مقاله صنعت چینی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله صنعت چینی دارای ۱۴۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله صنعت چینی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله صنعت چینی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله صنعت چینی :

صنعت چینی

مواد اولیه چینی را می توان بر حسب نقش آنها در بدنه ها به سه دسته تقسیم نمود:
۱- مواد پلاستیک
۲- پر کننده ها
۳- کمک ذوب ها یا گداز آورها
۱- مواد پلاستیک : رســـــها
رسها مهمترین ، پرمصرف ترین وقدیمی ترین مواد اولیه در صنعت چینی می باشند.اگرچه امروزه در تولید بعضی از فرآورده های خاص چینی ،از ” رس ” استفاده نمی گردد ولی در حقیقت صنعت چینی نه تنها نام خود ،‌بلکه اصولاً حیات خود را مدیون رس است.

به طور کلی اصطلاح ” رس ” به کلیه خاک هایی اطلاق می گردد که دارای خاصیت پلاستی سیته می باشند.خاصیت پلاستی سیته یعنی بارزترین ویژگی رسها اگرچه به راحتی قابل تشخیص بوده ولی تعریف و تبیین آن هنوز نیز کار مشکلی است.این خاصیت معمولاً به صورت زیر تعریف می گردد:
خاصیتی است که یک ماده را قادرمی سازد تا در اثر یک نیروی خارجی بدون شکست و گسستگی تغییر شکل داده وبعد از حذف یا کاهش نیرو همچنان شکل خود را حفظ نماید.
۲- پــــــر کننده ها

پرکننده ها (Filler) مواد غیر پلاستیکی هستند که به بدنه اضافه می گردند ومعمولاً دارای نقطه ذوب بالا و مقاومت شیمیایی خوبی بوده و مهمترین وظایف آنها جلوگیری از تغییر شکل بدنه در خلال پخت ، ایجاد انبساط حرارتی مناسب وکنترل انقباض تربه خشک به پخت می باشد.علاوه بر این موارد پرکننده ها در تعیین تخلخل و رنگ بدنه ، اتصال مناسب لعاب و بدنه و اصلاح بافت بدنه خام و; نیز رل بسیار مهمی را ایفاد می نماید. مهمترین و رایج ترین پر کننده ها در صنعت چینی (و بخصوص چینی های ظریف ) سیلیس و آلومین هستند:
۱- سیلیس

سیلیسیم به صورت عنصر (Si) در طبیعت وجود ندارد ، ولی اکسید سیلیسیم و یا سیلیس (Sio2) در پوسته زمین بیشتر از هر اکسید دیگری یافت می گردد.سیلیس می تواند در ترکیب با اکسید های دیگر ( سیلیکاتها ) و یا به صورت آزاد وجود داشته باشد.
۲- آلومین

از دیدگاه صنعت چینی ، سیلیس در مجموع یک پرکننده ایده آل و یا به طور کلی یک ماده اولیه ایده آل در صنعت چینی نیست ، چرا که سیلیس می تواند در بسیاری موارد مشکلات و مسائلی را ایجاد نماید.به عنوان مثال با مصرف سیلیس همیشه احتمال ترک در هنگام پخت سریع فرآورده ها وجود دارد و به همین دلیل نیز سیلیس یکی از مهمتریت عواملی است که امکان پخت سریع فرآورده ها را به شدت محدود می کند.از طرف دیگر مصرف سیلیس در بدنه های ظروف پخت و پز باعث کاهش شدید مقاومت این ظروف در برابر شوک های حرارتی

می گردد.علاوه بر این موارد سیلیس در مقایسه با بعضی مواد دیگر مقاومت مکانیکی بدنه ها را کاهش می دهد.از تمامی این مشکلات فنی که بگذرم گرد سیلیس عامل ایجاد بیماری نیومکونیوسیس و یا سیلیکوز است.مورد اخیر ، بخصوص مشکل بزرگی بوده و تاکنون فجایع زیادی را در صنعت به وجود آورده ، به همین دلیل نیز صنعت چینی همواره در پی ماده دیگری بوده که بتواند به عنوان یک پر کننده جانشین سیلیس گردد. در چند ساله اخیر آلومین توانسته است تا حدودی این نقش سیلیس را در فرآورده های چینی ایفا نماید.

