مقاله در مورد سکته قلبی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد سکته قلبی دارای ۸۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد سکته قلبی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد سکته قلبی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد سکته قلبی :

سکته قلبی

مقدمه
بیماری شریانهای کرونری در طی چندن سال ایجاد می‏شود و می‏تواند منجر به بروز آنژین قلبی، سکته قلبی و مرگ ناگهانی شود. بیماری کرونری قلب، شایع‏ترین علت مرگ و میر در انگلستان می‏باشد اکثر افراد، در اطراف خود کسانی را می‏شناسند که دچار سکته قلبی شده‏اند و بعضی ا زآنها هیچگونه علامتی از قبل نداشته‏اند. بیماری کرونری قلب در طی ۵۰ سال گذشته شیوع

بیشتری پیدا کرده که ما بعضی ا زعلل این افزایش را می‏دانیم. هدف از تألیف این کتاب دادن اطلاعاتی در مورد این بیماری به شما می‏باشد تا اگر به این بیماری دچار هستید، چه کارهایی را می‏توانید انجام دهید و یا برای پیشگیری از آن، چه اقداماتی باید صورت پذیرد.

برای توصیف و شرح بیماری کرونری قلب و اثرات آن بر روی قلب، از اصطلاحات مختلفی استفاده می‏شود. این اصطلاحات عبارتند از : بیماری ایسکمیک قلب، ترومبوز کرونری، آنفارکتوس میو‏کارد MI ) ) و سکته قلبی.
بیماری کرونری قلب می‏تواند باعث انواع مختلفی از مشکلات شود که مام این مشکلات به علت عدم اکسیژن رسانی کافی به عضله قلب ایجاد می‏شوند. شایع‏ترین این مشکلات عباتند از :
• آنژین : درد سینه در هنگام انجام فعالیت ایجاد می‏گردد. هر گونه فعالیتی می‏تواند باعث روز این درد سینه (آنژین) شود. وقتی فرد استراحت می‏کند، این درد سینه بهبود می‏یابد.
• سکته قلبی : درد شدید سینه که براثر مرگ یک قسمت عضله قلب در هنگامی که خون‏رسانی به آن قسمت به طور کامل متوقف شده است، در سکته قلبی رخ می‏دهد.
• نارسایی قلبی : تنگی نفس و ورم کردن مچ پاها به علت عدم

تلمبه کردن مناسب قلب و نارسایی قلب ایجاد می‏شود.
• نامنظم شدن ریتم قلب (آریتمی) : بی‏نظمی در ضربانهای قلب می‏تواند سبب تنگی نفس و طپش قلب شود.
بیماری کرونری، تنها بیماری‏ای نیست که باعث گرفتار شدن قلب می‏شود، اما مهم‏ترین بیمار‏ی‏‏ای است که قلب را دچار مشکل می‏سازد. سایر مشکلات قلب عبارتند از:
• بیماری‏های مادرزادی قلب : غیر طبیعی بودن شکل قلب که از لحضه تولد در کودک وجود دارد.
• کـاردیومیوپاتی‏ها : بیماریهایی هستند که عضلات قلب را دچا رمشکل می‏سازند.
• بیماریهای دریچه‏ای قلب : اختلال در هر یک از چهار دریچه‏ای که در قلب وجود دارد می‏تواند منجر به مشکلاتی گردد که به آنها بیماریهای دریچه‏ای قلب گفته می‏شود.

فرق می‏کند. این بیماری در کشورهای پیشرفته اروپایی، آمریکایی و استرالیا از شیوع زیادی برخوردار است اما در کشورهای عقب مانده جهان سوم، تعداد افراد مبتلا به بیماری کرونری قلب بسیار کمترمی‏‏باشد. به نظرمی‏رسد که این وضعیت به علت نحوه زندگی این افراد ایجاد می‏شود به طوری که افرادی که از کشورهای عقب مانده جهان سوم به کشورهای پیشرفته مهاجرت می‏کنند نسبت به سایر افراد کشور مادرشان، بیشتر دچار بیماری کرونری قلب می‏شوند. برای مثال، هندیهای که به انگلستان مهاجرت کرده‏اند بیشتر به بیماری کرونری قلب مبتلا می‏شود.

