مقاله ارزیابی ارتباط شاخص های تنوع زیستی گیاهان کشاورزی با عوامل اکولوژیک- جغرافیایی (مطالعه موردی: منطقه شکار ممنوع قراویز)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی ارتباط شاخص های تنوع زیستی گیاهان کشاورزی با عوامل اکولوژیک- جغرافیایی (مطالعه موردی: منطقه شکار ممنوع قراویز) دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی ارتباط شاخص های تنوع زیستی گیاهان کشاورزی با عوامل اکولوژیک- جغرافیایی (مطالعه موردی: منطقه شکار ممنوع قراویز)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی ارتباط شاخص های تنوع زیستی گیاهان کشاورزی با عوامل اکولوژیک- جغرافیایی (مطالعه موردی: منطقه شکار ممنوع قراویز)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی ارتباط شاخص های تنوع زیستی گیاهان کشاورزی با عوامل اکولوژیک- جغرافیایی (مطالعه موردی: منطقه شکار ممنوع قراویز) :

تعداد صفحات:۱۲

چکیده:

تنوع زیستی کشاورزی یک جزء ضروری ولی فراموش شده برای پایدار کردن آینده است. در این مطالعه، سیستم های کشاورزی سه روستا در داخل منطقه شکار ممنوع قراویز و چهار روستا در مجاورت این منطقه از نظر تنوع زیستی گیاهان کشاورزی و عوامل تأثیر گذار بر آن مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری اطلاعات منطقه از طریق مشاهده مستقیم، مصاحبه و پرسشنامه های نیمه ساختاری ا نجام گردید. در کل دو منطقه ۱۷ گونه ی زراعی مورد کشت و کار قرار گرفته که متوسط شاخص غنای گونه های زراعی منطقه قراویز میانگین ۲/۹۱ گونه و روستاهای حاشیه ای آن ۳ گونه بود که نشان دهنده ی وضعیت بهتر روستاهای حاشیه ای می باشد. شاخص شانون- وینر برای منطقه قراویز ۰/۸۴ و روستاهای حاشیه ای ۰/۷۷ بدست آمد. رابطه ی بین فاصله روستاها تا رودخانه با متوسط شاخص های غنای گونه ای، شانون- وینر، یکنواختی و سمپسون معنی دار بود که رابطه ی آن با شاخص های غنای گونه ای، شانون و یکنواختی منفی بود ولی رابطه ی آنب ا شاخص سیمپسون مثبت بوده یعنی با افزایش فاصله از رودخانه میزان این شاخص نیز افزایش می یابد. رابطه ی بین فاصله تا شهر و ارتفاع با هیچ یک از شاخص های تنوع معنی دار نگردید بدین معنی ک ه تنوع زیستی کشاورزی در کل منطقه مورد مطالعه تحت تأثیر دو فاکتور مذکور قرار نمی گیرد. در کل می توان نتیجه گرفت که در این منطقه با کاهش فاصله نسبت به رودخانه تنوع گونه های زراعی افزایش می یابد و با افزایش منابع آب تنوع را افزایش داد، که پایداری تولیدات کشاورزی را به همراه دارد.