تحقیق در مورد شرکت سهامی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد شرکت سهامی دارای ۲۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد شرکت سهامی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد شرکت سهامی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد شرکت سهامی :

شرکت سهامی

مقدمه
شرکت سهامی، شکل حقوقی اغلب شرکتهای بزرگ تجارتی یا صنعتی، مانند صنایع شیمیایی، ذوب آهن، بانکها، و شرکتهای بیمه، است. این نوع شرکتها به سرمایه‌های عظیمی نیاز دارند و ممکن است سرمایه‌های لازم را با صدور اوراق بهادار (سهام و اوراق قرضه) یا از طریق پس‌اندازهای مردم یا بعضی سازمانها (مانند شرکتهای بیمه، بانکها، و شرکتهای سرمایه‌گذاری) فراهم کنند.

اوراق بهادار شرکتهای سهامی، به آسانی قابل نقل و انتقال است و پس‌انداز‌کنندگان با تقبل خطر مالی کمتری (در حدو د مبلغ رسمی) اطمینان دارند که می‌توانند اوراق بهادار مذکور را خریداری کنند، و درصورت نیاز به دیگری انتقال دهند یا در بازار بورس به فروش رسانند.

تعریف شرکت سهامی
شرکت سهامی، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیتت صاحبان سهام، به مبلغ اسمی سهام آنها محدود است (ماده ۱ل.ق.ت).
تعداد شرکا در شرکت سهامی نباید از سه نفر کمتر باشد (ماده ۲ل.ق.ت). در این نوع شرکت‌ها، حقوق هریک از سهامداران در ورقه‌ای به نام «سهم» ثبت می‌شود که قابل نقل و انتقال بوده و تعهدات مالی آنها نیز به همان ورقه محدود است.

انواع شرکت سهامی
برابر ماده ۴ لایحه قانون تجارت، شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می‌شود:
۱ شرکت سهامی عام: شرکتی است که قسمی از سرمایه آن از طریق فروش سهام به مردم تأمین می‌شود؛
۲ شرکت سهامی خاص؛ شرکتی است که همه سرمایه آن را مؤسسان در زمان تأسیس تأمین می‌کنند.
تبصره:
در شرکتهای سهامی عام، عبارت «شرکت سهامی عام» و در شرکتهای سهامی خاص عبارت «شرکت سهامی خاص» باید قبل یا بعد از نام شرکت (بدون فاصله با نام شرکت) در کلیه اوراق، اطلاعیه‌ها و آگهیهای شرکت بطور روشن و خوانا ذکر شود.

موارد افتراق شرکت سهامی عام و خاص
موارد افترق دو نوع مذکور از شرکت سهامی عبارتند از:
الف) سرمایه شرکتهای سهامی عام در موقع تأسیس، نباید از پنج میلیون ریال کمتر باشد؛ در حالیکه این حداقل سرمایه برای شرکتهای سهامی خاص، یک میلیون ریال است (ماده ۵ل.ق)

ج) حداقل تعداد شرکا در شرکت سهامی عام، ۵ نفر و در شرکت سهامی خاص، ۳ نفر است (موارد ۳و ۱۰۷ل.ق).
د) برای تأسیس شرکتهای سهامی عام، مؤسسن باید حداقل ۲۰% سرمایه شرکت را تعهد کنند و لااقل ۳۵% مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام «شرکت در شرف تأسیس» نزد یکی از بانکها تودیع نمایند؛ در حالیکه برای تأسیس و ثبت شرکتهای سهامی خاص، مؤسسان مکلفند همه سرمایه را تعهد و ۳۵% آن را به بانک بسپارند (ماده ۶ و۲۰ ل،ق.).

هـ) در شرکتهای سهامی عام، هیئت مدیره مکلف است گزارش حسابداران رسمی را نیز به حسابهای سود و زیان و ترازنامه شرکت ضمیمه کند. این تکلیف برای شرکت سهامی خاص پیش‌بینی نشده است.
و) در شرکت سهامی عام می‌توان به صدور اوراق قرضه مبادرت کرد؛ ولی در شرکت سهامی خاص ، چنین مجوزی وجود ندارد (ماده ۵۱ل.ق)
ز) در شرکتهای سهامی عام، مبلغ اسمی هر سهم نباید از ده‌هزار ریال بیشر باشد، در حالیکه این محدودی برای شرکتهای سهامی خاص در قانون پیش‌بینی نشده است (ماده ۲۹ل.ق.)

