مقاله ارزیابی آلاینده های بنزن، تولوئن و گزیلن در هوای مجتمع پتروشیمی بندر ماهشهر در سال ۸۸-۱۳۸۷

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی آلاینده های بنزن، تولوئن و گزیلن در هوای مجتمع پتروشیمی بندر ماهشهر در سال ۸۸-۱۳۸۷ دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی آلاینده های بنزن، تولوئن و گزیلن در هوای مجتمع پتروشیمی بندر ماهشهر در سال ۸۸-۱۳۸۷  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی آلاینده های بنزن، تولوئن و گزیلن در هوای مجتمع پتروشیمی بندر ماهشهر در سال ۸۸-۱۳۸۷،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی آلاینده های بنزن، تولوئن و گزیلن در هوای مجتمع پتروشیمی بندر ماهشهر در سال ۸۸-۱۳۸۷ :

تعداد صفحات:۱۳

چکیده:

مقدمه: ترکیبات آلی فرار از آلاینده های بسیار مهم هوا می باشند که در صنایع پتروشیمی و نفتی، باعث ایجاد مخاطراتی برای پرسنل شاغل در کارخانه ها و تاثیر بر محیط زیست می گردند. هدف از این مطالعه ارزیابی و تعیین مقدار آلاینده های بنزن، تولوئن و گزیلن (اورتو، پارا و متا) در هوای مجتمع پتروشیمی بندر ماهشهر می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه مقطعی می باشد، به منظور تعیین حجم نمونه از نتایج حاصل از ارزیابی مقدماتی که در مطالعه مشابه در واحدهای پتروشیمی جهت اندازه گیری غلظت هیدروکربنها انجام شده بود استفاده گردید و تعداد ۱۸۰ نمونه در فصل زمستان ۲۰۰۸ و تابستان ۲۰۰۹ جمع آوری شد. همچنین جهت انجام نمونه برداری و تجزیه آلاینده ها روش ۱۵۰۱ ارائه شده به وسیله انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت حرفه ای مورد استفاده قرار گرفت. از لوله نمونه گیر زغال فعال متصل به پمپ جهت نمونه برداری استفاده شد، پس از نمونه برداری، مراحل آماده سازی نمونه و استخراج آلاینده ها بوسیله حلال دی سولفید کربن انجام گرفت و تجزیه نمونه ها به وسیله دستگاه گازکروماتوگرافی طیف سنج جرمی (مدل CP-338 و CP-3800) مجهز به ستونهای مویی انجام گردیده است. تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS-17 انجام گردید. یافته های پژوهش: نتایج اندازه گیری ترکیبات نشان داد که غلظت بنزن در فصول تابستان و زمستان به ترتیب ۳۴% و ۱۳% از محل های نمونه برداری جمع آوری شده در مجتمع پتروشیمی بیشتر از مقادیر حدود آستانه مجاز توصیه شده به وسیله کمیته متخصصین بهداشت صنعتی آمریکا و کمیته فنی بهداشت حرفه ای ایران می باشد. همچنین نتایج نشان داد که بین مقادیر غلظت آلاینده ها در هوای محیطی داخل در زمستان و تابستان برای تولوئن (۰/۲۸۵±۰/۱۱۱ و ۰/۵۰۲±۰/۲۷۱)، پارا و متاگزیلن (۰/۰۸۲±۰/۰۴۱ و ۰/۶۵±۰/۲۷۳) و اورتو گزیلن (۰/۰۳۳±۰/۰۱۶ و ۰/۲۵۳±۰/۱۱) و هوای محیطی خارج در زمستان و تابستان تولوئن (۰/۰۱۴±۰/۰۱۵ و ۰/۱۲۵±۰/۱۲۶)، پارا و متاگزیلن (۰/۰۱۶±۰/۰۰۹۷ و ۰/۱۲±۰/۰۶۴) و اورتوگزیلن (۰/۰۰۵±۰/۰۰۳ و ۰/۰۲± ۰/۰۱۹) اختلاف معین داری وجود دارد (۰/۰۵>P-value). همچنین بین غلظت آلاینده های بنزن در هوای محیطی داخل، خارج و منطقه تنفسی کارکنان واحدهای تولیدی زمستان و تابستان (۰/۱۴۳±۱/۱۵۴ و ۱/۰±۰/۴۸ و ۰/۱۶۳±۲۳۱/۰۶۵ و ۰/۰±۰/۱۷۸ و ۷/۱۵±۱/۶۳ و ۸/۳±۲) اختلاف معنی داری وجود ندارد (۰/۰۵<P-value). بحث و نتیجه گیری: ارزیابی این ترکیبات نشان می دهد که بالاترین غلظت در تابستان و پایین ترین در فصل سرد سال، زمستان یم باشد. افزایش غلظت در تابستان بدلیل افزایش تبخیر ترکیبات فرار آلی ناشی از منابع موقتی در اثر دمای بالا می باشد. تراکم غلظت ترکیبات آلی فرار عموما در اثر افزایش دما و سرعت باد افزایش می یابد.