مقاله بررسی سازگاری برخی ژنوتیپهای آفتابگردان، در شرایط اکولوژیکی همدان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی سازگاری برخی ژنوتیپهای آفتابگردان، در شرایط اکولوژیکی همدان دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی سازگاری برخی ژنوتیپهای آفتابگردان، در شرایط اکولوژیکی همدان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی سازگاری برخی ژنوتیپهای آفتابگردان، در شرایط اکولوژیکی همدان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی سازگاری برخی ژنوتیپهای آفتابگردان، در شرایط اکولوژیکی همدان :

تعداد صفحات:۶

چکیده:

بهمنظور بررسی سازگاری ژنوتیپهای مختلف آفتابگردان در شرایط آب و هوایی همدان، ۳۲ ژنوتیپ آفتابگردان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۴ تکرار، در سال زراعی ۱۳۹۰-۱۳۸۹ در مزرعهی تحقیقاتی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان، مورد مقایسه قرار گرفتند . صفات مورد بررسی عبارت بودند از تعداد روزها از کاشت تا جوانهزنی، کاشت تا غنچه دهی، کاشت تا گلدهی، کاشت تا رسیدگی، گلدهی تا ر ی سدگی، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه و عملکرد دانه . با تجزیهی واریانس این صفات نشان داد که ژنوتیپهای مورد بررسی از نظر همهی صفات اختلاف معنیداری در سطح ۰۱ درصد (P<0/001) با یکدیگر داشتند. بیشترین طول مرحله رویشی و زایشی به ترتیب مربوط به ژنوتیپ آجیلی قلمی و فوریت بود و کمترین آنها به CMS51*R-864 و هایسان ۳۶ تعلق داشت. میخی خراسانی دیررسترین و CMS51*R-864 ، زود رس ترین ژنوتیپ بود. آجیلی سیاه حداکثر قطر طبق و وزن هزار دانه، هایسان ۳۳ حداکثر تعداد دانه در طبق و رکورد حداکثر عملکرد دانه در متر مربع را به خود اختصاص دادند . حداقل قطر طبق، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه در مترمربع مربوط به چینی ۲ و حداقل وزن هزار دانه به ژنوتیپ موسون اختصاص داشت . بنابراین میتوان پیشنهاد کرد که کاشت ارقام رکورد، هایسان ۳۳ و قلمی برای این منطقه، مناسب میباشند.