مقاله تحلیل کمی ارتباط مکانی موقعیت کانون زلزله ها و هندسه گسل های فعال در ناحیه زاگرس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تحلیل کمی ارتباط مکانی موقعیت کانون زلزله ها و هندسه گسل های فعال در ناحیه زاگرس دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تحلیل کمی ارتباط مکانی موقعیت کانون زلزله ها و هندسه گسل های فعال در ناحیه زاگرس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تحلیل کمی ارتباط مکانی موقعیت کانون زلزله ها و هندسه گسل های فعال در ناحیه زاگرس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تحلیل کمی ارتباط مکانی موقعیت کانون زلزله ها و هندسه گسل های فعال در ناحیه زاگرس :

تعداد صفحات:۸

چکیده:

ناحیه زاگرس به دلیل جایگاه ویژه زمین ساختی خود از نظر لرزه خیزی بسیار فعال است. خاستگاه بیشترزمین لرزه های رخ داده در زاگرس همچون سایر نواحی ایران، گسل های فعال این ناحیه م ی باشد ، بنابراین شناسایی محل گسل ها و شناخت ارتباط بین پدیده گسلش فعال و لرزه خیزی در این ناحیه از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق داده های لرزه ای دستگاهی رخ داده در ناحیه زاگرس ا ز منابع معتبر دریافت شده و پس از همگن سازی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. از سوی دیگر به منظور بررسی ارتباط مکانی رخداد زلزله ها با موقعیت هندسی گسل های فعال ناحیه، بر اساس اطلاعات موجود نقشه گسلهای فعال ناحیه زاگرس تهیه شده و در دو بعد به تحلیل آماری ارتباط مکانی لرزه خیزی و گسلش ناحیه زاگرس پرداخته شده است. به این منظور از نرم افزار ArcGis (version9.3 استفاده شده و لرزه خیزی این ناحیه به سه بخش زمین لرزه های اصلی، پس لرزه ها و پیش لرزه ها و لرزه خیزی زمینه ای تفکیک شده است . نتایج حاصل از این تحقیق حکایت از آن دارد که بخش قابل توجهی از زلزله های رخ داده در این ناحیه در دسته زمین لرزه های زمینه ای قرار می گیرند که نمی توان رخداد آنها را به گسل فعال خاصی با گسیختگی سطحی مشخص مرتبط دانست. به علاوه، با بررسی توزیع مکانی زلزله ها در دو جانب گسل های فعال ناحیه مشخص گردید این توزیع رومرکزها الگویی کاملاً نامتقارن داشته و برای بیشتر محدوده های بزرگی، تمرکز زلزله ها در جانب شمال شرقی (شرقی) گسل ها بیشتر از جانب جنوب غربی (غربی) آنهاست که می تواند نشان دهنده جهت شیب غالب گسل های این ناحیه به سمت شمال شرق و یا شرق باشد.