مقاله نقش و جایگاه فرهنگ در کشاورزی پایدار مناطق روستایی (مطالعه موردی: روستاهای بخش جعفرآباد شهرستان قم)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله نقش و جایگاه فرهنگ در کشاورزی پایدار مناطق روستایی (مطالعه موردی: روستاهای بخش جعفرآباد شهرستان قم) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نقش و جایگاه فرهنگ در کشاورزی پایدار مناطق روستایی (مطالعه موردی: روستاهای بخش جعفرآباد شهرستان قم)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش و جایگاه فرهنگ در کشاورزی پایدار مناطق روستایی (مطالعه موردی: روستاهای بخش جعفرآباد شهرستان قم)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نقش و جایگاه فرهنگ در کشاورزی پایدار مناطق روستایی (مطالعه موردی: روستاهای بخش جعفرآباد شهرستان قم) :

تعداد صفحات:۲۴

چکیده:

برقراری ارتباط بهینه و منطقی با محیط بهره برداری کشاورزی مستلزم تسلط فرهنگی پایدار در باور و رسوم مردم جوامع محلی میباشد. زیرا اگر کشاورزی پایدار را مدیریت بهره برداری بهینه از زمین بواسطه فرهنگ انسانی در جوامع محلی بدانیم، دستیابی به اینمهم مستلزم برقراری رفتاری منطقی در سایه فرهنگی پایدار می باشد. از این رو مقاله حاضر سعی دارد با رویکردی جامع و با روشتوصیفی- تحلیلی به بررسی و جایگاه فرهنگ و عوامل فرهنگی در کشاورزی پایدار ۲۰ سکونتگاه روستایی بخش جعفرآباد شهرستانقم بپردازد. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه، حجم نمونه ۳۵۵ نفر و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های مناسب SPSS انجام شده است. بررسی ها نشان می دهد که وضعیت کشاورزی پایدار با میانگین ۳/۰۸ در حد متوسط ارزیابی می شود. در این بین نتایج بدست آمده بیانگر آن است که ارتباط مستقیمی بین عوامل فرهنگی و عدم دستیابی به کشاورزی پایدار وجود دارد. در واقععدم شکل گیری آگاهی های پایدار در جوامع محلی و عدم تسلط رفتار پایدار در بهره بردای از منابع عامل اصلی غلبه وضعیت ناپایداردر کشاورزی نواحی روستایی می باشد. در مورد کشاورزی پایدار باید فرهنگ سازی کنیم و این فرهنگ سازی باید به اصلاح دیدگاهدولتیان در این زمینه، اصلاح نگرش جوامع محلی و مردم برای درک احساس مالکیت و مسئولیت بیشتر، مشارکت جوامع محلی درمدیریت و حرکت به سوی دانشی شدن جامعه صورت گیرد.