مقاله استفاده از مدل ریاضی برای انتخاب بهترین گزینه مدیریت آبخوان (مطالعه ی موردی: دشت سرزه رضوان، استان هرمزگان)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله استفاده از مدل ریاضی برای انتخاب بهترین گزینه مدیریت آبخوان (مطالعه ی موردی: دشت سرزه رضوان، استان هرمزگان) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استفاده از مدل ریاضی برای انتخاب بهترین گزینه مدیریت آبخوان (مطالعه ی موردی: دشت سرزه رضوان، استان هرمزگان)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استفاده از مدل ریاضی برای انتخاب بهترین گزینه مدیریت آبخوان (مطالعه ی موردی: دشت سرزه رضوان، استان هرمزگان)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استفاده از مدل ریاضی برای انتخاب بهترین گزینه مدیریت آبخوان (مطالعه ی موردی: دشت سرزه رضوان، استان هرمزگان) :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

هدف اصلی از مدل سازی جریان آب زیرزمینی شناخت رفتار سیستم آبخوان و در نهایت اعمال مدیریت صحیح جهت استفاده بهینه از منابع آب زیرزمینی است. در این مطالعه دشت سرزه رضوان در استان هرمزگان واقع گردیده کهمنبع اصلی تامین آب برای مصارف کشاورزی و شرب در آن، آب زیرزمینی بوده و به دلیل اهمیت خاصی که این دشت از لحاظ آب زیرزمینی دارد و در دهه اخیر با افت شدید سطح آب روبرو گردیده است، مدیریت دقیق تر بهره برداری ازاین آبخوان و انتخاب بهترین گزینه های مدیریتی در راه متعادل ساختن وضعیت آبخوان دارای ضرورت ویژه ای است. بدین منظور مدل ریاضی آبخوان دشت سرزه رضوان با استفاده از نرم افزار MODFLOW تهیه و نوسانات سطح آبآبخوان شبیه سازی گردید. جهت واسنجی مدل در شرایط ماندگار از تراز آب اردیبهشت ماه ۱۳۳۱ و جهت واسنجیمدل در شرایط غیرماندگار از آمار تراز آب طی سال های ۱۳۳۱ ۱۳۱۳ استفاده گردید. واسنجی مدل به شیوه خودکار – )اتوماتیک( صورت گرفت. جهت بررسی صحت مدل از آمار تراز آب سال ۱۳۱۱ استفاده گردید. جذر میانگین مربعاتخطای باقیمانده ) RMSE 0 بدست آمد که نشان از صحت / ( بین ترازهای محاسباتی و مشاهداتی در این مرحله ۳۵۶ مدل واسنجی شده است. بنابراین در مدل صحت سنجی شده، تنش های محتمل تعریف و در نهایت تراز آب زیرزمینیمتناظر با آن تنش پیش بینی گردید. بدین منظور میزان تغذیه مطابق روند گذشته در نظر گرفته شد. زیرا میزان تغذیه تقریبا غیرقابل کنترل است. اما میزان برداشت از آب زیرزمینی در سناریوهای مختلف به میزان ۱۰، ۲۰، ۳۰و۴۰ درصد کاهش داده شد و پس از اعمال سناریوها، نتایج پیش بینی ها به صورت تراز آب زیرزمینی آبخوان پس از طی زمان های ۱،۲و۴و۸سال آینده بدست آمد. نتایج نشان داد که بهترین گزینه مدیریتی جهت رسیدن به حالت تعادل آبخوان ضمن اینکه حداکثر برداشت ممکن از آبخوان نیز صورت گیرد، اعمال کاهش برداشت از سفره به میزان ۲۰ درصد پس از ۴ سال است که نتیجه این سناریو نزدیک شدن بیلان آبخوان به صفر است.