ح) برای تأمین سرمایه و افزایش سرمایه در شرکت سهامی عام، می‌توان از طریق پذیره نویسی عمومی اقدام کرد؛ در صورتیکه در شرکت سهامی خاص نمی‌توان به چنین اقدامی مبادرت کرد.
ط) در شرکتهای سهامی عام، به علت عدد شرکاء مدیریت شرکت و صاحبان سرمایه اغلب از یکدیگر تتفکیک می‌شوند؛ اما در شرکتهای سهامی خاص، مدیریت شرکت معمولا به سهامداران وااگذار می‌شود.
ی) تشریفا قانونی تشکیل شرکت، در شرکت سهامی عام، دو مرحله‌ای و در شرکت سهامی خاص در یک مرحله انجام می‌شود (که چگونگی آن، در بخشهای بعد تشریح خواهد شد).

پذیره نویسی سهام شرکت
پذیره نویسی سهام عبارت است از تعهد خرید و پرداخت بهای سهام که پذیره‌نویسان آن را انجام می‌دهند. خریدار سهم باید لااقل ۳۵% قیمت آن را به هنگام پذیره‌نویسی به طور نقد پرداخت و بقیه را تعهد کند.

برای منظور فوق باید طرح اعلامیه پذیره نویسی که شامل مشخصات کامل شرکت، میزان سرمایه پرداخت شده و تعهد شده است، به امضای کلیه مؤسسان برسد و همراه اظهارنامه و اساسنامه شرکت (برابر مواد ۷و۸ل.ق) به مرجع ثبت شرکتها تسلیم شود. این مرجع، پس از بررسی مدارک مذکور، اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را پس از آگهی در جراید، در بانکی که تعهد سهام نزد آنها صورت می‌گیرد نیز در معرض دید علاقمندان قرار دهند.
طبق ماده ۱۲ ل.ق.ت در مهلتی که در اعلامیه پذیره نویسی معین شده است، علاقمندان به بانک مراجعه وورقه تعهد سهام را امضا می‌کنند؛ سپس، مبلغی را که بطور نقد باید پرداخت شود، تأدیه و در مقابل آن رسید دریافت می‌کنند.

تأسیس و ثبت شرکتهای سهامی خاص، به طرح اعلامیه‌ پذیره نویسی نیاز ندارد.

سازمان و عملیات شرکت سهامی
سازمان شرکت سهامی از واحدهای زیر تشکیل شده است
الف) واحدهای تصمیم‌گیرنده

ب) واحدهای اداره کننده
ج) واحدهای کنترل کننده

واحدهای تصمیم‌گیرنده شرکت سهامی
در واقع واحدهای تصمیم گیرنده شرکت سهامی، مجامع سهامداران است که از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می‌شود. این مجامع عبارتند از:
۱ مجمع عمومی مؤسس
۲ مجمع عمومی عادی
۳ مجمع عمومی فوق‌العاده
مقررات مربوط به حضور تعداد لازم برای تشکیل مجمع عمومی و آرای لازم جهت اتخاذ تصمیم، جز در مواردی که به موجب قانون تکلیف خاصی برای آن مقرر شده باشد، در اساسنامه معین خواهد شد( ماده ۷۲ل.ق.ت)
ساختار سازمانی شرکت سهامی، به اجمال در نمودار ذیل ارائه شده‌است:

وظایف مجامع عمومی شرکتهای سهامی
الف) وظایف مجمع عمومی مؤسس (ماده ۷۴ ل.ق)
۱ رسیدگی به گزارش مؤسسان و تصویب آن و نیز احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تأدیه مبلغهای لازم؛
۲ تصویب طرح اساسنامه شرکت و در صورت لزوم اصلاح آن،

۳ انتخاب اولین مدیران، و بازرس یا بازرسان شرکت؛
۴ تعیین روزنامه کثیرالانتشاری که هرگونه دعوت و اطلاعیه بعدی برای سهامداران تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
۵ در شرکتهای سهامی خاص، تشکیل مجمع عمومی مؤسس الزامی نیست.

