مقاله در مورد مکانهای گردشگری و صنایع دستی استان زنجان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد مکانهای گردشگری و صنایع دستی استان زنجان دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد مکانهای گردشگری و صنایع دستی استان زنجان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد مکانهای گردشگری و صنایع دستی استان زنجان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد مکانهای گردشگری و صنایع دستی استان زنجان :

مکانهای گردشگری و صنایع دستی استان زنجان

امکان گردشگری

سلطانیه :
سلطانیه شهری است که در ۵۷ کیلومتری شمال غربی شهرستان ابهر واقع شده از نظر تسیمات کشود جزو استان زنجان واز شهرهای اقماری ابهر است. که دارای ۵۰۱۰۲ نفر جمعیت است.
بنای اولیه شهر سلطانیه فعلی در سال ۷۰۴ هجری بدست ارغون خان بن آباقا خان بن هولاکو خان مغول نهاده شده است. و با همت سلطان الجایتو معروف به خدابنده در سال ۷۱۰ هجری به پایان رسیده است . انتخاب سلطانیه به پایتختی ناشی از عوامل زیر بوده نخست آنکه دره با صفای ابهر در سرراه آذربایجان واقع شده وبه همدان نیز که به جاده بغداد منتهی می شد نزدیک بود.

دوم دشت سبز و خرم سلطانیه و حوالی ابهررود و کوههای جنوبی این سامان از حیث وفور نعمت و زیادی آب و علوفه ، واز لحاظ تغذیه احشام و گله داری قوم مغول نقطه بسیار مناسبی بود به این علت مهاجرین قوم مغول از آذربایجان رویگرد شده خیمه و خرگاه خان مغول را در چمن همیشگی سلطانیه برپا کردند و بعدها به پایتختی انتخاب شد. به استناد متون تاریخی این منطقه قبل ازمغول شهر ویاژنامیده می شد. پس از استقرار مغولان اولین بتایی که ساختند قونقور آلانک نامیده می شد. وبعدها گنبد عظیم سلطانیه پی ریزی واحداث گردیده که ما تفصیل بنای آنرا می نگاریم.
تفضیل بنای گنبد عظیم سلطانیه

این گنبد مرتفع که اخل باروی سلطانیه قرار گرفته بنایی است مثمن { هشت گوش } که طول هر ضلع آن برابر هشتاد گزبوده و کنبد فراز این بنا ۱۲۰ گز ارتفاع دارد. که اعجاب و تحسین ارباب فن را بر می انگیزاند. الیاروس که از طرف فردریک پادشاه نروژ بعنوان سفیر به دربارپادشاه ایران شاه عباس ثانی آمده از سلطانیه عبو.د کرده و حالت مسجد جانع سلطانیه را به این شرح توصیف می نماید . از سه درب به این مسجد وارد می شوند زیرا که مثل درهای کلیساهای ما از چدان ویا از

آهن نیست . بلکه ازفولاد جوهری بسیار ممتاز است درب بزرگ مسجد که روبه میدان است. میان اهالی معروف است که اگر صد نفر به قوت بخواهند آن را بگشایند باز نمی شود ولیکن اگر طفلی این عبارت را بگوید به عشق علی ( ع) باز شو به یک جزئی اشاره باز می شود. از جنب مسجد بواسطه یک پنجره مس مطلایی که فاطله شده مقبره سلطان مغول دیده می شود.

قرآنهای متعدد در این مقبره است که با قلم های بسیار جالبی بعرض دو انگشت بوده نوشته شده این در و پنجره از جمیع اشیاء نفیس که مادر ایران دیده ایم ممتاز و نفیس تر اسیت و طوری آلات این پنجره را به هم وصل کرده اند که یکپارچه بنظر می آید مدت هفت سال تمام صنعت کارهای متعددی وماهری روی این سه درو پنجره کار کرده اند. (۱)

تپه تاریخی نور
از دیگر آثار تاریخی سلطانیه تپه نور است که در ۱۵۰۰ متری جنوب شرقی گنبد قرار دارد ووسعت آن ۱۲*۱۲۰ متر مربع و ارتفاع آن ۱۵ متر می باشد در کاوشهای باستان شناسی وجود بنای قدیمی در اعماق آن تپه مشخص و محرز شده . نمونه های از کاشیهای تزیینی زرین فام از این تپه استخراج شده است . این تپه که گویا قبر ارغون شاه زمانیب در بالای آن بوده استحقاق کاوش و بررسی تحقیقاتی دارد.

