌شان را به صورت خستگی و پیشگیری آن اعلام نمودند، انتخاب کنیم:
انجمن اختلالات امریکا؛
انجمن خواب امریکا؛
انجمن تحقیق خواب؛
انجمن روانشناسی خواب؛
فدراسیون جهانی انجمن‌های تحقیق خواب؛
انجمن تحقیق و وزان یا ریتم‌های بیولوژیکی؛
انجمن کارهای پژوهشی فاکتورهای انسانی؛
انجمن علوم عصبی و انجمن‌های بین‌المللی تحقیق خواب.
علاوه بر این، ما اسناد موسسه و انجمن کامیون‌های امریکا، شرکت‌های وسایل نقلیه موتوری، ارتش امریکا، نیروی هوایی امریکا، نیروی دریایی امریکا، بخش تحقیق خستگی NASA و نیروی کار رانندگی کسل کننده نیویورک بررسی نمودیم. ما این افراد را به خاطر شناسایی دانش و نظرات آنها درباره رفتارهایی که ممکن است جلوی چرت زدن و خستگی در حین رانندگ را بگیرد، بررسی نمودیم. اطلاعات بدست آمده از میان منابع مختلف به خاطر رابطه آنها با اعمال متقابل رفتاری و
کسالت در حین رانندگی بررسی نمودیم. تمامی اطلاعات بدست آمده درباره شرکت کنندگان از این مطالعه با اعتماد کامل بحث شد، بجز در جاهایی که ممکن است احتیاج به قانون داشته باشد و تمامی رکوردها بوسیله یک عدد کد امنیتی شناسایی می‌شد که فقط کارکنان و افرادی که مطالعه می‌کردند، از آن آگاه بودند.
هدف از شناسایی هر شرکت کننده با یک عدد کد این بود که امکان آنالیزهای مربوط به آمارگیری نمونه مطالعه فراهم شود و میانگین فراهم شود تا ما بتوانیم کپی نتایج را به همه پاسخ‌دهندگان فرستاده می‌شود. تمامی دادهها و پاسخ‌های شرکت کنندگان به صورت عددی کدبندی شده و به عنوان شاخص‌های حفظ مشخصات و شرکت‌کننده علامت‌گذاری می‌شود.
نتایج
تعداد ۱۲۲۱ پرسشنامه به صورت ملی و بین‌المللی توزیع گردید. بررسی اصلی در ضمیه منابع آورده شده است. ما نسبت پاسخ ۲/۲۳% (۸/۱۶% ملی، ۹/۴% بین‌المللی و ۵/۱% ناشناخته) بدست آوردیم. ۴/۷۲% پاسخ‌دهنگان از ایالات متحده و ۲/۲۱% پاسخ‌دهندگان بین‌المللی بودند. م
ا نتوانستیم کشور ۴/۶% پاسخ‌هایی که برگشت داده شدند را شناسایی کنیم. سن پاسخ‌دهندگان از ۷۶-۲۲ سال متغیر بود. میانگین سن ۴/۴۷ سال بود و انحراف معیار ۹/۱۰ بود. ۳/۷۶% پاسخ‌دهندگان مرد و ۶/۲۲% زن بودند و ۱/۱% نیز جنسیت خود را مشخص نکرده بودند. بالاترین درجه آکادمیک تحصیلی (تقریباً یک سوم شرکت کنندگان) دکتری Ph.D بودند. شغل متوسط نمونه مطالعه (۷/۲۴% پاسخ‌دهندگان) محقق و دانشمند بودند.
ما از داوطلبین‌مان سوال کردیم که چه علائمی را آنها به عنوان خواب‌آلودگی یا کسالت می‌شناسند؟ این سوال انتهای آن باز بود و جدول ۱ پنج علامت نخست کسالت و خواب‌آلودگی را در حین رانندگی آورده است. ما درخواست کردیم که پاسخ‌دهندگان برای ما نظراتشان را درباره پنج علامت نخست خواب‌آلودگی فراهم نمایند تا نظرات کارشناسی را درباره چیزهایی که یک راننده در حین خواب‌آلودگی به آن توجه می‌کند، مشخص و ارزیابی شود.
