مقاله تاثیر سطوح مختلف اسید آمینه ترئونین بر عملکرد جوجه های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر سطوح مختلف اسید آمینه ترئونین بر عملکرد جوجه های گوشتی دارای ۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر سطوح مختلف اسید آمینه ترئونین بر عملکرد جوجه های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر سطوح مختلف اسید آمینه ترئونین بر عملکرد جوجه های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر سطوح مختلف اسید آمینه ترئونین بر عملکرد جوجه های گوشتی :

تعداد صفحات:۴

چکیده:

ا هدف بررسی تاثیر سطوح مختلف اسید آمینه ترئونین بر عملکرد جوجه های گوشتی، ۲۸۸ قطعه جوجه نر یک روزه راس ۳۰۸ به طور تصادفی به چهار گروه۷۲ تایی با شش تکرار تقسیم شدند و جوجه های هر گروه با سطوح مختلف ترئونین تغذیه شدند. در هر چهار گروه به جز درصد های مختلف ترئونین تمام شرایط مدیریتی و تغذیه ای یکسان بود و در همه تیمارها از جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا و ۱۵% گندم استفاده گردید. جیره های تیمار ها و میزان اسیدآمینه جیره ها بر اساس توصیه نژاد راس در سه سطح آغازین، رشد و پایانی متعادل شد.این آزمایش در سالن تحقیقاتی گروه علوم دامی دانشگاه ارومیه از بهمن ماه لغایت اسفند۱۳۸۹ انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارتند از FT تیمار شاهد بدون ترئونین، LT تیمار شاهد بعلاوه ۶۰% ترئونین قابل هضم بر حسب لیزین، MT تیمار شاهد بعلاوه ۷۰% ترئونین قابل هضم بر حسب لیزین، HT تیمار شاهد بعلاوه ۸۰% ترئونین قابل هضم بر حسب لیزین. در طول دوره آزمایش مقدار خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک اندازه گیری و محاسبه گردید. نتایج نشان داد که در دوره ۰ تا ۴۲ روزگی تیمار LT کمترین ضریب تبدیل را در بین تیمار های مختلف داشت ((p<0/05. در دوره ۰ تا ۴۲ روزگی اختلاف معنی داری از نظر مقدار خوراک مصرفی و افزایش وزن بدن بین پرندگان گروههای مختلف وجود نداشت((p<0/05، اما پرندگان تیمار LT بیشترین افزایش وزن را در بین تیمارها داشتند. در دوره ۰ تا ۲۱ روزگی اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. در دوره ۲۱ تا ۴۲ روزگی تیمار LT و MT کمترین ضریب تبدیل را داشتند ((p<0/05