ب) وظایف عمومی عادی
مجمع عمومی عادی درباره کلیه امور شرکت، جز آنچه در صلاحیت مجمع عمومی مؤسس و فوق‌العاده است، از جمله:
۱ استماع گزارش و پیشنهاد‌های هیئت مدیره و بازرسان شرکت در خصوص وضع مالی و خط مشی‌آینده شرکت و اخذ تصمیم درباره آنها:
۲ تصویب صورتهای مالی شرکت، بعد ازشنیدن گزارش بازرسان،
۳ انتخاب مدیران وبازرسان و تعیین حق‌الزحمه آنها.
۴ تعیین روزنامه کثیرالانتشار برای درج آگهیهای شرکت.

ج) وظایف مجمع عمومی فوق‌العاده
افزایش یا کاهش سرمایه
تغییرات اساسنامه؛
انحلال شرکت قبل از موعد؛
تغییر نوع شرکت.

واحدهای اداره کننده
شرکتهای سهامی را هیئت مدیره‌ای اداره خواهد کرد. که از بین صاحبان سهام انتخاب شده و کلاً یا بعضاً قابل عزل هستند. حداقل تعداد اعضای هیئت مدیره در شرکت سهامی عام،از ۵ نفر و در شرکت سهامی خاص از ۳ نفر نباید کمر باشد. مدت مدیریت مدیران، در اساسنامه معین می‌شود؛ لیکن این مدت از دوسال تجاوز نخواهد کرد. انتخاب مجدد مدیران، بلامانع است (ماده ۱۰۹ل.ق)

هیئت مدیره مکلف است لااقل یک نفر شخص حقیقی را به مدیریت عامل شرک برگزیند و حدود اختیارات، مدت تصدی، و حق‌الزحمه، او را تعیین کند. در صورتیکه مدیرعامل، عضو هیئت مدیره باشد، دوره مدیریت عامل او از مدت عضویت او در هیئت مدیره بیشتر نخواهد بود (ماده ۱۲۴ل.ق)
مدیر عامل شرک در حدود اختیاراتی که هیئت مدیره به او تفویض کرده است، نماینده شرکت محسوب می‌شود و از طرف شرکت حق امضا دارد. (ماده ۱۲۵ل.ق)
برای تشکیل جلسه‌های هیئت مدیره، حضور بیش از نصف اعضا ضروری است، و تصمیمات باید با اکثریت آرای حاضرین اتخاذ شود.

الف) وظایف و اختیارات مدیران در شرکت سهامی
ماده ۱۱۸ (ل.ق.ت) مقرر می‌دارد:
مدیران شرکت جز در خصوص موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون، اخذ تصمیم و اقدام در مورد آنها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است، از کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت برخوردارند؛ مشروط برآنکه تصمیمات و اقدامات آنها در حدود موضوع باشد. محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی، فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث، باطل و «کان لم یکن» است.
اهم وظایف و اختیارات مدیران به شرح زیر است:

۱ دعوت مجمع عمومی سالانه و مجمع عمومی عادی بطور فوق‌العاده و نیز دعوت مجمع عمومی فوق‌العاده به امضای رئیس هیئت مدیره؛
۲ انجام دادن امور مربوط به ثبت شرکت؛
۳ تعیین مدیر عامل و مشخص کردن حدود اختیارات وی؛
۴ پرداخت سود سهام به دارندگان آن، طی هشت ماه از تاریخ تصویب مجمع عمومی؛
۵ تشکیل اندوخته قانونی به میزان یک بیستم از سود خالص شرکت در هر سال مالی.
واحدهای کنترل کننده

در شرکت سهامی، کنترل اداره امور شرکت برعهده سهامداران است. این کنترل، از طریق مجامع عمومی اعمال می‌شود؛ لکن برای کنترل بیشتر؛ در قانون تجارت، بازرس یا بازرسانی پیش‌بینی شده است که از طرف سهامداران انتخاب می‌شوند و به نمایندگی از سوی آنان، ترازنامه و حسابهای شرکت را کنترل می‌کنند؛ همچنین مکلفند درباره صحت یا سقم صورتهای مالی و مطالب و اطلاعاتی که مدیران در اختیار مجمع عمومی گذاشته‌اند، اظهار نظر کنند.

