تحقیق در مورد همه چیز درمورد اقلیم و تاثیر ان بر ساختمان ها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد همه چیز درمورد اقلیم و تاثیر ان بر ساختمان ها دارای ۳۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد همه چیز درمورد اقلیم و تاثیر ان بر ساختمان ها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد همه چیز درمورد اقلیم و تاثیر ان بر ساختمان ها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد همه چیز درمورد اقلیم و تاثیر ان بر ساختمان ها :

عوامل اقلیمی :
۱ـ تابش آفتاب ۲ـ دمای هوا ۳ـ رطوبت هوا ۴ـ باد
۱ـ تابش آفتاب
آفتاب اشعه ای الکترو مغناطیسی است که از خورشید ساطع می شود این اشعه دارای طول موج های مختلفی بین ۲۸/۰ تا ۳ میکرون می باشد . طیف نور خورشید به سه قسمت ماورای بنفش قابل رؤیت و مادون قرمز تقسیم میشود .
طول موج قسمت ماورای بنفشه بین ۲۸/۰ تا ۴/۰ میکرون
طول موج قابل رؤیت ۴/۰ تا ۷/۰ میکرون

مادون قرمز بلندتر از ۷۶/۰ میکرون میباشد .
ذرات موجود در هوا باعث انعکاس نور خورشید می شوند . ولی چون این انعکاس تغییری در نور نمی دهد . نور خورشید همچنان سفید به نظر می رسد . وقتی آفتاب به مولکول ها و ذراتی که اندازه آنها مساوی یا کوچکتر از طول موج اشعه می باشد ، می تابد منعکس شده و به اطراف پراکنده می شود . این اشعه پراکنده شده باعث بوجود آمدن روشنایی در نقاطی که تابش مستقیم آفتاب وجود ندارد می گردد .

وقتی ذرات و مولکول های موجود در هوا اشعه های با طول موج کوچکتر را که مربوط به نور آبی و بنفش هستند به اطراف پراکنده نمایند آسمان آبی به نظر می رسد . اما زمانی که در هوا ذراتی از گرد و غبار وجود داشته باشد بیشتر اشعه هایی با طول موج بلندتر که مربوط به نورهای زرد و قرمز هستند در هوا پراکنده شده و در نتیجه آسمان رنگ سفیدتری بخود می گیرد .

۲ـ دمای هوا :
مقدار انروژی خورشیدی که در طول سال به هر نقطه از سطح زمین می رسد به شدت و دوام تابش آفتاب در آن نقطه بستگی دارد و میزان گرما و سرمای سطح زمین عامل اصلی تعیین کننده درجه حرارت هوای بالاتری آن است .

سطح دریاها خیلی آهسته تر از سطح زمین تحت تأثیر تابش آفتاب گرم می شوند و به همین دلیل اختلاف زیادی بین درجه حرارت سطح خشکی و سطح دریا وجود دارد . در نتیجه در یک عرض جغرافیایی ثابت همیشه سطح زمین در تابستان گرمتر و در زمستان سردتر از سطح دریا خواهد بود و بدین ترتیب میانگین درجه هوای بالای خشکی ها در تابستان بالاتر و در زمستان پایین تر از میانگین درجه حرارت هوای بالای دریاها است .

۳ـ رطوبت هوا :
منظور از رطوبت هوا مقدار آبی است که به شکل بخار آب در هوا وجود دارد و هر چه هوا گرمتر باشد بخار آب بیشتری را در خود نگه می دارد . به دلیل متفاوت بودن دمای هوا در مناطق مختلف میزان رطوبت هوا نیز در سطح زمین به یک اندازه نمی باشد .