درخود قاره اروپا هم از شیوع بیماری کرونری قلب، تفاوتهایی بین کشورهای مختلف آن وجود دارد. در جنوب اروپا، معمولاً این بیماری کمتر از کشورهای شمال اروپا ( اسکاندیناوی ) و انگلستان است که یک علت آن، نحوه رژیم غذایی مدیترانه‏ای می‏باشد. بسیاری از افراد عقیده دارند که رژیم غذایی مدیترانه‏ای که حاوی مقادیر زیادی سبزیجات تازه، سالاد، میوه، ماهی و مقدار نسبتاً کمی گوشت قرمز و لبنیات می‏باشد، می‏تواند در مقابل بروز بیماریهای قلبی، اثر حفظتی داشته باشد. گر چه

توصیفاتی از بیماری کرونری قلب در گذشته‏های دور توسط پزشکان بیان می‏شد، اما تا بعد از جنگ جهانی دوم به عنوان یک بیماری شایع مطرح نبود. از بعد از جنگ جهانی دوم ، میزان بیماری کرونری قلب بخصوص در مردان جوان افزایش یافت. در ایالات متحده آمریکا ، حداکثر این افزایش درسال ۱۹۷۰ رخ داد و سپی میزان آن تا امروز درحال پایین آمدن است.

همچنین در استرالیا، نیوزیلند و بریتانیا، این میزان در حال کاسته شده است. متأسفانه درکشورهای بلوک شرق سابق و روسیه، میزان شیوع بیماری کرونری قلب به طور سریعی امروزه در حال افزایش می‏باشد.
گفتن این مطلب، غلو نمی‏باشد که امروزه اکثر تخت‏های بیمارستانی در بریتانیا توسط بیمارانی که به نحوی به تصلب شرایین (سفت شدن رگها) دچار هستند،پرشده است وشایع‏ترین نوع این بیماری نیز بیماری کرونری قلب می‏باشد.بیماری کرونری قلب از مجموع‏تمام انواع سرطان‏ها شیوع بیشتری دارد. این بیماری در افراد مسن بیشتر شایع است و در مردها نیز چها برابر بیشتر از زن‏ها شیوع دارند. در مردان جوان ، بعد از تصادفات، بالاترین علت مرگ، بیماری کرونری قلب می‏باشد.
چرا بیماری کرونری قلب این قدر درکشورهای پیشرفته شایع می‏باشد؟ هیچ کسی به طور مطمئن علت این موضوع را نمی‏داند، اما رژیم غذایی، استعمال دخانیات، عدم تحرک کافی و محرومیتهای به نظر می‏رسد که از عوامل مهم شیوع زیاد این بیماری در جوامع غربی باشد.

درمان های جدید :
در طی ۱۰ سال گذشته، پیشرفتهای زیادی در درمان بیماری کرونری قلب پدید آمده است.
داروهای جدیدی مثل داروهای از بین برنده لخته خون که بعد از سکته قلبی استفاده می‏شود
ساخته شده است. همچنین داروهای خوبی برای آنژین و پایین آوردن کلسبرول خون بوجود آمده است و نیز مطالب بیشتری در مورد داروهای قدیمی مثل بتابلوکرها و آسپیرین کشف شده است. این داروها نه تنها می‏توانند برای تسکین علایمی مثل درد استفاده شوند بلکه باعث بهبود تغییرات بیماری نیز می‏شوند.

با این حال بزرگترین پیشرفت، در جراحی قلب و آنژیو پلاستی ایجاد شده است. جراحی بای‏پَس ( CABG یا پیوندی بای پس شریان کرونری ) می‏تواند باعث تغییر در زندگی بیمارن دچار آنژین قلبی شده و در تبعصی موارد همچنین موجب کاهش خطر ایجاد سکته‏های قلبی بعدی می‏گردد. آنژیوپلاستی روشی است که با استفاده از یک بالون (بادکنک) کوچک، رگهای باریک شده و یا مسدود شده، گشاد می‏گردند. این روش می‏تواند بسیار مؤثر باشد، بخصوص امروزه که از استنت‏های سیمی باریک برای باز باقی ماندن شریانها استفاده می‏گردد.