آلومینیوم بعد از سیلیسیوم و اکسیژن فراوان ترین عنصر در پوسته زمین است.آلومین و یا اکسید آلومینیوم (Al2o3) در طبیعت می تواند به صورت ترکیب با مواد دیگر وجود داشته باشد. علاوه بر این موارد آلومین به صورت هیدراته (آبدار) نیز در طبیعت وجود دارد.آلومین آبدار می تواند دارای سه مولکول آب و یا یک مولکول آب باشد.ژیبسیت (در بعضی مواقع به آنهیدراژیلیت Hydrargillite نیز می گویند ) و بایریت(Bayarite) هر دو دارای فرمول Al2o3’3H2o و یا Al(oH)3 بوده و بنابراین دارای سه مولکول آب می باشند.ولی دیاسپور(Diaspore) و بوهمیت

(Bhmite) فقط دارای یک مولکول آب هستند(Al2o3’H2o). به طور کلی ژیبسیت و بوهمیت در طبیعت فراوان ترند.باید توجه گردد که در بعضی موارد اگر چه برای بوکسیت فرمول Alo3,2H2o قید می گردد ولی به طور کلی بوکسیت یک کانی نبوده بلکه عمدتاً از دو کانی ژیبسیت و بوهمیت تشکیل شده است.

عملاً منبع تأمین اکسید آلومینیوم جهت مصرف در صنعت چینی بوکسیت است.اگر چه در مواردی از بوکسیت کلسینه شده در بعضی از بدنه های چینی استفاده شده است ولی به طور کلی بوکسیت کلسینه دارای رنگ نخودی تیره بوده و به همین دلیل نیز نمی تواند به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد. آلومینی که عملاً در صنعت چینی مصرف می گردد بوکسیت خام کلسینه نبوده بلکه از تصفیه و تخلیص بوکسیت و سپس کلسیناسیون آن به وجود می آید.روش تخلیص بوکسیت به ” روش بایر ” مشهوراست.به طور خلاصه در این روش ابتدا بوکسیت خام (به همراه ناخالصی های موجود در آن مثل سیلیس ، کائولن ، اکسید آهن و تیتال) در تحت فشار ۴ تا ۶ آتمسفر و در درجه حرارت ۱۵۰°c تا ۱۶۰°c در محلول سود حل گردیده و آلومینات سدیم به وجود می آید.

در این مرحله سیلیس نیز با سود ترکیب شده وسیلیکات سدیم به وجود می آورد.ولی اکسید آهن (Fe2o3)غیر محلول باقی می ماند وجدا می شود.سپس با عبور گاز دی اکسید کربن(Co2) از محلول هیدراکسید آلومینیوم رسوب می کند.

در عمل جهت تسریع در رسوب نمودن هیدراکسیدآلومینیوم به عنوان عامل جوانه سازی به مصنوعی به محلول اضافه می گردد.آلومینای تصفیه شده حاصل به دو صورت در صنعت چینی مورد استفاده قرار می گیرد ، یا به همان صورت هیدراته و یا به صورت اکسید تقریباً خالص ( که از کلسیناسیون آلومینای هیدراته به وجود می آید )

آلومینای هیدراته (Al2o3,3H2o) به صورت پودر متبلور سفیدی است که می تواند به صورت آبدار و یا خشک باشد ، آلومینای هیدراته خشک دارای ۶۵ درصد آلومین ، ۳۶ درصد آب مولکولی و حداکثر ۴/۰ درصد اکسید سدیم ، و آلومینای هیدراته آبدار دارای حدود ۵۵ تا ۸۵ درصد آلومین ، ۳۰ درصد آب مولکولی ، ۱۱ تا ۱۶ درصد آب آزاد و حداکثر حدود ۳۴/۰ درصد اکسید سدیم هستند.همچنان که بیان شد آلومینای کلسینه ویا کراندم نیز از کلسیناسیون آلومینای هیدراته به وجود می آید.درجه حرارت کلسیناسیون بستگی به نوع آلومینای هیدراته دارد.به عنوان مثال ژیبسیت در °c1200 ، دیاسپور در°c450 و بوهمیت در°c1400 کلسینه می گردند.آلومینای کلسینه شده دارای حدود ۵/۹۸ تا ۵/۹۹ درصد آلومین و حداکثر ۷/۰ درصد اکسید سدیم خواهد بود.