مراحل تشکیل شرکتهای سهامی
الف) تشکیل شرکت سهامی عام
شرکت سهامی عام، طی دو مرحله مقدماتی و قطعی تشکیل می‌شود:
الف ـ۱) مرحله مقدماتی: در این مرحله، مؤسسان موضوع شرکت را بررسی و مطالعه می‌کنند و پس از اخذ تصمیمات لازم، فرایند زیر انجام می‌شود:
۱ تعهد مؤسسان به پرداخت حداقل ۲۰% سرمایه شرکت، که دست کم ۳۵% از این مبلغ تعهد شده، در حسابی به نام شرکت در شرف تأسیس واریز می‌شود (ماده ۶ل.ق.)

هرگاه بخشی از تعهد مؤسسان غیرنقدی باشد، مؤسسان باید عین آن یا مدارک مالکیت آن را در همان بانک تودیع و گواهی بانک را به ضمیمه اظهار نامه و ضمایم آن به مرجع ثبت شرکتها تسلیم کنند.
۲ تسلیم اظهارنامه ثبت شرکت سهامی به ضمیمه طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره‌نویسی به اداره ثبت شرکتها. مدارک مذکور باید به امضای کلیه مؤسسان شرکت برسد؛
۳ صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی سهام از سوی اداره ثبت شرکتها
۴ انتشار اعلامیه پذیره نویسی از طریق جراید
۵ پذیره‌نویسی سهام از طرف خریداران، طی مدت تعیین شده
۶ دعوت مجمع عمومی مؤسس حداکثر یک ماه بعد از خاتمه مدت پذیره نویسی از جانب مؤسسان
۷ تشکیل مجمع عمومی مؤسس با اهداف زیر:
۱ رسیدگی و احراز پذیره نویسی کلیه سهام، و شور درباره اساسنامه شرکت و تصویب آن
۲ انتخاب اولین مدیران، و بازرس یا بازرسان شرکت.
الف ـ ۲ مرحله قطعی: فرایندهای مرحله قطعی، عبارتند از:
۱تسلیم اساسنامه مصوبه مجمع عمومی مؤسس به ضمیمه صورت جلسه مجمع و اعلامیه قبولی مدیران وبازرسان به ادراه ثبت شرکتها؛
۲ثبت شرکت پس از بررسی اسناد و مدارک فوق در اداره ثبت شرکتها؛
۳ اعلام مراتب ثبت شرکت از طریق درج آگهی در روزنامه رسمی جهت اطلاع عموم.
ب) تشکیل شرکت سهامی خاص
تشکیل شرکت سهامی خاص، فقط در یک مرحله صورت می‌گیرد؛ و انتشار اعلامیه پذیره‌نویسی و دعوت مجمع عمومی مؤسس، الزامی نیست. برای تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص، فقط تسلیم اظهار نامه به ضمیمه اساسنامه شرکت که به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد و صورت جلسه‌ای مبنی بر انتخاب اولین مدیران و بازرسان شرکت همراه با اعلامیه قبولی آنها کافی خواهد بود.

هزینه‌های تأسیس
تشکیل شرکت سهامی، بیشتر از شرکت تضامنی هزینه دربردارد؛ و علاوه بر هزینه لازم برای ثبت شرکت و پرداختهای قانونی، پرداخت به متخصصان را نیز شامل می‌شود. عموم هزینه‌های تأسیس شرکتهای سهامی عبارتند از:
۱ حق ثبت شرکت؛

