مقاله در مورد کارهای صحرایی،ابزارها و وسایل موردنیاز و کارکرد صحیح با آنها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد کارهای صحرایی،ابزارها و وسایل موردنیاز و کارکرد صحیح با آنها دارای ۳۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد کارهای صحرایی،ابزارها و وسایل موردنیاز و کارکرد صحیح با آنها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد کارهای صحرایی،ابزارها و وسایل موردنیاز و کارکرد صحیح با آنها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد کارهای صحرایی،ابزارها و وسایل موردنیاز و کارکرد صحیح با آنها :

کارهای صحرایی،ابزارها و وسایل موردنیاز و کارکرد صحیح با آنها

پیشگفتار
آنچه پیش روی شماست، نتیجه وماحصل آموخته های ما درطی چند سال آموزش علم زمین بصورت دروس تئوری وآزمایشگاهی در مقطع کارشناسی می باشد . در این دوره ما از هر شاخه ای تنها نکته ای آموختیم و اگر چه مجموع این نکته ها در مقابل دریای شیرین و وسیع این علم ، هیچ است ولی ما بر آن شدیم تا در واحد عملیات صحرایی هر آنچه آموختیم بر کار ببندیم تا بیشتر بیاموزیم ودرک کنیم .

هدف از ارائه این واحد عملی، آشنا کردن دانشجویان با کارهای صحرایی،ابزارها و وسایل موردنیاز و کارکرد صحیح با آنهاست تا درموقع کار صحرایی وپیاده کردن نقشه زمین شناس بتواند کارهای خود را با نقشه هماهنگ نماید وبطور صحیح نقاط مورد نیاز را از دیدگاه زمین شناسی بررسی نماید.
شناسایی ساختها و سازندها و روابط بین آنها، بدون حضور عملی و صحرایی ومشاهده ودرک این ساختارها اگر امری محال نباشد بسیار دشوار است .در عملیات صحرایی می توان دیدی واقعیتراز مجموعه درهم محیط ،سازنده ها و ساختها بدست آورد که راهنمای بسیار مفیدی برای مطالعات دقیقتر بعدی صحرایی خواهد بود .

بر روی زمین حاضر شدیم ،اگرچه کم می دانستیم و زمین سخت بر آن شده بود که سرگذشت خویش را بر ما پوشیده نگه دارد ولی با حضور ویاری استادی توانا از آنچه می دانستیم نهایت بهره را گرفتیم تا اندکی از پوشیده ها بر ما آشکار شود و پی به احولات این گوشه کوچک از عالم هستی ببریم و حمد وستایش حق گوییم.
در پایان بر خود لازم می دانیم که از زحمات و تلاشهای بی شائبه استاد گرانمایه وتوانا جناب آقای دکتر کوروش رشیدی قدردانی نموده و اذعان نماییم که این گوهر گرانمایه نه تنها در عرصه علمی بلکه درسایر عرصه ها نیز ،استادی راهنما و مشاوری گرانقدر برای ما بوده اند.

چکیده
ناحیه مورد مطالعه در شمال شرقی یزد قرار دارد و رخنمونهایی از رسوبات اینفراکامبرین تا ژوراسیک در آن مشاهده می شود.
سازندهای عمده مطالعه شده در منطقه دره بید- نیوک به ترتیب سن از قدیم به جدید شامل :
سازند بایندر: متشکل از تناوبهای ماسه سنگ، شیل و مارن با میان لایه های دلومیت
سازند باروت: از شیلهای سیلتی میکادار با میان لایه های آهک و دلومیت تشکیل شده است.
سازند زاگون: شامل ماسه سنگ،شیلهای سیلتی و ماسه سنگهای پیرولوسیت دار
سازند لالون: متشکل از تناوب کوارتزیت، ماسه سنگ همراه با میان لایه های نازک شیل
بخش یک سازند میلا که در واقع قاعده دلومیتی میلا میباشد.