آلومین معمولاً به روش تر و یا به روش مشهور به میکرونیزه(Micronising) خرد و پودر می گردد.چنانچه در روش تر از گلوله های فلینت جهت خرد نمودن آلومین استفاده گردد ، ممکن است حتی تا حدود ۳ درصد سیلیس نیز وارد آن گردد.جهت انجام این عمل می توان از گلوله های آلومینا در آسیاب استفاده نمود ولی این عمل نیز ممکن است باعث سایش آستر آسیاب گردیده و بدین ترتیب ذرات جداره آسیاب با پودر آلومینا مخلوط خواهند شد. در روش میکرونیزه ذرات آلومین در طوفان وگرد باد شدیدی از هوا قرار گرفته و بدین ترتیب باعث سایش یکدیگر می گردند.در این روش اگرچه ناخالصی وارد آلومینا نگردیده ولی ابعاد ذرات آلومین نیز در مقایسه با روش تر بزرگتر خواهد بود.

واما موارد مصرف آلومین در صنعت چینی و به خصوص چینی های ظریف.به طور کلی آلومین در صنعت چینی وسیعاً مورد استفاده قرار می گیرد.یکی از مهمترین موارد مصرف آلومین در ساخت فرآورده های دیر گداز است.چرا که نقطه ذوب آلومین°c2050 بوده و به همین دلیل همیشه به عنوان یک دیر گداز خوب مورد توجه بوده است.آلومین طبق جدول مهس دارای سختی ۹ است.به همین دلیل آلومینا در ساخت ساینده ها و سمباده ها وسیعاً مورد استفاده قرار می گیرد.از طرف دیگر آلومین به طور کلی به علت خواص دی الکتریک بسیار مطلوب ، مقاومت مکانیکی وشیمیایی خوب و غیره ، وسیعاً در تولید شمع های اتومبیل و دیگر موارد مورد استفاده قرار می گیرد.آلومینه هیدراته نیز معمولاً در انواع لعاب ها مصرف می شود.به هرحال موارد استفاده از آلومینا در صنعت چینی به عنوان یکی از مهمترین مواد مصرفی نقش بسیار مهمی را بر عهده دارد.

در تولید چینی های ظریف آلومین از مدت ها قبل مصرف می گردیده ولی مصرف آن به عنوان یکی از مواد اولیه در بدنه چینی های ظریف ، تا حدود زیادی در سال های اخیر رواج یافته است.
هنگامی که یک قطعه لعابدار جهت ذوب لعاب وارد کوره می گردد این احتمال وجود دارد که لعاب در هنگام ذوب ، جاری شده و به اصطلاح شره نماید ودر محل تکیه گاه ها باعث چسبیدن قطعه به صفحه دیر گدازی که قطعه روی آن قرار گرفته ،‌گردد. جهت جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی از آلومین استفاده می گردد.بدین ترتیب که دوغاب و یا سوسپانسیون آلومین روی صفحه دیر گداز اسپری گردیده و بدین وسیله روکشی از آلومین روی صفحه ایجاد می شود.این روکش باعث جلوگیری از چسبیدن قطعه به صفحه دیر گداز می گردد.