مقدار رطوبت موجود موجود در هوا به طریق مخلتف قابل اندازه گیری است :
۱ـ رطوبت مطلق ۲ـ رطوبت نسبی ۳ـ رطوبت مخصوص ۴ـ فشار بخار
۴ـ سیستم های باد
به طور کلی در هر نیم کره زمین سه سیستم کلی باد وجود دارد بادهای تجارتی ، بادهای غربی و قطبی و بادهای موسمی . علاوه بر این سه سیستم بادهای دیگری از قبیل بادهای محلی که در مناطق کوهستانی و دره ها جریان دارند و نسیم شب و روز که در سواحل دریاهاست که دریاها باعث بوجود آمدن آن می شود . در مناطق ساحلی در روز هوای روی خشکی گرمتر از هوای روی دریا می شود . این اختلاف دما باعث می شود که هوای روی خشکی که گرمتر بالا رفته و هوای روی دریا به طرف خشکی آمده و جای ان را بگیرد . این عمل باعث بوجود امدن نسیم در سواحل می شود . جریان هوا در شب هوای روی دریا گرمتر از هوای روی خشکی است بطور عکس انجام گرفته و هوا از روی خشکی به طرف دریا جریان پیدا می کند .

فصل دوم :

برقراری تعادل حرارتی بین انسان و محیط پیرامون
برقراری تعادل حرارتی بین بدن انسان و محیط اطرافش یکی از نیازهای اولیه برای تأمین سلامتی و راحتی او می باشد . برای برقراری ایت تعادل لازم است دمای پوست علیرغم تغییرات زیاد درجه حرارت هوای مجاور بدن ثابت بماند یا به میزان بسیار اندکی تغییر نماید .

ایجاد چنین تعادلی به ترکیب عوامل مختلفی بستگی دارد بعضی از این عوامل خصوصیات متابولیکی شخص بعلاوه فعالیت فیزیکی ، نوع لباس و عادت اشخاص به هوای محیط می باشد و باقی عواملی از قبیل درجه حرارت هوا ، تابش آفتاب ، رطوبت و جریان هوا هستند که به آنها عوامل اقلیمی می گوییم .
تأثیر دمای هوا بر انسان

در حالت طبیعی دمای درونی بدن ۳۷ درجه و دمای پوست ۳۲ درجه سانتیگراد می باشد . چنان که بدن در محیطی که گرمتر از پوست است قرار گیرد شروع به جذب گرما می کند و بالعکس . اگر در محیطی سردتر از پوست بدن واقع شود گرمای خود را به تدریج از دست خواهد داد . بدین ترتیب در هر محیطی بین بدن و هوای پیرامونش یک تبادل حرارتی اتفاق می افتد . چنانچه در نتیجه این تبادل حرارتی گرمای تولید شده در بدن و گرمای تلف شده یا کسر شده از محیط متعادل نشوند . بدن ناچار است برای برقراری تعادل گرمای درونی خود را افزایش یا کاهش دهد . در چنین حالاتی عوارض گوناگونی در انسان پدید می آید .

حالات گوناگون انسان در اثر تغییرات حرارت درونی بدن
درجه حرارت درونی بدن حالات گوناگون بدن
گرما ۴۳ درجه به بالا
۴۰ درجه
۳۶ تا ۳۹ درجه

۳۷ درجه امکان ناراحتی های مغزی و صدمات جبران ناپذیر
بروز سرگیجه و احتمال بروز غش
شروع عرق کردن
حالت نرمال
سرما ۳۷ تا ۳۴ درجه

۲۹ درجه
۲۵ درجه
۱۵ درجه احساس سرما و شروع لرزیدن ـ احتیاج به پوشش
از دست دادن قدرت تکلم
سفت و سخت شدن اعضای بدن
حداقل حرارت درونی بدنی که امکان زندگی وجود دارد

تأثیر رطوبت هوا بر انسان
رطوبت هوا بطور مستقیم بر دمای بدن انسان تأثیر نمی گذارد اما مشخص کننده ظرفیت بخار شدن در هوا بوده و درنتیجه میزان خنک شدن بدن از طریق تعریق و حد تبخیر آن را تعیین می نماید .
رطوبت پوست بدن در دماهای مختلف درونی
دمای درونی بدن دمای پوست بدن فشار بخار سطح بدن
۳۷ حالت آسایش
۳۹
وضعیت ناراحت کننده ۳۲
۳۵
۳۷ ۳۷
۴۲
۴۷