سازندهای ذکر شده (اینفراکامبرین_اردوویسین زیرین) دارای یک مرز تدریجی و پیوسته بوده که در ادامه آهک بهرام بعد از یک مرز فرسایشی و نبود رسوبگذاری اردوویسین بالایی تا دونین میانی با ناپیوستگی هم شیب و یک سطح فرسایشی روی بخش یک میلا قرار می گیرد.
سازند بهرام: شامل تناوبی از آهکهای ضخیم لایه، کوارتزیت همراه با میان لایه های نازک آهکی میباشد.
سازند شیشتو: متشکل از یک افق تخریبی در قسمت زیرین و یک افق آهکی دلومیتی در قسمت فوقانی میباشد.
سازند جمال: از آهکهای ضخیم لایه دلومیتی شده شکل گرفته که توسط افقی از خاکهای قدیمی محدود میشود.
بعد از این خاکهای قدیمی که بیانگر خروج این ناحیه از آب و عملکرد فرایندهای هوازدگی، انحلال و فرسایش حد فاصل پرمین _ ژوراسیک است شاهد رسوبات لیاس میباشیم.
سازند شمشک : شامل رخساره های ضخیم لایه ماسه سنگی ، شیلی با میان لایه های مارنی می باشد.
سازند آهک بادامو : متشکل از یک آهک ریفی همراه با میان لایه های رسوبات تخریبی در بخشهای مختلف سازند میباشد
استان یزد
استان یزد از نظر جغرافیایی بین ۲۹ درجه و ۵۲ دقیقه تا ۳۳ درجه و ۱۷ دقیقه عرض شمالی و ۵۲ درجه و ۵۵ دقیقه تا ۵۶ درجه و ۳۷ دقیقه طول شرقی قرار گرفته است . که از شمال با استانهای اصفهان و خراسان ، از شرق با استانهای خراسان و کرمان ، از جنوب با استانهای کرمان و فارس و از غرب با استانهای فارس و اصفهان مجاور است .

موقعیت زمین شناسی استان یزد
استان یزد دارای قدیمی ترین تشکیلات زمین شناسی ( پرکامبرین ) تا جوانترین آن هولوسن است . تشکیلات پرکامبرین از سنگهای دگرگونی به فرمهای مختلف و سنگهای آذرین تشکیل شده که حتی لایه های گچ در آنها نیز دیده می شود . تشکیلات پرمین،دونین و کربونیفر در مقیاس محدودتری اغلب به صورت سنگهای آهکی و سنگهای شنی قرمز رنگ،کنگلومرا تا سنگهای دولومیتی و بالاخره مارن وشیل وجود دارند . کرتاسه و ژوراسی

ک که قسمت اعظم از تشکیلات زمین شناسی استان را تشکیل می دهد شامل سنگهای آهکی،مارنی،شیلی،شنی،گنکلومرا،کوارتزیت و سنگهای آذرین (گرانیت) می باشد. تشکیلات تریاس محدود بوده و اغلب شامل سنگهای آهکی تیره متراکم، شیل و دلومیت می شود . تشکیلات پالئوژن (ائوسن، الیگوسن و پالئوسن) از سنگهای رسوبی و سنگهای آذرین (بازی) تشکیل می گردند.در بعضی موارد همراه با گنبدهای نمک ولایه های گچ نیز می باشد که وجود این گنبدهای نمک سبب آلودگی آبهای زیر زمینی و رسوبات سطحی شده که در نهایت بر شدت وگسترش دامنه کویری می افزاید. رسوبات مربوط به تشکیلات نئوژن (پلیوسن ومیوسن) شامل

سنگهای شنی ،مارنی ،کنگلومرایی همراه با لایه ها وعدسی های گچ ونمک می باشد بطوری که هر جایی رسوبات نئوژن واقع گردند اغلب با شوری منابع آب وخاک منطقه تحت نفوذ خود مواجه هستیم و بالاخره تشکیلات مربوط به کواترنررا شاهدیم که در وهله اول کلیه برکه ها را در بر می گیرد. (قبادیان، ۱۳۶۱)