ظروف خانگی ، هنگام بحث در مورد چینی های استخوانی قید گردید که این نوع بدنه ها دارای محدوده پخت بسیار باریکی می باشند.این محدوده پخت باریک باعث می گردد که این فرآورده ها تمایل بسیار زیادی به تغییر شکل در خلال پخت از خود نشان دهند.جهت جلوگیری از این عمل سابقاً بستری از پودر سیلیس جهت قطعه ایجاد می شده وبه عبارت دیگر تمامی سطح زیرین قطعه روی بستری از پودر سیلیس تکیه می داده (این بستر باعث جلوگیری از تغییر شکل قطعات می شود). با توجه به اینکه مصرف سیلیس باعث رواج بیماری سیلیکوز در بین کارگران می گردید ، بعدها جهت ایجاد بستر ، به جای پودر سیلیس از پودر آلومین استفاده شد.

در بدنه های چینی های ظریف ، آلومین به خصوص در ساخت پرسلانهای الکتریکی و مقره های مرغوب ( با توجه به خواص الکتریکی مطلوب آن ) مورد استفاده قرار می گیرد.
در سال های اخیر مصرف آلومین ، به عنوان پر کننده در بدنه های چینی های ظریف (مخصوصاً در ظروف خانگی و چینی های بهداشتی) رواج بسیاری یافته است.در این بدنه ها آلومین جایگزین سیلیس گردیده و بسیاری از خواص فرآورده را تغییر می دهد.مصرف آلومین به عنوان یک فیلر به جای سیلیس عمدتاً تغییرات زیر را به وجود خواهد آورد:
۱- مقاومت مکانیکی قطعه به طور محسوسی افزایش یافته و در نتیجه امکان تولید فرآورده های نازک تر وجود خواهد داشت.

۲- باعث کاهش تغییر شکل قطعه در خلال پخت شده ومحدوده پخت را افزایش می دهد.
۳- احتمال ایجاد ترک ها وبه طور مشخص دانتینگ را کاهش داده و یا از بین می برد(به علت کاهش مقدار مصرف سیلیس و افزایش استحکام قطعه ) ،‌نتیجتاً امکان پخت سریعتر فرآورده وجود خواهد داشت.
۴- باعث بهبود رنگ فرآورده شده (سفیدی بیشتر فرآورده) ولی باعث کاهش عبور نور از بدنه می گردد.
۵- خواص الکتریکی قطعه بهبود یافته ومقاومت شیمیایی آن به طور محسوسی افزایش می یابد.
۶- احتمال ایجاد بیماری سیلیکوز را کاهش می دهد(به علت کاهش مصرف سیلیس ).

۷- وزن مخصوص قطعه افزایش یافته ودر نتیجه وزن آن نیز افزایش می یابد.به وسیله کاهش قطر بدنه می توان از افزایش وزن قطعه جلوگیری نمود.
۸- به دلیل قیمت گران آلومینا در مقایسه با سیلیس و نیز نیاز به درجه حرارت بیشتر جهت پخت، به نظر می رسد تولید قطعه مستلزم هزینه بیشتری باشد.
علیرغم تمامی مزایای مذکور، مورد اخیر باعث می گردد که هنوز آلومین به عنوان یک پرکننده نتواند به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد.

۳- گــــداز آورها

گداز آورها موادی هستند که در صنعت چینی جهت کاهش نقطه ذوب بدنه ویا لعاب به عنوان یکی از مواد اولیه مصرف می گردند.در هنگام پخت بدنه ، گداز آورها ذوب گردیده ودر هنگام سرد شدن فاز شیشه ای را در بدنه به وجود می آورند.شیشه حاصل کلیه بلور های موجود در بدنه پخته را در بر گرفته وبدین ترتیب یک توده یک پارچه را به وجود می آورد.

گدازآورهایی که در صنعت چینی مورد استفاده قرار می گیرند بسیار متنوع هستند.اکسیدهای سدیم ، پتاسیم ، کلسیم ومنیزیم مهمترین گدازآورهای بدنه های فرآورده های چینی می باشند. گدازه هایی که در لعاب مورد استفاده قرار می گیرند دارای تنوع بسیار بیشتری هستند.علاوه بر اکسید های مذکور بسیاری از ترکیبات دیگر مثل اکسید های سرب ، بر ، روی ، باریم و;به عنوان گدازآور در لعاب ها به کار می روند.فلدسپاتها که دارای اکسید های قلیایی ویا قلیایی خاکی هستند مهمترین تأمین کننده گدازآورهای مصرفی در بدنه ها و لعاب ها ( به خصوص در لعاب ها وبدنه های درجه حرارت بالا ) می باشند.