جدول (۱):
رفتارها زمانهای گزارش گیری درصد عکس العمل آنها
بستن بی اختیار چشم ۹۹ ۳۵۰%
بی توجهی ۶۹ ۲۴۴%
خمیازه کشیدن ۴۶ ۱۶۳%
ناتوانی از قرار گرفتن در جاده ۴۴ ۱۵۶%
باز کردن کمربند ۳۳ ۱۱۷%
احساس خستگی ۳۳ ۱۱۷%
به نظر می‌رسد که یکی از فاکتورهای اولیه شرکت کننده با این تصادفات خواب‌آلودگی، این است که راننده نمی‌تواند یا نخواهد توانست تشخیص دهد که آنها در کسالت شدید هستند. به نظر می‌رسد که چشمان راننده بسته می‌شود و توجه‌اش سرگردان شدن و همیشه خمیازه می‌کشد. راننده دریافت می‌کند که کسل‌آلود است. به هر حال، بسیاری از مردم شاخص‌هایی را برای یک دلیل یا غیره چشم‌پوشی می‌کنند که احتیاجج به مطالعه بیشتر دارد. برای قسمت بعدی ما سوالات زیر را مطرح کردیم:
«لطفاً نسبت علاقه‌مندی و اعتقاد خودتان را به موارد زیر نشان دهید که کدامیک از فاکتورهای زیر کسالت و خواب‌آلودگی فردی را در حین رانندگی افزایش یا کاهش می‌دهند». درجه و مقیاس پاسخ به این سوال به شرح زیر است:
۱ قطعاً خواب‌آلودگی یا کسالت را افزایش خواهد داد.
۲ احتمالاً کسالت را افزایش خواهد داد.
۳ هیچ اثری ندارد.
۴ احتمالاً کسالت را کاهش خواهد داد.
۵ قطعاً کسالت را کاهش خواهد داد.
ما ۲۶ فاکتور رانندگی را بررسی نمودیم تا متوجه شویم که پاسخ‌دهندگان چه احساسی نسبت با مفهوم‌های رانندگی با شیوع بالای تصادفات خودرو در خواب‌آلودگی ارتباط نزدیکی دارد. این مفهوم شامل (ولی محدود نمی‌شود) شرایط رانندگی یکنواخت، مصرف الکل و رانندگی در شب می‌باشد. جدول ۲ مفهوم‌ها یا متن‌هایی را نشان می‌دهد که ما معانی پاسخ آنها را به صورت نزولی فهرست‌بندی نموده‌ایم.
جدول ۲: با توجه به اینکه یک متن یا مفهوم خاص خواب‌آلودگی یا کسالت را افزایش یا کاهش خواهد داد، رتبه‌های زیر آورده شده است:
ردیف حالت رانندگی رتبه
۱ رانندگی وارد شتابی می‌شود تا به یک نقطه خاصی برسد؛ ۴۱۷
۲ رانندگی را حالی که به حمام رفته‌اید را انجام دهید؛ ۴۱۶
۳ رانندگی را در بادهای شدید (۳۰-۴۰m.p.h) انجام دهید؛ ۳۹۲
۴ رانندگی در جاده دست‌اندازدار؛ ۳۹۲
۵ رانندگی در ترافیک سنگین؛ ۳۹۲
۶ رانندگی در مسیر ناشناخته؛ ۳۹۲
۷ رانندگی در بزرگراه با زیرگذرهای ساخت جاده؛ ۳۸۶
۸ رانندگی در جاده بادی؛ ۳۸۴
۹ رانندگی در طوفان و برف؛ ۳۷۷
۱۰ رانندگی با خودرویی که احتیاج به تعمیر ترمز دارد؛ ۳۷۵
۱۱ رانندگی در حالی که تلاطم هیجانی وجود دارد؛ ۳۷۴
۱۲ رانندگی در بارش شدید باران؛ ۳۶۹
۱۳ رانندگی با ترافیک متوسط؛ ۳۳۲
۱۴ رانندگی در بزرگراه تقسیم نشده؛ ۳۲۸
۱۵ رانندگی در بزرگراه روستایی دو بانده؛ ۳۱۱
۱۶ رانندگی در یک روز ابری؛ ۲۶۶
۱۷ رانندگی در بزرگراه تقسیم شده؛ ۲۵۸
۱۸ رانندگی با رادیوی نقص‌دار؛ ۲۵۶
۱۹ رانندگی در روز مرطوب و نمناک؛ ۲۴۷