شرایط آب هوایی استان یزد
با توجه به موقعیت جغرافیایی استان یزد شرایط آب و هوایی بشدت خشک وکویری بر این استان حکفرماست ، نزولات اندک جوی همراه با تبخیر بسیار شدید ، رطوبت نسبی ناچیز توأم با گرمای زیاد و نوسانات شدید درجه حرارت این استان را به کویری تبدیل کرده است که میزان بارندگی سالیانه به طور متوسط ۵۰ میلی متر در سال است . نوسانات درجه حرارت در زمستان و تابستان وحتی در شب و روز بسیار شدید است . درجه حرارت ماکزیمم ومینیمم بین ۲۰ درجه سانتیگراد زیر صفر تا ۴۶ درجه سانتیگراد بالای صفر نوسان می کند . درجه حرارت متوسط سالیانه حدود ۱۸-۲۰ درجه سانتیگراد بالغ می گردد. وزش باد در استان نیز به علت لخت بودن دشتها و کوهستانها با شدت در جریان است جهت وزش باد غالب در فصول گرم اغلب از شمال – شمال شرق ودر پریودهای سرد از جنوب – جنوب غرب است .

زمین شناسی استان یزد
از نظر زمین شناسی استان یزد بخشی از ایران مرکزی بوده ودارای ویژگیهای مختلفی است محدوده بسیار کوچکی از قسمت جنوبی استان در جنوب هرات جزء منطقه زاگرس است .
از دیدگاه ریخت شناسی می توان ارتفاعات استان را به رشته کوههای با روند تقریبی شمال غربی – جنوب شرقی و کوههای جدا مانده که در سطح دشتهای استان پراکنده اند، تقسیم نمود.

تاریخچه مطالعات زمین شناسی در استان یزد
وجود کانسارهای متعدد در استان از دیر باز باعث توجه زمین شناسان و مکتشفین به این منطقه بوده است. اولین عملیات اکتشافی ناحیه بافق در ۱۸۹۷ با تهیه نقشه زمین شناسی به مقیاس ۱:۸۴۰۰۰۰ شروع شد. از این پس با توجه به گسترش و تعدد ذخایر سنگ آهن در استان افراد متعددی ضمن بازدیدهای عمومی و بررسی های زمین شناسی و معدنی در ایران مرکزی از آنومالیهای آهن و ژنز آن صحبت کرده اند. احتمالا قدیمی ترین آنها Boehme(1929) بوده که ضمن مطالعات زمین شناسی منطقه به پدیده های کانی سازی آهن اشاره نموده است

Beohiyee(1932) اولین اطلاعات عمومی از وضعیت سنگ معدنی ناحیه بافق و ساختمان زمین شناسی آن تهیه نمود.

E.Eaier(1938) مطالبی درباره تکتونیک عمومی ایران ارائه نمود که ضمن آن وجود توده های میانی پایدار در ایران مرکزی را مردود شناخت وی همچنین طی سالهای ۴۰-۱۹۳۸ مطالعات خود را بر روی سنگهای متامورفیک نواحی شرقی استان بانجام رسانید.Kumer اولین اطلاعات دقیق زمین شناسی ایران در نواحی چغارت وچادرملو (۴۰-۱۹۳۸) را بدست آورد که متأسفانه گزارش آن

منتشر نشد.در سال ۱۹۴۲ R.Furon کتاب زمین شناسی فلات ایران را که حاوی نکات تازه ای در مورد زمین شناسی ایران بوده منتشر نمود .به دنبال آن Ladan(1945) مطالعات خود را در مورد ساختمان زمین شناسی کانسارها و ارزیابی ذخایر سنگ آهن طی مقاله ای ارائه داد و در سال ۱۹۵۵ نقشه ۱:۲۵۰۰۰۰ از زمین شناسی مرکز ایران و گزارش مربوطه به آن را منتشر نمود وی ۱۲ فاز کوهزایی در ایران مرکزی را اعلام نمود.W.Kursten(1958) ساختمان زمین شناسی و وجود کانیهای مفید را در ناحیه شمال شرق بافق بررسی کرد. I.Stockin(1959) ایران مرکزی را به

عنوان یکی از واحدهای زمین شناسی در تقسیمات زمین شناسی ایران منظور نمود.
با انتشار نقشه ۱:۲۵۰۰۰۰۰ زمین شناسی از طرف شرکت ملی نفت ایران برای اولین بار تمام سطح استان یزد زیر پوشش قرار گرفت که تا حدودی وضعیت زمین شناسی ایران مرکزی مشخص گردید. به دنبال آن در سال ۱۹۶۱ هوکریده و همکاران با استفاده از عکسهای هوایی و مدارک زمین شناس و نیز اطلاعات حاصله از عملیات صحرایی نقشه زمین شناسی بافق با مقیاس ۱:۲۵۰۰۰۰ و گزارش زمین شناسی ناحیه کرمان – ساغند را تهیه نمود . در همین حال شرکت