تمام این مطالب،خبرهای خوبی هستند برای کسانی که دچار مشکلات قلبی شده‏اند،اما هدف ما باید پیدا کردن علل شیوع زیاد بیماری کرونری قلب و سعی در جلوگیری از ابتلاء به آن باشد.

قلب یک تلمبه عضلانی است که در سینه قرار دارد و بطور مداوم در حال کار کردن و تلمبه زدن است. قلب بطور شبانه‏روزی خون را به سرتاسر بدن تلمبه می‏کند در حدود ۱۰۰۰۰۰ بار در روز قلب ضربان می‏کند. برای اینکه قلب بتواند این کار سنگین را انجام دهد، نیاز دارد که توسط شریانهای کرونری، به عضله خودش هم خونرسانی مناسبی صورت پذیرد.

قلـب چگونـه کـار می‏کنـد؟
عملکرد اصلی قلب،تلمبه کردن خون قرمز و روشن که حاوی مقادیر زیادی اکسیژن و مواد غذایی است از طریق شریانها یبزرگ به سرتاسر بدن می‏باشد. وقتی اکسیژن این خون توسط بافتها برداشته شد، وریدها خون فاقد اکسیژن کافی را که به رنگ تیره‏تری در آمده است ار دوباره به قلب بر می‏گردانند. قلب دارای دو قسمت می‏‏باشد که هر قسمت آن به صورت یک تلمبه جداگانه عملب می‏کند.

ساختمان داخلی قلب
این شکل نشان دهنده دوجفت حفره قلب می‏باشد (یعنی دهلیز و بطن راست و چپ ). هر جفت حفره به صورت یک تلمبه مجزا عمل می‏کند. یک دریچه در قسمت خروجی هر حفره وجود دارد که از برگشت خون درمسیر غلط جلوگیری می‏کند.
را که اصطلاحاً “ دهلیز“ می‏نامند، به صورت جمع کننده خون ورودی به قلب عمل می‏کنند و حفره‏های پایینی که به آنها “بطن“ گفته می‏شود، با انقباض خود باعث می‏شوند که خون از قلب به بیرون تلمبه شود قسمت راست قلب، خونهایی را که از وریدهای تمام بدن می‏آید را گرفته وبه سمت ریه‏ها تلمبه می‏کند تا اکسیژن ریه‏‏ها بتوانند وارد این خون شوند. قسمت چپ قلب، خونی را که از ریه‏ها خارج می‏شود راگرفته و سپس آن را به تمام قسمتهای بدن می‏فرستد تا نیازهای اکسیژن آنها را بر طرف نماید.
برای اینکه به همه اعضاء و عضلات بدن برسد، باید با فشار زیادی تلمبه گردد. شما وقتی یک شریانتان بریده می‏شود، می‏بینید که خون با چه فشاری به بیرون فوراه می‏زند. برای اینکه این تلمبه زدن با قدرت کافی انجام شود، عضلات قلب باید خیلی قوی باشند و هیچگاه مثل سایر عضلات ( مثلاً عضلات پاها ) دچار خستگی نگردند. بنابراین، عضلات قلب نیاز دارند که خودشان به خوبی خونرسانی خود عضلات قلب، توسط شریانهای کرونری و شاخه‏های آنها صورت می‏پذیرد.

تصلب شرایین ( سفت شدن شریان‏ها)، آترواسکلروز و آتروما (Atheroma) همگی یک چیز هستند. وقتی که شما به دنیا می‏آیید، رگهای خونی شما قابلیت ارتجاعی و الاستیک خوبی داشته و خون می‏تواند به راحتی از داخل آنها عبور نماید. اما بعد از چند سال، چربی‏ها شروع به رسوب کردن دردیواره رگهای شریان‏ها می‏کنند این رسوبها کم‏کم خود را به صورت توده‏ای ایجاد کرده، شریانها را تنگ نموده و باعث می‏شوند که جریان خون شریان‏ها کاهش یابد.