۱-فلـدسپــات ها
فلدسپات ها از نظر ترکیب شیمیایی ، سیلیکات های آلومین قلیایی و قلیایی خاکی می باشند.
در صنعت چینی به خصوص فلدسپات های قلیایی دارای ارزش بسیار بوده و وسیهاً مورد استفاده قرار می گیرند.به طور کلی خواص انواع فلدسپات ها ( حتی هنگامی که کاملاً خالص باشند) با یکدیگر متفاوت اند.ولی عمدتاً برحسب مقدار و نوع گدازآور موجود ، دارای نقطه ذوبی حدود°c1100 تا°c1532 وزن مخصوصی حدود ۵۶/۲ تا ۶۳/۲ می باشد.حتی فلدسپاتها نیز بر اساس مقیاس مهس کمتر از ۶ نبوده وحدود ۶ تا ۵/۶ است.اگر چه به طور کلی گدازآورها دارای خاصیت پلاستی سیته نمی باشند ولی ندرتاً و در موارد بسیار خاصی بعضی از فلدسپات ها از خود خاصیت پلاستی سیته ضعیفی بروز داده و در مقابل روان کننده عکس العمل نشان می دهند. قلیایی های موجود در فلدسپات ها به طور معمول در آب محلول نمی باشند.ولی چنانچه فلدسپات ها به نحوی خرد گردند که ابعاد ذرات ، بسیار ریز گردند ممکن است مقداری از قلیایی های آنها در آب حل شود.به همین دلیل در بعضی موارد فلدسپات ها به طور خشک خرد و پودر می گردند.

همچنان که به کرات اشاره شد ، فلدسپات ها کانی های آذرین بوده و به طور معمول در سنگ های اولیه یا آذرین یافت می گردند.به همین دلیل معمولاً دئارای ناخالصی های میکا و کوارتز می باشد. اکسید آهن نیز به صورت ناخالصی در فلدسپات ها یافت می گردد. وجود ناخالصی کوارتز در رنگ فرآورده ها تأثیری نداشته بلکه عمدتاً در رفتار ذوب فلدسپات ها مؤثر است ،‌ ولی وجود اکسید آهن ومیکا به خصوص در فرآورده های سفید بسیار مضر است.به طور کلی مقدارآهن موجود در فلدسپات ها جهت مصرف در بدنه های سفید نباید از حدود ۲/۰ درصد بیشتر باشد.از وجود این ناخالصی ها که بگذریم ، فلدسپات ها اصولاً به صورت خالص در طبیعت کمیابند.فلدسپات ها به طور طبیعی عمدتاً مخلوطی ایزومورفی از فلدسپات

های سدیم ، پتاسیم و کلسیم دار بوده و در مواردی فلدسپات های لیتیم دار ، باریم دار و منیزیم دار نیز در مخلوط یافت می گردد.با این همه ، فلدسپات های سدیم و پتاسیم دار در طبیعت فراوان ترند در حالی که فلدسپات های کلسیم دار به نسبت بسیار کم یافت می گردند. رنگ فلدسپات ها نیز مانند ترکیب آنها متغییر است.فلدسپات ها معمولاً به رنگ سفید ، کرم ، صورتی ، قهوه ای روشن ، قرمز ، خاکستری ، سبز و آبی یافت می گردند.ولی به طور کلی فلدسپات های کلسیم دار معمولاً دارای رنگ صورتی بوده وبه همین دلیل به آنها “

