مقاله تغییرات اکسین، پلی گالاکتوروناز و سلولاز در زمان ریزش فیزیولوژیک تابستانه پرتقال تامسون (Citrus sinensis)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تغییرات اکسین، پلی گالاکتوروناز و سلولاز در زمان ریزش فیزیولوژیک تابستانه پرتقال تامسون (Citrus sinensis) دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تغییرات اکسین، پلی گالاکتوروناز و سلولاز در زمان ریزش فیزیولوژیک تابستانه پرتقال تامسون (Citrus sinensis)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تغییرات اکسین، پلی گالاکتوروناز و سلولاز در زمان ریزش فیزیولوژیک تابستانه پرتقال تامسون (Citrus sinensis)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تغییرات اکسین، پلی گالاکتوروناز و سلولاز در زمان ریزش فیزیولوژیک تابستانه پرتقال تامسون (Citrus sinensis) :

تعداد صفحات:۵

چکیده:

یکی از علل بالا بودن ضایعات در برخی از ارقام مرکبات از جمله پرتقال تامسون ناول، ریزش فیزیولوژیک تابستانه می باشد . شناخت فیزیولوژی تغییرات منطقه ریزش و اعمال تیمارهایی متناسب با آن می تواند در کنترل یا کاهش ریزش و بنابراین کاهش ضایعات، بسیار موثر باشد. لذا این آزمایش به منظور بررسی مقادیر اکسین، سلولاز و پلی گالاکتوروناز در ناحیه ریزش میوه پرتقال تامسون و رابطه آن با درصد ریزش فیزیولوژیک تابستانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار، با ۳۲ درخت بالغ پرتقال تامسون انجام شد. تیمارها شامل ۱ شاهد؛ ۲ اوره؛ ۳ اوره و ۲,۴-D؛ ۴ اوره و GA3 ؛ ۵ اوره و ساکارز؛ ۶اوره و سولفات روی؛ ۷ اوره، سولفات روی و D-4،۲ و ۸ اوره، سولفات روی و GA3 بودند که در اوایل خرداد ماه محلو لپاشی شدند. نتایج نشان داد که سطح اکسین کالیکس در تیمار ۵ که در ترکیب آن ساکارز به کار رفته بود، در بین تیمارهای دیگر حداکثر مقدار را نشان داد . در همین تیمار میزان فعالیت آنزیم های هیدرولیتیک نیز کمترین مقدار را به خود اختصاص داد . کاهش فعالیت آنزیم های سلولاز و پلی گالاکتوروناز نیز سبب کاهش درصد ریزش میوه چه در این تیمار گردید. کاهش رقابت میوه چه ها برای مواد کربوهیدراته را می توان به عنوان دلیل اصلی عکس العمل درختان به کاربرد این تیمار ذکر کرد.