مقاله اثر بذرمال و تغذیه برگی کودهای زیستی و آلی بر برخی صفات زراعی ذرت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر بذرمال و تغذیه برگی کودهای زیستی و آلی بر برخی صفات زراعی ذرت دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر بذرمال و تغذیه برگی کودهای زیستی و آلی بر برخی صفات زراعی ذرت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر بذرمال و تغذیه برگی کودهای زیستی و آلی بر برخی صفات زراعی ذرت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر بذرمال و تغذیه برگی کودهای زیستی و آلی بر برخی صفات زراعی ذرت :

تعداد صفحات:۱۲

چکیده:

به منظور بررسی واکنش برخی از صفات ذرت به کاربرد تیمار بذری و استعمال برگی کودهای آلی و زیستی ، آزمایشی با ۱۱ سطح تیماری در قالب بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه در سال ۱۳۹۰ اجرا شد. تیمارها شامل کودهای آلی با نام های تجاری هیومکس (حاوی ماده آلی اسید هیومیک)، بیومکس (حاوی مواد ریز مغذی و مواد آلی)، مارمارین (حاوی نوعی جلبک و مواد ریز مغذی)، کود زیستی نیتروکسین (حاوی باکتری های ازتوباکتر و آزوسپیریلوم)، آب و شاهد بودند. تیمارها به دو روش بذر مال و استعمال برگی اعمال شدند. نتایج نشان داد که ارتفاع گیاه، وزن هر بلال، وزن خشک بوته و عملکرد بیولوژیک در هر دو روش تیمار بذر و استعمال برگی دارای اختلاف معنی داری نسبت به شاهد بودند. کاربرد نیتروکسین به صورت تیمار بذری بیشترین ارتفاع گیاه (۲۴۲/۱ سانتی متر) را دارا بود در حالی که کمترین میزان آن (۱۹۳/۳ سانتی متر) در تیمار شاهد بدست آمد. گیاهان محلول پاشی شده با هیومکس بیشترین قطر ساقه (۳/۴ سانتی متر) را دارا بودند و ک مترین میزان آن (۲ سانتی متر) در تیمار شاهد بدست آمد. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که، کاربرد هیومکس به صورت استعمال برگی بیشترین عملکرد بیولوژیک (۳۰۵۵۴ کیلوگرم در هکتار) را دارا بود در حالی که کمترین میزان آن (۲۰۵۵۶ کیلوگرم در هکتار) در تیمار شاهد بدست آمد. در واقع کاربرد هیومکس به صورت استعمال برگی عملکرد بیولوژیک را ۳۲/۸% درصد نسبت به شاهد افزایش داد.