در دمای ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد میزان رطوبت هوا تقریباً تأثیری برانسان نداشته و رطوبت نسبی بین ۳۰ تا ۸۵ درصد عملاً غیرقابل احساس است . در چنین وضعیت گرمایی تنها وقتی هوا تقریباً اشباع شده است روطبت زیاد وتر بودن آن احساس می شود . در دمای بیش از ۲۵ درجه سانتیگراد تأثیر رطوبت هوا بر انسان به مرور قابل توجه می شود . بخصوص تأثیر ان بر رطوبت و دمای پوست و در درجه حرارت های بالا به میزان عرق و تبخیر آن هوای گرم و مرطوب ( شرجی ) به دلیل جلوگیری از ایجاد تعرق و تبخیر در روی پوست باعث ناراحتی شده و هوای گرم و خشک نیز باعث خشکی لبها و مخاط تنفسی گردیده و به این طریق ناراحتی ایجاد می نماید .

عامل دیگری که در میزان تأثیر رطوبت هوا بر بدن اثر می گذارد ، جریان هوا یاباد است . در یک درجه حرارت ثابت افزایش سرعت باد میزان مجاز و قابل قبول رطوبت نسبی هوا را افزایش می دهد .
منطقه آسایش

احساس انسان به محیط اطرافش را بررسی تنها یکی از عوامل اقلیمی چون درجه حرارت و رطوبت نسبی یا جریان هوا نمی توان بیان کرد چون ترکیب این عوامل است که بر انسان تأثیر گذاشته و با آسایش فیزیکی او رابطه برقرار می سازد . نتایج آزمایش هایی که طی ساالیان متوالی بر روی صدها تن از ساکنین مناطق مختلف به منظور تعیین رابطه ی میان دما ، رطوبت و جریان و تأثیر آن بر منطقه ی آسایش انجام شده نشان می دهد که در تابستان دمای ۳۴ درجه سانتیگراد و رطوبت ۵۰ درصد برای ۹۸ درصد افراد مطلوب است در حالی که در زمستان برای انکه ۹۷ درصد افراد در آسایش باشند می بایست با رطوبت نسبی در حد ۵۰ درصد دما را به ۲۱ درجه سانتیگراد کاهش داد .

حدود منطقه آسایش برای ایران که بین ۲۵ تا ۴۰ درجه عرض جغرافیایی قرار دارد از نظر دمای هوا در تابستان بین ۵/۲۱ تا ۲۹ و در زمستان بین ۲۰ تا ۵/۲۵ درجه سانتیگراد می باشد محدوده رطوبت نسبی هوا در این دو فصل نیز ۳۰ درصد تا ۶۵ درصد فرض می شود .

باید تاکید نمود که شرایط منطقه آسایش نسبی بوده و تنها برای افرادی که در فعالیت نشسته و در فضای داخلی و با لباس معمولی باشند پیشنهاد شده است در منطقه آسایش تغییرات رطوبت هوا بیشتر برای انسان قابل تحمل است تا تغییرات دمای ان و به همین دلیل لازم است که دمای هوای داخلی یک ساختمان با دقت بیشتری کنترل شود . البته میزان رطوبت نسبی هوا نیز باید مورد توجه قرار گیرد چون رطوبت بیش از حد در زمستان باعث ایجاد تعرق بر روی سطوح سرد داخلی مثل سطوح شیشه پنجره ها و رطوبت کم نیز باعث ایجاد الکتریسته ساکن می شود .

