مقاله تأ ثیر تیمارهای کم آبیاری بر محتوای آب برگ و میزان آب نسبی از دست رفته برگ در ژنوتیپ های گندم دوروم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تأ ثیر تیمارهای کم آبیاری بر محتوای آب برگ و میزان آب نسبی از دست رفته برگ در ژنوتیپ های گندم دوروم دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأ ثیر تیمارهای کم آبیاری بر محتوای آب برگ و میزان آب نسبی از دست رفته برگ در ژنوتیپ های گندم دوروم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأ ثیر تیمارهای کم آبیاری بر محتوای آب برگ و میزان آب نسبی از دست رفته برگ در ژنوتیپ های گندم دوروم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأ ثیر تیمارهای کم آبیاری بر محتوای آب برگ و میزان آب نسبی از دست رفته برگ در ژنوتیپ های گندم دوروم :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

تنش خشکی به عنوان یکی از مهمترین تنش های غیر زیستی نقش مهمی در کاهش تولید محصول گیاهان زراعی در نواحی خشک و نیمه خشک جهان دارد.از این رو توجه به صفاتی که با میزان تحمل به خشکی در ارتباط هستند از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.بر همین اساس تحقیقی در سا ل زراعی ۱۳۸۹- ۱۳۸۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه بر روی ۲۰ ژنوتیپ گندم دوروم به منظور گزینش ژنوتیپ های متحمل به خشکی جهت بهره وری بهینه در مصرف آب در شرایط مزرعه و آزمایشگاه انجام شد. ژنوتیپ ها از لحاظ درصد آب نسبی برگ (Rwc) و میزان آب نسبی از دست رفته برگ (Rwl) مورد ارزیابی قرار گرفتند. ژنوتیپ های مورد بررسی در دو محیط با آبیاری و بدون آبیاری اختلاف بسیار معنی داری را نشان دادند که اختلاف موجود بیانگر تنوع ژنتیکی و امکان انتخاب برای تحمل به خشکی در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه می باشد.در محیط با آبیاری از لحاظ مقدار Rwc ژنوتیپ شماره ۱۸ و از لحاظ مقدار Rwl ژنوتیپ ۱۷ دارای بالاترین مقادیر می باشند و ژنوتیپ شماره ۱۲ و ژنوتیپ شماره ۵ به ترتیب صفات دارای کمترین مقادیر می باشند..در محیط بدون آبیاری از لحاظ Rwc ژنوتیپ شماره ۱۹ بالاترین مقدار و ژنوتیپ شماره ۱۲ پایین ترین مقدار و از نظر Rwl ژنوتیپ شماره ۱۹ بالاترین و ژنوتیپ ۱۱ پایین ترین مقدار را دارا می باشد. ژنوتیپ شماره ۳ در محیط دارای آبیاری از لحاظ محتوای آب نسبی برگ و میزان آب نسبی از دست رفته از وضعیت بهتری نسبت به بقیه ژنوتیپ ها برخوردار بود.