ملی ذوب آهن ایران مطالعات اکتشافی خود را بر روی ذخایر سنگ آهن منطقه شروع کرد . مطالعاتی نیز توسط زاهدی (۱۹۶۶) ، ویلیامز و هوشمندزاده (۱۹۶۶) ، برومندی(۱۹۷۲) ، درویش زاده (۱۹۸۱) وسازمان انرژی اتمی در نواحی شرقی استان صورت گرفته است .نقشه زمین شناسی ۱:۱۰۰۰۰۰۰ ایران در سال ۱۹۷۷ توسط شرکت ملی نفت ایران منتشر گردید که موجب شناخت عمومی از وضعیت زمین شناسی استان شد.در نهایت نقشه های زمین شناسی یزد ، اردکان ، نائین ، نیریز ، انار ، آباده ، اقلید و طبس به مقیاس ۱:۲۵۰۰۰۰ و نقشه های دهج ، رباط و ناحیه پشت بادام به مقیاس ۱:۱۰۰۰۰۰ توسط سازمان زمین شناسی تهیه و به چاپ رسیده است.

چینه شناسی استان یزد

اینفراکامبرین :
مجموعه ای از سنگهای رسوبی _ تبخیری و آتشفشانی است که در بعضی نقاط قسمت عمده آنها را دولومیت همراه با سنگ آهک و ماسه سنگ و در مرحله بعدی شیل تا سیلتهای اسلیتی و ژیپس همراه با مواد معدنی آتشفشانی با افقهایی از آهن و آپاتیت تشکیل یافته است .
سنگهای اینفراکامبرین بیشتر در قسمتهای غرب وجنوب غرب ساغند ، بافق ، شمال شرق اردکان و جنوب عقدا بیرون زدگی دارند. در استان یزد بویژه حوزه اردکان وعقدا، اینفراکامبرین با سنگهای ولکانیکی اسیدی تا بازیک همراه با گرانیت دیده می شود. سنگهای ولکانیکی در طول دوره

کوهزایی پرکامبرین پسین به وجود آمده اند و اغلب در اثر دگرگونی اینفراکامبرین پایانی، آلبیتیزه شده وبه کراتوفیر واسپلیت تبدیل شده اند. سنگهای آذرین این دوره شامل گرانیت زریگان ، گرانیت ناریگان و گرانیت چادرملو می باشد.

پالئوزوئیک:
کامبرین تحتانی
تشکیلات مربوط به این دوره در استان یزد بیشتر در جنوب و غرب عقدا و جنوب یزد بیرون زدگی دارند . تشکیلات کامبرین با رخساره گنگلومرایی شروع شده و با ماسه سنگهای لالون و کوارتزیت رأسی ادامه یافته و به سازند میلا (کامبرین میانی تا اردوویسین زیرین) می رسد . ماسه سنگهای بخش فوقانی سازند کامبرین تحتانی ازنظر اشتوکلین معادل سری داهو در کرمان و ماسه سنگهای لالون در شمال ایران است.

کامبرین میانی تا بالایی
تشکیلات مربوط به کامبرین میانی تا بالایی که روی کامبرین تحتانی در اغلب نواحی استان دیده می شود شامل دو بخش زیراست :
بخش زیرین متشکل از شیلهای ماسه ای خاکستری تا سبز همراه با سنگهای ولکانیکی قلیایی می باشد این بخش از مجموعه سنگهای کامبرین میانی- بالایی با سازند کالشانه در شیرگشت و بخش یک سازند میلا در البرز معادل است

بخش بالایی شامل شیلهای رسی ، ماسه سنگهای قرمز رنگ ، ماسه سنگهای سیلیسی و آهک بوده که شباهت زیادی به بخش دوّم میلا در البرز دارد. گسترش تشکیلات فوق بیشتر در نواحی عقدا ، پشت بادام و اردکان است.

