مقاله بررسی سیلخیزی در اثر تراوائی سازندهای زمین شناسی حوزه آبخیز ( مطالعه موردی حوزه آبخیز طالقان ، زیر حوزه خودکاوند)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی سیلخیزی در اثر تراوائی سازندهای زمین شناسی حوزه آبخیز ( مطالعه موردی حوزه آبخیز طالقان ، زیر حوزه خودکاوند) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی سیلخیزی در اثر تراوائی سازندهای زمین شناسی حوزه آبخیز ( مطالعه موردی حوزه آبخیز طالقان ، زیر حوزه خودکاوند)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی سیلخیزی در اثر تراوائی سازندهای زمین شناسی حوزه آبخیز ( مطالعه موردی حوزه آبخیز طالقان ، زیر حوزه خودکاوند)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی سیلخیزی در اثر تراوائی سازندهای زمین شناسی حوزه آبخیز ( مطالعه موردی حوزه آبخیز طالقان ، زیر حوزه خودکاوند) :

تعداد صفحات:۱۰

چکیده:

سیل یک اتفاق ناگهانی و رویدادی سریع و مخرب است که هر ساله جان ومال بسیاری از مردم در اثر وقوع این پدیده به مخاطره می افتد بطوریکه خسارت ناشی از آن در ایران طی سالهای اخیر روند افزایشی داشته و به آن توجه زیادی نشده است. بدین جهت تعیین تراوائی سازندهای زمین شناسی جهت برآورد خطر سیل خیزی حوزه آبخیز جهت احداث سازه های مهندسی برای جلوگیری از سیل و هدر رفت خاک از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. مطالعه سیلخیزی در منطقه مورد مطالعه با هدف تعیین تراوائی و تهیه نقشه سیل خیزی زیر حوزه آبخیز خود کاوند می باشد. زیر حوزه ابخیز خودکاوند با مساحتی معادل ۲۱۲۷ هکتار در منطقه طالقان و د ردامنه جنوبی رشته کوههای البرز قرار دارد. بر این اساس ، ابتدا نقشه زمین شناسی زیر حوزه در مقیاس ۱:۲۰۰۰۰ در محیط نرم افزار ARCGIS تهیه و با استفاده از نقشه توپوگرافی د رمقایس ۱:۲۰۰۰۰ و عکس های هوائی در مقیاس های ۱:۲۰۰۰۰ و ۱:۵۰۰۰۰ موجود در منطقه و مشاهدات صحرائی ، جنس و نوع سنگهای حوزه بر اساس تیپ های سازندهای موجود شناسائی و مشخص گردید. پس از آن با کمک نقشه زمین شناسی ، میزان نفوذپذیری هر یک از سازندهای موجود نیز تعیین گردید. سپس با توجه به اینکه هر سازندی دارای یک تراوائی مشخصی است و هر میزان تراوائی نیز باعث ایجاد سیلخیزی معینی می گردد نقشه سیلخیزی زیر حوزه مورد مطالعه در مقیاس ۱:۲۰۰۰۰ تهیه شد. با توجه به نقشه فوق ، واحدهایسنگ شناسی gy1 ، gy2 ، NgC ، NgM دارای تراوائی کم ، و واحدهای سنگ شناسی Js ، EKV دارای تراوائی متوسط و واحدهای Q1g ،Q2af ،Q2al و Pr دارای تراوائی زیاد ارزیابی شدند. معادل ۷۲/۸۵ درصد از منطقه دارای سیلخیزی زیاد تا خیلی زیاد است.