۲۰ رانندگی در شب قبل از اواسط شب؛ ۲۲۸
۲۱ رانندگی در تاریکی؛ ۲۱۸
۲۲ رانندگی در جاده مستقیم؛ ۲۱۵
۲۳ رانندگی در ترافیک کم؛ ۲۱۵
۲۴ رانندگی با ۲-۱ شیشه آبجو یا شیشه‌های شراب؛ ۱۶۷
۲۵ رانندگی در شب بعد از اواسط شب؛ ۱۳۸
۲۶ رانندگی بعد از مصرف ۴-۳ شیشه آبجو یا شراب؛ ۱۲۰
جدول ۳، ۵ متن گزارش شده را درباره رانندگی نشان می‌دهد که احتمالاً کسالت یا خواب‌آلودگی را کاهش می‌دهد، در حالی که جدول ۴، ۵ متن گزارش شده درباره رانندگی را نشان می‌دهد که خواب‌آلودگی را در حین رانندگی افزایش می‌دهد. جدول ۳، پنج متن گزارش شده که احتمالاً در حین رانندگی کسالت و خواب‌آلودگی را کاهش می‌دهند:
جدول (۳)
ردیف حالت رانندگی رتبه
۱ رانندگی در حالی که شتاب به یک نقطه خاصی رسیده است؛ ۴۱۷
۲ رانندگی بعد از گرفتن یک حمام؛ ۴۱۶
۳ رانندگی در باد تند (۳۰-۴۰m.p.h)؛ ۳۹۲
۴ رانندگی در جاده دست‌انداز؛ ۳۹۲
۵ رانندگی با ترافیک سنگین. ۳۹۲
جدول ۴: پنج متم رانندگی گزارش شده که احتمالاً کسالت و خواب‌آلودگی را در حین رانندگی افزایش می‌دهد:
ردیف حالت رانندگی رتبه
۱ رانندگی بعد از مصرف ۴-۳ بطری آبجو و شیشه شراب؛ ۱۲۰
۲ رانندگی در شب بعد از اواسط شب؛ ۱۳۸
۳ رانندگی بعد از مصرف ۲-۱ شیشه آبجو یا شیشه‌های شراب؛ ۱۶۷
۴ رانندگی با ترافیک کم یا بدون ترافیک؛ ۲۱۵
۵ رانندگی در جاده مستقیم؛ ۲۱۵
از جدول ۴ به سادگی استنباط می‌شود که بدترین سناریویی برای تصادف خودرو تحت تحریک خواب‌آلودگی احتمالاً به صورت زیر است:
رانندگی در شب، در جاده مستقیم و رانندگی در ترافیک کم یا بدون ترافیک، رانندگی بعد از مصرف یک یا چند شیشه بطری مشروب الکلی، یک وضعیتی که کاملاً متداول است. برای قسمت بعدی پرسشنامه، ما از داوطلبین سوال زیر را پرسیدیم:
کدام یک از رفتارهای زیر احتمالاً سبب می‌شود سطح هوشیاری در راننده خسته یا خواب‌آلود افزایش یابد؟ لطفاً تخمین بزنید. مدت رفتارهایی که در مبارزه با رانندگی کسل کننده موثر باقی می‌مانند، برای تمام موارد که شما احتمالاً هوشیاری راننده را افزایش خواهید داد یا قطعاً هوشیاری راننده را افزایش می‌دهد؟
درجه ما از پاسخ‌ها به صورت زیر است:
۱ قطعاً هوشیاری راننده را افزایش نخواهد داد؛
۲ احتمالاً هوشیاری راننده را افزایش خواهد داد؛
۳ احتمال هوشیاری راننده را افزایش خواهد داد؛
۴ قطعاً هوشیاری راننده را افزایش خواهد داد؛
ما گزینه «بدون اثر» را در این زمان بکار نبردیم، زیرا ما می‌خواهیم پاسخ دهندگان را مجبور کنیم که یکی یا دیگری را برگزینند. جدول ۵ را ببینید که چندین صفحه می‌باشد. برای رتبه‌بندی پاسخ دهندگان (بوسیله معنی پاسخ) که رفتار خاصی را برمی‌گزینند که در راننده خواب‌آلود رفته سطح هوشیاری را افزایش خواهد داد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