نکاتی چند در مورد سلطانیه
گنبد عظیم سلطانیه پس از گنبد مسجد جامع مریم مقدس در فلورانس ایتالیا و مسجد ایاصوفیه استانبول ترکیه سومین بنای تاریخی جهان و اولین با عظمت در ایران است . قید این نکته ضرورت دارد که این بنا در دوران برپایی خود قرن هفتم اولین بنای عظیم در جهان بوده ، معماری گنبد از نظر عظمت و ابعاد منحصر به فرد بوده و نمونه بدیعی از یک آزمایش موفق معماری بوده است . مادام

دیولافوا ارتفاع گنبد سلطانیهرا از نوک آن تاکف داخل ۵۱ متر ذکر کرده است. این بنا دارای ۵/۴۸ متر ارتفاع و ۶۰/۲۶ متر دهانه قوس گنبد می باشد به عبارت دیگر سنگینی عظیم گنبد ۲۰۰ تنی و کلیه فشارهای ناشی از قوسها و المانهای معماری را جرزهای هشت گانه تحمل می نمایند. واین خود عجیب است . (۱)
برگی از تاریخ معماری ایران
اشاره :
تاثیر متقابل معماری ایران ودنیای مسیحی
یکی از موارد جالب در تاریخ معماری ایران بررسی تاثیر متقابل معماری ایران بر دیگر مناطق جهان است که این جا به بررسی یکی از این موارد میپردازیم .
گنبد سلطانیه ، یکی از بناهای شاخص معماری قدیم ایران و شاهکار سبک آذری (۱) است. ( قرن ۸) . ساخت این بنا را به الجایتو نسبت میدهند و میگویند وی قصد داشت آرامگاه امامان شبعه را به این مکان منتقل کند که به آرزوی خود نرسید.
تصویر: گنبد سلطانیه
مجموعه این بنا شامل خانقاه مدرسه و مسجد و صحن بزرگی بوده است که اکنون تنها فضای کنبد خانه و مقبره الجایتو باقی مانده است . کنبد این بنا دوپوش (۲) بوده ، قطر آن حدود ۵/۲۵ متر است. به روایتی ، صحن (۳) این مجموعه دو برابر میدان نقش جهان اصفهان بوده است.
پروفسور سن پائولوزی ، یکی از روسای سابق دانشکده معماری فلورانس ، عقیده داشت که ساختار گنبد کلیسای سانتا ماریا دل فیوره در شهر فلورانس از کنبد سلطانیه اقتباس شده است.
تصویر : گنبد کلیسای سانتا ماریا دل فیوره

وی فرم ودوپوش بودن و نیز ویژگیهای ساختار هر دو کنبد را که آجری بوده ، بدون استفاده از مهار یا اسکلت در درون خود – به صورت خود ایستا – اجرا شده است ، یکسان دانسته ، معتقد است نه تنها تا قبل از آن ، ساخت چنین گنبدی در ایتالیا و استان تسکانا و فلورانس انجان نشده ، بل که رولنسکی معمار کلیسا این گنبد رااز بنای سلطانیه اقتباس کرده است. وی در این زمینه کتابی به نام« تاثیر کنبد سلطانیه در گنبد کلیسای سانتا ماریا دل فیوره

پینوشت :
(۱) سبک آذری یکی از سبکهای معماری سنتی ایرانی است .

(۲) کنبد دو پوش : گنبد دو پوسته . این نوع گنبد که نمونه های فراوانی از آن در سراسر ایران وجود دارد از دو کنبد درون هم تشکیل شده است. بیان ویژگیهای این نوع کنبد فرصت جداگانه ای میطلبد .
(۳) حیاط مرکزی که فضاهای اصلی مجموعه بنا دور آن شکل میگرفت.
گنبد سلطانیه
معروفی بنای گنبد سلطانیه
گنبد عظیم سلطانیه در حال حاضر در بین خانه های خشتی سلطانیه همچون نگینی نی درخشد و گوشه ای از هنر و معماری را به عالمیان عرضه می دارد. در قسمت جنوب غربی ارگ سلطنتی ( کهندژ) شهر سلطانیه ، آرامگاه سلطان محمد خدابنده اولجایتو به مثابه یکی از عظیم ترین آرامگاههای اسلامی و شاید با شکوهترین آنها موسوم به گنبد سلطانیه قرار گرفته است.