وسعت این تغییرات و میزان بروز آنها، بستگی به مقدار چربی که در خون وجود دارد ( بویژه کلسترول LDL ) در افراد مختلف، متفاوت می‏باشد افرادی که دارای میزان بالایی از کلسترول LDL درخونشان هستند، احتمال بیشتری دارد که به آترومای شدید دچار شوند،اما بعضی از تغییرات ممکن است وقتی که سن ما به میانسالی می‏رسد در همه ما ایجاد شوند.
همچنان که قطعات آتروما افزایش می‏یابد، دیواره شریانها ضخیم‏تر و ضعیف‏تر شده و به تدریج باعث کاهش عبور جریان خون از آنها می‏شود این روند می‏تواند درهر عضوی از بدن ایجاد شود، بنابراین آتروما شریانهای مغز ممکن است منجر به بروز سکته مغزی شود، آترومای شریانهای دست و پا می‏توانند موجب قانقاریا و قطع عضو گردند و نیز آترومای شریانهای کرونری قلب می‏تواند منجر به سکته قلبی شود.
روند سفت شدن شریانه ( تصلب شرایین ) به طور تعجب انگیزی می‏توانند به صورت تکه‏تکه در سراسر بدن و بخصوص در شریانهای کرونری ایجاد شوند. باریک شدن می‏تواند فقط در تمام یک شریان یا قسمتی از یک شریان ایجادشود و این موضوع می‏تواند در نحوه تصمیم‏گیری برای درمان آن بسیار اهمیت داشته باشد.
در بیماری کرونری قلب، پزشکان اغلب به بیمارن خود می‏گویند که یک، دو یا سه رگ قلب آنها دچار مشکل شده است. درمواردی که آنها می‏گویند سه رگ دچار مشکل شده است منظور این است که دو شاخه اصلی شریان کرونری چپ به همراه شریان کرونری راست گرفتار شده است. معمولاً گرفتاری یک یا دو شریان کرونری را می‏توان با استفاده از داروها با آنژیوپلاسی درمان نمود، اما وقتی که هر سه شریان کرونری دچار مشکل هستند، معمولاً نیاز به عمل جراحی “بای پَس“ می‏باشد.

تـرومبـوز

ترومبوز یک اصطلاح پزشکی است که به معنی “لخته“ می‏باشد لخته یک فرایند طبیعی بدن است که درهنگامی که ما زخمی می‏شویم و خونریزی می‏کنیم، باعث می‏گردد که خونریزی ما متوقف شود. در مواقعی که لخته‏های ناخواسته در بدن ایجاد می‏شود، ضد انعقادها و رقیق کننده‏های طبیعی خون که درگردش خون وجود دارند، این لخته‏ها را به طور طبیعی از بین می‏برند.
وقتی که یک رگ خونی آسیب می‏بیند، یک مجموعه از مواد شیمیایی در بدن ترشح می‏شوند که باعث تشکیل یک لخته و بند آمدن خون از رگ می‏گردد. دربیمای کرونری قلب، یک لخته خون تشکیل می‏شود که علت آن آسیب خارجی به رگ نمی‏باشد بلکه بر اثر صدماتی که چربی‏ها به دیواره داخلی رگ وارد می‏کنند، لخته تشکیل می‏شود.
بطور طبیعی، دیواره داخلی پوشاننده رگها صافل بوده و باعث ایجاد لخته نمی‏گردد. وقتی که آتروما ایجاد می‏شود دیواره رگها دیگر صاف نبوده و د رسطح آن شکافهایی ایجاد می‏گردد.

سلولهای کوچک خون به نام “پلاکتها“ به این شکافها چسبیده و به پرُ کردن آنها کمک می‏کند. اگر این شکافها کوچک باشند هیچ مشکلی پیدا نخواهد شد،اما وقتی شریانها باریک می‏شوند حتی یک لخته کوچک هم می‏تواند در جلوگیری از عبور جریان خون مؤثر باشد. امروزه ما می‏دانیم که چنین فرایند، باعث بدتر شدن ناگهانی آنژین‏ها می‏شود که اصطلاحاً به آن “آنژین ناپایدار“ گفته می‏شود. در

