مقاله وضعیت بهره برداری از سفره های آب زیرزمینی دراستان خوزستان جهت مصارف کشاورزی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله وضعیت بهره برداری از سفره های آب زیرزمینی دراستان خوزستان جهت مصارف کشاورزی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله وضعیت بهره برداری از سفره های آب زیرزمینی دراستان خوزستان جهت مصارف کشاورزی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله وضعیت بهره برداری از سفره های آب زیرزمینی دراستان خوزستان جهت مصارف کشاورزی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله وضعیت بهره برداری از سفره های آب زیرزمینی دراستان خوزستان جهت مصارف کشاورزی :

تعداد صفحات:۱۴

چکیده:

در مناطق خشک و نیمه خشک که ایران نیز جزء آنهاست، منابع آب زیرزمینی از اهمیت خاصی برخوردار هستند.لذا حفاظت از این منابع به عنوان آبهای شیرین، یکی از مهم ترین عوامل حفظ سلامت و توسعه همه جانبه جوامعمطرح می باشد. در واقع در جهت مدیریت کمی و بهره برداری بهینه از منابع آب زیرزمینی باید آگاهی و شناخت دقیقی از پتانسیل این منابع و تخصیص آن برای مصارف مختلف داشته باشیم. استان خوزستان با مساحت ۴۶۷۵۰کیلومتر مربّع در جنوب غربی ایران و از نظر شرایط آب و هوا و اقلیم در تقسیم بندی کلی اقلیمی کشور در بخش صحرایی گرم و خشک طبقه بندی گردیده است. با اینکه ۳۳ درصد از منابع آبهای سطحی در این استان وجود دارد،منابع آب زیرزمینی نیز در تأمین آب استان نقش بسزایی دارد. براساس اطلاعات موجود در آرشیو سازمان امور آب در شهرستان اهواز تا اسفند سال ۹۸ ، تعداد ۳۴۰۷ حلقه چاه در استان وجود دارد که از طرف این سازمان مجوز بهره برداری دارند و جمیع دبی برداشتی از آنها ۱۷۵۴۵۱۱ میلیون مترمکعب است. درتعیین تخصیص منابع آب زیرزمینیاستان به مصارف مختلف، بیشترین بهره برداری از سفره ی آب زیرزمینی با ۹۰ درصد به بخش کشاورزی اختصاص داده می شود که با توجه به مستعد بودن خاک منطقه از نظر حاصلخیزی باید تدابیر مدیریتی هرچه بیشتر در رابطه باارتقاء بهره وری مصرف آب در بخش کشاورزی برای افزایش راندمان آبیاری و درنتیجه افزایش امنیت غذایی در این خطه را در نظر گرفت.