تعدادی از محقیقن اسم قدیمی سلطانیه را ( شرویاز) دانسته اند، هم چنانکه قبلا مذکور افتاد شرویاز که امروزه ( ویار ) و ( ویر) نامیده می شود . نام دیگر منطقه سلطانیه ( قنغوراولانگ ) است. این کلمه نیز مورد تجزیه و تحلیل پژوهشگران قرار گرفته ودر رابطه با کلمه ( قتغور ) اظهار نظرهای متعددی به عمل آمده . تاریخ احداث آرامگاه اولجایتو به طور مشسخص در حد فاصل سالهای ۷۰۴- ۷۱۲ وبه دستور سلطان محمد خدابنده وبا تولیت و نظارت خواجه رشید الدین ف

ضل الله همدانی ساخته شده است .
سبب ایجاد گنبد سلطانیه
درمورد علل احداث این بنا در تواریخ چنین آمده است :
اولجایتو پس از طرح سلطانیه تصمیم گرفت که به تقلید از آرامگاه برادرش غازان خان ، آرامگاه دفیع وبا شکوهی برای خود بسازد به همین جهت برای بر پایی این آرامگاه ، هنرمندان از هر سو به سلطانیه آمدند تا یکی از شاهکارهای عظیم دوره مغول را به عرصه ظهور برسانند
بنای گنبد سلطانیه در سال ۵۷۰۲ ( به روایتی ) براساس طرح آرامگاه غازان خانکه آن نیز از بنای آرامگاه سلطان سنجر در ( مرو) الهام گرفته ، ساخته شده بود با این تفاوت که پلان آرامگاه سلطان سنجر مربع ، و پلان گنبد سلطانیه هشت ضعلی است . اگر چه تا حد زیادی معماری آرامگاه سلطان سنجر در بنای سلطانیه تاثیر گذاشته بود لیکن حیزهای ابتکاری در بنای اخیر بحدی است که آنرا بصورت یکی از شاهکارهای هنر و معماری ایران در آورده است که بعدها نمونه و الگوئی برای احداث تعداد زیادی از انبیه این دوره شد. همچنین معماری گنبد سلطانیه را شخصی به نام سید علی شاه انجام داده است.
ظاهرا هنگامی که اولجایتوامر به احداث آرامگاه خود کرد هنوز یکی از مذاهب اسلام را به عنوان مذهب رسمی انتخاب ننموده بود . وی تقریبا در سال ۵۷۰۹ یعنی موقعیکه کار ساختمان گنبد روبه اتمام بود سفری به عراق نمود و تربت پاک امام حسن (ع) و حضرت علی (ع) را در کربلا و نجف زیارت کرد.

بنا به قولی ، براثر تشویق و ترغیب علما و روحانیون بزرگ شیعه که در آن زمان در دستگاه حکومتی صاحب منزلتی بودند ، اولجایتو مذهب تشیع را به عنوان مذهب رسمی پذیرفت و بعداز مدتی تصمیم گرفت که آرامگاه خود را به ائمه اطهار اختصاص دهد. بدین منظور قصد انتقال اجساد مطهر آنان ( حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) را به سلطانیه داشت تا بر رونق تجاری و اهمیت مذهبی پایتخت جدید التایس خود بیفزاید . لذا دستور داد تاتزئینات داخلی بنا که تا آن روز انجام نگرفته بود طوری بپردازند که در آن شعائر مذهب تشیع بخوبی مورد استفاده قرار گیرد. بهمین جهت بود که کلمه ( علی ) به طور مکرر با کاشی در متن آجر نوشته شده است.

