مقاله فعالیت عصبی عضلانی حین تمرینات پایدار کننده ناحیه core با استفاده از توپ تمرینی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله فعالیت عصبی عضلانی حین تمرینات پایدار کننده ناحیه core با استفاده از توپ تمرینی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله فعالیت عصبی عضلانی حین تمرینات پایدار کننده ناحیه core با استفاده از توپ تمرینی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله فعالیت عصبی عضلانی حین تمرینات پایدار کننده ناحیه core با استفاده از توپ تمرینی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله فعالیت عصبی عضلانی حین تمرینات پایدار کننده ناحیه core با استفاده از توپ تمرینی :

تعداد صفحات:۹

چکیده:

هدف این مطالعه بررسی میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضلات core در تمرین ثبات دهنده ی پل زدن به پشت در وضعیت های مختلف بدنی در سطوح پایدار و ناپایدار بود . روششناسی : آزمودنی های این تحقیق ۱۱ زن غیرورزشکار )با میانگین سن ۱/۷۳±۱۶۲۸۱ سانتی متر وزن ۴/۰۲± ۵۸/۰۳ کیلوگرم و BMI 1/54±۲۱/۶۵ کیلوگرم بر متر مربع( بدون هیچگونه سابقه کمردرد یا ورزش منظم بودند. آزمودنی ها پل زدن به پشت را در وضعیت های مختلف به ترتیب زیر انجام دادند: A ( بالاتنه و کف پا روی زمین و زانوها خم، B ( بالاتنه روی زمین، زانو خم شده و کف پا روی توپ C ( بالاتنه روی زمین، زانو کاملا باز شده وساق پاها روی توپ، D ) بالاتنه روی زمین، کف پای راست روی توپ تمرینی و زانوی پای چپ باز، E ( بالاتنه روی زمین، کف پای چپ روی توپ تمرینی و زانوی پای راست باز. فعالیت الکترومایوگرافی سطحی از عضلات راست شکمی ) RA (، مایل خارج شکمی ) EO (، مایل داخل شکمی/عرضی شکمی ) IO/TA ( و راست کننده مهره های کمری ) ES ( در طرفراست تنه ثبت شد و بر اساس حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی ) MVIC ( هر عضله هنجارسازی شد . پس از هنجارسازی دادهها برای مقایسه میزان فعالیت عضلانی بین سطوح از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های>5/ مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری ۵۰ p استفاده شد . یافته ها : عضلات RA ، EO ، ES درتمرین های B و D و E افزایش قابل ملاحظه ی فعالیت الکترومایوگرافی را نسبت به تمرین A نشان دادند. هیچ کداماز عضلات در تمرین C تغییر معنی دار فعالیت الکترومایوگرافی را نسبت به تمرین A نشان ندادند . نتیجه گیری :تمرین پل زدن به پشت با توجه به سیر پیشرفت تمرین از سطح تشک به توپ تمرینی می تواند تمرین مفیدی برای تقویت و بازگرداندن الگوهای صحیح انقباضات عضلات شکمی بوده و در فعال سازی عضلات شکمی وپاراسپاینال موثر باشد.