مقاله نقش گیرنده های NMDA در تحمل و وابستگی به مورفین در نواحی استریاتوم و پیشپیشانی مغز رت


در حال بارگذاری
23 اکتبر 2022
فایل ورد و پاورپوینت
2120
2 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله نقش گیرنده های NMDA در تحمل و وابستگی به مورفین در نواحی استریاتوم و پیشپیشانی مغز رت دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نقش گیرنده های NMDA در تحمل و وابستگی به مورفین در نواحی استریاتوم و پیشپیشانی مغز رت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش گیرنده های NMDA در تحمل و وابستگی به مورفین در نواحی استریاتوم و پیشپیشانی مغز رت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن مقاله نقش گیرنده های NMDA در تحمل و وابستگی به مورفین در نواحی استریاتوم و پیشپیشانی مغز رت :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

مطالعات گذشته تغییرات گیرنده های NMDA را در فرآیند تحمل و وابستگی به مورفین نشان داده اند. هدف: با توه به نقش برجسته گلوتامات و گیرنده هایش از جمله گیرنده های NMDA در ناحی مزوکورتیکولیمبیک در اعتیاد اوپیوئیدی، در این مطالعه نقش این گیرنده ها در نواحی پیش پیشانی و استریاتوم مغز رت بررسی شد. در راستای این هدف، پس از القای تحمل به مورفین در رتهای نر نژاد ویستار، تغییرات سطح بیان mRNA ی ژن NRI که زیر واحد پایه گیرنده های NMDA است، توسط RT-PCR نیمه کمی در نواحی پیش پیشانی و استریاتوم مغز رت در زمان های مختلف پس از ترک مورفین بررسی شد. مواد و روشها: جهت القای وابستگی به مورفین، ۷ روز متوالی دوز ۱۰mg/kh مورفین به رتها تزریق شد و با تست صفحه داغ، ایجاد تحمل به مورفین با بررسی خاصیت ضد دردی تأئید گردید. استخراج نواحی مغزی در گروههای آزمایشی مختلف در زمانهای ۱، ۳، ۷ ، ۱۴ و ۲۱ روز پس از آخرین تزریق مکرر مورفین و در گروه کنترل نیز ۱ روز پس از آخرین تزریق ۷ روزه ی سالین (۱ml/kg) انجام شد و سپس بیان ژن NR1 در سطح mRNA بررسی گردید. نتیجه تحقیق: بیان RNA ی ژن NR1 در فاصله ۱ روز پس از آخرین تزریق مکرر مورفین در ناحیه استریاتوم افزایش معنی دار و در ناحیه پیش پیشانی کاهش معنی دار نشان داد. در فواصل ۳، ۷، ۱۷ و ۲۱ روز پس از آخرین تزریق مکرر مورفین نیز، سطح بیان ژن در هر دو ناحیه تفاوت معنی دار با گروه کنترل نشان نداد و به عبارت دیگر بیان ژن تقریباً به حالت پایه بازگشت.

  راهنمای خرید:
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.