در همین اوان سلطان محمد خدابنده دستور ساختن آرامگاهی ساده برای خود در جنب گنبد اصلی را صادر کرد که به گفته مورخین این بنای آجری ظرف چند هفته به اتمام رسید
انتقال اجساد مطهر ائمه بخاطر مخالفت شدید علمای شیعه یا بقولی خواب سلطان که حضرت علی بن ابیطالب را نارضی دیده بود و آن حضرت از این عمل ناراضی بود، انجام نگرفت و منصرف شد.
بنابراین سلطان ایلخانی مصمم شد که دوباره این بنا را به آرامگاهی برای خود اختصاص دهد. به نظر می رسد که در همین ایام از مذهب تشیع برگشت و مذهب اهل سنت را اختیار کرد. شاید به همین منظور بود که دستورداد تمام تزئینات معرق کاری که کلمه (علی ) (ع) بر آن نقش بسته بود، و تمام تزرئینات آجری کاشی کاری وگره سازی را با پوشش از گچ اندودند وروی آن پوشش را با کتیبه و اشکال مختلف هندسی طرحهای گل و بوته دار با رنگ آبی بر زمینه سفید گچبری کردند که این عمل احتمالا در سال ۵۷۱۳ رخ داده . اولجایتو در سال ۵۷۱۶ . یعنی تقریبا چهار سال بعداز

اتمام بنا در سن ۳۶ سالگی در گذشت و جسد وی در تابوتی از زرناب در آرامگاه ابدیش دفن شد.
گنبد سلطانیه یکی از برجسته ترین کاشی کارهای دوره ایخانی را به نمایش می گذارد . این گنبد بنای خاصی بود و برای یک شاهزاده ساخته شد. بالاترین سطح هنرهای تزئینات وابسته به

معماری در آن دیده می شود. ساعد کاشانی مسئول مرمت گنبد سلطانیه است واز سال ۷۸ تا امروز در این بنای تاریخی کار می کند . او سلطانیه را از اداعات معماری دوره ایلخانی می داند: « پادشاهان دوره ایلخانی با ساختن بناها و ساختمان هایی که در آنها تزئینات معماری زیبایی به کار می بردند قدرت و شکوه خود را به نمایش در می آوردند. در کاشی کاری های این بنای تاریخی سبک های معقلی ، معرق ، زرین فام به کار رفته است که هر کدام ساختار ویژگی های متفاوتی دارد. رنگ کاشی ها عموما فیروزه ای ولاجوردیست که در این دوره بیش از هر رنگ دیگری به کار

رفته است. اما نکته ای که آن را با آثار دیگر متمایز می کند ترکیب این دو رنگ با رنگ بادمجانی و سفید است. در دوران ساخت این بنا هنوز فرمول مشخصی برای ساخت رنگ سفید پیدا نشده بود . اما رنگ سفیدی که در این کاشی ها به کار رفته ، بسیار زیبا وبادام است.» کاشانی که در حال حاضر با تیم مرمت گردر سلطانیه به سر می بردند : « این بنا چهار بار مرمت شده است . بار اول

درهمان دوره ایلخانی ، بار وم در دوره صفوی ، زمانی که قرار بود از این بنا به عنوان حوزه علمیه استفاده شود و قرار بود طلاب در آن ساکن شوند ، بار سوم در دورهپهلوی توسط ایتالیایی ها و چهارم در همین سال های اخیر . متاسفانه مرمتی که ایتالیایی ها در آخرین بار انجام داده اند ، در فصل سرد زمستان و توسط گچ و خاک انجام وبه همین خاطر ملات نامناسب به کار رفته به سرعت یخ زده و مقاومت خود را از دست داده . طوری که حلا پس از مدت کوتاهی بیشتر آن کاشی ها فروریخته اند. » به گفته کاشانی گروه مرمت مستقر درسلطانیه برای دسترسی به لعاب مناسب ، بیش از سه هزار نمونه لعاب ساخته اند تا به فرمولا سیونی برای مرمت کاشی ها برسند . مرمت این بنا به شیوه کاملا سنتی انجام وتا حد امکان سعی شده تا از موادی که در ساخت خود بنا به کار رفته ، استفاده شود. کاشانی درباره مرمت کاشی های فیروزه ای می گوید : « از شواهد می توان فهمید که در همان زمان ساخت نیز هنرمندان اصرار زیادی برای استفاده از بهترین مواد و بهترین لعاب برای کاشی داشته اند . کارنشان می دهد که صنعت ساخت این بنا چیزی فراتر از تکنولوژی آن روز بوده است. در تولید به جایی رسیده بودند که کاشی ها از مقاومت و استحکام بالایی بهره می بردند . همین امر کارما را مشکل تر می کرد و باید برای ۷۰۰ متری که کاشی