دونین زیرین
بیرون زدگی سنگهای دونین زیرین در منطقه بسیار محدود بوده و بیشتر درغرب استان رخنمون دارند. سنگهای فوق روی ماسه سنگ فخرآباد قرار گرفته واز کوارتزیت و دولومیت تشکیل یافته اند. احتمالا سنگهای فوق معادل با سازند پادهاست.

دونین بالایی _ کربونیفرزیرین
عمده سنگهای مربوط به این دوره دولومیت ، آهک ، شیل وماسه سنگ همراه با شیلهای زغالدار و لایه های نازک فسفات دار است که در نواحی عقدا ، ندوشن ، اردکان ، یزد و تفت گسترش دارند.

کربونیفر_ پرمین
متشکل از ماسه سنگ ، شیل همراه با تناوبهای ازآهک پر از کرینوئید و دولومیت است که احتمالا با سازند سردردر کوههای شتری شرق ایران معادل است .

پهنه‌های ساختاری استان یزد
از نگاه پهنه‌های ساختاری استان یزد بخشی از ابر ورق ایران مرکزی است که در نتیجه عملکرد گسل‌های خمیده با تحدب به سمت باختر به چندین بلوک جدا با ویژگیهای متفاوت تقسیم شده است. به همین دلیل ویژگیهای زمین‌شناسی و ساختاری استان در همه جا یکسان نیست و در یک روند تقریبی جنوب باختر به شمال خاور، استان یزد را می‌توان به بلوکهای زیر تقسیم کرد.

الف: بلوک فرو افتاده ابرقو )ابرکوه)
بخش باختری استان یزد از نوع بلوکهای فرو افتاده جوان است که محل مناسبی برای تخلیه آبهای سطحی است به همین رو سطح آن با نهشته‌ها آبرفتی به ویژه رسوبهای دانه ریز کویری پوشیده شده است که کفه ابرقو یکی از آنها است. کفه ابرقو بخشی از یک بلوک فرو افتاده است که از شمال باختری ایران آغاز و در یک روند جنوب خاوری پس از عبور از دریاچه ارومیه، دریاچه توزگل اراک، مرداب گاوخونی به استان یزد می‌رسد. به سمت جنوب خاوری این فرونشستگی تا کفه سیرجان ادامه پیدا می‌کند. مرز باخری بلوک ابرقو چندان روشن نیست و حد باختری آن با کمان ماگمائی

ارومیه ـ بزمان تعیین می شود که در امتداد آن می‌توان رخنمونهای پراکنده‌ای از پوسته‌های اقیانوسی (مجموع افیولیتی دهشیر) را دید. درکفه ابرقو املاح تبخیری و در افیولیتها کمی کرومیت و کانیها گروه پلاتین در خور انتظار است.

ب: کمان ماگمائی ارومیه ـ بزمان
در حد فاصل یزد ـ دهشیر رخنمونهای نه چندان گسترده‌، از سنگهای آتشفشانی از نوع آندزیت و سنگهای آذر آواری، به سن بیشتر ائوسن، وجود دارد که در یک روند شمال غرب ـ جنوب شرق از استان یزد عبور می‌کند این سنگهای آتشفشانی بخشی از یک کمان ماگمائی است که از شمال غرب ایران (ارومیه) آغاز و تا کوههای بزمان، در جنوب شرق، ادامه پیدا می‌کند.

ج: خرد قاره ایران مرکزی
بخش خاوری استان یزد در سیطره خردقاره‌ ایران مرکزی است که از غرب به شرق شامل خشی از بلوکهای یزد، پشت بادام و طبس است. در بلوک پشت بادام هسته‌های کهن و دگرگونه پرکامبرین برونزد دارند. در بلوک یزد می‌توان رخنمونهایی از توالیهای پلاتفرمی پرکامبرین پسین _ تریاس میانی را دید که با رسوبهای زغالدار ژوراسیک میانی (سازند شمشک) پوشیده شده‌اند. در بخش خرد قاره استان یزد سنگهای بالایی وجود ندارند و به نظر می‌رسد که رویداد سیمرین پسین در حرکتهای شاغولی زمین، دگرگونی و پلوتونیسم اثر در خور توجه داشته که گرانیت شیرکوه یزد از پیامدهای آن است. سنگهای کرتاسه بیشتر بلندیهای ناحیه را می‌سازند که به طور دگر شیب بروی سنگهای کهن قرار گرفته‌اند. سنگهای ترشیری گسترش محدود دارند.از ویژگیهای در خور توجه خرد قاره پدیده‌های کانی‌زائی است که از انواع گوناگون بوده سن، جایگاه و خاستگاه متفاوت دارند.( سایت سازمان زمین شناسی، زمستان ۱۳۸۲ )
موقعیت و راههای ارتباطی منطقه :