یک سکته قلبی یک فرایند نسبتاً متفاوت باعث ایجاد مشکل می‏گردد. رسوبات چربی در شریان‏ها فقط حاوی چربی نمی‏باشند، بلکه توسط بافتهای آسیب دیده که بوسیله خود کلسترول ایجاد شده نیز محاصره شده‏اند. به همین دلیل در بالای رسوبات چربی ،یک کلاهک سفت فیبروز ایجاد می‏شود. هرگونه استرس یا فشار ناگهانی می‏تواند باعث جدا شدن این کلاهک شده و موجب یک منطقه وسیع‏ترِ آسیب دیده در دیواره شریان شود. این وضعیت می‏تواند باعث

نحوه پیدایش ترومبوز
فرایند ترومبوز (تولید لخته خون ) ممکن است در اثر وارد آمدن آسیب به دیواره رگهای خونی شروع شود. لخته‏ای که در این موارد ایجاد می‏گردد ممکن است باعث انسداد جریان خون در رگ شود.
تشیکل لخته‏های بزرگتری شده که معمولاً شریان را مسدود می‏شازد. در چنین مواقعی خون نمی‏تواند از این لخته عبور کرده و به عضلات قلب برسد و در نتیجه، آن قسمت از عضله قلب خواهدمرد.
بنابراین، ترومبوز یکی از مشکلات اصلی در بیماری کرونری قلب می‏باشد. ترومبوز،علت بروز اکثر موارد بدتر شدن ناگهانی آنژین و اکثر سکته‏های قلبی می‏باشد. همانگونه که بعداً خواهیم دید، درمانهای جدیدتر و مؤثرتر بیماری کرونری قلب با اثر بر روی از بین بردن این لخته‏ها و جلوگیری از تشکیل مجدد آنها، کار خود را انجام می‏دهند. داروهای گران قیمت و پیچیده‏ای که می‏توانند در یک سکته قلبی باعث حل شدن این لخته‏ها شوند و نیز داروهای ساده و ارزان قیمتی مثل آسپرین که می‏توانند از تشکیل این لخته‏ها جلوگیری کنند، امروزه در دسترس هستند .

پزشکان امروزه در تلاش هستندکه بفهمند چه عواملی باعث می‏شوند که بعضی از افراد نسبت به بقیه، بیشتر به این لخته‏ها دچار ‏شوند. تمایل بیشتر به لخته‏سازی در بعضی افراد ممکن است یکی از دلایلی باشد که چرا مردم بریتانیا بیشتر مستعد ابتلاء به بیماری کرونری قلب هستند.

سـکـتـه قـلـبـی
وقتی که در یک بیمار دچار بیماری کرونری قلب، شریانهای کرونری به علت ایجاد لخته یا ترومبوز مسدود می‏شوند، سکته قلبی ایجاد می‏گردد. عضله قلب که هب ان اصطلاحاً “میوکارد“ گفته می‏شود، به علت نرسیدن خون و اکسیژن به آنها دچار دردهای شدیدی می‏شوند که ره لحضه بر مقدار این دردها افزوده می‏گردد. در صورتی که این لخته خون به سرعت از بین نرود، بعد از ۵ تا ۱۰ دقیقه، آن قسمت از عضله قلب که از اکسیژن و خون محروم می‏شود، خواهد مرد. این حالت در سکته قلبی یا آنفارکتوس میوکارد دیده می‏شود.

وسعت واقعی سکته قلبی و میزان عضلاتی که در این موارد آسیب می‏بینند به عوامل مختلفی بستگی دارد. اولین عامل،اندازه شریان می‏باشد. هر چه شریانی که مسدود می‏شود، بزرگتر باشد وسعت بیشتری از عضله قلب آسیب می‏بیند. دومین عامل این است که وقتی سایر شریانهای کرونری هم دچار مشکل باشند،وسعت آسیب بیشتر خواهد بود بالاخره اینکه،وسعت سکته قلبی بستگی به این خواهد داشت که آیا منطقه دچار آسیب، دارای رگهای اضافی هم بوده است یا خیر.

