مقاله زمین شناسی، کانی شناسی، و ژنز اندیس بور محمدآباد عریان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله زمین شناسی، کانی شناسی، و ژنز اندیس بور محمدآباد عریان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله زمین شناسی، کانی شناسی، و ژنز اندیس بور محمدآباد عریان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله زمین شناسی، کانی شناسی، و ژنز اندیس بور محمدآباد عریان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله زمین شناسی، کانی شناسی، و ژنز اندیس بور محمدآباد عریان :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

اندیس بور محمدآباد عریان تنها اندیس بورات شمال شرق ایران است که در واحدهای سنگی مارن کرم رنگ ومارن توفی و ولکانیک برش و توف برش قرار گرفته است. این اندیس در ۵۰ کیلومتری جنوب سبزوار واقع شده است. دو گسل از نوع راندگی یا معکوس محدوده ی کانسار را در بر م ی گیرند که دارای امتداد NE-SW م یباشند. م یتوان گفت این گسل ها به عنوان معبری برای محلول های سازنده کانسار و همچنین ایجادکننده فضاهای لازم برای جایگزینی کانسار عمل م یکنند. کانی های تشکیل دهنده ی این کانسار بورات ه ای آبدار منیزیوم، منیزیوم-کلسیم و کلسیم م یباشند که هیدروبوراسیت (بورات منیزیوم-کلسیم) مهمترین کانی کانساراست. با توجه به وجود گمانه های اکتشافی محدود و عدم وجود اطلاعات کافی به طور قطع نم یتوان در موردشکل کانسار نظر داد اما با توجه به اینکه اندیس معدنی در واحدهای سنگی رسی و مارنی و توفی واقع شده وبا توجه به شباهت آن با دیگر کانسارهای بورات شناخته شده م ی توان گفت توده ی معدنی به صورت عدسی هایی متقاطع با سنگ درونگیر رسی-مارنی در شکستگی های آن قرار گرفته است. بررسی ه ای صورت گرفته در ترانشه های حفر شده در منطقه نشان م یدهد که از سطح به عمق از شدت کانی سازی کم م ی شو د.به نظر م یرسد سیالات فرورو از طریق شکستگی های تکتونیکی به اعماق کم رفته و پس از گرم شدن (بر اثر گرادیان ژئوترمالی بالای منطقه) با ایجاد یک سلول همرفتی گرمایی با گردش در واحدهای منطقه موجب فروشست واحدهای توفی شده اند. سپس این سیالات غنی از بور، در افق هایی که گسل ها لایه های رسی-مارنی را قطع کرد هاند (به واسط هی مهیا بودن شرایط احیایی)، کانی سازی نمود ه اند.