۲ هزینه‌های حق مشاوره و حق‌الزحمه مربوط به تنظیم اظهارنامه، اساسنامه و قراردادهای مربوط به ثبت شرکت
۳ حق‌الزحمه حسابداران و کارشناسان جهت تقویم سرمایه غیرنقدی و تهیه گواهینامه‌های مربوط
۴ بهای اوراق اظهارنامه و هزینه چاپ اساسنامه، و گواهینامه‌های موقت سهام
۵ کارمزد پذیره‌نویسی سهام و نیز کارمزد تضمین فروش سهام و سایر هزینه‌های صدور سهام. این نوع هزینه‌ها، در حقیقت در طبقه‌بندی هزینه‌های سرمایه‌ای قرار دارند؛ و در ترازنامه، جزء «سایر داراییها»، تحت عنوان «داراییهای موهومی» درج می‌شوند. طبق ماده ۲۳۶ل.ق.، هزینه‌های تأسیس شرکت باید قبل از تقسیم هرگونه سود، مستهلک شود.

سرمایه شرکتهای سهامی
سرمایه شرکتهای سهامی را تعدادی سهام مساوی تشکیل می‌دهد که هر یک از متقاضیان می‌تواند یک یا چند سهم آن را قبول کند؛ و بدین ترتیب، برگ سهام، مدرک مالکیت در شرکت سهامی است.

مطابق ماده ۲۴ ل. ق. سهم، قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که در آن میزان مشارکت، تعهدات و منافع آن در شرکت سهامی مشخص می‌شود؛ به عبارت دیگر، ورقه سهم، سند قابل معامله و نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد.
دارندگان سهام، معمولا به نسبت تعداد سهامی که دارند، از حقوق اساسی به شرح زیر برخور‌دارند:
۱ حق مداخله در تصمیمات شرکت از طریق شرکت در مجامع عمومی؛

۲ حق سهیم شدن در منافع شرکت؛
۳ حق سهیم شدن در داراییهای شرکت و دریافت سهم دارایی به هنگام تصفیه شرکت؛
۴ حق تقدم خرید به هنگام صدور سهام جدید.
حقوق ساسی فوق، برای کلیه سهامداران از هر نوع و طبقه وجود دارد؛ مگر آنکه قانون یا اساسنامه، ترتیب دیگری را تعیین کرده باشد. به موجب قانون، نکا زیر باید در ورقه سهم قید شود (ماده ۲۶ل.ق)

۱ نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکتها
۲ مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن
۳ تعیین نوع سهم
۴ مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن به حروف و اعداد
۵ تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است.

انواع سهام
شرکتهای سهامی، طبق تبصره ۱ ماده ۲۴ قانون تجارت، سهام به دو نوع «سهام با نام» و «سهام بی‌نام» تقسیم شده است.
الف) سهام با نام: سهامی است که برروی آن نام دارنده سهم ذکر شده است. برای انتقال این نوع سهام، مراتب باید به اطلاع شرکت برسد و در دفتر شرکت نیز ثبت شود، تا انتقال آن رسمیت داشته باشد.
صدور سهام با نام، از سه نظر حائز اهمیت است:
۱ از نظر شرکت صادر کننده، دارندگان سهام مشخصی‌اند؛ و مراقبت می‌شود تا سهام شرکت به دست اشخاص غیر مطمئن یا رقیبان شرکت نیفتد و عموماً اگر هدف شرکت چنین باشد، مقررای در اساسنامه پیش‌بینی می‌شود که انتقال سهام با نام تحت شرایط خاصی صورت گیرد و به منافع سهامداران شرکت لطمه‌ای وارد نشود. ولی در شرکت سهامی عام، نقل و انتقال سهام مشروط به موافقت مدیران شرک یا مجامع عمومی نیست (ماده ۴۱ ل.ق.).
۲ از نظر مالیاتی، قانون‌گذار تسهیلات بیشتری برای سهام با نام قائل شده و مالیات سهام با نام معمولاً بیش از سهام بی‌نام است.
۳ در صورت گم شدن یا از بین رفتن چنین سهامی، خطری متوجه حقوق دارنده سهم نخواهد بود؛ زیرا منافع چنین سهمی، فقط به شخصی تعلق دارد که نام وی روی سهم نوشته شده باشد.
ب ـ سهام بی‌نام: سهامی است که به صورت سند دروجه حامل تنظیم می‌شود و دارنده آن مالک سهم است؛ مگر خلاف آن ثابت شود.