در سکته قلبی چه اتفاقی رخ می‏دهد
در یک سکته قلبی، یکی از شریانهای کرونری به طورناگهانی به وسیله گیر کردن یک لخته در آن مسدود می‏گردد و باعث می‏شود که به یک قسمت از عضله قلب، خون نرسد.
اگر این رگهای اضافی، به منطقه آسیب دیده بتوانند خونزسانی کنند، صدمات کمتری ایجاد خواهد شد. تمرین‏های ورزشی منظم، باهث تحریک تشکیل این رگهای اضافی در قلب می‏شوند، و به همین دلیل است که چرا این تمرینات ورزشی می‏توانند نقش مهمی در درمان بیماران کرونری قلب داشته باشند.
اثر فوری آسیب دیدن عضلات قلب، بغیر از ایجاد درد،آن است که قلب دیگر نمی‏تواند مانند سابق به خوبی عمل تلمبه کردن خون را انجام دهد و درنتیجه فشار خون شدیداً پایین آمده و موجب غش کردن، عرق ریزش و تهوع می‏شود. مشکل اصلی دیگزی که در مراحل اولیه آسیب دیدن قلب ایجاد می‏شود، آن است که عضله آسیب دیده می‏تواند باعث بروز بی‏نظمی‏هایی در ریتم ضربان قلب بشود که اصطلاحاً یه آن “آریتمی قلبی“ گفته می‏شود. این بینظمی‏ها می‏توانند تهدید کننده حیات بوده و منجر به “ایست قلبی“ شوند. به خاطر خطراتی که این آریتمی‏ها می‏توانند ایجاد کنند، اهمیت زیادی دارد که افرادی که دچار سکته قلبی می‏شوند، د ر۴۸ ساعت او لپی از سکته ،؟ در بخش مراقبتهای قلبی ( سی‏سی‏یو CCU ) به دقت تحت نظر باشند

.
خوشبختانه بعد از ۲ یا ۳ روز که از سکته قلبی گذشت، احتمال وقوع چنین آریتمی‏های خطرناکی نادر است و می‏توان بعد از این مدت بیمار را از بخش سی‏سی‏یو به بخش عمومی بیمارستان منتقل کرد و سپس به خانه فرستاد. بعد از بروز یک سکته قلبی، بدن شروع به ترمیم قسمتها یآسیب دیده می‏کند. سلولها از قسمت عضله مرده یا آسیب دیده برداسته می‏شوند و بافت فیبروز تشکییل می‏شود. این مراحل حدود ۶ تا ۸ هفته طول خواهد کشید.بافتی که در محل آسیب ایجاد می‏شود، قوی می‏باشد اما متأسفانه عضله قلبی که از دست رفته است دیگر نمی‏تواند جایگزین شود

و درنتیجه قلب ضعیف‏تر می‏گردد. اکثر افرادی که یک سکته قلبی کوچک داشته‏اند. تفاوت چندانی نسبت به قبل از سکته قلبی احساس نخواهند کرد. گر چه اگر یک قسمت بزرگ از عضله قلب دچار صدمه شود، اندازه قلب بزرگترشده و دیگر نمی‏تواند به خوبی عمل تلمبه زدن خود را انجام دهد. این حالت را اصطلاحاً “نارسایی قلبی“ می‏گویند.

نتیجه نهایی
نارسایی قلبی می‏تواند براثر بسیاری از بیماریهایی که قلب را گرفتار می‏سازد ایجاد شود( بویژه در بالا بودن فشار خون )، اما د رکشورهای پیشرفته غربی، بیماری کرونری قلب مهمترین علت ایجاد نارسایی قلبی می‏باشد. وقتی که قلب نمی‏تواند به خوبی تلمبه بزند، ریه‏ها دچار احتقان و پر خونی شده و تنگی نفس ایجاد می‏شود. برای سالیان درازی، اساس درمان این افراد،استفاده ا زداروهای “ مُدر“ بود که باعث افزایش ادرار میشد تا این آب اضافی از بدن خارج گردد. با این حلا امروزه از داروهیا جدیدی که اصطلاحاً به آنها “مهارکننده‏های آنژیم مبدل آنژیوتانسین“ یا بطورخلاصه‏تر “مهار کننده‏ه‏های ACE“ گفته می‏شود، استفاده می‏گردد که بسیار مؤثر تر از داروهای قبلی می‏باشند.

