مقاله زیرواحد B توکسین حساس به حرارت باکتری اشرشیاکلی به عنوان ادجوانت در واکسیاسیون با پروتئینهای نوترکیب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله زیرواحد B توکسین حساس به حرارت باکتری اشرشیاکلی به عنوان ادجوانت در واکسیاسیون با پروتئینهای نوترکیب دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله زیرواحد B توکسین حساس به حرارت باکتری اشرشیاکلی به عنوان ادجوانت در واکسیاسیون با پروتئینهای نوترکیب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله زیرواحد B توکسین حساس به حرارت باکتری اشرشیاکلی به عنوان ادجوانت در واکسیاسیون با پروتئینهای نوترکیب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله زیرواحد B توکسین حساس به حرارت باکتری اشرشیاکلی به عنوان ادجوانت در واکسیاسیون با پروتئینهای نوترکیب :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

ایمن زایی ضعیت واکسنهای نوترکیب نسل جدید استفاده از ادجوانت مناسب را ضروری ساخته است. زیرواحد B توکسین حساس به حرارت باکتری اشرشیا کلیانتروتوکسیژنیک (LT) به عنوان یک ادجوانت مؤثر شناخته شده است. توکسین LT شامل یک زیراحد فعال آنزیمی (LTA) و زیرواحد پنتامری (LTB)B است. این توکسین به عنوان یی از تعدیل کننده های سیستم ایمنی به طور گسترده ای مودر مطالعه قرار گرفته است. به منظور اجتناب از سمیت مرتبط با توکسین طبیعی و حفظ خصوصیات ادجوانتی آن، جداسازی LTB و ساخت موتانهای غیرسمی LT به نظر مناسب می رسد. هدف این مطالعه تولدی پروتئین نوترکیب LTB و بررسی ویژگی ادجوانتی آن در تجویز به همراه یک آنتی ژن دیگر است. در این تحقیق زیرواحد اصلی فیمبریه CS3 باکتری ETEC به عنوان آنتی ژن مدل انتخاب شد. ژنهای کد کننده LTB و CStH در E.coli کلون شدند. بیان پروتئینهای نوترکیب در میزبان E.coli BLDE3 توسط IPTG،القا و با استفاده از SDS-PAGE تأئید شد. ستون کروماتوگرافی تمایلی Ni-NTA برای تخلیص پروتئینها مورد استفاده قرار گرفت. LTB با پروتئین نوترکیب CStH ترکیب و به گروههای موشی نژاد Balb/C تزریق شدند و از این طریق ویژگی ادجوانتی LTB مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت تیتر آنتی بادی توسط تست الایزا سنجش شد. اضافه نمودن LTB به طور قابل توجهی پاسخ آنتی بادی را در موشهای دریافت کننده ی آنتی ژن در مقایسه با موشهای کنترل افزایش داد. نتای نشان داد که با استفاده از LTB می توانیم تعداد دفعات تزریق را کاهش بدهیم و از طرفی به تیترهای مطلوب آنتی بادی دست پیدا کنیم.