فلدسپات های صورتی” (Pink Feldspar ) گفته می شود.متقابلاً فلدسپات های سدیم دار معمولاً سفید رنگ بوده و بنابراین به ” فلدسپات های سفید ” (White Feldspar )مشهور می باشند. فلدسپا تهای مرغوب معمولاً جهت مصرف در فرآوره های سفید ، با دست جداسازی شده و به اصطلاح ” سنگ جوری ” می شوند. علاوه بر این مورد در بسیاری از مواقع ، فلدسپات ها تخلیص و تغلیظ نیز می گردند.جهت انجام این عمل معمولاً از روش شناوری کفی (Froth Flotation) استفاده می شود. همچنان که قید گردید فلدسپات ها دارای انواع متفاوتی می باشند.مهمترین ، پرمصرف ترین ودر عین حال فراوان ترین فلدسپات ها به ترتیب عبارتند از:
ارنوکلاز (۶Sio2,Al2o3,K2o) ، آلبیت (۶Sio2,Al2o3,Na2o) ، آنورتیت (۲Sio2.Al2o3,Cao) وبالاخره سلسیان (۲Sio2,Al2o3,Bao) . این تنوع در ترکیب شیمیایی فلدسپات ها ، ناشی از پدیده ایزومرفیسم است.

Albit Soda Orthoclase and Soda Microcline Orthoclase and Microcline

Oligoclase

Andfsine

Labradorite Hyalophane

Bytownite Celsian

Anorthite

همچنان که مشاهده می شود در گوشه چپ نمودار ، ارتوکلاز یا فلدسپات پتاسیم دار قرار گرفته است.میکروکلین(Microcline) که در نمودار به همراه ارتوکلاز دیده می شود از نظر فرمول شیمیایی با ارتوکلاز فرقی نداشته ، بلکه ساختمان بلوری آن با ارتوکلاز تفاوت دارد.آلبیت در گوشه راست قرار گرفته وهمچنان که قید شد فلدسپات سدیم است. حد واسط این دو ، فلدسپات های سدیم پتاسیم دار هستند که می توانند ارتوکلاز سدیم دار ویا میکروکلین سدیم دار باشند.به کلیه فلدسپا تهایی که در این نمودار در خط افقی قرار گرفته اند، اصطلاح ” فلدسپات های قلیایی ” اطلاق می گردد.
در این نمودار در زیر آلبیت پنج نوع فلدسپات دیگر قرار گرفته اند.همچنان که مشخص است آخرین آنها آنورتیت یا فلدسپات کلسیم دار است.چهار نوع فلدسپاتی که در بین آلبیت و آنورتیت قرار گرفته اند فلسپات های سدیم کلسیم دار هستند. در تمامی این فلدسپات ها سدیم و سیلیسم موجود در آلبیت در مقادیر متفاوتی به وسیله کلسیم وآلومینیوم جایگزین گردیده ونهایتاً آنوریت با فرمول (۲Sio2,Al2o3,Cao) تشکیل شده است. الیگوکلاز و آندزین فلدسپات های سدیم داری هستند که به ترتیب دارای حدود ۲۵ و ۴۸ درصد فلدسپات کلسیم دار بوده وبه همین ترتیب لابرادوریت وبیتونیت فلدسپات های کلسیم داری می باشند که به ترتیب حدود ۲۵ و ۴۸ درصد فلدسپات سدیم دار در آنها وجود دارد. به کلیه فلدسپات هایی که در ستون عمودی سمت راست قرار گرفته اند ، اصطلاح “پلاژیوکلاز”(Plagioclase) اطلاق می گردد.

در ستون عمودی سمت چپ فلدسپات های هیالوفان و سلسیان در زیر اتوکلاز یا میکروکلین قرار گرفته اند.در سطور قبل ذکر گردید که سلسیان فلدسپات باریم دار است.هیالوفان حد واسط بین فلدسپات های پتاسیم دار وباریم دار بوده و دارای فرمول (۸Sio2,2Al2o3,K2o.Bao) می باشند.