هایش ریخته از جایگزین خوبی استفاده می کردیم . از نظر هنرمندان آنت دوران کاشی کاری و رسیدن به رنگ ها و فرم های زیبا نوعی کیمیاگری بوده است. پس از اسلام هنرمندان از ساخت مجسمه ها و طلا کاری دست کشیدند و برای خلق آثار به نقش ها و رنگ های در کاشی کاری رو آوردند .»
مرمت کاشی های این بنا آخرین مراحل خود را سپری می کند و تا پایان امسال بخش بیرونی به پایان می رسد. بنای این گنبد که متعلق به دوران ایلخانی و یکی از بلندترین بناهای آرامگاهی د

و دوران اسلامی است. این بنا بعد از کلیسای جامع مریم مقدس در فلورانس ایتالیا و مسجد ایاصوفیه استانبول سومین بنای مرتفع عظیم آجری جهان به شمار می رود . این گنبد تجلی گاه هنر و معماری دوران ایلخانی است که در اواخر قرن هشتم به دستور سلطان محمد خدابنده ساخته شده است . این بنا به علت گرایشات شیعی سلطان محمد و با هدف انتقال مقبره حض

رت علی (ع) به سلطانیه ساخته شده است. گنبد سلطانیه که در سلطانیه در نزدیکی زنجان قرار دارد ، روز ۲۴ تیر ماه ۱۳۸۴ در فهرست میراث جهانی یونسکوثبت شد.
بنای تاریخی داش کسن
یکی دیگر از بناهای تاریخی که در سال ۱۳۵۲ شمسی بوسیله اداره کل حفاظت آثار باستانی مورد مطالعه و شناسایی قرار گرفته بنای تمام سنگی داش کسن می باشد. این اثر در ۱۷ کیلومتری جنوب شرقی سلطانیه بالای روستای ویر قرار گرفته و با ابهر حدودا ۵۷ کیلومتر فاصله دارد. بنای نامبرده در دل کوه کنده شده و هیچ گونه مصالح ساختمانی جز سنگهای تراش یافته طبیعی در آن دیده نمی شود . مردم محل آنجا را شیرین و فرهاد هم می خوانند این بنا خصوصیات ویژه ای دارد. نقوش برجسته آن برروی سنگ ها طبیعی حجاری شده . گرچه به دوره اسلامی نسبت داده می شود اما تفاوتهای بسیاری با آثار بجا مانده از آن دوران دارد. مثلا در بناهای باستانی مانند تخت سلمان اژدها را روی کاشی کنده اند.

تقریبا در ایران تنها مکانی است که اژدها را روی سنگ کنده اند . در تزیینات قبل از دوره اسلامی حجازی نقش عمده ای داشت . بر فراز ابنیه و دیوار شهر و برجها و دروازهها اغلب مجسمه حیوانات را قرار می دادند و احتمالا این سمبل ها بعنوان طلسم برای محافظت از شر دشمنان و نیروهای اهریمنی بکار می رفته . و نقش اژدها در بیشتر موارد بکار رفته است . (۲)
علاوه بر نقش اژدها تزیینات دیگری بر روی دیواره های این سنگی دیده می شود. این حج