منطقه مورد مطالعه (دره بید_ نیوک) در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی یزد ما بین عرض جغرافیایی ۳۲ درجه تا ۳۲ درجه ۱۵ دقیقه و طول جغرافیایی ۵۴ درجه و ۳۰ دقیقه تا ۵۴ درجه و ۴۵ دقیقه قرار

گرفته است. دو ر اه عمده برای ورود به منطقه وجود دارد اگر در سمت خرانق ،اردکان و یا میبد باشیم در ۲۵ کیلومتری دوراهی طبس (در مسیر یزد – اردکان) به سمت خرانق در روستایی به نام انجیره جاده ای خاکی به طول ۱۲ کیلومتر به سمت جنوب شرق وجود دارد که در نهایت به

روستای دره بید می رسد . و اگر از شهرستان یزد قصد ورود به منطقه را داشته باشیم در شمال شرقی شهر یزد (محله حسن آباد) جاده ای آسفالته به طول ۲۰ کیلومتر وجود دارد که با دو جاده خاکی به طول ۱۰ کیلومتر امتداد پیدا می کند یکی از این جاده ها به روستای دره بید و جاده دوم به معدن باریت نیوک می رسد.

سازندهای عمده مطالعه شده در منطقه دره بید – نیوک به ترتیب سن از قدیم به جدید شامل:

اینفرا کامبرین _ کامبرین
سازند بایندر :
از تناوبهای ماسه سنگ، شیل، مارن با میان لایه های دلومیت به ضخامت ۱۴۲ متر شروع می شود. در بخش میانی تناوبهایی از سیلتستون و دلومیت چرت دار به ضخامت ۵۰ متر وجود دارد که با ماسه سنگهای حاوی میان لایه های دلومیت به ضخامت ۶۰ متر ادامه پیدا می کند.
سازند بایندر در شمال شرق دارای یک مرز گسله با دلومیت سلطانیه و در جنوب شرق به طور تدریجی توسط سازند دلومیت سلطانیه پوشیده می شود.مرز بین سازند بایندر و دلومیت سلطانیه با تناوبهای ماسه سنگی_کنگلومرایی به ضخامت ۵۰ متر مشخص می شود. این سازند را می توان معادل سازند ریزو در نظر گرفت.

سازند دلومیت سلطانیه :
این سازند در قسمت زیرین از ۱۱۶ متر دلومیت زردرنگ چرت دار که به طور محلی حاوی قطعات کنگلومرایی میباشد شروع می شود. این قطعات کنگلومرایی مربوط به بخشهای فوقانی سازند بایندر بوده که در تعیین توالی لایه ها از قدیم به جدید قابل تأمل میباشد.
سازند دلومیت سلطانیه بر روی تناوبهای ماسه سنگی_کنگلومرایی سازند بایندر قرار می گیرد. در قسمت فوقانی در حدود ۵۰ متر با تناوبهای شیل و دلومیت ادامه پیدا می کند که در نهایت توسط شیلهای سازند باروت پوشیده می شود.
سازند دلومیت سلطانیه در منطقه مرزهای تدریجی با سازندهای باروت وبایندر داشته و کنتاکت این سازند با سازند لالون و آهک بادامو با مرزهای گسله و تراستی مشخص می شود.
دلومیتهای چرت دار منطقه را می توان با دلومیتها چرت دار شمال ایران برابر دانست .
سازند باروت :
سازند باروت بعد از دلومیت سلطانیه با مرز تدریجی قرار گرفته، حدود ۴۰۰ متر ضخامت داشته و از شیلهای سیلتی_رسی و سیلتستونهای قرمز رنگ میکادار با خردشدگی شدید همراه با میان لایه های دولومیت و آهک بوجود آمده است.
سازند باروت به طور تدریجی توسط شیلهای سازند زاگون پوشیده می شود. این سازند به کامبرین پیشین تعلق داشته و عمده تفاوت آن با مقطع تیپ در ضخامت کمتر رسوبات تخریبی در منطقه می باشد. سازند باروت با قسمتهای بالایی دزو و قسمتهایی از سازند راور در نواحی کرمان قابل مقایسه است .