در اتوکلاز خانه های شش وجهی از اتصال شش حلقه چهار ضلعی به وجود آمده اند. هر حلقه چهار ضلعی از چهار اتم اکسیژن ، سه اتم سیلیسیم ویک اتم آلومینیوم در رئوس چهار ضلعی قرار گرفته اند.در وسط هر خانه شش وجهی ، فضایی خالی وجود دارد که اتم پتاسیم در این فضا قرار گرفته است.بدیهی است که آن دسته از اتم های اکسیژن که به آلومینیوم متصل هستند ، دارای بار خنثی نشده می باشد.این اتم های اکسیژن از طریق اتصال به اتم های پتاسیم ، بار منفی خود را خنثی می نمایند.از اتصال خانه های شش وجهی به یکدیگر ساختمانی شبیه به کندوی زنبور عسل به وجود می آید.ساختمان آلبیت و آنورتیت نیز مشابه ساختمان ارتوکلاز است با این تفاوت که در آنورتیت حلقه های چهر ضلعی از چهار اتم اکسیژن ، دو اتم سیلیسیم و دو اتم آلومینیوم به وجود آمده اند.

رفتار فلدسپات ها ،‌هنگامی که در معرض حرارت قرار می گیرند برحسب نوع و مقدار گدازآور آنها تا حدی با یکدیگر تفاوت دارند.فلدسپات ها در حالت مذاب به علت وجود مقادیر زیادی آلومین در آنها دارای ویسکوزیته بسیار زیادی هستند ، از طرف دیگر فلدسپات ها در هنگام ذوب کلاً دارای ” تنش سطحی ” بالایی می باشند و بنابراین چنانچه در لعابی مقدار بسیار زیادی فلدسپات وجود داشته باشد احتمال ایجاد لعاب ” نگرفتگی ” وجود دارد.

ارتوکلاز هنگامی که کاملاً خالص باشد در حدود°c1150 شروع به ذوب نموده ومعمولاً نقطه ذوب آن°c1200 در نظر گرفته می شود، ولی باید توجه داشت که وجود انواع دیگر فلدسپاتها ، به شدت نقطه ذوب را کاهش می دهد. ضمناً ارتوکلاز خالص در هنگام ذوب رفتار ” غیرعادی یا متجانس ” داشته وابتدا تبدیل به لوسیت (Leucite) وفاز مایع گردیده وسپس لوسیت نیز با افزایش درجه حرارت ذوب می گردد.

آلبیت در مقایسه با ارتوکلاز، گدازآور قوی تری بوده ودر°c1170 ذوب می گردد.در حالی که ارتوکلاز همچنان که قید گردید در°c1200 ذوب می شود چرا که در واقع اکسید سدیم در مقایسه با اکسید پتاسیم گدازآئر بسیار قویتری می باشد.ولی باید توجه داشت که اکسیدپتاسیم ودر نتیجه ارتوکلاز اگرچه در مقایسه ، گدازآور ضعیف تری هستند ولی دارای محدوده پخت عریض تری می باشند.اکسید سدیم در°c800 تأثیرات گدازآوری خود را آغاز نموده و در حدود°c1200 عملاً شروع به تبخیر نموده وفرار می گردد.در حالی که اکسید پتاسیم در°c750 به عنوان یک گدازآور آغازبه فعالیت نموده ودر درجه حرارت های بسیار بالاتری (حدود°c1300 ویا بالاتر) فرار می گردند.از طرف دیگر مذاب حاصل از آلبیت دارای ویسکوزیته کمتری

نسبت به مذاب حاصل از ارتوکلایز است. به طور کلی، در عمل به راحتی ودر اکثر موارد میتوان فلدسپاتهای سدیم دار و پتاسیم دار را به جای یکدیگر به کار برد.با این همه به علت فراریت کمتر اکسید پتاسیم ، ومحدوده ذوب عریض تر و ویسکوزیته بیشتر مذاب حاصل از ارتوکلاز ودر نتیجه تمایل کمتر بدنه به تغییر شکل،‌ معمولاً در شرایط یکسان ترجیح داده میشود که از فلدسپات های پتاسیم دار در بدنه استفاده گردد. اگرچه فلدسپات های سدیم دار نیز در مقیاس بسیار وسیع در ساخت بدنه ونیز لعاب به کار می روند.