اری ها شامل نقوشی مانند درخت و گل و بوته و همچنین نقش درخت گلابی است. این نقوش نیز جهت آنکه نمونه های گچبری نظیر آن زیاد شناخته شده ولی حجاری روی سنگ آنها کانلا استثنایی است و اهمیت فراوان دارد.
مشخصات بنا
این بنا در محوطه ای به مساحت ۶۱۴ متر مربع ساخته شده ، بوسیله دیوارهای سنگی که اطراف را محصور کرده از سایر بناهای اطراف محل مجزا می گردد. در بررسیهایی که انجام گرفته از دید افقی سه غار سنگی به چشم سنگی به چشم می خورد که این سه غار روی یک نیم دایره به قطر ۹۰/۳۹ متر واقع است.
دو غار در طرفین بنا ویک غار مابین این دو غار به فاصله ۷۵/۲۶ متری آنها واقع است. در سمت راست محرابی به طول ۵۰/۲ و عرض ۱۵/ ۱ متر دیده می شود که حجاری شده ودر داخل این مکعب مستطیل اژدهایی کنده شده در درون سنگ نمایان است. تعدادی ستونها تزینی هم در این محل بدست آمده که حائز اهمیت است. در داخل محوطه استخری که با سنگهای حجاری شده تزیین واحداث گشته دو غار در طرین بنا ویک غار مابین این دو غار به فاصله ۷۵/۲۶ متری آنها واقع است. درسمت راست محرابی به طول ۵۰/۲ و عرض ۱۵/۱ متر دیده می شود که حجاری شده ودر داخل این مکعب مستطیل اژدهایی کنده شده در درون سنگ نمایان است. تعدادی ستونهای تزینی هم در این محل بدست آمده مه حائز اهمیت است. در داخل محوطه استخری که با سنگهای حجاری شده تزیین و احداث گشته دیده می شود. هم اکنون نیز در هنگام بهار آب داخل جمع می شود.

نظریه کارشناسی
بررسیهایی که از این محل انجام گرفته از نظر سابقه تاریخی و تعیین تاریخ تاسیس بنا با خصوصیات فوق می توان تخمین زد کهبنای نامبرده دارای سابقه و قدمت زیادی است. و احتمالا در دوره پیش از هخامنشیان در دل کوه بصورت غار کنده شده است. در دوره مغول قرن هفتم بصورت خانقاهی در آمده است و تزیینات حجاری شده موجود در دوره سلطنت سلطان محمد خدابنده { ۷۰۴-۷۱۶} هجری بوده است. گورستانی در اطراف محل هست ، نشان میدهد که قبل ازمغول هم این محل مکان مقدسی بوده و اهمیت زیادی داشته در هر صورت برای روشن شدن سابقه اصلی این بنا استحقاق بررسی و کاوش بیشتری را دارد. (۱)
زیارتگاه امامزاده یعقوب (ع)
این امامزداه در بالای یک تپه مرتفع در حوالی یک روستا بنام شکین قرار گرفته و سرنوشت زندگی ایشان با امامزاده یحیی صایین قلعه در ارتباط مستقیم بوده یعنی هر دوی این شخصیتها حدود سال ۲۰۲ هجری بطور اضطراری در معیب تعداد زیادی از بنواعمام ووابستگان و طرفداران حضرت امام رضا (ع) از مدینه به ایران آمده اهد و امامزاده یعقوب در جنگی که بین او واشعت نامی در گرفته بدرجه شهادت نایل گردیده ودر کنار روستای شکین مدون شده این روستا امروزه بکلی از بین رفته فقط یک مزرعه به این نام در آن حوالی نامیده می شود. شیخ ابوسعید خوارزمی می

نویسد: « موقعی که علی بن موسی الرضا در مرو بود برادران و عمو زادگان او در مدینه بودند چون زمان مفارقت به طول انجامید آرزوی ملازمت آن حضرت کردند و متوجه مملکت ایران شدند حدود دوازده هزار نفر ازاولاد موسی بن جعفر وبنی اعمامش روانه مرو شدند مامون خلیفه از حرکت این

کاروان عظیم برخود بترسید که مبادا بمحض ورود به ایران از خبر شهادت مولایشان علی بن موسی الرضا آگاه شوند و به دارالخلافه روی آورند فرمان قتل این دوازده هزار تن را صادر کرد. ولی چون عده زیادی از این کاروان به ایران سرازیر شده بودند خبر شهادت امام رضا (ع) را شنیدند متالم شدند به انتقام خونخواهی امام علم مخالفت برافراشتند از جمله کسانی که از مدینه با این کاروان

به ایران وارد شد امامزاده یعقوب (ع) بود. که از راه بغداد وارد قم شده بعد از چند روز توقف به جانب ابهر عزیمت نموده وبه طرف قهود عازم بود ، در راه با چند نفر از جوانان ترک مجهز به سلاح مواجه شد.