سازند زاگون :
سازند زاگون حدود ۱۴۰ متر ضخامت داشته و از ماسه سنگ، شیلهای سیلتی و ماسه سنگهای پیرولوسیت دار تشکیل شده است .مرز این سازند با باروت و لالون تدریجی بوده وعمده تفاوت آن با مقطع تیپ درضخامت کمتری از رسوبات تخریبی میباشد.

به نظر می رسد که قسمتهای بالایی سازند دیاپیری راور در شمال کرمان معادل زاگون باشد. در ضمن می توان مجموعه سازندهای سلطانیه، باروت و زاگون را معادل دزو در نظر گرفت. (جهت دیدن نمای سازند زاگون به نگاره ۱-۱ مراجعه شود)

سازند لالون :
از تناوب کوارتزیت و ماسه سنگهای سفید و صورتی رنگ با میان لایه های نازک شیل به ضخامت ۱۹۵ متر تشکیل شده است. رگه های لنزی باریت و دو سری شکستگی به وضوح در ماسه سنگهای لالون دیده می شود. به مانند بسیاری از مناطق ایران، چینه بندی متقاطع و آثار ریپل مارک در ابعاد بزرگ در این ماسه سنگها دیده شده که بیانگر حرکت تلماسه ها در هنگام شکل گیری این سازند ماسه سنگی میباشد.

سازند لالون دارای مرز تدریجی با سازند زاگون میباشد. در قسمت فوقانی به یک کوارتزیت سفید رنگ بنام کوارتزیت رأسی منتهی شده و توسط بخش یک سازند میلا پوشیده می شود. سازند لالون در منطقه دره بید_نیوک لیتولوژی و چینه بندی مشابه با مقطع تیپ این سازند دارد با این
تفاوت که در مقطع تیپ ضخامت سازند لالون به ۶۰۰ متر می رسد. سازند لالون را می توان با سری داهو در کرمان معادل دانست.

کامبرین فوقانی_اردوویسین زیرین
سازند میلا :
دلومیت قاعده میلا (بخش یک میلا) بر روی کواتزیت رأسی قرار گرفته است. به سمت شمال غرب بر ضخامت سازند میلا افزوده می شود.به علت خروج رسوبات و فرسایش بخشهای از این سازند (اردوویسین میانی_دونین میانی) در نواحی مختلف تغییرات قابل توجهی درضخامت این
سازند دیده می شود . سازند میلا با ناپیوستگی هم شیب و یک سطح فرسایشی توسط آهک بهرام پوشیده می شود.
دونین فوقانی _ کربونیفر زیرین
آهک بهرام :
آهک بهرام در نواحی مختلف ضخامتهای متفاوتی داشته بدین نحو که از معدن باریت نیوک به سمت شمال غرب بر ضخامت این سازند افزوده می شود بطوریکه در حوالی روستای دره بید ضخامت این سازند به ۳۰۰ متر می رسد.این سازند از تناوب آهکهای ضخیم لایه، کوارتزیت با میان لایه های نازک آهکی شکل گرفته است .

نکته قابل توجه در مورد این سازند وجود چند لایه فسفاته حاوی زره ماهی، ذرات چرت و peble میباشد که در تمام منطقه رخنمون داشته و جهت پی جویی لایه ها و توالی سازندها به خوبی قابل استفاده است.

در زیر لایه دلومیتی_فسفاته ، آهکهای نازک لایه ای حاوی آثار ریپل مارک و حرکت جانداران بصورت خطی و شعاعی (Trace fossil) دیده می شود. این سازند توسط رسوبات تخریبی شیشتو پوشیده شده و با ناپیوستگی همشیب و یک سطح فرسایشی بر روی دلومیت قاعده میلا قرار می گیرد.