نیتجه دیگری که به علت بافت فیبروز در عضله قلب ایجاد می‏شود، تداخل آن با فرآیند الکتریکی قلب است که طور طبیعی باعث ریتم طبیعی ضربان قلب می‏شود و در چنین مواردی منجر به بی‏نظمی‏هایی در ضربان قلب می‏گردد. مهم‏ترین بی‏نظمی قلبی که رد این مواقع ایجاد می‏شود را اصطلاحاً “فیبریلاسیون دهلیزی“ می‏نامندکه معمولاً با داروی “دیگوکسین“ آن را درمان . می‏کنند دیگوکسین یک داروی قدیمی است که از گل‏انگشتانه بدست می‏آید. سایر بی‏نظمی‏های قلب را می‏توان با داروهایی مثل بتابلوکرها و نیز داروهای جدیدتر درمان نمود.

اثرات بالا رفتن سن
بیماری کرونری قلب، یک بیماری تدریجی و غیر قابل پیش‏بینی می‏باشد. رسوب چربی درشریان‏ها ممکن است خیلی آهسته و آرام درطی ۲۰ یا ۳۰ سال ایجاد شوند.
در طی این مدت، فرد هیچگونه درد یا مشکلی را حس نخواهد کرد اما وقتی که این شریان‏ها به میزان ۷۰ درصد تنگ و باریک می‏گردند و جریان خون به عضلات قلب مختل می شوند، مشکلات آغاز می‏گردد.

از آنجایی که این روند بسیار کند می‏باشد، قلب می‏تواند در این مدت با ایجاد رگهای خونی جدید و اضافی که اصطلاحاً به آنها رگهای اضافی یا “کولترال“ (Collateral ) گفته می شود با این تغییرات مقابله کند. شریان های کرونری تشکیل شبکه مؤثری از رگهای خونی در اطراف قلب می‏دهند و هنگامی که یکی از آنها تنگ و باریک می شود، یکی از شاخه های شریان دیگر، با گسترش یافتن، باعث می شود که به خونرسانی منطقه مبتلا، کمک نماید.
گرچه تشکیل آتروما در شریان کرونری بسیار آهسته و کند می‏باشد، اما یک لخته می‏تواند در هر لحظه‏ای به طور ناگهانی ایجاد شود. افرادی که فقط گاهی اوقات دچار آنژین قلبی می شوند، ممکن است به طور ناگهانی آنژین آنها بدتر شده (آنژین ناپایدار) و یا دچار سکته قلبی شوند. خوشبختانه این وضعیت چندان شایع نمی باشد و فقط حدود پنج در صد مبتلایان به آنژین، به چنین وضعیتی دچار می‏گردند.
مسئله‏ایی که بیشتر نگران کننده است، این حقیقت می باشد که یک سکته قلبی ممکن است در فردی که سابقه هیچگونه مشکل قلبی را نداشته است به طور ناگهانی ایجاد شود. این وضعیت
می‏تواند بر اثر رسوبات نسبتاً کوچک چربی که اگر در جای خود باشند مشکلی ایجاد نمی‏کنند اما از جای خود جدا شده و کنده می‏شوند می‏تواند باعث انسداد ناگهانی شریان شوند.
اکنون ما شروع به فهمیدن بهتر این فر‏آیند کرده ایم و به نظر می‏رسد که داروهای مختلفی قادر هستند که جلوی بروز این مشکل را بگیرند.
سه ماه قبل آقای آرتور متوجه شد که هنگام بالا رفتن از پله‏ها یا از سر بالایی مخصوصاًاگ رهوا سرد هم باشد، دچار دردهایی در سینه می‏شود. با مراجعه به پزشک متوجه شد که دچار آنژین قلبی می‏باشد. پزشک برای درمان او داروی ضد آنژین “آنتولول“ را تجویز نمود.اکنون آقای آرتور احساس می‏کند که دوباره حالش خوب شده و هیچ مشکلی ندارد.

