مقاله بررسی چند شکلی ژن کاپاکازئین و ژن اوستئوپونتین در گاوهای براون سوئیس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی چند شکلی ژن کاپاکازئین و ژن اوستئوپونتین در گاوهای براون سوئیس دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی چند شکلی ژن کاپاکازئین و ژن اوستئوپونتین در گاوهای براون سوئیس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی چند شکلی ژن کاپاکازئین و ژن اوستئوپونتین در گاوهای براون سوئیس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی چند شکلی ژن کاپاکازئین و ژن اوستئوپونتین در گاوهای براون سوئیس :

تعداد صفحات:۶

چکیده:

روی کروموزوم ۶ گاو تعداد زیادی ژن وجود دارد که اکثر آنها روی صفات تولید شیر تاثیرگذار می باشند. از جمله این ژن ها می توان به کازئین های شیر اشاره نمود که به صورت مجموعه ای متوالی قرار گرفته اند. کاپا کازئین یکی از مهم ترین پروتئین های شیر است که در راندمان تولید پنیر نقش عمده ای دارد. OPN ژن دیگری است که یک محصول گلیکوپروتئینی اسیدی فسفریله شده تولید می کند که در سلول های استخوانی شناسایی شده، از اجزای زنده سلول استخوان بوده و فاکتور مهمی در تغییر حالت استخوان و محکم شدن استئوکلاست با مواد مغذی پیچیده استخوان بشمار می آید. وظایف دیگر آن، چسبیدگی سلولی، تنظیم شیمیایی بدن، حفظ سلول ها، تغییر حالت بافت ها، تنظیم التهاب، رشد و نمو جنین و لقاح می باشد. در بسیاری از بافت ها و همچنین در پروتئین موجود در شیر، پلاسما و ادرار وجود داشته و بیان می شود. از طرفی به دلیل بیان بالای آن در سلول های اپتیلیال غدد پستانی می تواند روی تفکیک و تکثیر سلول ها در غدد پستانی تأثیرگذار باشد. لذا در این پژوهش چند شکلی ژن های کاندیدای کاپاکازئین و استئوپونتین که در صفات تولید شیر نقش دارند، در گاوهای شیری براون سوئیس بررسی شد. فراوانی سه ژنوتیپ جایگاه ژنی کاپاکازئین BB، AB و AA به ترتیب ۴۶/۰ ، ۳۵/۰و ۱۹/۰ و. فراوانی آلل B 64/0 و آلل A 36/0 محاسبه گردید. همچنین فراوانی سه ژنوتیپ TT، TC و CC ژن استئوپونتین به ترتیب ۳۰/۰، ۴۶/۰و ۲۳/۰ بود و فراوانی ۵۴/۰ و ۴۶/۰ برای آلل های T و C مشخص شد. جمعیت مورد بررسی برای این جایگاه ژنی در تعادل هاردی وینبرگ بود