مقاله بررسی خصوصیات اکولوژیکی آبخیز دماوند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی خصوصیات اکولوژیکی آبخیز دماوند دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی خصوصیات اکولوژیکی آبخیز دماوند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی خصوصیات اکولوژیکی آبخیز دماوند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی خصوصیات اکولوژیکی آبخیز دماوند :

تعداد صفحات:۱۲

چکیده:

حوزه آبخیز دماوند از نظر شناسائی شرائط اکولوژیکی نظیر شرایط اقلیمی، تشکیل خاک، شرایط ایجاد پوشش نباتی حائز اهمیت می باشد. بطور یکه نحوه بهره‌برداری را شرائط اکولوژیکی تعیین می‌نماید. لذا تحقیق حاضر با هدف شناسایی سیمای اکولوزیکی آبخیز دماوند و تعیین ظرفیت بالقوه و بالفعل آن انجام گرفت. لذا با استفاده از مستندات پیشین و مطالعات صحرایی، آمار و اطلاعات موردنیاز جمع‌آوری و آنالیزگردید. میزان خشکی حوزه توسط روش گوسن و منحنی‌های آمبروترمیک، تهیه شده و طبقه‌بندی اقالیم حیاتی با استفاده از روش های آمبرژه و دومارتن صورت گرفت. سپس جوامع گیاهی با استفاده از روش بران بلانکه شناسایی شده و ارتباط پوشش گیاهی با وضعیت توپوگرافی، زمین‌شناسی ،خاک ، آب و هوا و عوامل زنده انسانی و دامی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بود که این منطقه به سه واحد توپوگرافی شامل؛ مناطق خیلی مرتفع، مناطق کوهستانی و مناطق دشتهای مرتفع، تفکیک شده و از نظر اقلیمی به سه دسته منطقه نیمه آلپی در ارتفاعات ۳۵۰۰ – ۲۵۰۰ متر، منطقه کوهستانی میانه در ارتفاعات ۲۰۰۰ – ۲۵۰۰ متر و منطقه با دشت‌های مرتفع و ارتفاعات پائین بین ۲۰۰۰ – ۱۲۰۰ متر واقع شده‌ است. این حوزه از نظر ذخائر ژنتیکی غنی بوده بطوریکه تعداد ۳۶۵ جامعه گیاهی شناسائی گردیده‌ است. همچنین بعنوان گذرگاهی برای مهاجرت بهاره و زمستانه سمداران بزرگ بکار می رود. لازم به ذکر است وضعیت اکولوژیکی حوزه بیانگر آن است؛ اگرچه پوشش گیاهی حوزه مسیر قهقرائی داشته و فاقد مراتع نوع درجه یک و دو است، ولی از پتانسیل بالقوه بالائی برخوردار بوده و در صورت مدیریت صحیح و انجام کارهای اصلاحی، قادر خواهد بود ، نه تنها علوفه موردنیاز دام استفاده کننده از مراتع را بخوبی تأمین نماید بلکه افزایش دام به تعداد قابل ملاحظه‌ای را امکان‌پذیر می‌سازد.