مقاله تاثیر دورهای آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیک و فنولوژیک ارقام آفتابگردان روغنی(Helianthus annus L.)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر دورهای آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیک و فنولوژیک ارقام آفتابگردان روغنی(Helianthus annus L.) دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر دورهای آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیک و فنولوژیک ارقام آفتابگردان روغنی(Helianthus annus L.)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر دورهای آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیک و فنولوژیک ارقام آفتابگردان روغنی(Helianthus annus L.)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر دورهای آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیک و فنولوژیک ارقام آفتابگردان روغنی(Helianthus annus L.) :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

به منظور بررسی تاثیر دورهای آبیاری برخصوصیات مورفولوژیک و فنولوژیک چهار رقم آفتابگردان روغنی، آزمایشی در سال ۱۳۸۸ در دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی و در چهار تکرار پیاده گردید. دورهای آبیاری در سه سطح شامل هر ۷، ۱۲ و ۱۷ روز یکبار در کرت های اصلی و ارقام آفتابگردان روغنی در چهار سطح شامل آذرگل، آلستار، یوروفلور و مگاسان در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش دور آبیاری و محدودیت آبی صفات تعداد روز تا گلدهی و رسیدگی، قطر طبق، تعداد و شاخص سطح برگ، ارتفاع، قطر ساقه و عملکرد دانه به طور معنی داری (۰۵/۰(p کاهش یافتند. به طوریکه بیشترین عملکرد دانه (۸/۳۸۸۸ کیلوگرم در هکتار)، طول دوره پر شدن دانه (۸۷/۵۶ روز)، تعداد روز تا رسیدگی (۱۲/۱۴۴)، قطر طبق (۸۲/۱۵ سانتیمتر)، تعداد برگ (۳۶/۲۱) و ارتفاع ساقه (۰۵/۱۲۲ سانتیمتر) در دور آبیاری ۷ روز مشاهده شد. البته اثرات متقابل دورهای آبیاری و رقم بر هیچ یک از صفات فوق معنی دار نشد. ارقام آذرگل و یوروفلور با بیشترین طول دوره رسیدگی (۹۱/۱۵۳ و ۲۵/۱۵۴ روز)، حداکثر عملکرد دانه (۲/۳۷۴۴ و ۷/۳۴۶۱ کیلوگرم در هکتار) و برتری در سایر صفات زراعی در میان ارقام مورد مطالعه شاخص بودند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، چنانچه شرایط محیطی به گونه ای باشد که مشکل کم آبی در منطقه وجود نداشته باشد، کشت ارقام دیررس و پر محصول به منظور بهره مندی از شرایط و امکانات محیطی می تواند مفید باشد.