تأثیر عوامل اقلیمی بر منطقه آسایش
ـ تأثیر تابش آفتاب ـ تأثیر رطوبت هوا ـ تأثیر باد
منطقه آسایش پیشنهادی در شرایط ثابت بودن جریان هوا و در سایه ، صادق است اگر دو عامل تابش آفتاب و باد نیز دخالت داده شود هر کدام به نوعی در محدوده های منطقه آسایش تأثیر می گذارد همچنین اگر با وسایل مکانیکی بطور طبیعی میزان رطوبت هوای مورد نظر افزایش داده شود ، حدود منطقه آسایش تغییر خواهد کرد .
تأثیر تابش آفتاب بر منطقه آسایش

تابش آفتاب در شرایطی که دمای هوا کمتر از ۲۱ درجه سانتیگراد است می تواند باعث گسترش منطقه آسایش گردد . بدین ترتیب که در دماهای پایین که بدن گرمای خود را از دست می دهد اگر دمای تلف شده با اثر حرارتی تابش آفتاب جبران شود راحتی انسان تأمین گردیده و شرایط فوق نیز در محدوده منطقه آسایش قرار خواهد گرفت .
تأثیر رطوبت هوا بر منطقه آسایش

رطوبت باعث کاهش دمای هوای خشک می شود . کاهش دمای هوا که در اثر تبخیر رطوبت اضافه شده به آن ایجاد می شود باعث می گردد محدوده های بالای منطقه ی آسایش نیز قابل تحمل شود و بدین ترتیب منطقه آسایش گسترش می یابد . بطور مثال اگر دمای هوای مورد نظر ۳۲ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی آن ۳۰ درصد باشد چنین شرایطی خارج از منطقه آسایش و در نتیجه غیر قابل تحمل خواهد بود در چنین شرایطی اگر به هوای مورد نظر رطوبت اضافه کنیم ( به میزان ۱۰ گرم در پوند و واحد رطوبت ) دمای هوای فوق در حد قابل تحمل کاهش خواهد یافت خنک نمودن هوا به وسیله افزایش رطوبت به آن می تواند با وسایل مکانیک یا بطور طبیعی با گیاه کاری یا ایجاد آبنما و فواره ها صورت گیرد .

تأثیر باد بر منطقه آسایش
سرعت جریان هوا به دو طریق بدن انسان را تحت تأثیر قرار می دهد جریان هوا از یک طرف مشخص کننده مقدار تبادل حرارتی از طریق کنوکسیون و جابجایی هوا در اثر اختلاف دما بوده و از طرف دیگر تعیین کننده ظرفیت تبخیر شدن در هوا و در نتیجه میزان خنک شدن بدن از طریق تعریق می باشد .

فصل سوم :

تابش آفتاب و تأثیر آن بر ساختمان و محیط اطراف
نور خورشید همیشه برای ایجاد روشنایی طبیعی در یک ساختمان مورد نیاز است . اما از آنجا که این نور سرانجام به حرارت تبدیل می شود باید میزان تابش مورد نیاز برای هر ساختمان با توجه به نوع آن تعیین شود . شدت تابش آفتاب و حرارت حاصل از آن در یک نقطه از سطح زمین به چه عواملی بستگی دارد ؟ فاصله ای که اشعه خورشید باید طی نماید ضخامت ابر و وضعیت هوا از نظر آلودگی بستگی دارد به همین دلیل شدت تابش آفتاب در بک محل با ارتفاع آن محل از سطح دریا متناسب بوده و در نقاط مرتفع چون اشعه خورشید فاصله کمتری را از اتمسفر طی می کند حرارت بیشتری را تولید می کند . همچنین در ظهر محلی هر منطقه که خورشید در عمودی ترین حالت خود نسبت به زمین آن محل قرار دارد و فاصله آن کمتر است شدت تابش افتاب بیشتر از صبح و عصر که خورشید در مایل ترین حالت نسبت به زمین موردنظر قرار دارد می باشد .