شرح حال دوم : سکته قلبی
آقای رابرت،یک ورزشکار و دونده ماراتون می‏باشد. پدر او در سن ۶۴ سالگی بر اثر سکته قلبی فوت نمود. حال آقای رابرت کاملاً خوب بود اما یک روز،بعد از اینکه حدود ۱۵ کیلومتر دوید دچا ر درد سینه شدو به طور ناگهانی فوت کرد. درکالبد شکافی که ازاو به عمل آمد، متوجه شدند که علت مرگ او سکته قلبی می‏باشد.

به نظر می‏رسد که فقط یک علت بتواند باعث بروز بیماری شریانهای کرونری گردد. با اینحال، تحقیقات پزشکی نشان داده است که مجموعه‏ای از چیزها می‏توانند باعث افزایش احتمال ابتلاء شماره بیماری کرونری قلب شوند که به آنها “عوامل خطر“ یا “ ریسک فاکتور“ گفته می‏شود.

عوامـل خطـر زا
همانگونه که یک فرد قد بلند احتمال بیشتری نسبت به یک فرد قد کوتاه دارد که سرش به چارچوب در برخورد کند، افرادی هم که دارای یک یا چند عامل خطر هستند، بیشتر ازکسانی که فاقد این عوامل خطر هستند احتمال بروز سکته قلبی را دارند. با اینحال، نه همه کسانی که قدشان بلند است سرشان به چارچوب در برخورد می‏کند و نه همه افرادی که دارای عوامل خطر هستند دچار سکته قلبی می‏شوند، اما احتمال آن برای این افراد بیشتر می‏باشد.
عوامل خطر برای ابتلاء به بیماری قلبی به دودسته تقسیم می‏شوند: ۱ـ عواملی که می‏توانیم برای تغییر آنها کاری انجام دهیم .
( عوامل قابل اصلاح ) و ۲ـ عواملی که نمی‏توانیم برای تغییر آنها کاری انجام دهیم ( عوامل غیر قابل اصلاح). هرچه تعداد عوامل خطر در یک فرد بیشتر باشد، احتمال بروز بیماری کرونری قلب نیز بیشتر می‏باشد.

گر چه بالا بودن کلسترول خون در فردی که عامل خطر دیگری ندارد فقط باعث می‏شود که احتمال خطر ابتلاء به بیماری کرونری قلب نسبت به افرادی که هیچگونه عامل خطری ندارد کمی افزایش یابد. در چنین مواردی،نباید زیاد نگران باشید زیرا ۱زشک برای پایین آوردن کلسترول خون، توصیه‏هایی به شما خواهد نمود.

عوامل خطر زای غیرقابل اصلاح بیماری کرونری قلب

عوامل ارثی و ژنتیکی مثل بالا بودن ارثی کلسترول خون
جنس (مردان بیشتر از زنان به بیماری کرونری قلب مبتلا می‏شوند)
سن

سن و جنس افراد
بیماریها ی قلبی، همانند بسیاری دیگر از بیماریها، در افراد مسن و پیر بیشتر دیده می‏شود. در حال حاضر در انگلستان، تیمی ا زموارد سکته‏های قلبی د رافراد بالای ۶۵ سال ایجاد می‏شود.
نکته قابل توجه د ربیماری کرونری قلب این است که د رزیر سن ۵۵ سالگی، این بیماری در آقایان بسیار شایع‏تر از خانمها می‏باشد. علت این امر بدین خاطر است که خانمها قبل از یائسگی به ندرت دچار سکته قلبی می‏شوند. بعد از یائسگی، کمتر بروز بیماری کرونری قلب درخانمها افزایش می‏یابد و به تدریج به آقایان نزدیک می‏شود به طوریکه بعد از ۷۵ سالگی،تعداد خانمهای دچار بیماری کرونری قلب به اندازه آقا این می‏باشد.

علت دقیق اینکه چرا خانمها قبل از یائسگی،کمتر به بیماری کرونری قلب مبتلا می‏شوند هنوز به درستی مشخص نشده است، اما به نظر می‏رسد که با کاهش ناگهانی بعضی از هورمونها در هنگام یائسگی ارتباط داشته باشد.