موقعیت خورشید
موقعیت خورشید نسبت به هر منطقه از زمین مسیر حرکت خورشید در آسمان در روزهای مختلف سال متفاوت است بطور مثال حرکت خورشید نسبت به ساختمانی که در نیمکره شمالی شرقی و در جهت شمال به جنوب قرار گرفته بدین طریق است که در تابستان خورشید از شمال شرقی محوطه ی این ساختمان طلوع و در شمال غربی آن غروب می کند در زمستان خورشید از جنوب شرقی طلوع می کند و غروب آن در جنوب غربی محوطه ساختمان است و تنها در اول فروردین ماه و اول مهر ماه خورشید کاملاً از شرق طلوع کرده ودر غرب غروب می کند .
تابش آفتاب و انرژی حاصل از آن در جهات مختلف :
شدت تابش آفتاب به چه عواملی بستگی دارد ؟ به وضعیت هوا ـ موقعیت خورشید ـ ارتفاع محل موردنظر بستگی دارد اما مقدار انرژی خورشیدی تابیده شده به یک سطح علاوه بر شرایط فوق به زاویه برخورد اشعه خورشید به سطح مورد نظر نیز بستگی دارد یعنی در یک نقطه از زمین و در زمان معین مقدار انرژی خورشیدی تابیده شده به سطوحی که نسبت به اشعه خورشید زوایای مختلفی دارند کاملاً متفاوت است .

الف ) سطوح قائم ب ) سطوح افقی ج) سطوح شیبدار
الف . سطوح قائم
۱ـ دیوارهای جنوبی
۲ـ دیوارهای جنوب شرقی و جنوب غربی
۳ـ دیوارهای شرقی و غربی و شمالی.

۱ـ دیوارهای جنوبی :
بیشترین مقدار تابش آفتاب را در آذرماه و کمترین مقدار آن را در خرداد ماه دریافت می کند . این دیوارها از شهریور تا اسفند تابش آفتاب را از طلوع تا غروب دریافت می کنند . دیوارهای جنوبی در اواسط تابستان از ساعت ۹ صبح تا ۳ بعدازظهر مورد تابش آفتاب قرار می گیرند .
حداکثر تابش آفتاب بر روی این دیوارها در ظهر صورت می گیرد . در تابستان حداکثر تابش آفتاب بر دیوارهای جنوب شرقی بین ساعت ۸ تا ۹ صبح و بر دیوارهای جنوب غربی بین ۳ تا ۴ بعدازظهر صورت می گیرد . در زمستان این ساعات به ترتیب ۹ تا ۱۰ صبح و ۲ تا ۳ بعدازظهر هستند.

۳ـ دیوارهای شرقی به غربی ، شمالی
این دیوارها در زمستان کمتر از تابستان مورد تابش آفتاب قرار می گیرند دیوار شمالی فقط بین فروردین الی شهریور و صبح زود و در آخرین ساعات بعدازظهر مورد تابش آفتاب قرار می گیرد .
ب ـ سطوح افقی و بامهای مسطح
سطوح افقی و بامهای مسطح در تابستان بیشترین و در زمستان کمترین مقدار تابش مستقیم آفتاب را دریافت می نماید . این مقدار در زمستان از مقدار تابشی که بر دیوارهای جنوب شرقی و جنوب غربی دریافت می کنند کمتر است .

ج ) سطوح شیبدار :
سطوح شیبداری که جهت آنها شرقی به غربی است در تابستان تابش بیشتری را دریافت می کنند تا در زمستان ئلی سطوحی که شیب آنها به طرف جنوب است در زمستان بیشترین مقدار تابش آفتاب را نسبت به سطوح دیگر دریافت می کنند . در بهار و پاییز سطوح شیب دارد جنوبی ۲۰ درصد بیشتر از سطوح شیب دار شرقی و غربی مورد تابش آفتاب قرار می گیرند . سطوح شیب داری که شیبشان به طرف شمال است . بطور کلی در تمام فصول سال کمترین سال مقدار تابش آفتاب را دریافت می کنند .